Hallo, Ben nieuw op dit forum en heb een vraag of er meer mensen zijn die ervaring hebben met cervixmetingen. Ik heb een zoontje van 2,5, die is na een termijn van precies 40 weken geboren. daarna ben ik vorig jaar zwanger geweest en ben toen op bijna 20 weken helaas bevallen van ons dochtertje. Oorzaak onbekend, ik kreeg bloedverlies en weeen en bleek al ontsluiting te hebben toen ik eindelijk naar het ziekenhuis werd verwezen (lang verhaal). Ik ben nu weer zwanger, 20weken, en krijg vanaf week 16 proluton injecties en cervixmetingen. Die waren tot nu toe goed, telkens zo rond de 5 en zelfs 6 centimeter en nu was het gister ineens 3cm. in een week tijd ong 2 cm verkort. De gynaecoloog zei dat 3 cm op zich nog niet alarmerend is, dat wordt het pas vanaf 2,5 cm, maar dat het wel wat zorgwekkend is dat het in zo korte tijd veel korter is geworden. Advies voor nu: niet werken, rustig aan doen en vrijdag weer meting. Ik maak me erg zorgen, ben bang dat het weer mis gaat, en zelfs al weten ze het een paar weken te rekken, op een vroeggeboorte met 25 weken zit ik uiteraard ook niet te wachten... Heeft iemand ook meegemaakt dat de cervix naar 3 cm was gegaan, en hoe verliep dat verder?
Ik kan je geen advies geven of je vertellen hoe het komt. Maar wel mijn ervaring. Ik ben 1,5 week geleden opgenomen met een baarmoederhalslengte van 2.4 cm (ik neem aan dat de bhm hetzelfde is als de cervix ). Ze weten niet hoe lang die daarvoor was, dus kan het niet vergelijken. Afgelopen zondag was hij 2.9cm en gisteravond weer tussen de 2.1-2.4cm (ligt net aan de druk die het hoofdje van de baby er op zet). De lengte is wel te kort, bij minder dan 3 cm zit je in een gevarenzone, maar ze zien deze schommelingen wel als stabiel. De lengte veranderd heel erg door druk vanuit de baby of geen druk, het is dus meer een moment opname. Elke keer dat ze meten, zullen ze niet iets anders meten en een andere arts zal weer net anders meten (handig ). (Ik ben opgenomen omdat ik vroegtijdige weeen heb en ontsluiting. Niet door de lengte van de baarmoederhals, maar een combinatie van. Dus je hoeft je niet direct zorgen te maken!) Is het steeds door dezelfde arts gemeten? Daar kan nog al verschil in zitten, qua getallen. Rustig aan doen is inderdaad het enige wat je kan doen om ervoor te zorgen dat hij niet korter zal worden. Hij kan door rust zelfs nog langer worden. Zorgen maken zorgt voor stress, waardoor je lichaam ook niet helemaal tot rust komt, dus probeer niet te veel te stressen. Maar ik begrijp heel goed dat je met jouw geschiedenis je enorm zorgen maakt! Heb je nu ook last van weeen of iets dergelijks of dat niet? Succes met afwachten tot vrijdag en ik hoop dat de meting dan weer een hoger getal aan zal geven!
Bij mij is de vorige zs rond de 22 weken de cervix-/baarmoederhalslengte gemeten, omdat ik toen al best wat harde buiken/voorweeen had en mijn oudste prematuur geboren is (oorzaak onbeend) en met 29 weken nog een keer omdat ik toen inmiddels (lichte) echte weeen bleek te hebben. In die weken was de baarmoederhals van zo'n 3,5cm naar 2,9cm gegaan. Uit voorzorg weeenremmers gekregen (woon niet in NL en hier blijken ze heel snel te zijn met ingrijpen) en een week bedrust, daarna zat de baarmoederhals weer net boven de 3cm - rust (in de zin van liggen, want ook bij zitten komt er dankzij de zwaartekracht druk op de baarmoederhals) kan dus weldegelijk positief zijn voor de lengte! Maar 5cm of zelfs 6cm is volgens mij wel erg lang voor een baarmoederhals, hoor. Volgens de gyn. die ik bij de vorige zwangerschap toen in het ziekenhuis had, ligt de gemiddelde 'normale' lengte rond de 3,5-4cm en ook op internet heb ik iig tot nu toe niets anders gevonden... Nu ben ik weer zwanger en heeft m'n eigen gyn. uit voorzorg met 18 weken een cervixmeting gedaan, zat toen rond de 3,5cm. Maandag weer controle (ruim 25 weken) en ook weer cervixmeting. Rommelt al een poosje best aardig, dus zou me niets verbazen als hij nu ook weer rond de 3cm zal blijken te zitten. Is natuurlijk nooit een goed teken als de baarmoederhals zich zo vroeg in een zs al gaat verkorten, maar het wordt pas onder de 2,5cm echt kritisch. Zeker met jouw voorgeschiedenis, zou ik nog eens precies navragen hoe lang de baarmoederhals eerst was (of dat echt 5-6cm was, of toch eerder 3,5-4cm), me er van verzekeren dat je voorgeschiedenis bekend is èn daar ook rekening mee gehouden wordt! Sterkte en hoop ook dat de meting vrijdag weer 'gunstiger' uit zal vallen!
Hmmm... nu toch wel wat fora gevonden waar idd over 5-6cm wordt gesproken... Als dat bij jou dus werkelijk zo was, is het idd toch wel zorgwekkend, want al is 3cm is nog steeds lang genoeg, tel er nog zo'n week bij op en je zit nog maar aan de 1cm! Hoop dat je ondertussen echt heel veel rust hebt kunnen nemen en zich dat zich dat de lengte van je baarmoederhals zich deze week iig gestabiliseerd heeft. Succes vrijdag!
Mijn metingen schommelen tussen de 3.1 en de 3.4 cm, het ligt er maar net aan hoeveel de baby er op drukt. De laatste keer dat ze hebben gemeten was vorige week, na 34 weken meten ze hier niet meer omdat je dan ook geen weeenremmers meer krijgt. De reden dat mijn cervixlengte elke keer gemeten werd zijn premature weeen (23.5 weken) die gelukkig niets deden, maar met 29.5 weken weer premature weeen en plots wel 1 cm ontsluiting. Mij is inderdaad altijd verteld dat je onder de 3 cm pas in de gevaren zone zit. 5 of 6 cm lijkt mij ook wel heel veel! Vraag het inderdaad even goed na bij je gyn en ik hoop dat het vrijdag allemaal meevalt!
Rond de 5 kan opzich wel. Nadat ik de eerste keer met pijnlijke harde buiken werd opgenomen was de baarmoederhals 4.8 Nu een paar weken verder is die nu 2.5 heb afgelopen week aan de weeën remmers gelegen en lig nu nog steeds in het ziekenhuis omdat het blijft rommelen met bloedverlies. Maar ik heb ook gemerkt dat de ene gyn of de ander zeker een verschil in zit.
@ Cin & hooyoAasiya Wel een beetje off-topic (sorry TS), maar dat 'gerommel', is dat bij jullie echt regelmatig (dus om de 5-10 minuten en dan (nagenoeg) de hele dag, of maar af en toe? En is het echt pijnlijk, of meer gewoon 'naar'? Herken de harde buiken/voorweeen nu nl niet als echte weeen (trokken iig de vorige 2 zs ook door in m'n rug - heb ik nu niet/nauwelijks) en ze komen ook niet regelmatig, misschien 1 per uur ofzo, eind van de middag/'s avonds misschien met vlagen wat vaker), maar vind ze ivm wat ik me van de afgelopen 2 zs herinner wel al best pittig (lijken ook door de dagen heen wel sterker te worden) en vraag me zo lang dus af of het misschien toch niet eerder al (lichte) weeen zijn, ipv voorweeen...
Hoi, Bedankt voor jullie reacties! 5 a 6 cm is inderdaad wel vrij lang, dat zei de gyn gister ook, ben in totaal door 3 versch mensen gemeten, maar de laatste twee metingen zijn in ieder geval door dezelfde persoon gemeten, en daar zat dus wel een behoorlijk verschil tussen. maak me inderdaad vooral zorgen om de sterke afname, meer dan die 3 cm op zich, alhoewel het ook naar is nu al op zo'n grensgeval te zitten. Hou wel rust (veel liggen/zitten) maar vraag me af hoe dit verder gaat de komende maanden... omdat ik ook bang ben dat het snel korter wordt heb ik nogmaals gebeld en mag nu morgen weer komen vor een meting, een dag eerder tenminste. vanwege mijn vorgeschiedenis hebben ze wel begrip voor mijn zorgen. Wat vervelend dat jullie zijn opgenomen in het ziekenhuis! Daar ben ik ook bang voor, ook omdat ik al een peuter heb rondlopen, lijkt me erg naar hem thuis bij papa of bij familie te moeten achterlaten . Maar ik lees van jullie niks over cerclages, wordt dus niet standaard gedaan blijkbaar. Jullie ook sterkte, hoop dat we allemaal zo lang mogelijk ons kindje in de buik mogen houden!
Ik heb het ook meegemaakt. met 21 weken kreeg ik nierstuwing met weeen als gevolg. Mijn cervix was op dat moment 3 cm. Vanaf toen in de gaten gehouden. Met 27 weken weeen. Cervic weer verkort....maar het gekke was steeds dat het ook soms weer langer werd?. Ik heb toen een week in het ziekenhuis gelegen met weeenremmers en longrijping. Daarna elke week Pruloton. Week 29 weer een week opgenomen i.v.m. een verkorte cervix van 2,4. Toen ik wegging was ie 3,5. Ik heb proluton gekregen tot week 35 en uiteindelijk is madam pas geboren bij 39,3 weken! (overigens heb ik vanaf week 27 bedrust gekregen) Ik heb zo in de stress gezeten al die weken. Elke week is er een! Ik begrijp heel goed dat je je zorgen maakt. Neem lekker je rust....meer kun je niet doen! En zodra je het niet vertrouwd naar het ziekenhuis gaan! al is het 24:00 uur! Sterkte!
@ jomay Je kunt dus beter liggen dan zitten, hè, want ook als je zit drukt beebje + vruchtwater + weetikwatnogmeer alsnog op je baarmoederhals, waardoor die (sneller) toch verder verkort. Fijn dat ze je zo serieus nemen en je morgen al mag komen. Cerclage wordt volgens mij voornamelijk echt preventief gedaan, b.v. bij aangetoonde cervixzwakte. Las toevallig vandaag een ander topic hierover met ook wat meer info over cerclages en omdat die ook infecties kunnen veroorzaken, wordt er bij bloedverlies/'gerommel' in principe liever vanaf gezien - misschien vandaar... Van wat ik zoal gelezen/gehoord heb zijn weeenremmers /als je ook al weeen hebt) en echt heel veel rust (dus echt zoveel mogelijk helemaal 'plat') over het algemeen afdoende om de geboorte tenminste tot een week of 34 uit te stellen en vaak zelfs nog langer.
Swiebertje, met 23.5 weken kwamen de weeen bij mij om de 3 minuten ze waren echt regelmatig. Dacht eerst nog dat de kleine aan het indalen was en dat het indalingsweeen waren. Ik 'wilde' denk niet weten dat het echte weeen waren. Na 3 uur toch maar het ziekenhuis gebeld, tja daar gelijk weeenremmers en longrijpingsspuiten gehad omdat op het ctg ook duidelijk weeen te zien. Normaal doen ze dat pas vanaf 24 weken, maar ik had geluk dat mijn eigen gyn dienst had en dat zij erg meelevend was. Ben haar nog steeds dankbaar, want heb het gevoel dat ik zonder haar allang bevallen was! Met 29.5 weken waren de weeen niet helemaal regelmatig, wel pijnlijk maar ze kwamen om de 3 tot 5 minuten. Uiteindelijk toch maar weer naar het ziekenhuis gebeld en moest toch weer komen. Ze zaten te twijfelen of ik wel of niet aan de remmers moest toen de weeen vanzelf minder werden. Ondanks het feit dat deze weeen dus niet echt regelmatig waren bleek ik nu wel ontsluiting te hebben. Had nu ook al sinds het weekend lichte voorweeen (dacht ik), want dat kan natuurlijk op deze termijn. Maar toen ik gisteren wat bloed verloor moest ik toch naar het ziekenhuis komen ondanks het feit dat ik totaal nergens last van had. Tja totdat ik mijn zoontje bij de buurvrouw (oppas) bracht, toen schoot ik in een weeenstorm, weeen duurde 1.5 min, dan 30 sec iets minder pijnlijk maar geen ontspannen buik en dan weer de volgende wee. Op het ctg was dit ook te zien maar op deze termijn remmen ze niet meer. Gelukkig bleek mijn ontsluiting niet te zijn toegenomen en na een uur of 3 werden de weeen vanzelf minder. Uiteindelijk bleek dit allemaal door een blaasontsteking te komen. Tja denk je alles te hebben gehad komt dat er ook nog bij. De oefenweeen die ik dus sinds het weekend bleek te hebben waren waarschijnlijk dus wel lichte weeen maar dan als gevolg van die blaasontsteking. Dus als je twijfeld zou ik gewoon bellen als ik jou was! Want bedrust is verschrikkelijk met een peuter maar tot nu toe werkt het bij mij wel. Hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt en dat de kleine ook nog binnen mag blijven!
Thnx Cin, ben ik toch weer wat meer gerustgesteld. Bij de 2e had ik vanaf week of 34 zo elke 5-10 min. (voor)weeen, echt elke dag, de hele dag door, alleen 's nachts bleef het iig tot week 37 rustig. Bleek toen met 36 weken zo'n 1cm ontsluiting te hebben. Bij de 3e zijn ze ook pas tegen het einde (zo vanaf week 35/36) zò regelmatig gekomen en had ik ook pas daarna wat ontsluiting. En als ik ook jouw verhaal lees, denk ik dat ze idd toch echt wel over een langere tijd echt zo elke 5 min. moeten komen om voor ontsluiting te zorgen - zal nu dan bij mij dus iig (gelukkig) nog niet het geval zijn. Echt bedrust zal hier alleen gaan als ik in het zkh wordt opgenomen, vrees ik. Met nog 3 kinderen (gaan er wel 2 al halve resp. hele dagen naar de peuter-/kleuterschool, maar die moeten wel ook gebracht en gehaald - heb helaas niemand die dat voor langere tijd van me kan overnemen) gaat dat thuis echt ammenooitniet lukken. 'Gewoon' veel rusten moet dus afdoende zijn, anders moet er een 'noodplan' komen... Blaasontsteking is dan idd wel het allerlaatste waar je op zit te wachten...
Hallo dames, Wilde nog even laten weten dat ik vandaag weer een cervixmeting heb gehad, en nu was hij 3.9, helemaal normaal volgens de gynaecoloog! Ben erg opgelucht! Ik hoefde van haar niet de hele tijd plat. Haar advies was wel vanaf nu halve dagen werken de rest vd zwangerschap, en rustig aan doen, dus dat blijf ik zeker doen, al is het lastig inschatten wat dan wel en niet kan (fietsen? lopen? tillen?). Zij zei ook dat het goed kan dat hij nu weer langer is vanwege de rust. Dus ik heb zelf besloten nog een weekje niet te gaan werken, en daarna halve dagen, als het goed lijkt te gaan. Heb dinsdag weer een echo en ga kijken hoe het dan is, als ik weer wat meer heb rondgelopen, want nu heb ik echt veel gelegen. als ie dan weer korter is moet ik blijkbaar toch nog rustiger aan doen. Zo, ben blij, heb weer hoop dat de kleine voorlopig nog blijft zitten! Jullie ook nog succes met de zwangerschap en veel sterkte nog hooyoAasiya in het ziekenhuis...
wat super fijn dat je cervix lengte nu goed was. gek he dat dat dat zo kan wisselen. volgens mij ligt het ook aan hoe ze het opmeten, want sommige hier doen gewoon van a naar b in 1 lijntje en andere die doen hem in 2x en tellen dat bij elkaar op. omdat die iets krom loopt. ik heb hier dagelijks periodes van pijnlijke harde buiken waarbij ze dan elke minuut komen en een minuutje aanhouden. eens in de zoveel zit er dan een echte wee tussen die enorm zeer doet en bijna 2 min aanhoudt. verschil zie je ook duidelijk op de ctg. maar zowizo is mijn baarmoeder constant bezig met contracties ongeacht dat ik nu volledige bedrust heb. echt verschrikkelijk. en het lijkt allemaal maar erger te worden ondanks nu al 2 weken bedrust... bedankt van je succeswens...ik hoop toch nog naar huis te mogen ergens in de zw. maar vandaag weer meer helder rood bloedverlies dus het zit er even niet in voorlopig. had vandaag ook de groeiecho en kleintje groeit op zn lijntje mee amar heeft ook nog steeds een groeiachterstand. de gyn ziet me liever hier blijven zei die toen ik aangaf graag naar huis te willen. (als het bloedverlies tenminste gestopt is) ik hoop dat je volgende meting weer goed is en ook goed van je dat je je rust pakt!
@ Jomay Wat een goed nieuws! Maar idd goede kans dat ie met wat minder rust/meer beweging de volgende keer toch weer ietsje verkort zal zijn. Tillen (iig zwaarder dan 5kg) moet je zowieso zoveel mogelijk proberen te ontwijken, want de zwaartekracht drukt vooral bij staan al op de baarmoederhals en alles wat je tilt, drukt nog extra mee (weet ook niet precies hoe, maar schijnt wel zo te zijn). Fietsen is vaak lichter dan lopen, hangt er een beetje vanaf hoe (bepakt of niet), waar (vlak of met veel heuveltjes, met tegenwind e.d.) en hoelang je fietst. Zou je anders nog eens met de gyn. moeten overleggen, wat in principe wel kan en wat je zowieso beter kunt laten. @hA Ai, bij jou rommelt het dus wel al heel erg... Hoeveel achterstand schatten ze dat de kleine heeft? Zeker met groeiachterstand is het extra belangrijk dat je zo lang mogelijk kunt rekken! Al snap ik best dat je het liefst zo snel mogelijk weer naar huis wilt...
@hooyoAasiya: wat naar, dat je telkens die contracties hebt... kan me ook heel goed voorstellen dat je naar huis wilt maar snap ook dat het misschien beter is van niet... voor nu dan... nog een paar weken en dan zit je in de voldragen zone toch? @Swiebertje: ja, ik merk ook dat ik nu ik wat meer beweeg ook wat ongeruster wordt of dat wel goed is...had net ook steekjes van onderen en schrik daar wel weer van... het voelt wel erg kwetsbaar allemaal...dat had ik helemaal niet bij mijn eerste en tweede zwangerschap, dacht altijd dat moet toch wel wat kunnen hebben, zo'n baarmoeder, vrouwen in afrika lopen nog tot week 40 etc... Over fietsen/tillen: (Ik fiets normaliter 35 min heen en 35 terug naar werk) zei de gynaecoloog dat ik missch beter met de bus kon gaan. maar dan moet ik wer een stuk lopen. mijn vriend wil me evt ook brengen. en ben mijn zoontje al aan t instrueren dat ik hem niet meer kan tillen. @Azucena: jij natuurlijk ook veel sterkte gewenst in het ziekenhuis!
Steekjes kun je eigenlijk juist 'blij' mee zijn, want dat zijn je banden die je voelt. Maar snap dat je ook daar erg onzeker van wordt. Ik heb ze af en toe ook wel (momenteel voelt het hele gebied 'down-under, tot zelfs de spieren net onder m'n billen gewoon compleet beurs ) en zelfs al weet ik dus dat iig die 'steekjes' helemaal geen kwaad kunnen, toch denk ook ik bij elk steekje wel eventjes 'oh jee...'. Half uur fietsen is best lang, maar als je anders weer een stuk moet lopen, schiet de bus ook niet echt op. Zou dan wel fijn zijn als je vriend je steeds iig kan brengen en/of halen. weet niet hoe zwaar jouw zoontje is, maar mijn oudste 2 (19kg en 13kg) heb ik idd ok al gezegd dat ik die niet meer op kan tillen (alleen in 'noodvallen' til ik de middelste soms nog wel eens heel eventjes op, na een val ofzo (al probeer ik dat meestal zittend/op m'n hurken op te lossen), of 's nachts, als hij nog half slaapt en naar de w.c. moet ofzo - komt maar heeeel zelden voor). Jongste weegt nu ca 9 kg en die til/draag ik eigenlijk nog te vaak, maar is ook zo moeilijk bij hem - hij wordt binnenkort 2 jaar, snapt dat aan de ene kant gewoon nog niet en aan de andere kant, als ik hem niet regelmatig (ook binnen) optil, kost het me weer enorm veel extra energie om steeds achter hem aan te gaan en hem zover te krijgen dat hij zelf of aan het handje mee gaat. Zeker als we haast hebben om weg te komen, til ik hem dan automatisch op en draag hem naar de badkamer (tandenpoetsen), de trap op/af, etc. Is gewoon moeilijk met die kleintjes. Bij de 1e heb ik overigens lichamelijk helemaal niets van de zs (is met 34 weken geboren) gemerkt (niet misselijk, geen maagzuur, nauwelijks last van m'n bekken, helemaal geen harde buiken), bij de 2e tot de 34 weken ook helemaal niets, daarna wel heel veel harde buiken/voorweeen, maar net als bij de 1e na de zs lichamelijk eigenlijk heel snel weer in 'dezelfde vorm' als voor de 1e zs, maar bij de 3e begonnen de eerste lichte harde buiken dus al rond de 16 weken en ook na de zs had m'n lichaam toch duidelijk een 'knauw' gehad. Zal nu wellicht toch ook wel wat meespelen...
@Swiebertje: die steekjes, als dat kleine steekjes heel laag onderaan in de buik zijn, is dat ook bandenpijn? dacht dat dat toch meer aan de zijkant zat?
Dat dacht ik eerst ook, maar kun je blijkbaar ook op andere plaatsen voelen dus. Vond toevallig een topic daarover op dit forum: http://www.zwangerschapspagina.nl/zwangerschap/240478-steken-vagina.html.
ik heb er nare ervaringen mee. Ons ziekenhuis geloofde niet in cervixmetingen (het gelre.ziekenhuis) en ik moest continu mezelf verdedigen. Heel stressvol. Ik ging van 5cm bij 20 weken geloof ik, naar 3.5 en bij 26 weken was hij bij een second opinon in amc 1.6. Ik ben met 33+6 bevallen. Heb nooit geen enkel sorry of ander meelevend woord gehoord van mijn ziekenhuis.