Mijn oudste zoon van bijna 3 zit nu lekker in de peuterpubertijd.. Niets mis mee natuurlijk en op sommige dagen kunnen we er meer tegen dan andere keren. Alleen sinds 2 weken heeft onze admiraal iets leuks bedacht. Eerst dachten we dat het per ongeluk ging maar nee.. nu kunnen we gelijk al in het begin zien of het echt is of nep. Maar laat ik bij het begin beginnen. Mijn oudste zoontje heeft in het begin van zijn bestaan al een hele zware reflux gehad. Hier is hij tot hij 1 jr. was onder controle bij de kinderarts geweest. Daarna niet meer, want alles ging goed. Af en toe kwam het er weer uit, maar toen hadden we er nog nooit zo bij stil gestaan. Onze zoon moet namelijk goed zijn eten fijn maken met zijn tanden. Als hij iets lekker vind of hij denkt ik krijg niets dan slik ik wat ik op dat moment in mijn mond heb gewoon door. Dit resulteerde dan weer in overgeven en ook niet z'n klein beetje ook. (het blijft denken wij op zijn maagklepje liggen) Hier hadden we eigenlijk niet veel aandacht aan geschonken, maar nu heeft hij toch wel door dat het soms wel in zijn voordeel kan werken. Dit is dus sinds een week of 2. Als hij niets wil eten dan kan hij zijn buik/maag kantelen of omhoog duwen en dan gaat hij dus overgeven. Of hij gaat voor de nep hoesten en dat kan hij ook zo erg doen, dat hij gaat overgeven. Nu is het elke dag een feest aan de tafel. Snoep/koek eet hij heel weinig dus daar kan ik niets mee. Boos worden waren we wel, maar wij zien ook wel dat hij dan van ons negatief aandacht krijgt en dat willen we natuurlijk ook niet.. Op dit moment zitten we gewoon met onze handen in onze haren. Want nu gaan we eigenlijk ook niet bij (schoon)ouders eten, want zijn bang dat hij het daar ook doet. Mijn ouders weten het inmiddels al wel, want die hebben het hem nu 2x zien doen. Ja en nu weten wij het eigenlijk niet zo goed meer. Als hij dit doet, weet hij dat hij alleen maar water en thee mag. Hij zegt dit ook gewoon in "mama, JJ mag nu niets lekkers, want heb zomaar overgegeven". En ik kan echt wel merken aan mijn zoontje of hij echt zit over te geven of niet. Als het echt gaat dan gaat hij keihard gillen en huilen en als hij het zelf de lucht in werkt, dan gaat hij met zijn tong naar buiten/kokhalzen/hoesten en dan stinkt het ook niet. Terwijl als het voor het echt gaat het ook erg zurig stinkt. Nu staan wij op het punt maar de dokter te bellen ofzo, om te vragen of zijn maagklepje wel goed sluit, want dit kan toch niet? Als hij dit vaker doet dan kan zijn slokdarm toch ook kapot gaan? en dan straks blijft er niets meer in zijn maag zitten, dan gaat hij gewoon overgeven... Jullie merken dus al wel dat we hier behoorlijk mee zitten. Misschien dat jullie een oplossing voor ons hebben of dat jullie dit zelf ook meegemaakt hebben. Wat zouden jullie in z'n situatie doen.. Daarnaast kopieert mijn zoontje van 1 jr. dit nu ook en die probeert het nu dus ook :'(.. Of moeten we de dokter hierover bellen? Ben bang dat hij gaat zeggen dat hij daar niets aan kan doen. Alvast bedankt voor jullie reacties
pfff moeilijk mijn dochter heeft dit ook wel eens maar al;s ik dan heel hard nee roep stopt ze ermee dus dat is wel makkelijker. Zou dit een met het cb opnemen misschien hebben zij tips. sterkte in ieder geval lijkt me vreselijk!
ik heb het zelf gedaan als 4 jarige. Elke avond aan tafel deed ik het, elke dag en wekenlang. Eerst vonden mijn ouders het zielig en kreeg ik dus positieve aandacht, daarna werden ze boos op mij (maar negatieve aandacht is ook aandacht). Het stopte toen ze zeiden je doet je best maar en ze niet meer op of omkeken en gewoon verder aten. Was niet zòn fijne perode voor ze dus. Zoonlief spuugt ook heel makkelijk en heeft het onlang weken gedaan als we hem naar bed brachten., ook expres dus. Nu hij samen met zijn zus slaapt is het gelukkig gestopt. Want je kunt hem ook niet in het overgeefsel laten liggen.
Ik zou m een handdoek geven ent hem zelf laten opruimen. Verder zelf gewoon door eten. Mijn dochter dreigt bij heel erge boosheid ook wel ns met overgeven. Ik zet haar dan op de gang met n handdoek, ze laat t dan wel om over te geven. Hard hè....
Jeetje wat akelig!! Ik heb er gelukkig geen ervaring mee, maar zou toch reageren zoals ik in elke opzettelijk aandachttrekkende situatie zou doen: negeren. Dus zie je het hem doen: volledig negeren. Gene positieve aandacht (medelijden), of negatieve aandacht (straffen, boos worden) maar gewoon laten gaan en doorgaan met eten. niet op of om kijken, ook niet zuchten of kijken. Doorpraten over leuke, andere dingen. Schoonmaken na het eten of laat hem zelf een handdoek pakken zodat hij zichzelf er mee heeft. Slokdarmbeschadigingen zouden niet zo heel snel ontstaan hoor, wel op langere termijn. Zeker als het nep is en het niet zuur ruikt dan zal het meevallen. Als het eten hiervoor wel goed ging dan lijkt me dat je niet bang hoeft te zijn voor een slecht functionerend maagklepje.
@tico: vreselijk is het niet hoor maar het is frustrerend. Hij doet het nu iedere keer het is niet meer leuk, en mijn andere zoon kopieert dit gedrag ook. Wij zitten er echt niet op te wachten dat hij het ook gaat doen . @yolanthe: heel herkenbaar. In het begin dachten wij ook, hij heeft zeker zijn brood, vlees, groente niet goed fijngemalen. Ja vonden wij ook niet leuk en kreeg van ons dus aandacht, maar nu draait hij het dus om en doet het gewoonweg iedere keer. Moest jj toen je klein was gewoon er in blijven zitten als je had overgegeven en werd je na de tijd pas schoongemaakt? Mijn zoon weet heel goed dat hij mij daardoor ook boos krijgt. Vind hij des te leuker. @mama van 2 meiden. Het is niet hard, ik ben namelijk nu ook op het punt beland, van zoek het maar uit. Ik ben er klaar mee. Als het maar helpt. Mijn zoon doet het ook uit boosheid, zijn zin niet krijgt of dat hij geen aandacht krijgt. Had je dochter het snel door, dat overgeven geen zin had? @druiffie als hij het met opzet doet, ruik je niets, is niet zurig en heeft er ook geen kracht achter zitten, zoals als het echt is wel zo is en stinkt vreselijk zuur. Als dit op langere termijn door zou gaan treft het niet echt beschadigingen? Hiervoor heeft hij altijd goed gegeten, soms gaf hij over maar dan had hij zijn eten niet goed fijngemalen en konden we het ook wel zien dat het daar aan lag. Dan duurde het ook wel even, voordat het naar boven kwam. Dit is gewoon gemaakt. Hij doet er alles aan om het eruit te krijgen. Vanavond deed hij gewoon zijn vinger in de keel om het eruit te krijgen, gelukkig lukte dit niet en heeft hij d.m.v. hoesten, kokhalzen het eruit gekregen :s.
Zo te lezen spuugt hij, als het dus nep en opzettelijk gebeurd, enkel het eten uit wat hij net heeft opgegeten. Wat nog niet lang in de maag heeft gezeten. Met name het maagzuur beschadigt de slokdarm op lange termijn. Denk dus niet dat je je daarover zorgen hoeft te maken. Ik zou het echt volledig negeren zodat hij er geen enkel voordeel mee behaalt.
Eens met druif.. Wilde het net ook typen. Als het niet zuur is beschadigt het z'n slokdarm waarschijnlijk ook niet. Maar dat hij zo makkelijk z'n eten omhoog krijgt lijkt me toch niet de bedoeling. Ik zou daar niet mee naar het cb gaan maar ewoon eens informeren bij de huisarts. Dat is tenminste een echte dokter.
Mijn dochter is ermee gaan dreigen nadat ze t haar nichtje n keer had zien doen. Die was bij ons logeren. Bij haar ouders was t een bekend probleem, toen ze t bij ons moest schoonmaken heeft zet na 1 x niet meer gedaan. Dochter heeft dus nog niet gedaan; handdoek pakken is voldoende..
@mama tip: ga met mij niet in discussie over cb-artsen en wat ze zouden moeten kunnen.... Ik zou er nog niet eens naar toe gaan om te vragen of m'n dochter een griepje heeft misschien. Nog geen pleister als ze voor de deur zou vallen...
wat vreselijk... ik zou idd gewoon een doek geven het hem op laten ruimen en zelf verder eten. proberen het te negeren en hem idd niks anders meer geven dan water en thee. hopen dat hij het snel zat is... desnoods een bakje naast m neer zetten.. totaal niet onder de indruk hem die laten pakken kan ook nog en misschien toch met een arts of ka bespreken maar echt rot!
@saskia78 wij vinden het ook zo vreemd, dat hij zo makkelijk zijn eten naar boven kan werken en het ook zo weer uit spuugt. Hij doet net of het de normaalste zaak van de wereld is. :s. Maar kan de huisarts hier iets aan doen? Lijkt me eigenlijk niet..... voor hem zal dit dan toch ook niet leuk zijn.,... wilde wel eens in dat hoofdje van hem kijken . Mama van 2 meiden zal het maar eens proberen om hem dan te negeren. Gaat denk ik moeilijk worden, maar hopelijk na volhouden heeft hij het door, dat hij hier niet mee kan winnen . Loop op mijn tenen hierdoor. :s. Hij is en slim mannetje.
nou ik denk niet dat hij het kan oplossen inderdaad.. maar wellicht weet hij of het normaal is dat hij zn eten nog even terug kan halen.. of dat zn slokdarm inderdaad misschien niet zo goed afsluit als bij andere mensen. (of misschien is het gewoon een "handig" trucje wat wij niet kennen.. ) maar inderdaad.. het zal niet leuk en aangenaam zijn om te doen maar hij doet het uiteindelijk wel. dus iedereen wordt er blijer van als hij er mee op houdt
Voor een groot gedeelte herkenbaar! Finn doet het tegenwoordig ook. En dus alleen als hij zegt dat hij iets niet lekker vindt, of geen zin meer heeft. De eerste keer voelde ik me zo schuldig, omdat hij van mij perse dat laatste hapje moest nemen en hij zei dat hij het niet lekker vond. Later merkten we dat hij het gewoon expres doet! Geen idee wat hij doet, maar idd dat tongetje en dan komt het hoor. Ik wordt niet boos, of troost hem niet. Ik haal alleen zijn vieze bord weg en leg wat nieuws neer. Ook spreek ik hem duidelijk toe als ik zie dat hij het wil gaan proberen. Niet boos ofzo, maar gewoon duidelijk. Ik zeg dan "Nee, je moet rustig en goed kauwen" en dan probeert hij het gewoon te kauwen en door te slikken, maar dan moet ik er dus wel echt even bovenop zitten. Als hij dat hapje dan op heeft (bij Finn is het meestal al het einde van de maaltijd) stoppen we ook met eten. Dit om te voorkomen dat het echt drama wordt. Maar alleen als dat hapje goed is gegaan. Ik hoop dat je er wat mee kan. Oh en FInn heft trouwens ook erg heftige (verborgen) reflux gehad tot na zijn eerste verjaardag.
dit opzettelijk overgeven heeft rumineren. Emma had het rond 1 jaar met pap , als ik dan een flinke klap op tafel gaf was op het moment dat het wilde gaan doen werd ze afgeleid en gebeurde het niet maar jouw mannetje is al ouder. Negeren is denk het beste
Negeren. Dat is in zulke gevallen de beste optie. Als hij niet wil eten omdat hij het niet lekker vindt, dan niet toch. Ik zou me daar iig niet druk om maken. Mijn dochter (is wel iets jonger denk ik) heeft pas een tijdje gedaan dat ze elke keer haar vingers helemaal achter in haar keel stak totdat ze moest spugen. Ik merkte dat als ik er aandacht aan besteedde dat ze dan alleen maar langer ermee doorging. Toen ik het negeerde was het snel zat over.
Ik denk ook negeren. Erg moeilijk om te doen maar als hij geen aandacht krijgt dan laat hij het hopelijk om expres over te geven. Dit helpt ook bij het soms slecht willen eten van mijn zoontje. Als wij klaar zijn en hij heeft bijna tot niets op is het jammer maar gaat zijn bord weg. We zeggen ook niet van '' ga eens eten of zo''. We praten met elkaar en schenken totaal geen aandacht aan of hij wel of niet eet. Bij ons ging het snel beter! Succes en hopelijk gaat het snel beter!!
Jeetje zo jong nog en dan al zo goed kunnen manipuleren, schrik hier best wel van dat hier zo lezend er toch wel veel kindjes zijn die dit doen. Ik heb een kind die panisch word als hij misselijk is en het vreselijk naar vind om over te geven. Overgens ook verborgen reflux gehad tot tegen zijn 2de jaar toen was het klepje door de groei gesloten zagen ze bij een slikfoto. Maar ik zou hier ook hard in zijn als ik zeker weet dat hij het gewoon zou opwekken. Mooi laten zitten (even) in de braaksel daarna bordje weghalen en geen aandacht aan (proberen) te geven. Zelf dooreten zou me niet lukken want dan zou ik zelf me eten ernaast gooien Idd contact opnemen met je ha uitsluiten dat het niks medisch is en dan zal hij/zij heus wel tips hebben om dit te laten stoppen. Sterkte!