Hier eigenlijk een heel gemoedelijk jaar, Op het werk gaat het goed, leuke zomervakantie met gezin en hond gehad, kinderen zijn gezond en doen het goed op school, de jongste zit zo lekker op haar plekje in groep drie. Het enige is dat ik lichamelijk niet zo lekker gaat, veel last van mijn hielspoor en mijn linker knie gaat niet zo lekker maar alles bij elkaar mogen we in onze handjes knijpen. Ik hoop,dat 2020 ook weer lekker “ saai” zal worden en voor iedereen met veel tegenslagen in 2019 wens ik jullie al het goede voor 2020 en dat de zon bij jullie weer wat vaker zal gaan schijnen xx
Dag... Het is een jaar vol verdriet geweest, onzekerheden in onze familie en vriendengroep. Dag 2019, voor altijd in onze gedachten
2019 was gewoon kut. Vriend ernstig motorcrossongeluk waarvan hij blij mag zijn dat hij het heeft overleefd. 2 nekwervels gebroken, 4 rugwervels, 2 klaplongen, 12 gebroken ribben, gebroken enkel, gebroken hielbeen. Hij heeft dagekijks nog pijn, werkt 50% nu. Het valt m erg tegen en zit er echt doorheen. Daardoor al maanden een chagrijnige vent in huis, die niks meer kan hebben en alles op mij en dochter af reageert. Terwijl het voor mij ook allemaal niet makkelijk was. 3 weken heen en weer naar zh dat op een uur rijden lag, dochter die net naar school ging, huishouden wat door ging. Ik heb nog steeds flashbacks af en toe. Daarbij mn vader die een (gelukkig mild) herseninfarct heeft gehad. Onderzoekstraject met dochter. En maar doorgaan, want 1 van ons 2 moet overeind blijven voor dochter. Dus 2019, rot op met je ellende!
2019, Het grootste deel vh jaar mocht ik zwanger zijn van onze tweede dochter. Vrij onverwacht besloten om vd tweede te gaan en begin vh jaar nooit kunnen denken dat ik dit jaar nog zou bevallen, dankbaar daarvoor!! Maar owhh wat is het wennen met 2 kids, haat het ontzwangere en wil zo graag weer kunnen sporten .... en dat wordt 2020 dus ik ben er klaar voor
2019 heeft mijn wereld totaal op z'n kop gezet, in positieve zin. In februari mocht ik moeder worden van mijn lieve dochter. Onbeschrijfelijk, hoe intens en bijzonder de liefde van een moeder, voor haar kind kan zijn. Uiteraard was dit met de pieken en dalen die iedere kersverse ouder heeft, maar ben ook heel trots op hoe wij het als gezin ook allemaal gedaan hebben (en doen). Daarnaast ben ik er ook trots op dat ik na al die tijd ook nog steeds borstvoeding kan en mag geven aan m'n dochter, na vele tegenslagen. Bedankt 2019, je was geweldig! Het mooiste jaar van mijn leven, tot nu toe.
Een heel zwaar, pittig, heftig, emotioneel en verdrietig jaar. Alle stress van de afgelopen jaren kwam eruit. Ik kreeg de diagnose burn-out, depressie en paniekstoornis. Therapie sloeg helaas niet aan, omdat er in m'n hoofd/leven geen ruimte is. Inmiddels aan de antidepressiva en Oxazepam. Ondertussen beziggeweest met het regelen van de scheiding. Geen al te leuk jaar dus, maar het is wat het is. Ik hoop dat 2020 wat meer rust zal brengen.
Was jij niet degene die twijfelde of je oxazepam moest gaan slikken? Was van de zomer geloof ik? Of haal ik je nu in de war met iemand anders? Lukt het wat beter met de medicatie? Ik bedoel eigenlijk; helpt het?
Heel veel sterkte! Ik herinner me inderdaad dat je het schreef hier. En wat lastig ook voor jou. Heel naar. Natuurlijk is het zo dat hij even niets kan hebben en het gebeurt altijd dat je dat dan afreageert op diegenen die het dichtste bij je staan, maar dat betekent nog niet dat het voor jou wel allemaal makkelijk is geweest. Jij bent er ook nog en hebt het ook zwaar gehad, ook al was jij niet de ‘patiënt’. Sterkte hoor. Is hij nog steeds zo of wordt het minder? Ik praat denk ik een beetje uit ervaring want ook ik was de leukste niet de laatste maanden thuis ivm die klote operatie. Maar ik probeer er wel een beetje op te letten. Mijn man kan er ook niets aan doen dat dit mij overkomen is. Komt goed hoor!
Het wordt niet minder helaas. Hij heeft inmiddels wel een afspraak bij poh-ggz gehad. Lang verhaal verder, er komen meer dingen bij kijken. Maar dat pb ik liever dan...