Ik wist best veel, hier niet overgegeven gelukkig . Maar wat ik dus niet wist: Dat ze je 2,5 uur laten persen.. ik dacht ff paar weeen persen en hoppa baby na max 30 min of zo.. schrok me kapot toen ik hoorde dat ik van mijn 6uur duurdende bevalling er 2,5 geperst had..
Ik hoop dat ik dit keer dat intens gelukkig voelen mag hebben, want ik was zo uitgeput en overrompeld dat ik dat dus niet had !
Bij mij was het naar 12,5 uur aanhoren het Niet gaat passen en je op 5cm blijft haken Dan de ruggeprik onder een wee godsgeschenk Maar je hebt hele tijd het gevoel je moet poepen En je mag absoluut niet drukken hele kunst met een verlamd Onderlichaam ... Dat ze je voorbereiden En je op de tafel ijskoud neerleggen Echt naar rot gevoel bah lijkt wel alsof ze dooie op tafel leggen Want je kan niks bewegen Dan de keizersnee zelf je voelt getrek en gedoe Maar geen pijn .. Dan hoe verder ze komen Hoe misselijker je word en kokhalzen erbij Daarna krijg je medicijn in infuus je misselijk weggaat Om de 5min Wnnr bBy dr uit is word je volledig onder narcoze 7u later word je ijskoud bibbrrend wakker Je wil je benen optillen is zo ellendig gevoel Verlamd zijn bah bah ... K had zelfs gevoel ze emmer tussen me benen Legde was gewoon maanverbans Als katheter word verwijdert iritatie Heb ik nog steeds mn blaas plast gewoon na 4sec nog x Door katheter gebeurt ... Euggeprik eruit halen owwzo vies pijn gevoel De ongemakkelijkheid eerste keer hun jou douchen Het niet kunnen hoesten ect ... K was ook eigenwijs lag op de bank ipv bed Na week 0f 2 dacht te lopen na de winkel kon ni meer terug komen heb het geweten poeeeeeeh 1 maand plat zware kraamkoortd Alles erbij Mensen praten nier veel over keizersnee maar dit is het verjaal met een keizersnee Plus te stevig kind op wereld zettn ook niet leuk Mijne was 5,5 kg en werd eerste 2 uur lekgeprikt Zo zielig ...
o ja..dat je een maand daarna en zeker 2 weken na je bevalling nog ontzettende pijn aan je doos hebt.. (ligt er wel aan of je hechtingen heb neem ik aan). Een kraamvrouw in bed verzorgend door een kraamverzorgters is heerlijk om te zien.. maar je hebt niet door dat die vrouw ontzettend moe is van een baby die van 10 uur savonds tot 2 uur snachts wakker is en nog een paar x voeding moet, een pijnlijke doos hebt, naar de WC gaan een hel is, pijnlijke naweeen, bloed als een rund, borstvoedings-opstart-problemen (kloven, spruw), last heeft van stuwingen in de borst met harde plekken en dan nog is die vervelende kraamtranen. En dat kraambezoek ontzettend vermoeiend kan zijn. Dat wist ik niet voor ik een kind had. Er was mij altijd ingeprent:1 uur.. maar dat vind ik nu al best lang voor een kraambezoek! En wat je ook wel mag weten is dat je na ongeveer 3 maanden ontzetten druk kan maken om de gekste dingen als het gaat om de veiligheid/weerloosheid van je kindje. Ik dacht al dat als ik naar de supermarkt zou gaan iemand mijn baby door de broodsnijmachine zou gooien. (Je verwerkt dus 'even' dat je baby ontzettend kwetsbaar en weerloos is). Dat je bij seks na je bevalling voorzichtig moet zijn.. het kan bij nare scheuringen maanden daarna nog pijn doen. En daar moet je niet keihard doorheen gaan, want dat is niet goed! ehm.. nog meer? Mijn tip: Lees in je zwangerschap ook boeken over de kraamtijd en de eerste maanden. Het is handig dat je weet wat je dan te wachten staat en wat je tegen gaat komen. Meestal heb je het in die tijd best druk om een boekje te gaan lezen. En een zwangerschap houdt niet op bij een bevalling. Er is nog een hele tijd daarna die ook veel aandacht verdient.
Wat ik wel een fijne tip vond was dat als het heel erg brand als het hoofdje staat, het juist een teken is dat je niet gaat uitscheuren! Je moet dan dus juist door persen (als de verloskundige dat aangeeft uiteraard). Ik raakte dus niet in paniek maar dacht: Yes, ze is er eindelijk bijna!
Nou dan weet ik niet hoe veel erger het moet branden als het hoofdje staat (want dat is voor mij juist het ALLERergste moment van de hele bevalling) en ben bij alledrie uitgescheurd.....Klopt dus volgens mij helemaal niks van!
Had ik dus ook, zoals ik al aangaf brandde het toen het hoofdje stond maar ben ik beide keren wel ingescheurd Wat ik heerlijk vond is dat ik na de bevalling, in de kraamtijd weer heerlijk op mijn buik kon liggen in bed!
Dat je darmen leeg poepen betekend dat je goed bezig bent! Dat je de goede kant op perst. Ik wist dit wel, en daxht dat ik het vreselijk genant was.. Nou het heeft gestonken in die kamer maar het interesseerde me niks hahahahaha juist dus omdat ik vantevoren wist dat het een heel goed teken is. Omg... Het overgeven...... Dat vond ik echt het ergste.. Maar ik heb echt wel 25 keer overgegeven. Toen het gal en schuim op was, bleef ik maar kokhalzen.
Jeetje wat heb ik een fijne bevalling gehad als ik dit allemaal lees! Hoewel bij mij de placenta scheurde (ws door vroeggeboorte bij 33 weken) en dit onder narcose op de ok is opgelost. Maar braken heb ik de hele zwangerschap gehad, nu weer, maar toen niet tijdens de bevalling. Het moment dat het hoofdje stond herrinner ik me goed. Maar niet als brandend of pijnlijk, meer als raar gevoel. Ik kon de volgemde dag echt wel voelen beneden dat er wat gebeurd was maar extreem veel pijn heb ik echt niet gehad (wel paar hechtingen). Volgens mij na 3 weken weer gevreeën, ging ook goed... Was dus eigenlijk, los vd placenta een goede bevalling. Ik weet nog wel dat de laatste weeën echt pijn deden maar was dat toch snel vergeten. Ik riep na een week al dat ik op zo'n manier wel weer wilde bevallen. Heb meer pijn gehad door de placenta die niet wilde dan vd baby zelf... Ik was ook totaal overdonderd, ikhoorde om 05;45 dat de buikpijn die ik de hele nacht al had de bevalling was en dat ik 8 cm ontsluiting al had. Ik was om half zeven met de ambu in het ziekenhuis (man precies op tijd thuis om mee te rijden) en om half negen hadden we een dochter... Zo overdonderd, zo raar dat mijn buik leeg was en er geen baby in het zicht was (lag op neonatologie). Ik ben bevallen zonder er al iets over gelezen of met de vk besproken te hebben, misschien achteraf beter als ik dit allemaal lees... Al ben ik wel blij met de tip over bloedstolsels, ik had dat toen niet zo erg. Als me dat nu zou gebeuren zou ik me ook de pleuris schrikken dus bedankt!
(Offtopic.. Maartje25 we zijn even ver mijn banner loopt 1 dag achter) Blij met dit topic ben nu al iets meer voorbereid! Heb ook het boek: bevallen Ga deze zeker eerdaags lezen
Nou als ik dit zo lees heb ik een goede bevalling gehad. Niet gekotst en niet gepoept en alles vergeten. Ik reageerde heel slecht op de ruggenprik, was totaal van de wereld en weet echt niks meer van de bevalling. Vind ik ergens wel heel jammer. Ik weet alleen de eerste 6 cm nog en dat dat pijn deed! Ik had verwacht dat naarmate de bevalling vorderde ik meer pijn zou krijgen maar ik vond de eerste 1/3 cm veel pijnlijker dan 6 cm omdat ik toen wist hoe ok de weeen op moest vangen.
Hier met de bevalling niet overgegeven, geen aambeien en niet liggen trillen... wat ik wel graag had willen weten is dat persdrang helemaal niet vanzelfsprekend is (had ik dus niet). En voor de zwangerschap had ik ook graag willen weten dat je zo misselijk kunt zijn en zo veel moet overgeven dat je het gevoel krijgt dat je niet meer verder wilt. En dat als je dat hebt dat je echt niet de enige bent, ook al doen artsen alsof je een beetje freaky bent.
En wat ik na de bevalling ook had willen weten is dat het ook normaal is om niet meteen over the moon te zijn, maar dat het ok is als je even aan je nieuwe kindje en je nieuwe situatie moet wennen.
Wat ik ook niet wist is tijdens de bevalling werd ik weer getoucheerd: '6 cm, maar ik denk dat hij tijdens een wee op kan rekken tot volledige ontsluiting' Nooit geweten dat dat kon! Ik ben daarn niet meer getoucheerd, mocht nog wel even puffen en kreunen en toen ik het gevoel kreeg te moeten plassen (ipv poepen) mocht ik langzaam meedrukken. Dit was natuurlijk een aangename verrassing!
-> Overgeven tijdens de bevalling had ik ook weet alleen niet bij hoeveel cm ontsluiting dat was -> Aambeien na de bevalling -> Dat je stolsels ter grootte van je vuist kan verliezen na de bevalling ben me rot geschrokken -> Dat je vreselijk moeilijk kan zitten met een paar hechtingen daar beneden. -> Plassen idd onder de douche en poepen is dood eng
Dat je buik na de bevalling een lege zak lijkt. Dat je de baby in je buik de eerste dagen heel erg mist. (ik begon te janken toen mijn darmen borrelden en ik automatisch mijn hand op mijn buik legde en besefte dat ze er niet meer in zat) Dat er stolsels bloed uit je kunnen vallen tijdens plassen/douchen. Schrok me een hoedje zeg! Dat je 9 mnd ongesteldheid ruimschoots weer inhaalt de periode na de bevalling. Dat je echt al het kraamverband nodig hebt dat in je kraampakket zit en je 9 van de 10x je man er op uit moet sturen om extra te halen Dat wanneer je bv geeft met je ene borst, je andere vanzelf mee gaat doen. Dat je alle schaamte voorbij bent tijdens je bevalling
En dat je bij een tweede totaal verbaasd bent dat de baby niet hetzelfde is als de eerste baby. Ik vond dat wel zo apart....hier leken en lijken ze helemaal niet op elkaar. Logisch natuurlijk, want het zijn andere kinderen, maar toch...je gaat meteen op zoek naar herkenningspunten.
Dat je na 10 cm ontsluiting gewoon geen persweeën krijgt, maar op gewone weeën moet bevallen. Ik wist niet dat dat kon, helaas mij wel overkomen. Ik vond het een nare ervaring omdat ik al 10 uur lang elke minuut een wee had en hierdoor en ook door het braken en ontbrekende nachtrust helemaal uitgeput was. Ik had dus geen genoeg kracht om zonder persweeën op een natuurlijke manier te bevallen, helaas.
Dat na je bevalling al je organen weer op hun oude plaats moeten zakken. Elke keer als ik na een bevalling ga staan voelt dat zooooo raar! Alsof alles inzakt! Opeens zoveel lucht weer! Dat je nog zoooo lang nabloed na de bevalling! En dat dat na twee weken ehlemaal geen bloed meer is, maar langzaam naar oranje/roze en dat zachtroze/zachtgeel gaat... Wondvocht, oftewel lochia. Bah bah bah.... Dat idd je ander borst vrolijk meedoet tijdens het voeden. Dat toeschieten ook pijn kan doen. Dat er zoveel spieren pijn kunnen doen die je naar jou idee helemaal niet gebruikt hebt... Dat je blijkbaar dat allemaal aankan! Inclusief slaaptekort! Dat wij dat doen en overleven en dan vaak nog een keer doen vind ik echt super van ons! Ik ben trots op alle moeders!!! Dat hebben we maar mooi gedaan!