Oke even een dilemma hier. Eigenlijk is mijn vraag voor de mama's die hun kindje ook niet willen laten huilen in bed, maar iedereen mag reageren natuurlijk. Laat ik voorop stellen dat ik tegen laten huilen ben in bed, zoals wss ook vaak blijkt uit mijn posts. Maar nu het volgende, mijn dochter is bijna 2 jaar en dus geen babytje meer. Voorheen hadden wel wel eens fases dat ze ging piepen met het naar bed gaan. Wat ik altijd deed en ook hier als advies geef, haar met het ruggetje naar mij toe leggen en dan even mn hand op haar. Met een paar minuten (3 a 4) kon ik dan weglopen en dan was het goed. Sinds een paar dagen is het echt drama hier. Het begint al met het bedritueel. Mama blijven!!! Ik ben de eerste dag begonnen met weer blijven zitten. Ze ging er om 19.00 uur in en bleef continue wakker. Uiteindelijk pas om 21.00 uur na veel gedoe in slaap gevallen. Ze was niet doodop en ook niet heel fit nog. De dag erop precies hetzelfde. Maar we kunnen niet steeds 2 uur naast dr bed gaan zitten. Gister heeft mn vriend uitgelegd dat hij boven blijft en gaat douchen (doet hij altijd) en dat ze papa dan kan horen. Ze heeft 2 minuten flink geroepen en toen in slaap gevallen. Vanavond weer hetzelfde. 2 minuten gillen en toen toch in slaap gevallen. Ik heb er dus toch een rotgevoel over, ik heb mijn dochtertje nl nog nooit in bed laten huilen, maar ze is nu wel haast 2 jaar. Het is met 2 minuten wel klaar, anders zijn we 2 uur bezig. Wie kan zn mening/advies geven??
Hier werkt het vaak wel als ik zeg dat ik even iets op moet ruimen, laat ik de deur open staan en rommel wat op de gang. Vaak is het dan na een paar minuutjes wel goed..
Ik ben nog maar net moeder, maar laat mijn zoontje ook niet huilen. Een beetje geluid door vermoeidheid vind ik niet erg, maar echt huilen ...echt niet. Misschien is het een idee om een t-shirt van jullie of een knuffeltje die jullie bij je hebben gehad om bij haar neer te leggen. Zodat ze jullie luchtje bij zich heeft. Hebben jullie ook een nachtlampje ?? Of de deur op een kier ??
de deur idd op een kier, en een lampje wilde ze niet. Ze gaat huilen als we weglopen, (als we blijven zitten slaapt ze pas na 1 1/2 a 2 uur) als hij de douche aanzet huilt ze nog even en dan is het stil. Van dat geluid en de gedachte dat het papa is valt ze wel lekker in slaap.
Persoonlijk ben ik ook tegen laten huilen in bed, heb ook ervaren dat het idd echt niet helpt (hoopte op een gegeven moment een heel vervelend schema van maanden te doorbreken op aanraden van cb)... Maar die twee minuten heeft ze blijkbaar dan toch eventjes 'nodig', als ze daarna wel gewoon in slaap valt en door jullie goedbedoeld eerder wakker gehouden wordt, tenminste dat lees ik uit je verhaal. Ik weet niet of ze naar een kdv gaat, maar ik weet zeker dat alle kindjes daar weleens twee minuten huilen voor ze in slaap vallen en zolang het daarbij blijft?? Sterkte
Ik zou dan als ik haar mama was toch voor het "douche van papa" gaan. Zo leerd ze zelf eigenlijk te gaan slapen en hoort papa op de achtergrond. Misschien is dit na een week of misschien met 2 wel helemaal over en slaapt ze meteen zelf lekker. Maar je moet natuurlijk doen waar jij je het fijnst bij voelt en als dat is bij 2 uur aan der bedje te zitten dan moet je dat gewoon blijven doen. Hier is het eigenlijk ook altijd even wat geroep en gehuil soms, maar ze valt meestal naar enkele minuten in slaap (uitzonderingen daar gelaten) Veel succes en hopelijk lukt het allemaal zoals je wilt.
Moeilijk zijn deze dingen altijd vind ik aan de ene kant wil je ze niet laten huilen maar aan de andere kant zijn ze oud genoeg om zich te realiseren dat papa/mama wel bij ze blijft zolang ze maar huilt. Ik zou het dus zo laten, haar in bed leggen en dan gaan douchen, wasopvouwen, slaapkamer opruimen enz enz, zodat ze je wel hoort maar ook beseft dat papa/mama niet bij haar blijft omdat ze huilt.
Ja, moeilijk is dat. Wij doen het vaak zo dat 1 van ons even met ons zoontje op ons bed gaat liggen. Daar kruipt hij tegen je aan en wordt er helemaal rustig van. Na 20 minuten (soms iets langer), kun je hem oppakken en hem rustig in zijn bedje leggen. Dit zijn dan vaak fases en na een paar dagen, hooguit een week is het weer over en gaat hij gewoon slapen. Maar, als je kindje even huilt (2 minuutjes), maar wel rustig wordt van het douchen van papa, kun je daar misschien wel aan wennen? Je kan voor jezelf de tijd in de gaten houden en als het langer duurt dan X minuten toch naar haar toe gaan.
Phoe, wat lastig Tulip. Ik zit te denken hoe wij het hier zouden doen, maar als die 2 minuten voor haar echt werken moet je het misschien toch maar even laten. Ik weet dat het dan klinkt alsof ze twee uur aan het huilen is, maar hopelijk is het een fase en gaat het na een paar dagen/ weken weer over. Heb je bijv. geprobeerd om voor haar deur even te gaan zingen, een slaapliedje, zodat ze jouw stem echt duidelijk kan horen en dat ze weet dat je er voor haar bent?
Heel lastig! Ik ben ook tegen laten huilen in bed en heb dit dan ook nog nooit gedaan.. ik moet ook altijd bij mijn zoontje blijven tot hij slaapt en dit duurt vaak ook een uur! Maaaaaarrrr... als ik zou weten dat hij binnen 2min. zou slapen als ik de douche in zou stappen, zou ik dit denk ik wel doen! Ik zou gewoon een week (of 2) dit volhouden en kijken hoe het gaat.. wie weet huilt ze over een paar dagen wel niet meer? Of wordt het erger en dan kan je altijd nog terug erbij gaan zitten?
bedankt voor de reacties dames, fijn dat er toch wel herkenning is in het dilemma. In mn ongeving hoor ik alleen (al 2 jaar) o gewoon lekker laten janken, dan is het zo over. We kijken het idd een paar dagen aan.
Ik zou het doen zoals jullie het nu doen. Een paar minuten huilen is niet leuk, maar als je er nu aan begint om 2 uur bij haar te gaan liggen, lijkt me niet verstandig, het moet voor haar duidelijk zijn dat jullie er voor haar zijn, maar dat zij niet bepaald hoe of wat (hm, dit klinkt harder dan ik bedoel ). Ik ben ook absoluut niet van het laten huilen, maar soms ontkom je er gewoon niet aan, omdat er niets anders werkt.Gaat dan om een paar minuutjes hoor, langer kan ik niet . Gelukkig is het (hier tenminste) altijd maar een fase van een week ofzo. Net ook weer gehad en nu gaat het weer prima.
Oh vreselijk als je kleintje je nodig heeft, maar het eigenlijk beter voor haar is als je er niet bent Ik herken het, onze zoon is jonger, maar gaat soms helemaal over de rooie. Het wordt dan niet beter als we hem oppakken, mee naar beneden nemen etc. Wij proberen hem altijd eerst te troosten, dan geven we nog een voeding, dan troosten we nog, en dan leggen we hem toch in bed en gaan op de gang liedjes zingen. Het is vreselijk en duurt soms wel 10 minuten (wat ik veel te lang vind om te laten huilen ). Echter, als we dat niet doen blijft hij doorgaan, terwijl het voor hem veel beter is om te gaan slapen. Wat ik wel altijd doe is als hij eenmaal in diepe slaap is gevallen even bij hem gaan zitten en over zijn hoofje aaien, kusjes geven etc, zo voelt hij toch dat mama er wel is denk ik dan Ik zou het dus doen zoals jullie nu doen. Ze weet dat jullie er zijn, dat vind ik wel heel belangrijk. Het is voor haar eigen rust ook belangrijk dat ze de grenzen kent, dus dat zij idd niet kan bepalen dat jullie uren bij haar zitten (tenzij ze ziek is ofzo natuurlijk). Ik hoop dat ze snel weer lekker gaat inslapen!
bedankt snoopy en ireen!! Ireen, je slaat idd de spijker op zn kop. Ze heeft ons nodig, maar eigenlijk is het beter als we er niet zijn, want dan valt ze gewoon echt niet in slaap. We kijken het zo nog een paar daagjes aan en hopelijk gaat het snel beter.
Ik hou ook niet van laten huilen in bed... maar heb hier bijna hetzelfde meegemaakt. Kleintje hier gaat het ook allemaal maar wat goed begrijpen, dus het was hier ook steeds "mama stoel zitten, mama aaien"... maar slapen was er niet bij! Ik zeg nu dat mama zelf ook gaat slapen en rommel nog even wat met de was boven. De eerste paar dagen resulteerde dat in soms wat huilen (of een heeeeel zielig 'mama' roepen, dat was bijna nog erger!!), maar nu zegt ze het zelf als ik haar indtop: ''mama jeg (weg), daaaag!!" Mijn advies is dus: even volhouden, als het echt niet beter gaat kun je er altijd nog naast gaan zitten!
Ik vind 2 minuten heel erg schappelijk om ze te laten huilen. Zelf kan ik er ook niet goed tegen, maar ze zijn nu op een leeftijd dat ze uit ervaring gaan leren en het onthouden, dus als ze leert dat als ze maar hard genoeg huilt, mama bij haar blijft, zal ze daar ook gebruik van gaan maken. Dat kan heel vervelend worden voor jou, dus ik zou zeggen, lekker 2 minuten laten huilen. Succes ermee.
Zoals je misschien wel al weet, ben ik ook tegen laten huilen. Maar ik kan me heel goed vinden in jouw methode. Je beschrijft 2 minuten, dat is niet erg voor een kindje van 2. Als het langer is, is het een ander verhaal. Maar met 2 minuten huilen, lijkt mij dat ze gewoon heel moe is en er niet aan toe wil geven, maar gezellig bij mama blijven. Ik denk dat je er zo goed aan doet, hoe moeilijk het ook is. Succes, hopelijk is deze fase ook weer snel over!
Ik ben ook tegen laten huilen in bed en heb dit nooit gedaan. Tot... ze inderdaad een leeftijd bereikte dat ze doorhad hoe het werkte (nu dus ongeveer ) De ene avond gaat het super en de andere avond moeten we dr even een paar minuten laten gaan. Vind dat altijd wel vervelend, maar ze valt, net als jouw kindje snel in slaap. Ze wordt gelukkig niet overstuur. Ik merk dat het dan na een tijdje weer beter gaat en ze weer zonder huilen in slaap valt. Ik wacht altijd 5 minuten en als ze dan nog huilt, ga ik naar dr toe.
Hier ook 2 kindjes die het vanaf het begin gewoon nodig hadden om zich even te ontladen door te huilen. Ik ging dan gewoon even achter de computer of tv met het geluid wat harder aan omdat ik anders binnen een minuut weer boven stond en daardoor raakte Kylian dus nog meer overprikkeld. (door schade en schande wijs geworden dus) Mijn grens ligt echt bij 10 minuten maar 9 van de 10 keer is het dan wel stil boven. Namate ze ouder worden wordt het ook steeds minder maar beiden weten dat ze in bed gerust nog even mogen spelen en niet meteen hoeven te slapen. Kylian neemt dan vaak nog een auto'tje mee naar bed en Kinley hoor je spelen met haar beer (zit muziekdoosje in). Groetjes Anita
Poeh lijkt mij zo enorm moeilijk~ Hier sinds vorige week muizen, en ja je leest overal sprongetje of uittesten. Maar ik ben ook niet voor laten huilen. Het is wel zo dat ik haar er niet uit haal. Maar vaak wel steeds heen ga haar te troosten. Maar ze huilde vorige week om 21.00 nog en iedere keer als ik weg ging was het weer mis. Vreselijk gewoon. Heb toen uiteindelijk een zetpil gegeven (omdat ik het idee had dat ze niet lekker was) en mevr sliep binnen 10 minuten (was voor mij een test is het pijn of?). Ben naar de HA geweest een paar dagen later en ze had oorontsteking. Nou ik zal je vertellen dat ik BLIJ ben dat ik haar niet heb laten huilen! En ik zeg wel tussen laten huilen en huilen zit ook verschil. Zoals gisteravond ging ik weg en 10 min later begon ze te gillen en huilen. Ik erheen er was ze stil, toen ben ik weer naar beneden gegaan. En toen begon ze 10 min later weer. Heb toen eventjes gewachten en toen is ze in slaap gevallen. Dat vind ik niet erg om soms eventjes te wachten. Maar ze zal zeker straks ook de tijd krijgen dat ze niet meer alleen wil zijn en gaat schreeuwen om mama en papa. Pff dat lijkt me zo moeilijk!