wat zeg jij als een kind vraagt aan jouw , kindje zit in de klas bij mijn dochter. Mag ik met je dochter spelen bij jouw ? zeg jij dan gelijk ja, of ga je eerst naar de moeder toe en vraag je of het kan, en stel het kan niet bij jouw zelf , wat zeg jij dan tegen het kind , of tegen de moeder ? Er komen hier altijd veel verwarring van vindt ik , dan zegt het kind kan ik bij mijn dochter spelen , vervolgens zeg je nee, deze dag gaat niet , maar vrijdag wel bijv , maar er is wat tussen gekomen vrijdag, dat zei ik tegen de moeder , dan wel donderdag, de moeder was helemaal boos , want je had toch met mijn dochter afgesproken, was een hele teleurstelling voor der Aaah , wrijf het er effe in, voel ik me nog schuldiger , Dus zei nu tegen de moeder , laten wij dan wat afspreken, want wij weten de agenda en die kinderen niet . Maar ze was daarvoor wel gelijk gaan roddelen , van nou die moeder sprak af met mijn dochter en toen kreeg ik het vriendinnen boekje, ikdacht ook even leuk ken dat hele kind niet laten we dan eerst ook het vriendinnen boekje maar doen dan , dan kan ze evengoed iets van mijn dochter , want het ging niet door ?? de week erna , zei ik , nou het kan nu wel vrijdag , maar zei het alleen tegen de moeder, ik zei er ook bij , zeg het even zachtjes , zodat mocht er wat tussen komen , bij jouw of bij mij, dan hebben hun er geen last van. is goed zei ze, en ze lachte wat vinden jullie ervan?
Hmm ik heb wel geleerd om het te zeggen als het niet uitkomt. En ik zeg het ook eerlijk als het wel uitkomt om bij ons te spelen maar niet om d'r op te halen. Of juist andersom natuurlijk. En ik vind het ook niet fijn als ik een week vantevoren afspreek en dat het dan last minute niet kan. Ga ik niet met de rest van de school daar over roddelen trouwens maar vind het gewoon vervelend omdat zowel dochterlief als ik er dan op gerekend heb. En tja.. Kan gebeuren maar leuk is het niet. Helaas... Is het mij ook weleens overkomen. Komende vrijdag nog... Heb gezegd dat er vriendinnetje mag komen spelen maar omdat er afgelopen vrijdag een storing was bij de uitgifte van IDkaarten... Zullen we komende vrijdag nog eens moeten. Nou dat gaat me niet in dank worden afgenomen door dochterlief Gelukkig nog met niemand echt afgesproken maar ik baal er wel van.
Hier is het gelukkig zo dat de moeders onderling het ook allemaal met elkaar kunnen vinden, Wanneer een kindje bij mij komt van mag ik bij J komen spelen of J bij mij dan zeg ik hem dat ik het even met zijn moeder zal overleggen wat en wanneer het uitkomt en bij wie Als er bij ons is afsproken en er bij mij opeens wat tussen komt dan kan mijn zoon vaak wel dan daar spelen dan zeggen ze nou dan spelen ze toch gewoon hier, En andersom net zo. Als er is afgesproken dat zoon bij vriendjes gaat spelen en daar komt wat tussen dan zeg ik van nou dan haal ik ze toch op en spelen ze bij ons
Als het bij ons kan, dan laat ik mijn dochter het eerst samen met het vriend(innet)je zelf aan de vader/moeder van het kindje vragen of het daar ook kan. Daarna bespreken we dan waar en tot hoe laat ed. Als het bij ons niet kan, wat tot nog toe niet is voorgekomen, dan zou ik dat gewoon zeggen (bv. "ze kan afspreken, het kan alleen niet bij ons, omdat ..."). En wat mij betreft is afspraak afspraak. Dat is ook iets wat ik mijn dochter ook wil leren. Als zij een week van te voren afspreekt met een kindje en op de dag zelf liever met iemand anders af wil spreken, dan heeft ze pech, dan gaat de eerst gemaakte afspraak voor. Nu is ze daar gelukkig wel vrij makkelijk is, een kind in tranen mee sturen omdat het niet wil schiet natuurlijk ook niet op. Maar dan zou ik dus niet zo ver vooruit afspreken (probeer ik nu trouwens ook niet, vind dat helemaal niet handig, maar soms loopt het nu eenmaal zo). Tuurlijk kan er altijd iets tussen komen, mijn dochter heb ik bv. wel eens halverwege de dag van school opgehaald omdat ze ziek was. Om teleurstelling te voorkomen, probeer ik mijn dochter er ook wel altijd op voor te bereiden dat ver van te voren afgesproken afspraakjes ook niet door kunnen gaan bv. omdat het kindje ziek kan zijn ofzo.
Kind vraagt aan mij .... dan antwoord ik; het is goed maar we gaan ook even aan je moeder vragen of het mag of ; dat kan niet (afwisselend met wel/geen uitleg) Als ik wat afspreek dan houd ik me daaraan en er komt alleen in noodgevallen wat tussen.
In het begin zij ik altijd ja. Na de hand begon ik afspraken er over te maken of woensdag of vrijdag. Soms ook nog maandag dinsdag donderdag maar ik sprak liever af op de dagen dat ze meer tijd voor elkaar hadden met spelen. En als het een keer echt niet kon omdat er wat tussen kwam kon zoon meestal met de andere moeder weer. mee. Dochter gaat bijna naar school en ik ga het gelijk van af het begin anders aan pakken dan toen met zoon. Het is wel normaal hoor dat kinderen het onderling zo afspreken ze zijn nog te jong om een agenda bij te houden. Hield er dus wel altijd rekening mee. En was niet zo extreem moeilijk maar ging wel meer grenzen stellen en ja moeders onder elkaar soms is roddelen hun vak. Niet te veel van aan trekken en je eigen plan trekken wat spelen betreft. En ik ging de eerste keren juist wel mee om te kijken waar moeder/vader woonde of bleef even wat drinken ( anders om vaak ook even de hei over kijken). Waar laat ik mijn kind naar toe gaan.
ja precies , doe ik ook wel met vriendinnenboekje heb ik gelijk het telefoonnummer . en heb ook wel eens ga eerst even kennis maken , bij hun thuis , kan gelijk me dochter even wennen aan de omgeving wat doen jullie met logeren als ze dat vragen ze zijn nu in de kleuterklas, we vinden het nog een beetje te vroeg om te logeren in groep 4 og 5 ofzo dachten wij aan , en jullie ? gr jmm
Als de moeder er niet bij is, dan zeg ik altijd tegen het kind dat het van mij mag, maar dat we het er vanmiddag nog even over hebben als de andere moeder er ook bij is. En als het gaat om een afspraak voor over een paar dagen/volgende week, dan zeg ik sowieso niets toe. Maar zeg dan ook dat ik het met de moeder zal afspreken of dat ze het nog een keer moet vragen als haar moeder erbij is.. Verder kan het gebeuren dat er een keer iets tussen komt, van beide kanten. Helaas, kan gebeuren. Soms is mijn dochter dan wel teleurgesteld, maar meestal is ze ook wel weer snel over teleurstellingen heen, of ze regelt een ander kindje. Een keer ben ik de fout ingegaan om tegen 2 kindjes ja te zeggen, per ongeluk. Moeders waren heel begripvol, maar ik vond het niet kunnen tegenover de meiden, dus heb ze toen allebei meegenomen Ging op zich prima, maar daar denk ik voortaan wel iets beter bij na.
Ik zeg 's ochtends altijd tegen mijn zoon of hij wel of niet af kan spreken. Als het wel kan, regelt hij op school altijd een vriendje/vriendinnetje en na schooltijd vragen we het dan aan zijn/haar moeder. Kan het bij hun dan niet, dan wordt er vaak verder niks afgesproken (omdat het zomaar kan zijn dat ze die dag erna met heel iemand anders af willen spreken). Heel soms spreken we wel meteen wat af voor een andere dag, maar afspraak = afspraak dan. Dan ga ik het in principe (of er moet echt iets dringends tussenkomen) niet meer afzeggen. Mijn zoon kan ook altijd wel naar een speelafspraakje uitkijken, dus hij zou het ook niet leuk vinden als het op het laatste moment niet meer doorgaat.
Mijn dochter heeft wel eens gelogeerd bij een vriendinnetje en zij bij ons. Ik dacht eerst ook dat we daar nog beter even mee konden wachten, maar de moeder stelde t voor (omdat mijn dochter er steeds om vroeg ). Ik vond het wel prima gaan. Binnenkort komt dr nichtje ook een keer logeren. En ze hebben ook wel eens samen bij oma gelogeerd (maar dat is wel net anders, vind ik). Overigens niet iets om te vaak te doen, want ze slapen dan natuurlijk pas om half 11 en de volgende ochtend weer vroeger op dan normaal..
Hier net het eerste logeerfeestje gehad. Bovenal omdat de ouders van dat meisje een avondje gingen stappen en kf ze dan hier kon slapen.. Kwart voor 10 heb ik mijn dochter op mijn kamer gelegd.. Toen sliepen de dames binnen 2 minuten. Zondag waren ze heel vroeg wakker en natuurlijk onwijs moe! Maar ze vonden het allebei helemaal geweldig. Volgende keer mag onze dochter daar slapen... Ben benieuwd. Maar goed.. Dochter is 6 vriendinnetje is 5. En ik ken haar ouders en zij kennen ons heel goed. Dat maakt toch een hoop verschil
Ik vertel mijn dochter thuis al of ze wel/niet kan afspreken. Ik vraag ook of ze wil afspreken en met wie. Eenmaal op school vraagt ze het zelf. Als het andere kindje ook wil, gaan ze het aan die vader/moeder vragen. Als het mag, dan mogen ze samen beslissen bij wie ze willen spelen. Ik spreek dan met die ouder de details af: hoe laat, meteen uit school, wel/niet eten, ophaaltijd, telefoonnummer/adres, etc. Kan mijn dochter wel afspreken, maar niet bij mij, dan zeg ik dat gewoon. Tegen mijn dochter, tegen het andere kindje en die ouder. Geen probleem. Een speelafspraakje zou ik alleen in uiterste nood afzeggen. Mijn dochters speelafspraakje (bij ons) ging eens niet door, omdat dat meisje stout was geweest. Ze kreeg straf. Ik had een huilend kind. Die moeder strafte dus ook mijn dochter. Ik baalde daar heel erg van op dat moment. Logeren: no way!
Als er gevraagd word om te spelen en het kan niet zeg ik ook gewoon Nee het komt nu niet zo goed uit. Daarbij wil ik de ouders wel kennen. Zo is er een kindje in de klas..... Vast een leuk jochie..... maar de ouders zijn van het type "flodder" Vader blijft altijd in de auto zitten als het zijn kind haalt. En je hoort of ziet nooit wat van de ouders. Wil dus niet hebben dat hij daar speelt. Maar vind het zielig om steeds nee te zeggen. Dus laat dat kindje de volgende keer gewoon bij ons spelen.
altijd eerst naar ouder lopen. alhoewel het hier pas 1x voorgekomen is. mijn zoontje wilde graag bij een vriendje spelen(vriendje is groot woord, ze zitten bij elkaar in de klas maar heb ze nog nooit samen gezien) ik met zijn moeder afgesproken voor een woensdag middag. die vrijdag ervoor zei ze af want ze zaten midden in ene verbouwing en was niet echt kindveilig, was ze vergeten toen we afspraken. en daarna is het er nooit meer van gekomen. kids hebben het er niet meer over, die moeder zegt er ook niks meer over. dus heb t laten gaan
Hier ook logeren al vriendjes.. Had er toen nog een en heel soms kwam er dan een vriendje logeren. Was echt leuk. Kan mij nog herinneren samen met vriendje stonden ze in eens samen te plassen in de wc ( echt jongens streken haha) zoon was een jaar of vier eerst buurmeisje daarna een paar keer een vriendje en ook hij is bij vriendje wezen logeren. ( kende moeder ondertussen goed genoeg en andersom) Zijn leuke momenten voor je kinderen. Was makkelijk maakte een logeer bed in de huiskamer en hoppa film aan chipjes( soms cola) en meestal lagen ze rond 10 wel te slapen hoor deed het wel op dagen dat ze daarna niet naar school hoefde. Ik zou zeggen doen.