kleuter (4) dwangstoornis?

Goedemiddag,

Ik wil even mijn verhaal kwijt en wellicht dat iemand tips of ervaring heeft hiermee.
Mijn dochter is een gevoelig meisje die zich veel dingen aantrekt en daardoor om het minste of geringste kan gaan huilen.
Nou zit ze sinds kort op de basisschool. Het ging in eerste instantie goed en vond ze het leuk. Totdat ze tijdens het speelkwartier een flinke smak heeft gemaakt met als gevolg een dikke bult op haar hoofd en schaafwonden in haar gezicht. Ze heeft het die dag tot het einde uitgezongen maar toen ik haar kwam ophalen begon ze weer heel erg te huilen.
De keer daarop toen ze naar school moest begon ze weer te huilen, ze wilde niet omdat ze bang was dat ze weer zou gaan vallen. Ik heb haar gerustgesteld en ze heb haar redelijk vrolijk de klas in gebracht.
Einde van de ochtend fietste ik naar school om haar op te halen en in het begin van de straat hoorde ik haar al huilen, met een brok in mijn keel kwam ik het schoolpleintje op en ze zat daar, bij een (overblijf)moeder op schoot te huilen. De rest van de kinderen waren nog binnen en juf heeft de moeder gevraagd haar even op de vangen tot ik er was. Ik sprak de juf later en ze vertelde me dat ze het laatste half uur weer was gaan huilen omdat ze naar huis wilde, de aanleiding was onbekend.
De dag erna had ik haar toch weer naar school gebracht omdat ze toch graag haar moederdagverrassing wilde af maken.
Om 11:00 ging de telefoon en het was de juf, mijn dochter was weer compleet overstuur, of ik haar wilde ophalen. Op school aangekomen zat ze alleen op een bankje op het schoolplein (het was lekker weer en ze mochten extra lang buitenspelen). En echt, mijn hart brak.. Ze zat daar zo zielig in haar eentje, geen juf (er waren er twee op het plein) die zich om haar bekommerde.
Ze vertelde me tussen het snikken door dat ze het niet leuk vond dat ze weer moesten buitenspelen omdat ze niet weer wilde vallen. Ook zei ze dat er een paar meisjes hadden gezegd dat ze stom was en hadden met zand gegooid. Ik heb de juf uitgelegd wat haar angst is en dat ze buitenspelen gewoon even niet zo leuk vindt op het moment. Juf vertelde me dat ze binnen al had gehuild. Ze waren namelijk wezen verven, en toen ze hun handjes gingen wassen was er nog een klein beetje verf achtergebleven tussen haar nagels. Juf zei dat het niet zo erg was en dat mama het er thuis wel kon afwassen.. En toen was het drama, dikke tranen, compleet overstuur! Ik schrok toen juf mij dit vertelde, want mijn dochter heeft soms tics. In het begin was het enkel angst voor wondjes, pleisters, losse velletjes, korstjes. Toen nog niet in het extreme gelukkig.
Het is ooit begonnen toen ze haar blote voetjes onder de deur heeft gekregen, ze had een wondje me wat bloed. pleister erop en klaar.. dachten we. Echter wilde ze niet meer geconfronteerd worden met haar wondje, dus sokken mochten niet uit, zelfs wij moesten onze sokken aanhouden. Vanaf toen heeft ze de angst ontwikkeld. We konden ermee omgaan, het hinderde haar niet in het dagelijks leven en konden we haar geruststellen als het nodig was.
Na de val op school is de angst erger geworden. Ze had natuurlijk korstjes op de wondjes op haar gezicht gekregen en o wee als iemand daar iets van zei. Ik moest de mensen van te voren influisteren niks te zeggen over haar korstjes, anders was het weer drama. Zelfs nu het genezen is, is ze nog bang dat mensen het zien en er iets over zeggen.
Vandaag was het weer drama. We gaan elke zondag naar de kerk, en mijn dochter kan tijdens de dienst daar naar de opvang. Dat ging altijd prima, en wilde ze nooit mee naar huis omdat ze het daar zo leuk vond. Vandaag haalde ik haar na de kerkdienst op en ze zat huilend bij de leidster op schoot.. ze had ruzie met een jongetje die haar speelgoed had afgepakt. Gebeurt wel vaker natuurlijk, het zijn kinderen, maar vandaag maakte ze daar een groot drama van. Zo ken ik mijn dochter niet! Ik ben bang dat ik haar nergens meer kan achterlaten zonder dat ze gaat huilen om het minste of geringste.
Wat er ook nog speelt is de dwangstoornis (zo noem ik het nu, er is nog geen diagnose). Ook dat was er in eerste instantie in lichte mate aanwezig. Heb er ooit een topic over geopend, dat haar pyjamabroek 's avonds in bed nooit goed zat. Tot het extreme aan toe.
Maar nu heeft ze sinds dat ze gevallen is op school dus ook een andere dwangstoornis(sen) ontwikkeld. Verf, stift, inkt op haar handen is uit den boze! Zo ook de verf op haar nagels op school. Ook thuis, ze had een klein beetje inkt op haar hand, huilen huilen huilen, want het doet zeer! Nadat we gezegd hebben dat het niet erg is dat er stift op haar hand zit stopt ze met huilen en doet het volgens haar ook geen zeer meer.
's Nachts maakt ze ons ook wakker om niks.. omdat ze denkt dat ze een korstje op haar rug voelt (ze heeft eczeem), omdat ze een los velletje op haar nagel heeft, omdat ze gaatjes onder haar voetjes heeft (ze heeft last van droge voetjes), omdat haar knuffeldoekje een los draadje heeft, omdat haar Cars-autootje met de bumper over het schapje boven haar bed hangt. Als ik dan naar haar toe ga schijnt ze met haar zaklamp op haar zogenaamde velletjes, korstjes etc. Ze pijnigt zichzelf daar zo mee! Nadat ik of mijn man haar midden in de nacht hebben uitgelegd dat het allemaal niet erg is, accepteert ze dat en is ze weer rustig. Maar het breekt een beetje op, elke nacht is het raak, soms 3x per nacht.
Ik heb de huisarts al gebeld en er staat volgende week vrijdag een afspraak gepland, wie weet kan ze iets van therapie krijgen om haar angsten weg te krijgen.
Aankomende week ga ik met school praten. Er zijn namelijk twee kleuterklassen omdat er een flinke leerlingengroei was. Mijn dochter is in de nieuwe klas geplaatst, het lokaal is nog wat kaal. Het andere lokaal ziet er veel uitnodigender uit, de juf is leuker (hoor ik van andere moeders). Mijn dochter zelf geeft ook aan dat ze naar de andere juf wilt. Hopelijk is school begripvol en gunnen ze haar een nieuwe start met een andere juf, andere kindjes. Het enige nadeel is dat de kleuters wel gezamenlijk buitenspelen, dus wel het pleintje waar ze is gevallen.
Ik twijfel of ik haar deze week thuis moet houden. De week daarna is het vakantie, dus dan heeft ze wel een paar weken rust.

Even ter aanvulling: Op de peuterspeelzaal is het vanaf dag 1 goed gegaan. Nooit problemen gehad.

Bedankt voor het lezen. Tips of herkenning zijn welkom!

 

Dank je wel. Ben blij dat ik haar nu nog gewoon thuis kan houden als het nodig is inderdaad.

 

Hoi. Bedankt voor je reactie. Ze gaat ook maar 4 halve dagen.
Het gaat pas echt zo fout sinds ze zo hard is gevallen.
Thuis heeft ze ook last van haar "vieze" vingers.

 

Wel van gehoord, nooit in verdiept. Ga ik meteen doen. Dank je wel!

 

Dat denk ik niet. Daar had ze de symptomen niet van.