Wie bij de bevalling mag zijn

ik persoonlijk vind dat hij moet kijken naar wat JIJ wil, jij bent degene die aan het bevallen is, jij hebt steun nodig, jij hebt pijn etc etc. en niet hij. Dat is persoonlijk mijn mening. Plus, we hebben het wel over je eigen moeder hiero.
Waarom wil hij eigenlijk niet dat ze erbij is?

 

Jij bent degene die moet bevallen, dus vind dat jij mag beslissen wie er bij je is.

al snap ik aan de andere kant ook wel dat je vriend dan misschien het idee heeft nog extra overbodig te zijn voor jou, en wil hij het graag samen met jou doen.

 

Ik denk dat het voor jullie heel erg goed is dat jullie van elkaar weten waarom jij het wel fijn vond en waarom hij niet.
Wellicht voelde hij zich aan de kant gezet tijdens de bevalling? Voelt hij zich niet goed genoeg omdat jij er iemand anders bij wilt hebben. Probeer goed naar elkaar te luisteren en te begrijpen wat een ander wilt en vindt zonder meteen een beslissing te nemen.

 

maar het is ook de geboorte van ZIJN kind dus mag er zeker naar zijn wensen geluisterd worden.
Hier wordt er dus gekeken naar wat we BEIDE prettig vinden, maar uiteindelijk heb ík de regie.

 

Ik lees dat jij precies weet waarom je je moeder erbij wilt hebben. Maar weet je al van hem waarom hij je moeder er niet bij wil hebben? Ik zelf zou proberen dat eerst duidelijk te krijgen voordat ik een beslissing neem. Tuurlijk jij doet het werk maar het is wel jullie moment zeg maar.

 

bij de bevalling van ons dochtertje zijn wij ook met z'n tweeen geweest.
op zich dacht ik toen de weeen begonnen waren: zal ik mijn moeder erbij laten, maar we zijn toch met z'n tweeen naar het ziekenhuis gegaan.
mijn man had ook zoiets van: ik wil dit samen doen.
op zich begreep ik het van zijn kant wel.
heb er verder ook geen problemen mee gehad.
mijn man vindt een bevalling is van ons samen.
aan de ene kant heeft ie er gelijk in, maar je moet je eigen gevoel volgen.
je kunt ook denken, bij de eerste is ze er wel bij geweest en nu doen we het samen.
maar als je dat zelf niet prettig vindt dan moet je het er nog eens goed over hebben met je man.
je hebt daar ook nog genoeg tijd voor, hihi.

mejon

 

Een bevalling is toch wel iets heel intiems.
Waarschijnlijk wil hij dat gewoon met jou delen.
Ik kan me voorstellen dat hij het gevoel heeft dat je moeder er "tussen" komt.

Persoonlijk zou ik mn moeder er niet bij willen hebben, maar naar wat je verteld wil jij dit wel heel graag.

Ik zou er nog een keer goed met je man over hebben.
En bedenk hierbij dat dit ook voor hem een heel bijzonder moment is..

 

Persoonlijk ben ik van mening dat de vrouw degene is die bepaald wie er bij de bevalling aanwezig mag zijn, of niet. Jij bent immers degene die de kleine op de wereld moet helpen, met alle pijnen en gevoelens van dien. Het lijkt me verstandig om nog eens voor je vriend/man te verduidelijken waarom je het de vorige keer zo fijn vond dat je moeder er bij was.

Succes

 

ja ik zou ook zo denken als jij overigens is mijn moeder er hier ook bij gewoon omdat ik dat prettig vind tuurlijk is me vbentje erbij en die gaat mooi ook mee naar zo cursus om mij te onder steunen. maar mocht hem dat gewoon weg niet lukken is er altijd me moeder die nog kan helpen.
kan wel zo zijn dat het ook zijn kind is maar ik moet daar liggen met veel pijn en dan wil ik prettig bevallen dus meet hem en mijn moeder.
bovendien heb ik mijn ventje daar nog echt niet over horen klagen dat mijn moeder er bij gaat zijn.

 

Misschien voelt ie zich 'weggedrukt' door je moeder? Is ie een beetje jaloers? Vraag waaróm hij niet wil dat ze er is, misschien kan je er dan begrip voor opbrengen.

 

Aan de ene kant snap ik je vriend wel dat hij het alleen met jou wilt doen. Maar aan de andere kant heb ik zoiets van: je moeder die weet gewoon hoe het allemaal is die heeft het meegemaakt. Die zal vast heel goed begrijpen wat wel of juist niet fijn is. En dat je haar bij je wilt hebben snap ik ook heel goed en daar heb je ook gelijk in. Mischien als je even goed uitlegt waarom je het zo graag wilt dat hij het iets beter snapt?

 

Eerlijk gezegt moet ik er niet aan denken dat me ma erbij is.
De eerste kwam ze in het ziekenhuis aan zetten zonder dat ze gevraagt was.
Pas na dat ze vertrokken was is de kleine gekomen.
Bij de tweede met me ex en met dit kindje gaan 2 vriendinnen mee

 

Persoonlijk zou ik mijn moeder er niet bij willen hebben (ben ik veeeeeeel te eigenwijs voor). Maar als ik dat wel zou willen zou IK dat bepalen. Een bevalling loopt het meest voorspoedig als degene die bevalt er zo ontspannen mogelijk instaat. Als dat voor jou met je moeder erbij is lijkt me dat een uitgesproken onderwerp.

 

persoonlijk geen moeder of schoonmoeder aan mijn bed!
ik snp jou vriend ook heel goed hoor...
maar jou ook..

luister naar elkaar, mischien komen jullie er dan uit!

 

Ik zou mijn moeder er ook niet bij willen hebben! Gewoon alleen m'n mannetje en verder niemand. Op uitzondering dan van de verloskundige en eventueel andere doktoren.

Ben trouwens 'bang' dat m'n mannetje de kamer zal uitvluchten als ik aan het bevallen ben... Of dat ie flauw valt... Ik ben errug benieuwd hoe dat over een half jaar zal gaan!

 

Ik denk ook dat jullie heel goed met elkaar moeten gaan praten waarom jij wel je moeder erbij wil en hij niet. Ik snap jou heel goed maar hem ook.

 

moeilijk hoor! Ik zou ook een gesprek met je man aangaan. En duidelijk uitleggen waarom je het zo fijn vond dat je moeder erbij was.

Moet er zelf niet aan denken hoor . We hebben onze kleine er samen ingekregen en we gaan haar er ook samen uitkrijgen (tuurlijk wel met de vk en kraamzorg erbij)

ik wens je veel succes!

 

Ik zou ook alleen maar mijn vriend erbij willen hebben. Moet er ook niet aan denken dat mijn moeder of schoonmoeder naast mijn bed staat. Maar als jij dat prettig vind. Het is iets voor jullie beiden natuurlijk, maar jij moet het zware werk doen, dus vind ik dat als jij het fijn vind de keuze zou moeten hebben. Maar ik snap wel heel goed dat je man dat misschien liever niet heeft.
succes