kan ook niet ingelogde leden zijn. Ik log ook vaak in na diverse dingen te hebben gelezen, als ik dan wil reageren denk ik oh ja ben niet ingelogd. Succes, ik zou niks meer laten horen.
Ik hoop dat de situatie nog goed komt hoor, bah wat moet dit kwetsend zijn voor je vriend. Maar mijn eerste reactie was eigenlijk... misschien hebben ze wel helemaal niet door dat jullie er zo mee zitten en hun dus uitgenodigd hadden voor een gesprek. Misschien waren ze gewoon moe of niet helemaal in orde en was daarom het "rijp beraad" om niet te komen. Dom dat ze geen reden aangeven. Ik zou ze gewoon opbellen en zeggen dat jullie willen praten over de situatie, want het zit jullie niet lekker hoe het loopt momenteel. Reageren ze daar gek op (maw ze snappen er dus geen bal van want volgens hun is niks aan de hand) dan zou ik ze een brief schrijven waarin je je helemaal "leegkotst". Daarop weer een afwijzende reactie, dan konden ze van mij barsten hoor..... Succes!!!!
Alle pagina's door gespit en tjee wat een verhaal. Vind het knap van je dat je toch weer een poging hebt gedaan om contact te krijgen. Misschien net doen of je dom bent en volgende week een sms sturen van eten jullie dit weekend mee?Of een uitnodiging voor een kopje koffie?......misschien krijg je dan een reactie die meer duidelijkheid geeft.
Hmm, ik hoop dat het zoiets is. Maar ik denk het eerlijk gezegd niet. Dan hadden ze dat waarschijnlijk wel juist geschreven. Het is nu juist eigenlijk dat wij niet weten wat wij 'verkeerd' hebben gedaan en dat zij een probleem hebben. Alleen of dit nu hetzelfde probleem is (niet welkom voelen) of weer iets anders, we hebben echt geen flauw benul.....maar als je ze nu dus uitnodigt, komen ze ook niet. We mogen wel naar hen, maar hier komen doen ze dus blijkbaar niet. GEen reden opgegeven. Het komt op mij toch best flauw over als ik het zo nog eens lees dat smsje. Mijn vriend wil niet direct terugreageren, hij zei ik wacht er even mee. Maar hij wil er niet heen en ook niet bellen. Hij vindt dat er genoeg initiatief van onze kant nu even is geweest. Hij wil wel een bericht terugschrijven een dezer dagen maar wil nog bedenken en overleggen wat. In elk geval iets in de richting van jammer dat jullie het niet zien zitten om op onze opening in te gaan om hier op visite te komen en jammer dat we hiervan geen reden hebben gehoord. Het lijkt ons het beste om niet verder aan te dringen en het aan jullie te laten. De deur staat hier ook altijd open. Iets in deze strekking zal het waarschijnlijk gaan worden. Dan hebben wij echt aangegeven nogmaals een poging te doen, maar dat het voor ons hier even ophoudt en dat als ze toch willen komen, ze welkom zijn, maar dat we dat aan henzelf overlaten.
hmm, lees al even mee in dit topic en wil toch even reageren. Misschien durven zij niet zo goed bij jullie thuis te komen. Het is echt geen handige manier waarop ze een en ander aangepakt hebben, maar ik lees ook heel onzekere grootouders. is het dan geen (laatste) optie om bij hen langs te gaan, dan laat je iig je volwassen kant zien. Ik snap dat het soms moeilijk is om het van hun kant te zien, maar mijn schoonmoeder heeft mij wel eens uitgelegd dat het zo anders is als de moeder van je kleinkind je eigen dochter is dan dat het je schoondochter is. Nu hebben wij een goede band, maar toch voelt dat anders. Zij voelen zich misschien veiliger en kunnen opener zijn bij hen thuis.
Dat is wel waar. Alleen: we vroegen hen alleen voor visite, niet voor een gesprek meteen. Mijn moeder zegt dat inderdaad ook, dat je je bijv. in het huis van je dochter toch vrijer voelt dan in het huis van je schoondochter. Maar wij zijn bang dat het toch ook koppigheid is en als we dat ook nog gaan doen (want zo voelen we het echt) dat we dan daar wel de wind van voren krijgen over hoe zij het vinden. Omdat ze zich prettiger voelen in hun eigen huis vanzelfsprekend. Maar daar hebben we geen van beiden zin in. Gewone visite bij ons zou toch moeten kunnen?
o dat zou zeker moeten kunnen en ik bedoel ook niet dat jullie altijd maar die kant op moeten gaan, maar ik denk dat zij toch wel iets aanvoelen ook al heb je dat niet zo duidelijk gezegd. Zij zien ws ook wel op tegen de eerste ontmoeting weer sinds een tijd en dat plus het niet helemaal fijn voelen kan voor hen net de druppel zijn om niet naar jullie te willen. Ik zeg niet dat ze gelijk hebben hoor, maar probeer te achterhalen waarom ze zo doen. Als je dit echt afgerond wil hebben, dan zou ik daarheen gaan. Je ziet dan meteen of ze ervoor open staan, ik zou ook sowieso mn verhaal doen en als je dan geen normale reactie krijgt kun je er misschien voor jullie zelf een punt achter zetten.
Nou, we hebben het er gisterenavond uitgebreid over gehad en het tot vandaag even gelaten voor wat het was, om het allemaal even te laten zakken. Mijn vriend wil er absoluut niet heen en niet bellen. Dus werd het een sms. De sms is al volgt neergezet dat hij het jammer vond dat ze onze uitnodiging afslagen en dat hij het jammer vond dat er geen reden voor gegeven is. Dat hij nu niet verder aan gaat dringen, en dat hij het bij deze aan hen laat. En dat ze altijd welkom blijven, ook om hun kleinzoon te leren kennen. Ik kan er helemaal achter staan. Alles staat erin: dat ze welkom zijn, dat ze L. kunnen leren kennen, gewoon op visite komen, en dat we niet weten waarom ze niet komen. Geen idee of we iets terug gaan krijgen, maar ben toch wel opgelucht dat dit stukje achter de rug is.
Erg vervelend allemaal , Ook vooral sneu voor je kleine ventje en ook voor je grote vent natuurlijk, Maar als je het contact echt wilt herstellen, dan gewoon L meenemen en daarheen gaan. Soms moet je over je eigen trots heenstappen, en kijken wat in het belang van je zoontje is. Waarom niet gewoon de telefoon oppakken en bellen en zeggen je kwets mijn man!!!! Je kunt ook zelf bellen. en geen sms sturen. een sms is vreselijk onpersoonlijk. Ik denk dat je veel meer bereikt door gewoon te bellen of langs te gaan.
Ik weet wel dat je daar meer mee bereikt, dat is waar, en mijn vriend ook. Alleen hij staat daar nu niet open voor. Hij vindt dat wij, ondanks dat wij niet eens weten wat wij 'gedaan hebben', al twee maal initiatief hebben genomen tot uitpraten/visite en nu is hij niet bereid om dit te doen. Koppig kun je het noemen, maar dat zijn zijn ouders dus ook. Beiden dus. Daarom dus een sms. Zijn moeder stuurde trouwens ook een sms. Tuurlijk is het onpersoonlijk, maar ik kan me ook inleven in het gevoel van mijn vriend dat hij even niet meer de eerste wil zijn, en graag wat initiatief ook wil van de andere kant. Dus ja, je kan er misschien meer mee bereiken, maar ik begrijp hem wel dat hij niet helemaal 'op zijn knieen wil' zeg maar.
Ja Loe dat snap ik ook wel, maar voor je zoontje moet hij dan zijn kppigheid vind ik eigenlijk toch opzij zetten. Er is geen winnaar en geen verliezer op deze manier en met deze houding zijn jullie namelijk allemaal verliezers... dat bedoel ik.!
Hmmm, ik ben vast de enige op dit forum die dit denkt maar vooruit. Ik vind jullie koppig. Je schoonouders hebben twee keer voor een gesloten deur gestaan en jullie blijven volhouden dat jullie niet bij hun langs kunnen komen maar kunnen wel naar anderen kunnen gaan. Want jullie waren tenslotte niet thuis. Met kerst zat de hele bups bij jullie thuis omdat dat beter was voor jullie zoontje. Hoeveel willen jullie dat ze geven?? Je vraagt om spontaniteit en als dat er van komt dan geven jullie niet thuis. Je bent teleurgesteld dat ze weinig hebben geholpen maar ik denk dat ze bang zijn om in de weg te lopen. Je hebt samen met jouw ouders alles onder controle. Ik denk dat je schoonmoeder het allemaal goed bedoelt maar dat jij het niet zo opvat. Ze komt in de auto naar je toegesneld om je bij te staan, uit zichzelf, zodat jij de stad inkunt, maar jij wilde bijslapen. Weeral iets wat ze niet goed deed. Uiteindelijk ziet ze de auto van je ouders staan en gaat terug naar huis. Ze bedoelt het goed maar je hebt haar niet nodig. Jij zegt dan, ze hadden kunnen vragen of jullie hulp nodig hadden. Maar jullie hadden, volgens mij, geen hulp van hen nodig. Jouw ouders waren er al.... Het is niet handig dat ze eerst nu een sms sturen dat ze willen komen en vervolgens weer dat jullie maar naar hen toe moeten. Maar ik kan het wel begrijpen. Ze hebben naar mijn gevoel, hun goedheid en behulpzaamheid wel getoond. Je schoonvader heeft onhandige uitspraken gedaan maar die komen uit onwetendheid. Praat met die mensen ipv onpersoonlijk te sms'en en kom uit de slachtofferrol. Zie eens wat ze wel voor je doen ipv wat ze niet doen. Ik vind het geen koppigheid maar een onhandige manier van behulpzaam willen zijn.
Ook ik wil je niet kwetsen maar ik denk er net zo over..... Marsipulami heeft het goed geschreven en ik hoef er niets meer aan toe te voegen. Alleen succes en ik hoop dat jullie er uit komen.
Oei Loe, ik had gehoopt om hier beter nieuws te lezen ondertussen. Vind het jammer voor jullie dat het zo moet lopen. Ik begrijp het niet goed, waarom ze nou toch zo reageren?! Ben wel benieuwd of ze nog gaan reageren op het sms'je... .
Loe ik vind dat jullie het goed gedaan hebben! Zij hebben gesmst dus jullie ook. Gewoon al de manier waarop ze steeds doen (lees, langskomen en jou ouders auto zien staan en gelijk omkeren. Sms'en op het laatste moment om niet te komen zonder reden enz) laat ze maar even.. Jullie hebben het druk genoeg.. Als zij hun kleinkind willen leren kennen moeten ze langskomen. Denk dat ze bij jullie wel iets kapot hebben gemaakt! Hoe gaat het nu met L? Liefs