Ik krijg tranen in mijn ogen als hij mij aankijkt en over mijn buik heen wrijft en zegt "Ik hou heel erg veel van mijn meisjes"
ik moest van de wel even een traantje weg pinken toen mijn vriend zei 'godverdomme van lijkt onze kleine man toch veel op mij' Hij is ook zo trots op zijn manneke
Esmee en ik lagen in het ziekenhuis ( ks) en kreeg een sms dat hij zo veel van ons hield.. was even slikken. Iets minder leuk.. Tijdens een ruzie zei hij: Val Dood.. ben toen echt heel boos geworden en gezegt.. Dat zeg je nog 1x en dan ga ik bij je weg..
Ik kreeg laatst een brok in mijn keel, toen mijn man na een klein ruzietje met mij (het ging om niets, maar ik was he-le-maal over de zeik en huilde urenlang ), met een allerschattigst benzinepomp kerststukje thuis kwam en zijn excuses aanbood. Ahhh... lief was dat.
Gelukkig hier alleen een brok in mijn keel van ontroering, nooit omdat hij iets ergs zegt. Als hij zegt hoe trots hij op me is (om vanalles, van 'ver weg' verhuizen en ons kind baren tot weer gaan werken of de kleine voor het eerst zonder te huilen afleveren bij het KDV) Of als hij me uitlegt hoe ontzettend veel hij van me houdt... Hij zegt het nooit gewoon, hij legt het echt uit. Zo mooi! Of als hij voor me zingt, ondanks dat het zo vals als een kraai is soms, hahaha!
ik lag in het zh de dag van de ks van mitchell en savonds toen hij net weg was kreeg ik een smsje met de tekst: dat hij heel trots op me was en dat hij veel van me hield! toen kreeg ik een brok in mijn keel
Jeetje wat een verhalen hier...vooral de overleden papa moest ik bij huilen, wat lief en mooi en wat zal je vader trots op jullie zijn! En wordt heel boos over het boosworden van man omdat de zwangerschapstest negatief is? Dan flikker je m toch je huis uit? Mijn man moet echt niet aankomen ik hou zoveel van jou elke dag meer en bergtoppen enzo dat schiet ik in de lach...en denk ik hoelang heb je daarop zitten broeden? sorry maar vind dat altijd beetje nep. Wanneer ik altijd helemaal volschiet is als hij zegt hoe hij uitkijkt naar de tijd dat ons meisje er is en wat hij allemaal gaat doen en als hij fluisterd tegen mijn buik...dan mag ik het niet horen want zijn geheimpjes tegen de baby...maar toch hoor ik het wel en dan zegt hij..lieve dingen over mij en dat hij zo veel van de kleine houd enzo.....
Pffft... Heftig hoor... Hier ongeveer hetzelfde, alleen was het 1992 en was ik 6 dagen 18 toen mijn vader overleed. Mijn vader vroeg aan mijn toenmalige vriend of hij goed voor mij zou zorgen als hij er niet meer was... Ook tranen aan alle kanten.... Mijn ex heeft het er jaren later nog moeilijk mee gehad, omdat we uit elkaar gingen en hij dus zijn belofte niet na kon komen... Gelukkig heb ik hem ervan kunnen overtuigen dat het beter was om uit elkaar te gaan en met een ander gelukkig te worden, dan bij elkaar te blijven voor een belofte die je 5 jaar eerder gedaan hebt... O ja, en bij mijn man krijg ik het altijd te kwaad als hij roept: "Een koninkrijk voor mijn prinses!" als ik weer eens wilde ideeen heb over wat dan ook...
Het is niet echt iets wat hij zegt, maar; Ik ben verlaten tijdens mijn zwangerschap door m'n ex en ik dacht dat ik nooit meer iemand tegen zou komen die van mij en mn toekomstige dochtertje zal houden.. Nu ben ik mijn huidige vriend tegen gekomen en als ik hem met mn dochtertje bezig zie en ze lacht, dan huil ik van geluk diep van binnen
Ik krijg vaak een brok in mijn keel als ik mijn vriend zie spelen met ons jochie. Hij is zo ontzettend lief en zorgzaam voor hem, dat vind ik super mooi om te zien. Oja, toen ik net bijgekomen was uit de narcose na de bevalling (fluxus gehad 3liter bloed verloren), toen zag ik hem huilen. Dit heeft mij heel erg geraakt, dat doet me nog steeds heel erg veel. Volgens mij weet hij helemaal niet dat ik hem heb zien huilen.
"schat ik ben thuis" dat doet het hem tegenwoordig wel, mijn man is zoveel weg dat ik allang blij ben als ie even thuis is
Heftige verhalen hoor... zelfs iemand die zo nuchter is als ik moet dan wel even slikken! Hier krijg ik vooral tranen in mn ogen als ik mijn mannetje weer eens zo zie vechten tegen zijn ziekte (hij zal t nooit zeggen, maar ik zie het) en dan in zijn wanhoop iets zegt als: "ga maar, zoek maar een ander... ik zal je nooit kunnen geven wat je verdient" (hij kan niet werken, dus is hier financieel nog wel eens lastig..) Pfff... natuurlijk overtuig ik m van het tegendeel, maar wat moet er in dat hoofd omgaan om zoiets te zeggen..
"Ik heb voordat ik jou kende al kinderen gekregen, maar jij bent de vrouw die mij vader heeft gemaakt." Hij weet me vaak te ontroeren, maar deze uitspraak staat wel met stip op één, vooral omdat ik 'm totáál niet verwachtte.