Hoezo is het morgen een tuin, glijbaan of over een kind? Hij plast 1x uit z'n raam, kan prima dat het daarbij blijft.
Kan. Kan ook niet. Als hij er mee weg komt, waarin zou het dan bij 1x blijven? Dit is de eerste keer dat ts het zag, maar misschien doet hij dit vaker. Ik lees hier ook vaak de opmerking 'als het bij 1x blijft'... maar hoe weet je dat? Ts zit niet de hele dag achter de geraniums. Dit keer was het toeval dat ze het zag. Misschien doet hij het dagelijks, maar heeft nog niet eerder iemand het gezien. Of misschien hebben andere buren het ook al eens gezien, maar wilden ze zich erniet mee bemoeien of konden ze er alleen om lachen. Of ze hebben het al eens tegen de ouders gezegd en denken die ouders ook: als hij het nog één keer doet.... Mijn punt was dat kinderen niks leren als je ze niet aanspreekt op asociaal gedrag en ze zo ook hem kans krijgen om hun gedrag aan te passen.
ik zie persoonlijk een groot grijs gebied tussen 'normaal vinden om overal open en bloot broek uit te doen' en 'het is gestoord om een keer op je 13de ergens tegenaan te plassen'. Ik zit daar [misschien heel nuchter] tussenin. Als mijn zoon op zijn 13de een wedstrijdje verplassen doet op een voetbalveld met zijn vrienden ga ik echt geen psychische stoornissen aan koppelen. Hoewel we tegenwoordig alles heel zwaar tillen, is dit gedrag niet wereldvreemd voor jonge pubers. Als ik deze situatie 1x zou zien zou ik eerst denken aan een gekke weddenschap of true-or-dare spelletje. Als ie het vaker doet zou ik de jongen wel voorzichtig aanspreken, want dagelijks uit je raam plassen is inderdaad niet normaal. eenmalig kan onwijs veel [onschuldige] oorzaken hebben bij een puber.
Dit. Ik ben sowieso nog op zoek maar iemand die puberlogica weet te doorgronden. Althans; ik denk dat deze veel ouders een hoop grijze haren kan voorkomen, want hoe je het ook bekijkt. Pubers doen wel vaker rare dingen. Zonder reden eigenlijk. Omdat het kan?
Helemaal mee eens. Dus ik zou het een eventuele volgende keer wèl melden bij zijn ouders, maar voor nu het er bij laten.
Ik heb niet alles gelezen maar wat verschrikkelijk dat die jongen dat doet uit zijn eigen raam zeg ik zal er gelijk werk van maken... Oow nee toch niet ik zal als het nog een keer gebeurd de andere kant opkijken. Niet jou huis niet jouw zoon dus niet jouw probleem.
Heel veel mensen schijnen te vergeten dat je hersenen op je 13e nog lang niet volgroeid zijn. Daardoor kan het voorkomen dat je weleens dingen doet waar je je tig jaar later voor schaamt wanneer je er aan terug denkt. Ik durf te wedden dat onze toekomstige pubers ook weleens dingen zullen uitvreten waar wij totaal geen weet van zullen hebben, hoe goed je ook normen en waarden probeert mee te geven. Simpelweg omdat pubers in ontwikkeling zijn en dus niet altijd in staat zijn om hun acties goed te kunnen overzien. En natuurlijk zul je bij zulke discussies altijd ouders hebben die het hardst schreeuwen dat hun puber noooooit zulke dingen zal doen. Nou, mijn dochter wordt goed opgevoed, normen en waarden worden er met de paplepel ingegoten hier maar ik zal de laatste zijn die beweerd dat mijn dochter nooit rare fratsen zal uithalen. Kan het alleen maar hopen.
ik zou als ouder het wel willen weten als mijn 13 jarige kind uit zijn raam pist dus ja ik zou het wel zeggen
Precies. En ik moet zeggen dat ik dit redelijk onschuldig vind. Natuurlijk zou ik mijn puberzoon op zijn donder geven. Maar waar mijn 2 meiden (vooral de oudste) altijd redelijk binnen de lijntjes zijn gebleven, haalt mijn puberzoon streken uit uit waarvan ik denk . En hij krijgt toch dezelfde opvoeding. Ik kan een boek volschrijven over hem. En soms moet ik ook wel in mezelf lachen om zijn fantasie. En soms ben ik buiten zinnen van woede.
maar omdat pubers wel een rare dingen doen moeten we er dus maar hard om lachen en de andere kant opkijken?? Ik denk dat ze zo nooit leren wat wel en niet kan he. Mijn zoontje heeft op school iets kapot gemaakt, vind ik heel erg, maar vind niet dat hij ervoor gestenigd moet worden. Maar dat betekend niet dat ik denk: ach hij is nog maar 3, laat maar doen. En over hersens wel en niet volgroeid....een 13 jarige weet heel goed dat uit het raam plassen idioot en niet normaal is. Mijn 7 jarige weet dat ook hoor.
Ik ga er vanuit dat wanneer de ouders van dit jongetje hadden geweten wat hun zoon heeft gedaan ze heus niet de andere kant zouden hebben opgekeken. Vind het alleen niet aan een voorbijganger om zich daarmee te bemoeien. En tuurlijk zal een 13 jarige jongen best weten dat uit het raam plassen eigenlijk niet kan maar nogmaals, op die leeftijd doe je nu eenmaal dingen die totaal nergens op slaan simpelweg omdat pubers nog niet volledig weloverwogen keuzes kunnen maken en niet kunnen anticiperen op de gevolgen van hun acties. Dat heeft wel degelijk alles te maken met de ontwikkeling van de hersenen. Sorry hoor, maar ook jouw 7 jarige zal ooit iets uithalen waarvan jij zult denken 'je weet toch dat dat niet kan?'. Of 'hoe haal je in je hoofd?'. Daar zal hij vast geen uitzondering in zijn.
Maar die ouders weten het dus niet en zullen hun kind er dus ook niet op aanspreken. Dus het kind leert er ook niks van. 'Vroegah', toen kinderen nog opgevoed werden door de hele samenleving, werden kinderen ook aangesproken op ongewenst gedrag door ándere volwassenen dan hun ouders. En dat was normaal. Het kind leerde zo wat kan/mag en wat niet. En de ouders vonden het ook goed. Tegenwoordig heb je steeds meer mensen, die het niet op prijs stellen als jij hun kind de les leert/een standje geeft. Ongeacht of ze het zelf nou wel of niet doen. Bemoei je met je eigen zaken. En kijk de andere kant op, als je iemand anders z'n probleem ziet. Niks mee te maken. Bah! Ik doe hard mijn best om de samenleving wél sociaal te houden! En verbeter de wereld, begin bij jezelf. Dus ja, ik sta open voor hulp van anderen. Ik stel het op prijs als anderen mijn kind corrigeren als ik het ongewenste gedrag niet zie. En ik spreek andere kinderen (en volwassenen trouwens) ook aan op ongewenst/onacceptabel gedrag.
Dus moeten er maar geen gevolgen zijn voor hun acties? Want als niemand er wat van zegt, zijn er ook geen gevolgen.