Ik heb 10 mei te horen gekregen dat ik een miskraam ga krijgen (zie mijn verhaal bij mij is het mis). Woensdag belt de vk mij om te vragen hoe het gaat en of ik al zelf een spontane miskraam heb gehad. Zo niet gaat zij een afspraak maken bij de gynaecoloog. Ik heb eigenlijk geen zin meer om te wachten totdat ik een spontane miskraam ga krijgen. Ik wordt gek van al die onzekerheid van wanneer het gaat komen enzo. Ik wil het een plaatsje kunnen gaan geven. Kan er voor kiezen om curretage te gaan doen? Wie weet hier antwoord op?
Beste verzorgingsmiep, Wat een vervelend nieuws. Ik kreeg de keuze om te wachten tot het vanzelf kwam of een curretage. Na een week zag het ernaar uit dat het er nog niet vanzelf aan zat te komen. Ik heb toen voor curretage gekozen. Ik vond het moeilijk om steeds rond te lopen met het idee dat mijn kindje niet meer leefde, maar er nog wel was. Ik vond het niet prettig om de hele tijd rond te lopen met het idee dat het ieder moment zou kunnen komen, maar ik niet wist wanneer (thuis, op je werk, in de supermarkt) Uiteindelijk leek het de verloskundige ook verstandig om een curretage te doen, omdat ik het hier steeds moeilijker mee kreeg. Kort daarna ben ik gecurreteerd. Het is zowieso een heftige beslissing die je moet nemen en een ander kan die niet voor je maken. Ik kan je alleen vertellen hoe het bij mij is gegaan, maar voor jou kan het weer heel anders voelen. Ik wens je dan ook veel sterkte de komende tijd met het maken van de beslissing en de periode erna. Groetjes Franka
ik heb vrijwel meteen een curetage ondergaan. op 29 juli kreeg ik te horen dat het hartje was gestopt met 10,5 wk en 1 augustus werd ik klaar gemaakt voor de ok en heb toen een curetage ondergaan (heb die dagen ertussen in het ziekenhuis gelegen vanwegen hoge koorts). ik heb dit gedaan omdat ik heel erg ziek werd sinds het vruchtje dood was en dit was op advies van het ziekenhuis het beste, kreeg koorts en moest contine overgeven. achteraf heb ik wel spijt dat ik niet heb gewacht omdat ik zo toch niet echt afscheid heb kunnen nemen maar je dus ineens niet meer zwanger bent.
Wat een rotnieuws zeg.. Ik weet jammer genoeg precies hoe je je voelt. ikzelf heb ook gekozen voor een curettage. Ik moest wel eerst een week afwachten of het vruchtje vanzelf los kwam, maar zoals ik al vermoedde was dat niet. Ik moest de 18e april terug voor controle en de 19e ben ik gecuretteerd. Ik had hetzelfde als jij, ik wilde niet wachten.. je weet ook nooit hoe lang dat het nog gaat duren. Ik vond het ook een vreemd/luguber idee om met een dood kindje in mijn buik rond te moeten lopen. Ik ben echt blij geweest met de curettage. Ook achteraf heb ik op het vloeien na weinig last gehad van klachten. Als ik je zo hoor praten heb je eigenlijk je keuze al gemaakt! succes ermee en heel veel sterkte
Toen ik vanmiddag naar de wc ging zag ik wat slijm met iets helderrood bloed. Maar het heeft tot nu toe niet doorgezet. Hoelang kan dit nog duren? Heb nog geen krampen ofzo.
dat had ik ook één dag.. verder niets meer gezien. 4 dgn later gecuretteerd.. Volgens mij gyn kan het best een paar weken duren voordat het vruchtje er echt afkomt.. Tis jouw keuze! Jij moet doen waar jij je ook goed bij voelt meid! Sterkte
Het is jouw beslissing, die kan niemand anders voor je nemen. Ik had heel erg het gevoel dat ik het zelf wilde doen, dus ik heb gewacht. Ik moet zeggen dat het bij mij binnen een week na de echo op gang kwam. Ben wel een maand daarna nog bloed en stolsels blijven verliezen. Toch gaf dit me een goed gevoel. Mijn lijf heeft het zelf los gelaten, ik heb alles er uit zien komen en wist dan ook zeker dat het niet goed was. Maar goed nogmaals, dit was mijn gevoel erbij. Heel veel sterkte met alles! Veel liefs bd
allereerst wil ik zeggen dat ik met je mee voel, en dat het verschrikkelijk is om te horen dat je zwangerschap niet in orde is en afgebroken wordt, wil je hier heel veel sterkte mee wensen! Ik ben dezelfde dag van de diagnose MK direct dezelfde middag gecurreteerd, ik heb daar goede ervaring mee, als je tenminste kunt spreken over goede ervaring in deze situatie! Ik zag de pijn, weeen, en veel bloed niet zitten, dus was blij dat in het ziekenhuis direct werd voorgesteld om te curreteren! Mijn gevoel gaf aan dat ik dan ook direct schoon zou zijn, en heb het dus maar ondergaan, en dit is me zeker niet tegengevallen! Ik wens je veel sterkte met het maken van je keuze, en als je wilt weten hoe een curretage en de dagen daarna verlopen moet je het maar even aangeven! veel sterkte Jette
Hoi iedereen. Ik wil alvast iedereen bedanken dat jullie zo meeleven met mij. Ik ben er nu wel uit. Morgen ga ik de vk bellen of ik een curretage kan ondergaan. Dan ben ik van die onzekerheid en spanning af. En kan ik verder gaan met mijn leven en het een plaatsje gaan geven. Ps: Jette: ik heb je prive bericht gestuurd. Heb je hem ontvangen?
ga direct even kijken! kom zo even terug! heb je mail gekregen, wil je antwoord via de mail? of liever persoonlijk? jette
Hoi Jette Ik heb je pb gelezen. Super bedankt voor je reactie. Ik heb er zeker wat aan. Nu weet ik wat mij te wachten staat. Ik heb je een pb terug gestuurd. Groetjes
Graag gedaan hoor miep! en als je nog iets specifieks weten wilt, schroom dan niet om te vragen! En nogmaals je hoeft totaal niet bang te zijn, komt allemaal in orde! Heel veel succes en sterkte! Dikke knuffel Jette
Ik heb net de vk gebeld of ik een curretage kan krijgen. Dat mag van haar. Zij belt mij vanmiddag terug,omdat zij gaat bellen naar de gynaecoloog. Dus hopelijk kan ik deze week nog gecurreteerd worden. Zij zei wel dat het druk was in het ziekenhuis. Dus het blijft nog spannend.
Hoi, waarschijnlijk heb je je beslissing al genomen.. maar ik zal het toch nog schrijven. In de 11e wk gingen we voor de 1e echo. Toen bleek het vruchtje al vroeg te zijn gestopt met groeien. Ik kreeg 2 weken de tijd. De 7e dag begon ik een klein beetje bruin bloed te verliezen dit werd elke dag een beetje erger en helderrood en slijmerig, maar best goed te doen. Ik had van die mega mega verbanden in huis en die heb ik niet hoeven gebruiken. Het zwaarste wat ik nodig had was always night, die zijn vrij dun. 7e dag van het bloedverlies de miskraam gehad. Nee, geen weeen oid. Ik heb wel vanaf het begin krampen gehad in mijn baarmoeder, dit lijkt op een heftige ongesteldheid, maar was goed dragelijk. Bij mij ging met dat de miskraam er aan kwam mijn weerstand achteruit. Ik voelde me ziekjes, verkouden, keelpijn, weinig energie. En toen de miskraam is geweest werd alles elke dag minder en binnen een week ben ik weer opgeknapt. Al met al is het mij heel erg meegevallen. Vantevoren vond ik het wel eng, omdat het ook de 1e keer was en je dan toch niet helemaal weet wat je kunt verwachten. Persoonlijk had ik geen zin in gedoe in ziekenhuizen, maar langer dan een week of 2 a 3 had ik niet gewacht denk ik i.v.m. spanning. Zelf ben ik heel erg blij dat het rustig en goed is verlopen thuis in mijn eigen huisje. Ik hoefde alleen nog met de verloskundige te bellen en dat was het dan. Geen verdoving, narcose, dag in het zkh met wachten e.d. etc. Ik vind het zelf erg fijn dat het mijn lichaam zelf is gelukt, op natuurlijke wijze zonder zuigende apparaten. Dat vond ik een naar idee. Maar ja, het is voor iedereen heel persoonlijk. Dus jij moet gewoon doen wat je voor jezelf het beste lijkt. Niemand kan dat voor je beslissen. Stertke.
Hardstikke goed meis, zou mooi zijn als het op korte termijn zou kunnen, mijn insteek was dat ik niet graag met iets wilde rondlopen wat niet meer leefde, ik vondt dat een verschrikkelijk idee, ik was dus blij met de snelle actie in het ziekenhuis! Hoop voor jou dat er snel een plaatsje is! Sterkte Jette
Okay miep, ik hoop dat je dezelfde ervaring hebt als ik, dan kun jij je na de ingreep weer richten op de toekomst! Zou ik fijn vinden als je ons op de hoogte hield! Heel veel succes! Hoe voel jij je momenteel geestelijk gezien, kun je er een beetje mee omgaan? Jette
Hoi Jette Emotioneel is het natuurlijk wel zwaar, maar dat zou ook wel een tijdje aanhouden. En dat is logisch. Natuurlijk houd ik jullie op de hoogte. Jullie geven mij zoveel steun! Ik kreeg van Franka een pb zij schreef dat je infuus krijg om voeing en vocht binnen te houden. Kreeg jij dat ook? Of is dat per ziekenhuis anders? Als de vk heeft gebeld laat ik weer wat van mij horen.