Aaaaaaaaaaarrrgh!!! Het ene moment hartstikke blij, vrolijk... En dan ineens kei hard janken om alles.. daar wordt je toch doodmoe van... Ik vin er niks aan in ieder geval Zo, ben het weer even kwijt..
lijkt me inderdaad zeer frustrerend! heb er gelukkig bijna geen last van. ik krijg alleen maar lach aanvallen.. haha!! krijg dan zomaar ineens een lachbui om de stomste dingen!
Nou, die heb ik gelukkig ook wel af en toe hoor Maar ik lijk soms gewoon ff de controle kwijt te zijn over m'n gevoelens. En dat is soms heeeeeeel irritant
Hier af en toe ook ups & downs. Vooral als ik moe ben vind ik alles en iedereen irritant, is alles me te veel en staat het huilen me nader dan het lachen. Ook het gepieker wat regelmatig om de hoek komt kijken is zooooo vervelend! Liefst wil ik dat alles nú achter de rug is, dat ik mijn kindje zie, weet of het helemaal gezond is, weer lekker kan liggen in bed zonder last van een dikke groeiende buik, en vooral al die zorgen over bevallen, kraamtijd weg zijn, enz.
Ik heb soms ook van die lach aanvallen, precies op een moment dat ik harstikke boos bent....dan lijkt het net of ik iemand uit lach...oeps
Hier ook. Ups en downs en schiet vaak in de slappe lach. Als mn vriend bijv iets grappigs doet of zegt kan ik daar echt dubbel van liggen.
Ik ook hoor!!!! En idd ook als ik moe ben.....iedereen is dan precies tegen mij........... Ik deed daarnet mijn kast open en zag mijn gewone broeken en ja daar kwamen de waterlanders.........
Ja, het klinkt zo bekend in de oren!! Die hormonen zijn soms een ware last! Het liefste zou ik het er eens goed willen gaan aflopen maar ja dat gaat dan ook weeral niet!! Hoe zit dat eigenlijk na de bevalling met de hormonen? Stabiliseert dat snel weer of duurt het nog een tijd voor dat weer allemaal beetje in orde is? Kwestie dat ik voorbereid ben