Eva had dat dus ook afgelopen week, huilen, maar ik wist niet zeker of ze ook nog pijn had. Ze greep af en toe wel naar haar mond, helaas wilde ze niet zeggen of ze pijn had (denk je, handig als ze kunnen praten, nou niet altijd dus ). Maar ik merkte aan haar huilen ook dat ze soms ze zich soms een beetje aan het aanstellen was, daarbij zit ze zichzelf ook wel in de weg door de peuterpuberteit. Uiteindelijk gaf ze wel aan last te hebben van haar keel, ben naar de huisarts geweest en ze had best een rode keel waar ze best last van kon hebben. Zo wist ik in ieder geval zeker dat ze zich niet alleen aanstelde . Maar sinds we bij de huisarts zijn geweest gaat het een stuk beter, ze heeft nog wel last van haar keel, maar voelt zich volgens mij serieus genomen doordat we naar de huisarts zijn geweest en gaat nu gewoon weer lekker slapen (want ze wordt nog wel eens wakker van de pijn 's nachts of 's ochtends vroeg).
bedankt dames, voor de reacties weer. Het blijft idd moeilijk, ook al is het maar 2 minuutjes, ik vind het zielig. Ze slaapt ook veel onrustiger dan anders s nachts. Ze wordt ineens wakker van elk geluidje en rond half 12 wordt ze sowieso een keer wakker en gilt dan ook weer 2 minuten. Ook is ze elke dag half 7 wakker i.p.v half 8/8 uur. Het zal allemaal wel met elkaar te maken hebben denk ik. sisa, ja ze vind het gewoon gezellig. Ze wil wel heel graag naar bed, maar niet alleen. Deze fase hebben we voorheen ook wel eens gehad, maar als ik dan bleef zitten sliep ze met een paar minuten. Nu houdt ze zichzelf wakker zolang ik daar zit. Dus voor haar is het niet beter. Ze mist ws de gezelligheid. Waar dat ineens vandaan komt, ik werk alleen op donderdag en vrijdag. Dus van vrijdagavond tot woensdagavond ben ik non stop bij haar en heeft ze het ook.
ik vind het niet willen laten huilen soms makkelijk gezegd.. Ties was de afgelopen week nachtenlang wakker, tot 4 uur in de ochtend. ik was gesloopt! toen toch maar laten huilen, ik oordoppen in en gaan slapen. nu slaapt hij weer normaal dus het heeft wel geholpen. (moet er wel bijzeggen dat Ties een enorme drammer is.. hij zoekt echt bewust op hoever hij kan gaan!) maar het is kl*te om te doen, je wilt niet dat je kind verdriet heeft en huilt! aan de andere kant moet er ook opgevoed worden, en daar hoort dit ook bij. die 2 minuutjes zou ik doorbijten. je dochter zit op een leeftijd waarop strakke grenzen heel hard nodig zijn! en je zult zien dat die 2 minuten er straks ook weer af zijn!
Oordoppen in en slapen vind ik 1 van de meest belachelijke dingen die ik ooit gehoord heb! Wat als hij nou spuugt oid?! Als je hem dan toch gaat laten huilen moet je dat dan toch ook zonder doppen kunnen?! als je er zo achterstaat??
En het niet willen laten huilen makkelijk?! Denk dat het makkelijker is om je oordoppen in te doen en te gaan slapen
mijn dochter huilt ook weleens s´avonds, maar dat is hier meer uittesten en vermoeidheid heb ik het idee.. het is vaak met periodes (dan gaat het vaak van mama kusje! mama E. (broertje) kusje! Mama mama, beeeer! mamaaa melk!.. en wanneer ik dan uiteindelijk zeg dat het klaar is en dat ze moet gaan slapen is het huilen geblazen tot krijsen aan toe. Hier ook nooit langer dan 2 minuten, denk toch dat het hier met vermoeidheid te maken heeft. Ik ga eigenlijk nooit terug haar kamer in want hoor echt wel of er iets is of niet (moederinstinct).. als ik wel naar binnen ga ben ik vervolgens nog een uur bezig omdat ze dan helemaal niet meer wil slapen.
en dit is sowieso onzin. ik vond het verschrikkelijk om te doen! de hele nacht met hem opblijven is echt makkelijker. denk je niet dat ik alle horrorscenario's door mijn hoofd heb laten gaan dan? maar zoals mijn vorige post: ken jij mijn kind dan???? Ties moest leren dat hij hoort te slapen snachts. er was niets aan de hand, dat had ik echt wel uitgesloten. hoe durf je mij hierom te veroordelen???
Oeps ik ben ook een mama die haar kindje laat huilen (volg ook mijn instinct), maar ik slaap lekker ´s nachts en toch ben ik ook een goede moeder. Succes ermee!
Ieder z'n ding hoor, maar ik vind het ook niet kunnen, je kind laten huilen en zelf oordoppen in. Inderdaad wat als ie spuugt? (door het huilen). Als je je kind dan laat huilen omdat je denkt dat dat de oplossing is (en voor sommige kinderen zal het best werken), zorg er dan voor dat je je kind nog wel kan horen, ik snap dat van de oordoppen echt niet....
Geloof me nou al laat jij je kind 5 uur huilen, ik lig er niet wakker van! Ik hoop voor jou dat je kind niet een keer spuugt als jij met je oordoppen in heerlijk ligt te slapen en je sochtends er pas achter komt met alle gevolgen van dien!
Ik ben niet voor laten huilen, maar er ook niet tegen. Ik ben voor het bieden van veiligheid aan je kind. Dat betekent in sommige gevallen gewoon bij je nemen en troosten, of bij je kind gaan zitten. En in sommige gevallen dat je je kind grenzen geeft en daar wat mee doet. Als ik jullie verhaal hoor, Tulip, denk ik dat je bent aangeland in de typische periode van de peuter die doorheeft hoe die invloed uit moet oefenen op anderen en dus lijkt mij dat die 2 minuten brullen niet zo erg is, als duidelijk is dat je dus wel in de buurt bent en beschikbaar als je dus wel echt nodig bent.... Ik hoor iig geen signalen dat er iets aan de hand zou zijn qua gezondheid ofzo. Kennisje van mij heeft in deze fase niet doorgezet en moet nog steeds (dochter van 5 jaar) elke avond een uur tot anderhalf uur op een matrasje naast dochters bedje blijven liggen tot die slaapt. Anders is het namelijk drama. Juist deze leeftijd vraagt om grenzen en die grenzen bieden veiligheid. Geen grenzen geven en meegaan in de wensen van je kind, biedt juist veel onveiligheid voor je kind: waar houdt het op, wat kan nou wel en wat niet, enz enz. Dus ik zou wel even laten huilen nu, en je zult zien dat dat met een paar avonden over is
En dat heeft 0,0 te maken met of ik jou kind ken of dat ik jou veroordeel, ik zeg alleen dat IK het onverantwoord vind om als OUDER zijnde met doppen te slapen!
oke topic krijgt even een andere wending zo. Nou oordoppen in is hier geen optie iig. Die 2 a 3 minuten die zijn echt de grens voor mij. rozemarijke, ja dat zegt mn vriend dus ook, want die is er ook nog natuurlijk. Hij vind ook dat ik wel heel snel naar haar toe ga altijd. Maar ik vind het altijd nog moeilijk om te horen of ze mij nu idd voor de gek houdt of dat ze echt verdriet heeft. Mn moeder snapt het gelukkig ook, mijn zusje heeft van haar 2 1/2 tot 3 jaar heel slecht geslapen, als die bij mn moeder in bed lag klampte ze zich helemaal vast, dus echt bang zou je denken. Tot na een half jaar dus, was mn moeder een keertje weg s avonds, ze gaat weer huilen en mn vader stond al onder aan de trap, hoort hij ineens: tja als er niemand komt ga ik maar slapen. Ik hoop idd dat het snel over is, het is nu al week zeker.
Mijn vriend heeft altijd al snel gehad van, zou ze ons niet uitproberen, moeten we nu wel zo snel naar haar toe gaan? Maar ik heb altijd naar m'n gevoel geluisterd, soms flink moeten beredeneren wat nou het beste zou zijn om te doen en tot nu toe heeft het altijd goed uitgepakt. Ik weet nu dus dat ik gewoon op m'n moedergevoel kan vertrouwen. Soms is het even zoeken en is het een paar dagen drama dat we met onze handen in het haar zitten, maar als we dan weten hoe we met de situatie om moeten gaan gaat het snel weer goed
We zijn hier afgelopen week gestopt met de nachtvoedingen. Eerste nacht was ze 1 keer wakker, na 5 minuten brullen bij mijn man echter weer rustig, wat zich daarna nog 3 keer herhaalde nadat ze steeds na een kwartier weer wakker werd. Nacht daarop twee keer wakker, maar beide keren na 5 minuten brullen en troosten weer verder gaan slapen en zo ging het elke nacht een beetje beter. De afgelopen 3 nachten hebben we doorgeslapen Dat heeft hier dus in totaal 7 nachten geduurd, waarbij echt duidelijk voor Thirza was dat ik niet meer kwam. Verschil tussen echt nodig en willen dat je komt is soms lastig idd, maar 's avonds vind ik dat verschil zelf wel gemakkelijker te maken dan midden in de nacht. Wat doet ze als je vriend even heen gaat bijvoorbeeld? Zou mooi zijn als je een video-babyfoon zou kunnen lenen van iemand en echt kon zien hoe ze kijkt op zo'n moment he?
ja dat zei ik dus ook tegen mn vriend gister. Hij maakt zich er allemaal niet zo druk om en zei, dan zet je de videocamera toch aan, het is toch maar een paar minuten. Hij zei het als grapje, maar ik ben echt in staat om het te doen, zou dat gek zijn??? Als hij er heen gaat is het hetzelfde.