Zo even van me afschrijven hoor. Ik zit er erg mee en dacht dat het vooral bij oudere mensen voorkwam, maar ik ben nog maar 27 en voel me eenzaam. Schaam me hier ook best voor. Op de een of andere manier verwateren vriendschappen en contacten bij mij alleen maar. Nu zover dat ik alleen wat kennissen heb. Soms ben ik weleens jaloers op mensen (als ik bijv op hyves kijk) wat hun allemaal meemaken met vrienden en uitgaan enzo. Ik kan daar niet meer over meepraten. Toen ik nog op school zat was het heel anders. Toen ondernam ik van alles en was ik veel spontaner dan wat ik nu ben. Het lijkt ook erger geworden sinds ik moeder ben. Ben werkzoekende en wil wel weer graag nieuwe mensen leren kennen. Maar het vinden van werk zit ook niet mee. Zijn er meer mensen die dit probleem hebben/ hadden?
hm persoonlijk niet, maar kan mij voorstellen dat het een heel vervelend gevoel is. Is er geen mogelijkheid om wat nieuwe mensen te ontmoeten??? Door middel van je kindje, ik weet niet hoe oud hij/zij is, maar met zwemmen of gymen ofzo???
Hoe komt het dat die vriendschappen die je had verwateren? Laat je het initiatief altijd van anderen komen omdat je bang bent een 'nee' te horen als je ze uitnodigt? Of kost het je om een andere reden moeite om bestaande contacten te onderhouden?
Ik zou het geschreven kunnen hebben dushi!! Ik heb dan wel werk, maar verder ook weinig.. En nu ik een kind heb lijkt dit gevoel inderdaad sterker geworden, terwijl ik juist dacht dat het beter zou worden.. Wat doen we eraan??
In ieder geval mensen zoeken die in dezelfde situatie zitten. Dus ook mensen met kinderen, mensen zonder kinderen vinden het vaak moeilijk te begrijpen dat je even geen tijd hebt om te bellen enz.
Heel erg herkenbaar.Ben 29 en werkzoekend.Ook weinig tot geen vriendinnen.Dus weet helemaal wat je bedoelt. En iedereen om mij heen werkt dus heeft geen tijd.Heb in een andere stad ver van woonplaats op school gezeten dus die contacten zijn ook allemaal verwaterd.
misschien iemand zoeken via een sportclub of een hobbyclub? niet oudbollig natuurlijk) daar zitten dan natuurlijk mensen die hetzelfde leuk vinden als jij en dat is al een opening. Misschien een ouder van school? ik weet niet hoe oud je kindje is? dat je een speeldate regelt en zo in contact komt met een moeder?
of misschien hier op het forum een topic openen bij clubs. Vriendinnen gezocht! Ik denk dat er een boel meiden zijn die ook graag een vriendin zouden willen hebben of nieuw contact willen hebben. dan is dit forum misschien wel een opstap
Ppfff wat herkenbaar !!! Ik ben 28 en vroeger toen ik nog thuis woonde had ik ontelbare vriendinnen en en sociale contacten. Ik ging uit huis ( ben turkse en weggelopen) en toen was alles bij velen over! 5jaar terug kwam ik om in de mensen die ik hier en daar tegenkwam, vrienden, vriendinnen, uitgaan elk weekend, werken, bezoekjes etc... Sinds ik zwanger was weer minder doen vanwege geen zin en fut, werkloos in de ziektewet en sindsdien zit ik achter de geraniums als een oude dame. Geen sociale contacten, iedereen werkt en heeft een sociaal leven dus wat moeten ze met mij die een kind heeft en niet altijd oppas?! Het verwaterd op 1 of andere manier gewoon al wil je t niet... Ik voel me zooo eenzaam, saai leventje, verveeld, steeds zelfde ritueel en ritme dagelijks. Zie nix anders dan mijn huis zowat, t is dat mijn vriend me nog wel is t huis uit sleurt maar anders...Ben in die cirkel gaan draaien van saaiheid. Wat doe je eraan idd, heb ook velen vriendinnen afgeschreven vanwege een andere kant van ze ineens gezien te hebben. Om nou te gaan zwemmen om zo in contact te komen nee, t hoeft voor mij niet perse een moeder te zijn. Hoe gaan we dit idd aanpakkken meiden? samen maar een avondje stappen hihihihi
ik heb het ook wel, maar bij mij is er een duidelijke oorzaak voor. Ben namelijk een halfjaar geleden verhuisd naar het buitenland en heb hier als au pair gewerkt, woon op dit moment samen met mijn vriend. Buiten mijn au pair gezin en mijn vriend heb ik geen enkel contact met leeftijdsgenoten ed., en nu ik zwanger ben kom ik ook niet aan een baan. Voor sporten ed heb ik al gekeken, maar in de winter is hier bizar weinig te doen helaas. De vriendinnen die ik in Nederland heb, laten steeds minder van zich horen en mijn ouders spreek ik alleen over de telefoon of ik zie ze eens in de 2 a 3 maanden. Ik doe een thuisstudie dus ik kom ook het huis niet uit voor andere doeleinden dan boodschapjes of winkelen. Verder zijn we nu bezig met verhuizen en het huis verbouwen, dus ik ben ook nog eens heel erg druk in mijn eigen huis. Daardoor raak ik een beetje geïsoleerd van de buitenwereld helaas. Hopelijk komt hier binnenkort wel verandering in, ik ga in februari een opleiding starten en na de bevalling ga ik wel gewoon aan het werk. Ook zal ik dan wat meer bekend zijn in mijn nieuwe omgeving en hopelijk loopt het dan wat soepeler. De enige tip die ik je kan geven is dat je er echt naar op zoek moet gaan. Ga sporten, neem je kleine mee naar het park of een andere plek waar je mogelijk leuke mensen tegen kan komen, en als er mensen zijn waar je nog wel contact mee hebt bel ze gewoon op en vraag of ze zin hebben om iets leuks te doen. Desnoods laat je ze bij jou langskomen zodat je geen oppas hoeft te regelen. Hoe langer je in je eentje blijft, hoe moeilijker het straks wordt om weer contacten op te gaan bouwen.
heel herkenbaar. 3 jaar geleden verhuist van het westen naar het oosten. Had net een nieuwe relatie en was alle gezamelijke vrienden die ik met mijn ex had kwijtgeraakt. Mijn man had wat vrienden die hem als een baksteen hebben laten vallen, dus beide niet veel sociale contacten meer... ik woon in omgeving arnhem als iemand ooit wat leuks wil doen ik ben trouwens 24..
Nou ik was juist degene die het initiatief nam. Maar t kwam juist niet van de andere kant. Daardoor kreeg ik zoiets van nou mensen moeten mij blijkbaar niet ofzo. Vandaar dat ik nu op het punt beland ben zelf moeite te hebben met initiatief nemen om contact te houden/ maken. Ben bang om weer in de steek gelaten te worden, of denk van ach t houdt toch geen stand.
hier nog eentje hoor. de laatste tijd ben ik er klaar mee om maar energie in mensen te steken die het terug niet doen. Dus ook ik voel me vaak eenzaam in dat context. en ook ik weet niet hoe ik aan nieuwe mensen moet komen. Er op uit doe ik niet zo makkelijk met 2 kleintjes.
jeeetje meid schiet niet op .. maar weet hoe je je voeld.. en ik ben 20 * schaam * woon nu 4 jaar op mezelf. en ben sinds 2 weken moeder.. ik werk al ene jaa rniet meer maar zou het zo weer willen .. je mag me pb-en als je wilt.. ! misschien kunenn wij eens kletsen
tjee meiden dikke knuffel voor jullie allemaal! Maar weet iedere fase waarin je komt neem je vaak afscheid van mensen, behoud je intense vriendschappen en leer je nieuwe mensen kennen. Ook ik had vroeger een giga vriendengroep en veel tuin feestjes en al die dingen maar uiteindelijk is dat verwaterd omdat we andere idealen kregen dus tja sommige vriendschappen haken dan af. Maar als het mensen leren kennen een obstakel is, dan zijn er echt tig manieren om toch over de drempel van de `sleur` heen te komen. Ik heb vriendinnen waar ik al tig jaar bevriend mee ben. De 1 spreek ik erg vaak en de ander bijvoorbeeld 1 keer in de zoveel tijd. Het gaat gewoon vanzelf. En als we bij elkaar komen dan is het ook dikke pret(soms ook niet want ook deel je wel eens de downs met elkaar) Ik vind dit al een hele goede stap van je om er een topic over te openen! Want veel meiden zullen zich hier in herkennen. Hier leer je ook vrouwen kennen(ook vrouwen die al vriendschappen hebben staan open voor nieuwe mensen hoor en niet alleen de eenzame ) Spreek dingen af. Ga lekker bbqén van de zomer of zwemmen of lekker uiteten met een groep meiden en de mannen er zo nu en dan ook bij. Nodig ze uit op je kind zijn of haar verjaardag en doe eens in de zoveel tijd een telefoontje of een sms naar die en die om te vragen hoe het gaat. DUS GOOI DIE AGENDA OPEN EN LEER MENSEN KENNEN. echt het is zo leuk. Begrijpen doe ik het heel erg goed hoor. Ik ben zelf voor een jaar terug naar zuid holland verhuist ergens in de buurt van Rotterdam en vond het zoooo onwijs moeilijk alles in de groene vallei achter te laten. Maar ik ben een doorzetter en vind het echt leuk om op pad te gaan en mensen te leren kennen Dus kop op!
Hier ook iemand met weinig contacten. Ik ben 26 jaar ben getrouwd, (nog) geen kinderen. Ik ben gek op dieren, handwerken en koken. Ik heb ook msn, dus misschien dat mensen met me willen kletsen? Je kunt me altijd pb-en. O ja, ik woon in Amersfoort.
Haha hier ook weer eentje. Bij mij zijn de meesten contacten na de middelbare school verwaterd. Vindt het ook moeilijk om vriendschappen te sluiten vaak ook omdat het lijkt dat andere al zoveel vrienden hebben.
Hier ook! Ik ben 21 en heb een zoontje. Ik werk als Gastouder dus veel mensen om mij geen heb ik niet. Zelf ben ik best een verlegen/onzeker persoon en ik vind het dus erg moeilijk contacten te leggen. Ik voel mij dus best eenzaam, en doe niet veel leuke dingen. Ik zeg vaak genoeg tegen mezelf: En nou ga je is leuke dingen doen". Maar als het er eenmaal op aankomt heb ik geen zin meer ofzo:s. (moeilijk uit te leggen) Ik vind het fijn te lezen dat ik niet de enige "eenzame jonge vrouw" ben!