Ik wilde ook geen pratende mensen om me heen, had ´t al moeilijk genoeg met mezelf. Manlief heeft dus ook niet veel durven zeggen, de ene keer dat hij dat wel deed, heb ik gezegd dat hij zijn mond moest houden. Klinkt nu achteraf heel gemeen, maar op dat moment kon ik echt niks hebben. Had nl. al een uurtje of 35 weeen aan een stuk...
Het is een lief jongetje, al kan hij ook een keel opzetten. Alles gaat goed, het is nu wennen en in een routine komen.
ik wilde graag dat mn vriend bij elke wee zn mond hield, omdat ik me zo aan het concentreren was dat zodra iemand wat zei ik uit mn concentratie was en ik de weeen voelde. en ik vond het superlief dat ik een grote doos merci kreeg omdat ik dat wel had verdiend, en hij vertelde tegen iedereen dat hij zo'n respect voor me had enzo, omdat ik het zo goed gedaan had haha
Sluit me volledig hierbij aan. Vond het erg fijn dat mijn vriend dat ook zei. En gelukkig maar 2 of 3 keer en voor de rest was hij stil. Hij voelde dat perfect aan en ik vermoed dat het ook zo bij jullie zal gaan. Je kent elkaar al zolang dat je wel weet wat je wel en niet op bepaalde momenten moet zeggen. Succes!
Oeps, nog een die niet de rest van het topic door heeft gelezen. Maar mijn felicitaties zijn er niet minder om: gefleiciteerd en probeer zoveel mogelijk te genieten!
Gefeliciteerd Ik heb nog wel een tip voor de mannen die nog wel met jouw vraag zitten: lees het boekje van Kluun, Help! Ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt. Grappig en waar
nou als ik van mezelf uitga ik wou niets van niemand horen hahaha het liefst wou ik dat mensen om me heen allemaal gewoon stil waren en alleen antwoord gaven als ik wat vroeg haha
Ik ben heel relax geweest tijdens de weeen en de bevalling.. kon de weeen ook erg goed opvangen doordat ik ontspannen was.. ik liet echt alles over me heen komen , was gewoon mezelf en heb geen gekke dingen gezegd ik was wel heel erg rustig vandaar die snelle ontsluiting terwijl mijn vriend zowat in zijn broek zeikte van de zenuwen haha.
Ik heb geen gekke dingen gezegd tijdens de bevalling. Ik wist in 1e instantie niet eens dat ik weeen had. Dus toen ben ik de hele nacht op geweest en liet mijn vriend gewoon lekker doorslapen. Dan heb je niemand om rare dingen tegen te zeggen Ik heb wel gehuild van de pijn; gewoon meer omdat ik huilen altijd zo heerlijk vind opluchten. Ik moest persweeen weg puffen op weg naar het ziekenhuis, maar dat leek meer op een paard die hysterisch werd Een enkele keer lukte het me ook niet en heb ik heel hard staan schreeuwen. Ging echt vanzelf, heel bizar In de hal van het ziekenhuis zat ik te wachten op de vk die haar auto wegzette. Toen kwam er een vrouw naar me toe om te vragen waar ik die rolstoel vandaan had gehaald. Nou echt.....mijn blik heeft iets gezegd in de trend van: @#$#@$@@##$#@ want ze liep ineens behoorlijk hard weg hahaha Ik kan me nog herinneren dat de man achter de receptie heel aardig was en die vroeg heel schattig gaat het? En toen zei ik nog midden in die wee jahoor het komt wel goed! Ohja mijn vriend ging nog over mijn hoofd aaien enzo en toen zei ik 'niet doen'. Behoorlijk kattig, maar ik had echt geen kracht meer om er een hele zin van te maken.
ik ben heel rustig geweest tijdens de bevalling dus heb niet echt supertips maar wees gewoon jezelf en slik maar wat meer van je vrouw/vriendin als je normaal doet haha (geloof me sommige maken opmerkingen dat als je scheidingspapieren bij de hand had dat gevaarlijk zou zijn hihi KIDDING NATUURLIJK even een beetje overdrijven) maar het kan er soms wel fel aan toe gaan. En dan moet je maar denken het is NIET PERSOONLIJK bedoeld. Denk maar zelf na als je keihard je hoofd stoot en je voelt je misselijk en draaierig dan zit je ook niet te wachten op betutteling meestal en kan je soms "raar" reageren. Dingen uit handen nemen en voorbereiden is DE taak van de man, leg bv alle spulletjes klaar (niet die van je vrouw door de war gooien natuurlijk haha) maar bv camera zodat je niet nerveus op het allerlaatste moment moet gaan zoeken enzo.. Dat zorgt voor algemen rust denk ik altijd als je dingen goed voorbereid..