Dan zou ik ook boos zijn hoor.. Vind het in dit geval behoorlijk onredelijk om je eigen broer buiten te sluiten.
O maar in je volgende berichtjes staat ineens veel meer informatie wat de situatie betreft. Dat is al heel anders dan in je eerste berichtje. Als het zo is dat ze anderen wel uit heeft genodigd en dat over alleen jullie "moeilijk" wordt gedaan dan snap ik je boosheid wel. Dan zou ik opbellen en vragen waarom anderen wel mogen komen en jullie niet? Dan ligt er toch blijkbaar iets persoonlijks aan ten grondslag..
ja vind ik ook, mijn broertje was 1 van de eerste die ons Zoontje heeft gezien en die is ook meegeweest in de ambu, en hij is gek op zijn neefje
Teleurgesteld is idd een beter woord. Mijn man vind dit echt heel erg. En het is dus 3weken he. Ze is zondag bevallen en het feest is dus komende zondag over 2 weken.
Tis 1 stel vrienden en buren die zijn geweest en opa en oma natuurlijk volgens mij moet andere broer ook wachten, maar dat weet ik niey zeker, die heb ik nog niet gesproken.
Ik kan me de teleurstelling voorstellen, maar je kan er verder niet zoveel mee. Je man kan hoogstens aangeven dat jullie het jammer vinden dat jullie zo lang moeten wachten voordat je de baby mag zien. Ik zou kabouter plop niet afwezig en proberen een andere afspraak te maken om op kraamvisite te komen.
Meid ik snap dat je boos bent!!! Ik had zelf ook geen behoefte aan bezoek de eerste week. Maar WEL van mn ouders/schoonfam broers en zussen!!! Belachelijk van je schoonzus en zeker dat buren wel mogen komen.
Ik snap wel dat je daar boos om word. Ik bedoel, als het nou ging om een collega of evt. een vriendin, dan kan ik nog begrijpen dat ze pas 2 weken later bezoek wil. Maar aangezien je haar schoonzus bent en je man haar broer, vind ik het indd ook wat overdreven om jullie zo lang te laten wachten. Ik zou ook boos zijn als mijn zus, mij 2 weken liet wachten voor ik mijn neefje/nichtje mocht zien! Maar wat je er aan kan doen, niet veel denk ik. Je kan evt. voorleggen dat je het niet leuk vind dat jullie zo lang moeten wachten..
ik verbaas me ten zeerste over je berichtje. Wat een rare situatie! Als ik jullie was zou ik ook zeer teleurgesteld en verbaasd zijn. Kabouter plop inderdaad niet afzeggen en eenmalig vragen wanneer jullie wel welkom zijn en anders gewoon het initiatief bij hen leggen als ze geen afspraak willen maken. Kom nou... zijn ze niet trots op hun kindje? is het een lelijkerd?? haha nee hoor, dat is maar maar een grapje!
Ik snap heel goed dat je daar boos om bent, zeker omdat ik nu lees dat vrienden en buren wel kunnen komen, erg vreemd Kijk heb je nou een slechte relatie met je broer dan zeg ik oke maar zoals ik nu lees is dit niet het geval. Ze heeft zeker nog last van dr hormonen
Ik deel je gedachte hoor! Toen ik uit het ziekenhuis kwam viel het thuis wat tegen, kwam teveel op me af en deed ook gelijk teveel, dus zei dat ik de kraamweek geen visite wilde...maaaaaar dat de opa's en oma's ten alle tijden welkom waren en de familie (broers en zussen) na een belletje ook. Eén broer en een schoonzus waren al in het ziekenhuis geweest. Nu druppelen de vrienden/buren/kennissen langs. Goed geregeld zo vind ik, tis toch leuk als er interesse is en een kraamvisite hoeft ook geen uren te duren natuurlijk...vandaag komt de huisarts op kraamvisite.
ik kan me heel goed voorstellen dat jullie hierover verdrietig zijn en teleurgesteld bent. Het is jammer dat jullie op zo'n manier eigenlijk er achter komen wat jullie plek in hun leven dus eigenlijk is... Zo kijk ik er een beetje tegenaan. Echt een advies heb ik niet voor je. Houd de eer aan jzelf en laat dit niet escaleren. Misschien zijn het inderdaad moodswings, hormonen. Informeer ze netjes dat jullie op het kraamfeest niet kunnen komen en vraag of jullie gelijk een andere datumpje kunnen prikken. Ik zou dit niet per sms/mail of welke medium doen. Maar bel ze gewoon op en laat ze maar gelijk de agenda er bij pakken. houd er wel rekening mee dat jullie waarschijnlijk je nichtje/neefje pas na het kraamfeest te zien krijgen
Zelfst onder het mom van hormonen vind ik het een belachelijke situatie.. Wel vrienden en zelfst buren, maar je broers niet?! Je hebt tussen je hormonen door toch ook een moment van bezinning, of een ma of je vent die je dan wel even terecht wijst lijkt me?! Ik zou ook pissed zijn, vind niet dat jullie tussen de vage kennisen op het kraamfeest horen.. tenminste niet dat jullie hem dan pas voor het eerst zien.. Wij hebben zelfst mijn schoonzus die avond nog gebeld, waar wij dus niet mee omgaan.. Dat ze tante is geworden en dat als ze wilt dat ze mag komen kijken naar dr nichtje..
Wij mochten ook pas na ruim 2 weken ons nichtje komen bewonderen. Ik vond dat erg jammer maar mijn zwager en schoonzus konden het niet aan(traumatische bevalling) Ik weet zeker dat haar beste vriendinnen allemaal voor ons zijn geweest. Het zij zo... Ik vind het wel heel raar dat je alleen op het kraamfeest mag komen. Prima als je visite uitstelt maar de familie voor het eerst op het kraamfeest met je kindje kennis laten maken vind ik een no go.
Bizar vind ik dit! Ik zou het echt belachelijk vinden als wij pas na 2 weken bij de zus van mijn man op kraamvisite mochten komen... dus ik snap je helemaal. Ik begrijp dat je niet iedereen over de vloer wilt na je bevalling, maar je eigen broer..... dat snap ik niet.
ik vidn het ook absurd zeg je eigen broer is toch even wat anders lijkt me... maarja rare mensen zal je altijd houden..
Op zich is het hun wens en moet je die respecteren. Maar dat de buren voor haar eigen broer gaat, nee daar zou ik het ook erg moeilijk mee hebben. Lijkt me een vreselijke rotsituatie...
Ik snap ook wel dat je daar boos om wordt. Als het een kennis of nicht is of weet ik wat, okee. Maar dit is de zus van je man, dan ben je toch één van de eersten die mag komen kijken? Mijn zusjes stonden vrijwel direct na de bevalling naast mn bed...