Nee, mijn kinderen zijn geen verlengstuk van mijzelf, maar wanneer hun directe ooms of tantes zouden trouwen (dat zijn dus mijn broers/zus of die van mijn man) vind ik het niet meer dan normaal dat ze wel welkom zijn. Vooral omdat je dan zelf als echtpaar uitgenodigd wordt voor de hele dag. Ik vind het dan echt heel vreemd wanneer ik mijn kinderen dan onder zou moeten brengen bij anderen. Bij familie kan dan al niet want ook deze zitten op dezelfde bruiloft.....Bij vrienden of collega's waar ik een avondbruiloft van heb vind ik het niet gek dat mijn kinderen niet worden uitgenodigd, ik heb het écht zoals in het geval van TS. Dat vind ik bespottelijk en het zou voor mij voldoende zeggen over hoe mijn broers/zussen en die van mijn man naar mijn kinderen kijken. Dat zij ze of lastig vinden, of gewoon niet interessant genoeg vinden. Dat bruidsparen vinden dat een bruiloft totaal om hun draait met allerlei fratsen wat de gasten moeten dragen én in welke kleuren, hoe hun haar moet zitten en al dat soort flauwekul doe ik echt niet aan mee. Ik ben wie ik ben, je vind me blijkbaar leuk genoeg om me uit te nodigen en maak je vooral niet druk over wat ik draag, want ik zorg echt dat ik heel fatsoenlijk in de kleren zit en ga voor elke bruiloft ook naar een kapper om mijn haren op te steken. Toen ik (morgen is het precies 10 jaar geleden ) trouwde, was mijn oudste zoon ringendrager. Mijn schoonzusje hoorde dat en vertelde me dat mijn kleine nichtje (toen 6 jaar) zooooooo verschrikkelijk graag bruidsmeisje wilde zijn, dat ik terplekke besloot dat ik voor de kinderen van mijn broers ook een rol in de huwelijksceremonie heb ingelast. Zo werd mijn zoon dus ringdrager, heeft hij samen met zijn oudste neef de mis gediend, en mijn nichtje en haar broertje mochten als bruidsmeisje/jongen in de kerk de bloemen naar de Mariakapel brengen en met bloemen strooien etc. De kleintjes vonden het stuk voor stuk fantastisch, kregen daarna ook allemaal een mooi cadeau van zilver en ze hebben het er nu nog over.... En wat betreft de grootte van mijn familie, deze is een stuk groter dan die van jouw moeders kant Mijn familie van mijn vaders kant telt 11 kinderen, plus aanhang, want niet alleen de ooms en tantes, maar ook neven en nichten én ook hun kinderen worden uitgenodigd. Van mijn moeders kant had ik een aantal mensen, maar haar familie is niet zo groot. En ook mijn schoonouders komen uit grote gezinnen, mijn schoonmoeder komt uit een gezin van 10, mijn schoonvader uit een gezin van 6, plus daar bij echtgenoten, de neven en nichten, de kinderen, en dan uiteraard nog onze vrienden en collega's..... En dan hebben wij zelf ook nog broers, zussen, schoonzussen en zwagers. Wij krijgen met gemak een flinke kerk gevuld met alleen onze families En ja, deze zijn dan ook gewoon allemaal daggast, aangezien wij geen stiefkinderen maken en veel van ver moeten komen. En wij gaan ook met de hele familie om, dus we kunnen niet zeggen, Jantje van Tante Toos mag niet komen en Pietje van Oom Ben wel. Onze kinderen spelen met de kinderen van onze eigen neven en nichten, ze kennen al onze ooms en tantes, wat in deze tijd best heel bijzonder is natuurlijk. Maar goed, in onze families is het dus heel normaal om dus iedereen uit te nodigen, net zoals in mijn familie alle vrouwen in mooie galajurken komen. Niks geen zwarte broekpakken met een witte blouse eronder Maar goed, het is natuurlijk maar wat je gewend bent....wij zijn dus gewend aan bruiloften met meer dan 400 gasten Ikzelf heb het klein gehouden wij hadden rond de 200 gasten omdat veel mensen niet konden ivm vakantie
Uiteraard, ik doe heel veel dingen zonder mijn kinderen, ben zelfs 2 weken met mijn oudste op vakantie geweest om antieke steden ed te bezichtigen. De jongste 2 waren toen 6 en 4. Zij bleven dus thuis bij papa. Maar voor mij horen bij een familiefeest dus óók de kinderen, dat heeft dus niets te maken met dat ze "een verlengstuk zijn" van mij, maar omdát ze bij onze familie horen, dus óók uitgenodigd horen te zijn bij zoiets als een bruiloft, zéker wanneer het hun directe oom of tante is die trouwt. Dat is de reden dat ik in zo'n geval dus niet zou gaan, omdat ik dus vind dat mijn kinderen in dat geval buitengesloten worden van de rest van de familie. Maar goed, zoiets zou in zowel de mijne als die van mijn man, volstrekt ondenkbaar zijn. Iedereen is welkom, altijd. Toen mijn dochter haar 1e communie deed nodigden we een neef van mijn man uit. Hij had sinds kort een nieuwe vriendin met een kindje, of zij ook welkom waren? Mijn antwoord is in zo'n geval: uiteraard zijn ze welkom!
Zo lusten in mijn familie (via mijn vaders kant) de meisjes/vrouwen géén pannekoeken. Mijn oma lustte het niet, mijn tantes niet, mijn nichtjes niet, van een aantal nichten/neven weet ik dat hun dochters het niet eten....ik ga zelfs overgeven van de geur alleen en hoe gek: mijn dochter lust het ook niet. Mijn zoons (en mijn neven/ooms) zijn er grappig genoeg dol op. En mensen denken echt dat je een grapje maakt. Of dochter die op een kinderfeestje vraagt om een boterham omdat ze écht die vieze pannekoeken niet gaat eten
@mamabri Fijn dat je zo'n grote gezellige familie hebt en dat jullie op die manier met elkaar omgaan. Niet iedereen heeft zo'n fijne familie en niet iedereen heeft budget voor zo'n grote bruiloft. Of ze zien hun dag gewoon anders voor zich. Wat de reden ook is, wilde ermee duidelijk maken dat de keuze om geen kinderen uit te nodigen helemaal niet draait om hoe lief, leuk en aardig ze die kinderen vinden. Denk dat je zelf ook wel weet dat het dan niet draait om uitsluiten van de familie. Mocht mijn zus ooit gaan trouwen dan lig ik niet wakker dat mijn kinderen niet zijn uitgenodigd. Nicht van mij trouwde en was een behoorlijk formele gebeurtenis. Zij past ook heel regelmatig om de kindjes van haar beste vriendin. Toch waren die niet uitgenodigd, de dag was er domweg niet geschikt voor. Niemand die erover viel en ze past nog steeds met liefde op. Gefeliciteerd met je 10 jarig huwelijk.
Tja ieder zijn ding natuurlijk. Het zou in onze families gewoon echt not done zijn. Toen mijn oudste broer trouwde was mijn oudste zoon 10 mnd. Overdag hadden we feest, maar 's avonds hadden we een 10 gangen menu, wat gewoon heel laat zou worden. Los daarvan was het ook heel chic en heel formeel, maar mijn broer en schoonzus hebben echt niet gezegd dat ik mijn baby niet mee mocht nemen. Ik heb hem zelf naar mijn toenmalige schoonmoeder gebracht voor een paar uur omdat ik het zelf geen geschikte locatie vond voor een baby. Maar overdag was hij er dus wel bij. Ik vind het echt heel bijzonder dat jij er niet wakker van zou liggen als je zus zou trouwen en je je kinderen niet mee mag nemen. Ik zou er op zijn zachts gezegd echt niet blij mee zijn. En bedankt voor de felicitatie!
Ik denk toch echt dat wij ergens familie moeten zijn?! Grote gezinnen, grote feesten, rare/bijzobdere ziektes en een aversie tegen pannenkoeken... check, check, check!!
Ik denk niet dat je per definitie kunt stellen dat een bruiloft een familieaangelegenheid is. Ik kan me goed voorstellen dat als je een minder warme familieband hebt het eerder een vriendenfeest zal zijn of als je zelf nog helemaal niet met kinderen bezig bent en net uit je studententijd komt ofzo. Het gaat om de liefde tussen het stel dat gaat trouwen en veel mensen hebben dan het liefst hun familie om hen heen, maar dat geldt niet voor iedereen en dat is ook prima. Er zijn bruiloften die minder geschikt zijn voor kinderen en wel heel goed passen bij het stel dat gaat trouwen, ik zou me dan absoluut niet beledigd voelen als mijn kinderen niet welkom zijn.
Wij hebben geen bijzonder warme, hechte familie, maar dl zou echt diep gekwetst zijn als mijn zusje zou trouwen, en zij niet mocht komen. Het is toch een leuk, bijzonder feestje. Een bruiloft gaat namelijk niet alleen maar over de liefde tussen 2 mensen, het gaat erom dat ze dat willen delen met andere mensen. Als dat allemaal zo krampachtig moet dat er nog geen kinderlach mag klinken tussendoor, dan blijf ik waarschijnlijk ook niet lang
helemaal mee eens! Mijn kinderen (ok de jongste waarschijnlijk niet) zouden ook gekwetst zijn wanneer ze niet mochten komen op de bruiloft van hun oom of tante. Ik denk zelf dat mijn dochter verontwaardigd zou zijn en zeggen: Denken ze soms dat ik me niet kan gedragen of zo? Die zijn gek, ik gedraag me heel netjes. En gelijk zou ze hebben! Zelf als volwassene zou je toch boos zijn wanneer je overgeslagen wordt bij zo'n bijzonder feestje. En dan alleen "omdat je nog maar een kind bent".
Ik heb niet alle bladzijdes gelezen maar ik begrijp dat ze niet op de ceremonie mogen komen, wel voor de foto's mogen komen opdraven, dan weer niet voor het diner maar wel weer op een feest (waar ze in mijn ogen niets aan hebben en gewoon op bed horen te liggen ) Kortom. Ik zou voor de hele dag oppas regelen/de kinderen uit logeren laten gaan zodat zij gewoon de rust hebben en jullie van de dag kunnen genieten. Als dat niet mogelijk is zou ik je partner alleen laten gaan en zelf bij de kinderen blijven. Dan is je schoonzus maar boos.
Ondertussen mag het hele gezin al niet meer komen. Omdat ze hebben aangegeven niet met de kinderen heen en weer te willen slepen ( uur reistijd enkele reis ) Volgens de bruid verpest ts nu de hele dag en is dus helemaal niet meer welkom
Wow bruidzilla Familie, het is toch wat. Inmiddels weet ik zelf dat het heel moeilijk kan zijn om met ze door 1 deur te gaan. Ik zou lekker mijn handen er vanaf trekken en het verder aan je man over laten aangezien het zijn zus is ( anders ben jij uiteindelijk altijd de gebeten hond ). Op deze manier heb je toch al helemaal geen zin meer om straks op hun bruiloft te zitten en net te doen of er niets gebeurd is.
Ook even mijn ongezouten mening: als je trouwt, doe het dan goed. Oftewel sluit je geen mensen uit (die tot dezelfde familie behoren bedoel ik), oftewel doe je het klein met alleen je echt naaste familie/vrienden oftewel trouw je niet. Ik heb een beetje een aversie gekregen tegen die strak geregisseerde 'droombruiloften' waar vervolgens wel alles zo goedkoop mogelijk moet en mensen zich in allerlei bochten moeten wringen om 'het bruidspaar' tegemoet te komen. Zo zat ik met mijn neven en nichten ooit eens een half uur buiten te wachten op de trouwlocatie, terwijl de rest taart met champagne kreeg. Reden: we waren uitgenodigd voor de ceremonie en voor de receptie. Daartussen zat een half uur en was er dus niks voorzien. Wij werden naar buiten gebonjourd tot we weer binnen mochten komen voor een drankje en wat nootjes. Mijn bruiloft, ooit, wordt dus qua eten en drinken overdadig en voor iedereen. Het was zo genant, dat half uurtje buiten zitten terwijl we gepasseerd werden door 'genodigden'.
Ohw wauw dat is echt slecht geregeld zo zeg. Dan hadden ze beter de taart voor na het diner kunnen houden. Heb ik zelf gedaan.
Wij hadden ook iedereen die een uitnodiging kreeg een uitnodiging voor de gehele dag gegeven. Niemand voor een gedeelte. Je bent welkom of je bent niet welkom. Ik vind van die recepties ook tenenkrommend. Je wilt iemand dan wel uitnodigen om een bakje koffie en een gevulde koek te komen nuttigen - want dan kunnen ze een gevulde enveloppe brengen - maar daarna moeten ze weer snel oprotten want eigenlijk wil je die lui er helemaal niet bij hebben. Te gênant voor woorden.
Ik vind het een gebrek aan empathisch vermogen om te verwachten dat kinderen welkom zijn op een bruiloft. Zelfs al is het bij een broer of zus van je dat ze niet mee mogen. Deze dag draait niet om jou en jouw kinderen, maar om het bruidspaar. Als zij er om wat voor reden dan ook voor kiezen om geen kinderen uit te nodigen, dan is dat zo. Hoe moeilijk kan het zijn om dat te accepteren? Niet iedereen wil of kan geld vrijmaken om jouw kinderen erbij te hebben. Of ze willen gewoon een feest met alleen maar volwassenen. Dat je daar zelf niet voor zou kiezen, prima natuurlijk.
Als mijn kinderen niet welkom zijn zet ik de ‘ik kan geen oppas vinden-smoes’ in, zodat ik niet heen hoef. Ik heb een schijthekel aan bruiloften en ben blij als ik niet ben ik uitgenodigd. TS, ik zou dus ook echt niet meer gaan.
Maar dan moeten ze ook accepteren dat niet iedereen geld wil vrijmaken voor een oppas (of wat dan ook), voor hun dag. Toch? En niet gaan miepen als ze niet komen..