Mijn oudtante had , toen ze nog leefde, mijn moeder haar antieke kast beloofd. Ze was er altijd heel trots op en vertelde ons altijd dat je met het geld dat je voor die kast zou krijgen, een huis kon kopen. Toen tante overleed, kreeg mijn moeder de kast, maar wat was mijn moeder blij toen bleek dat het een " neppert" was. Anders had ze nl nooit de erfbelasting kunnen betalen! Ik weet dus niet of ik heel blij zou zijn met een waardevolle erfenis
Omg ik had ze zeker zo'n €10.000 minder ingeschat. Maar ik heb dan ook weinig verstand van kunst. Maandag toch maar eens de verzekering bellen inderdaad, het zijn namelijk de enigen in hun soort. Overigens is het huis van mijn ouders net een gallery met Broden, Ton Pret, Corneille en nog meer van dat soort schilders, omdat ik er mee ben opgegroeid zie ik misschien daardoor niet de waarde er van in? Iets wat altijd om je heen is, is daardoor niet meer speciaal. Maar mochten we ooit wat willen verkopen dan zal ik je wel een pb sturen.
Sowieso houden. Mijn man erft een horloge die al jaaaaren in de familie zit. In top conditie. Ze hebben hem een aantal jaren terug laten taxeren, maar het bedrag is nooit genoemd in de familie, alleen dat het gaat om een behoorlijk bedrag. Ligt ook op een plek waarvan niemand weet waar. Onze oudste zoon gaat hem erfen van mijn man later. Zou het niet over Mn hart kunnen verkrijgen om zoiets waardevols in te ruilen voor maar geld.
Leuk! Ik heb geen foto ervan nu maar ik zal er de volgende keer aan denken om een foto ervan te maken!
Geschilderd en volgens mij erna nog even met de verf tube lukraak wat verf over het schilderij uitgeknepen (zal best een benaming voor zijn maar zo ziet het eruit ), en ook nog 1 met stift getekend.
Mijn familie verzamelt alleen oude troep dus ik hoef hier niet over na te denken. Maar mocht er ooit nog iets komen dan zou ik de emotionele waarde belangrijker vinden dan de financiële waarde. Ik las laatst ergens een mooi verhaal hierover. Een vrouw die van haar moeder veel waardevolle sieraden had geerft. Voor haar moeder waren ze erg belangrijk geweest en daarom hadden ze veel waarde voor de vrouw. Toch droeg ze ze nooit, de sieraden waren ouderwets en niet haar stijl. Ze lagen in de kast en daar had de vrouw verdriet van. Ze heeft toen de sieraden laten omsmelten tot iets wat ze zelf mooi vond en droeg dat met trots elke dag. Als iemand haar vroeg naar dit sieraad zei ze altijd dat dit een erfstuk van haar moeder was.
Ligt er een beetje aan wat het is en van wie het komt. Maar voor zover ik weet zit er niets waardevols in de familie, dus daar hoef ik me gelukkig het hoofd niet over te breken.
Het ligt er dus aan wat. Ik weet dat als mijn moeder overlijdt, zij een lamp heeft welke van haar overgrootoma was. Die mag ik hebben, maar heden wat een lelijk ding. Ik heb haar aangeraden hem aan een ander te geven, ik zou hem inderdaad verkopen. Terwijl een oude klok, van diezelfde overgrootoma zou ik houden. Ik zou niks verkopen puur omdat het geld waard is, maar omdat ik het niet mooi vind. Ik ga namelijk niks bewaren wat ik lelijk vind, dat ligt mij dan alleen maar in de weg.
Het zou geweldig zijn als het echt is natuurlijk. Maar reken jezelf niet rijk. Er zijn heel veel reproducties in omloop. Ook die net echt lijken.
Heb hier een ring van mijn oma liggen. Geen idee of het echt is (goud met robijntjes, alleen vraag ik me af of het echte zijn). Probleem is dat ik het dus geen mooie ring vind. Niet om te dragen in elk geval. Toch maar eens naar de juwelier ermee. Misschien om laten smelten en iets laten maken wat ik wel wil dragen. Als iets heel veel geld waard was zou ik het verkopen denk ik, tenzij ik er zelf echt nog veel plezier van zou kunnen hebben (mooi sieraad, schilderij wat je prachtig vindt, iets met een speciale betekenis binnen de familie). Niet alleen omdat ik van het geld meer plezier zou hebben, ook omdat ik het doodeng zou vinden om iets van grote waarde in huis te hebben. Verzekeren kan maar is ook een duur grapje.
Ligt eraan of ik het mooi vond, ik zou denk ik niet iets ophangen wat heel veel waarde heeft, maar ik echt afschuwelijk vind. Of als ik zou weten dat de overledene het heel erg zou vinden als het verkocht zou worden, zou ik het niet verkopen.
Ligt er echt aan van wie en de emotionele waarde. Een sieraad wat bijv al jaren door gaat van oma naar moeder op dochter etc. Dat zou ik nooit verkopen ivm de geschiedenis. Een sieraad zonder betekenis of die bijv oma nooit droeg maar moet verdeeld worden zou ik wel kunnen verkopen. Schilderijen, kunst etc. Ja zelfde. Gaat het al jaren door van familie op familie dan ga ik er vanuit dat dat de bedoeling blijft. Anders had vorige het ook wel verkocht. Gewoon zomaar iets erven zonder emotioneele waarde zou ik wel meteen verkopen.
Ik zou zo'n erfenis alleen houden als ik er nut/plezier van heb. (Tot nog toe alleen sieraden en kunst)
Ik heb een ring van mijn oma liggen. Hij is mij veel te groot en ik draag zelf geen goud. Ik twijfel nog om 'm toch te verkopen. Hij ligt nu ook maar in een doosje...
Ik heb verschillende waardevolle erfstukken. Meeste van mijn oma, die uit een 'gegoede' familie kwam. Ik heb schilderijen, sieraden, een tafel met notenhouten blad, munten. Geen idee wat het allemaal waard is. Dat vind ik ook helemaal niet belangrijk. Ik heb best eens behoefte gehad aan wat extra centjes. Maar zolang ik niet verhonger verkoop ik er dus echt niks van.
Ik zou het bewaren als ik het mooi vind, zo niet zou ik het verkopen het is ook weer zo zonde het in een hoekje op zolder te laten liggen..
Ik zou wel echt in enorme geldnood moeten komen waar ik op geen enkele andere manier uit kan komen wil ik mijn erfstukken verkopen. Ik heb hier wat dingen staan die best veel geld waard zijn maar er is geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om dat te verkopen. Het heeft zoveel emotionele waarde dat dat nog meer waard is dan de waarde in Euro's