32 kleuters in 1 groep, de helft spreekt geen Nederlands, kinderen met een arrangement. De herrie om je heen, de groeidocumenten, de vergaderingen, de pittige oudergesprekken, contacten met instanties als samenwerkingsverbanden, veilig thuis enz. En dan werd er ook verwacht dat je een les kon voorbereiden... nou dat was bij ons het laatste waar je aan toe kwam. Bovendien altijd de druk omdat je klas wel MOET presteren, terwijl directie niet inziet in wat voor wijk de school staat en wat dit met zich meebrengt... Ik werk nu in de zorg en vind het een verademing!
Vroeger wilde ik stewardess worden, en daarna kinderpsycholoog. Als ik het nu nog eens over mocht doen zou ik dermatoloog of psychiater zijn geworden denk ik. Of onderzoeker in de (medische) gezondheidszorg, maar weet niet precies op welk gebied. Eigenijk zou ik iedere dag van de week een ander beroep willen doen als dat zou kunnen.
Ik wil dokter worden en prinses. Het eerste is gelukt het tweede niet. Wel ben ik gespecialiseerd in iets wat ik van te voren nooit verwacht had. (Wist ook niet van het bestaan van dit beroep en had sowieso als kind niet echt een goed beeld van wat een dokter deed) ondanks dat ik dus doe wat ik altijd al wilde is het niet echt mijn droombaan, daarom ben ik onlangs een medisch bedrijf begonnen, zo kan ik het dokterschap combineren met bedrijfsvoering. Dit past zo goed bij mij!
Ik wilde vroeger advocaat worden en dat is na heel hard zwoegen gelukt. Echter heb ik een burn out gehad en heb ik besloten om te gaan werken in een ander vakgebied. Per april ben ik daar werkzaam en voor nu is het prima. Ik blijf er steeds aan denken om mij om te laten scholen tot verloskundige. Wie weet als de kinderen iets groter zijn
Mij werd als 5jarig meisje in de klas gevraagd wat ik wilde worden. Ik wilde mama worden van een blond jongetje met blauwe ogen met de naam D..... . Werd uitgelachen want dat was geen beroep. Elk schooljaar werd diezelfde vraag gesteld in een nieuwe klas, elk jaar werd ik uitgelachen Maar dikke l*l voor jullie allemaal! Want ik ben serieus moeder geworden van een zeer blond jongetje met blauwe ogen en jaja, mijn man kwam zélf met mijn lievelingsnaam aanzetten, zonder dat hij dat wist van mij. Dus hoppa, mijn droombaan is uitgekomen. Plus een dochter erbij Zou nu graag onderwijs assistent willen worden of juf groep 3/4. Maar geen hbo achtergrond helaas
Ik wilde altijd juf worden, en dat ben ik ook geworden! Na 11 jaar regulier onderwijs vind ik het nu een verademing om sinds 'n jaar in het speciaal onderwijs (cluster 3, kinderen met verstandelijke beperking en meervoudige problematiek) te werken. Had ik jaren eerder moeten doen! Totaal anders werken! Daarbij is de werkdruk is veel minder hoog, weinig prestatie druk, je hebt echt de mogelijkheden om onderwijs op maat te bieden voor ieder kind. En het betaalt nog (iets) meer ook
@Roozjuh: "Zou nu graag onderwijs assistent willen worden of juf groep 3/4. Maar geen hbo achtergrond helaas" Mocht je niet aan een HBO willen beginnen: Onderwijsassistent is MBO niveau 4 Klassenassistent kan ook nog: MBO niveau 3 Het onderwijs zit te springen om mensen, dus je bent van harte welkom
Verloskundige is iets wat ook al tijden door mn hoofd spookt! Alleen het fulltime naar school gaan en dus kinderen minder zien & leven op 1 inkomen vind ik wel een ding. En dat onregelmatige leven met nachten overslaan vind ik ook wel spannend of dat past bij mij. Maar het lijkt wel echt een mooi beroep!
En toch he, elke keer als ik dit soort berichten lees, denk ik vanuit mijn perspectief "goh het is net een gewone baan". Want voor mij horen dit soort dingen er gewoon bij als je een baan op enig niveau hebt. Ik denk nog steeds dat het onderwijs als geheel ook kritisch naar zichzelf moet kijken. Want jullie hebben als leraren een serieuze taak, namelijk lesgeven, voortgang bewaken, inspelen op problemen en die met de benodigde derden aanpakken. Niet-inhoudelijk administratief werk zoals kopieren, en iets als het organiseren van een sinterklaasviering, moet je uitbesteden. In ons vak besteden we steeds meer dingen als geprotocolleerde vervolgconsulten en het organiseren van een patiëntendag en het geven van standaard voorlichting uit aan verpleegkundig specialisten. Patienten vinden de verpleegkundig specialisten ook fijn omdat die veel meer tijd hebben om gewoon te luisteren en praktische tips te geven. Die zijn ook vaak een eerste filter in alle ditjes en datjes die chronische patiënten vragen, regelen alle logistiek gedoe voor behandelingen, dagopnames, routine labafnames, en spelen alleen de moeilijkere dingen door. Als arts heb je lager frequent contact maar wel genoeg om de voortgang te bewaken en de beslissingen te kunnen nemen, maar het scheelt enorm veel tijd dat de verpleegkundig specialist veel uitvoerend en medisch laagcomplex werk kan doen. Het onderwijs kan hier denk ik een hoop van leren. Daarmee komen we wel op een mogelijk gevoelig punt. Want ik heb het gevoel dat het vak van leerkracht op sommige punten te complex is geworden en op die punten eigenlijk vraagt om een academisch werk- en denkniveau. Een steviger psychologische en wetenschappelijke achtergrond en meer verstand van de methoden. Gewoon een stevige master bij de sociale wetenschappen dus eigenlijk. Op de school van de kinderen wordt veel in groepjes van docenten aan kwaliteitsverbetering gewerkt. Maar op opeenvolgende ouderavonden voel je gewoon, het blijft hangen op een bepaald punt, ze staan er onvoldoende boven. En ik merk bij de juffen dat een gesprek om een probleem te analyseren, dus het systematisch proberen te benaderen, belichten van cognitieve deelvlakken, ik krijg ze gewoon niet mee. Daar mist structureel gewoon net een denkstapje. En als het gaat over methodologie van de belangrijke toetsen en totstandkoming van de cijfertjes, dan krijg ik al helemaal niet thuis. Misschien zou je een laag van deze wo-juffen kunnen toevoegen. Dat je teams maakt van bijvoorbeeld 3 hbo juffen en een wo juf voor 3 klassen. De hbo juf doet het meeste dagelijkse onderwijs, de wo juf staat ook structureel voor de klas om haar pappenheimers te kennen. De hbo juffen hebben een uitvoerende kerntaak, de wo juf heeft als kerntaak de kinderen die niet standaard meekomen, contacten met instanties, remedial teaching voor de eigen klassen, en een takenpakket op het gebied van management en kwaliteit. Het ondersteunende werk zoals kopiëren en knutselspullen kopen, en het regelen van uitjes en de kerstviering wordt door ondersteuners gedaan. Zo verdwijnen de tijdvreters aan de "onderkant" waarvan het zonde is dat de hbo-er het doet, en is er meer visie en kwaliteit aan de "bovenkant" waar de huidige juf gewoon eigenlijk niet voor is uitgerust. Want werk waar je eigenlijk niet aan toe bent vreet ook energie.
Maar gaan ze er ook genoeg kopen om zo’n winkeltje draaiende te houden (inclusief hoge huur, voorraad, enzv)? Ik struin ook graag door een oud boekwinkeltje, maar loop daar dan toch hooguit eens per maand met een boek naar buiten en dan neem ik het denk vrij ruim. Is niet meer rendabel, denk ik, jammer genoeg.
Ik wilde altijd graag journalist worden. Ik werd ingeloot voor de opleiding maar na 3 maanden kwam ik er al achter dat het toch niks voor mij was. Daarna wilde ik maatschappelijk werker worden, daar mijn diploma in gehaald en 5 jaar in de psychiatrie gewerkt. Nu werk ik in een hotel En ohja, ik wilde graag mama worden, dat is gelukt! Nu wil ik graag een boek gaan schrijven...
Als kind wilde ik: modeontwerpster zwemjuf stewardes of moeder worden. Ben moeder geworden. Heb in een winkel gewerkt Via thuiszorg opleiding verzorgende a huishouding b verzorgende en c zelfstandig verzorgende gehaald. afdeling pg gewerkt Uiteindelijk op kantoor wat ik nu 11 jaar doe zonder diploma. Maar wil wat anders doen, Heb nu 2x rughernia gehad, 2x geopereerd, 1 been blijvende zenuwschade....rug blijft zwak. Hele dag op kantoor zitten is niet fijn en weer de zorg in ook niet. Nu aan het bedenken wat ik wel wil en kan. Iets wat ik als zelfstandige kan doen en eigen uren kan indelen.
Ik wilde op de basisschool altijd rechercheur worden met een politiehond a la commissaris Rex Daarna wist ik het niet en wilde ik heel graag reizen dus ben ik European Business gaan studeren. Eenmaal aan het werk vond ik het kantoorleven vreselijk en trok het onderwijs heel erg, dus op mijn 30ste ben ik de lerarenopleiding gestart en sinds dit schooljaar werkzaam als docent in het VO. Ik vind het heerlijk! Geen dag is hetzelfde en het contact met leerlingen echt fantastisch Na mijn tweedegraads wil ik mijn eerstegraadsmaster gaan doen, dus ben nog vier jaar aan het studeren ongeveer. Maar als ik later groot ben wil ik schrijfster worden.
Ik wou altijd heel veel worden. Maar had van die enorm lieve ouders die bij elk idee eraan plakte wat mijn slechte leer kanten en eigenschappen zijn en dat dat dan toch nooit zou gaan lukken. Dus heb nooit echt een focus gehad van Jaaa dat gaat het worden.. iig: Actrice leuk maar zou teveel gelukt bij moeten komen kijken dus onrealistisch. Archeoloog, maar dat zou universitair zijn en veel te hoog gegrepen, moest ik niet willen. Medicijnen maken in een laboratorium, kreeg ik dezelfde reactie over. Uiteindelijk zonder middelbare school diploma de horeca in gegaan bbl opleiding, toen mbo4 sociaal cultureel werker terwijl zwanger wss en baby. Daar met alleen maar 9 en 8 geslaagd. En nu ga ik in sept biologie en medisch laboratorium onderzoek starten aan de hbo. En dan ben je 30, en ben ik nog steeds onzeker te dom te zijn.
Ik wilde altijd verpleegkundige worden. Heb de opleiding gevolgd maar ben in het laatste jaar geswitcht naar verzorgende IG, omdat ik enorm onzeker was. Heb even als verzorgende IG gewerkt maar vond het eigenlijk niet zo leuk. Dus toen er kinderen kwamen ben ik gestopt. Ben nu thuis bij de kinderen. Wil ooit wel weer gaan werken maar heb echt geen idee wat ik dan wil worden
Mijn man en ik verdienen beide heel goed. Ik heb dus de luxe dat het mogelijk is om rond te komen op 1 inkomen. Echter zullen wij daarvoor wel wat minder luxe kunnen leven. Wat me wel tegen houdt is inderdaad het fulltime naar school gaan. Wil ik dat nog wel? En dat zelfs voor 4 jaar...
Ik wist nooit wat ik wilde worden als kind, puber en jong volwassenen. Uiteindelijk verpleegkundige geworden.