Ik weet niet of dit de juiste plek is, maar ik zit met het volgende. Afgelopen vrijdag gingen we naar het ziekenhuis voor onze 20 weken echo( guo). Vooraf enorm in de spanning gezetten of alles goed gaat met de kleine en toen we eindelijk voor de echo gingen werd de spanning steeds groter en groter. Nu zaten we in de wachtkamer en naast de 2 gynocologen en de assistent waren we de enige op de afdeling. De 2 gyno's waren in gesprek over de patient die voor mij was en die had een hele slechte echo. Zo zag ze meerdere cystes en die waren allemaal enorm en ze vertelde dat ze dit nog nooit eerder had gezien, verder waren er afwijkingen aan het hartje en het kindje had misvormde voetjes. Het kindje had nog een hoop andere dingen, maar die zal ik jullie maar besparen. Nu spraken ze zo hard dat je het gesprek van hen zelfs aan het einde van de gang kon horen mede doordat de deur gewoon open stond. Nou je begrijpt wel dat ik steeds banger werd voor mijn eigen echo. En aan de aan de andere kant werd ik ook steeds bozer omdat ze dit gesprek zo openlijk besprak en niet de moeite namen om de deur dicht te doen. Nu was mijn eigen echo gelukkig goed, maar op de een of andere manier kan ik het gesprek van hen niet loslaten. Ik moet er continu aan denken en ben eigenlijk best wel boos dat ze dit zo openlijk hebben besproken. Ze weten toch dat de toekomstige mama's in spanning zitten voor de echo en zulke gesprekken schrikken alleen maar af. Stel ik me nu gewoon aan? Sinds ik zwanger ben kan ik namelijk nogal fel en overdreven reageren. Hoor graag jullie reacties.
Of je laat het los of je belt/gaat naar de poli en geeft aan wat je gehoord hebt en dat je dat niet vindt kunnen. Ik zou er persoonlijk al naar toe zijn gelopen als ik het gesprek gehoord had. Ben er erg allergisch voor, slechte zaak! Edit: en dan niet omdat het afschrikt ofzo, maar omdat ik het ronduit onprofessioneel vind dat er zo met privacy wordt omgegaan. Dat maakt me erg boos.
Ik vind het ook niet heel erg netjes. Niet naar de moeder die voor je was toe en niet naar jou toe. je zit al zo in spanning te wachten voor dat je je echo krijgt, ik snap dat je'm toen helemaal kneep.
Ik zou er toch even melding van maken bij het ziekenhuis, dit kan echt niet. Ik vind het vooral heel erg dat de privacy van die andere vrouw en haar kindje zo erg geschonden wordt. Toen ik in de kraamweek in het ziekenhuis lag, heb ik iets vergelijkbaars meegemaakt. Mijn kamergenote, die geen Nederlands sprak, had een zeer ziek zoontje gekregen. Nu werd het behandelgesprek met de tolk en de artsen gewoon bij ons op de kamer gehouden: dat ze hadden gecontroleerd dat hij geen trisomie 18 had, dat het kindje nu door de morfine rustiger was, etc. etc. Ik heb dat gemeld bij de verpleegkundigen, ze zouden er in het vervolg beter op letten. Voor jou vind ik het ook vervelend, gelukkig dat je echo goed was, maar ik kan me voorstellen dat het wel heel confronterend was.
Ik zou er zeker melding van maken. Ik vind dit niet netjes en zeer onprofessioneel naar zowel de ouders van het kindje waar het gesprek over ging als naar jou toe. Ik vind niet dat je je aanstelt.
Wat n ongebruikelijke gang van zaken, snap ik dat je je dat aantrekt als je daar zit! Misschien even bellen.. Heb je. Voor jou gevoel toch iets van gezegd en kun je het beter loslaten,
thnx dames. Ik vond het inderdaad ook niet fijn vooral omdat je daar met zoveel spanning zit. Ik snap dat je als gyno's moet overleggen, maar doe dan op zijn minst de deur dicht. Ik zal er inderdaad een melding van maken en aangeven dat het gewoon niet fijn is. Niet voor de ouders van het kindje en niet voor mij. Misschien kan ik het zo van me afzetten.