Ik suggereer helemaal niets. Ik bedoel het in algemene zin; niet op jou gericht. Maar dat is mijn mening; heb je een goede band dan is hun aanwezigheid voor een paar minuten nooit teveel...
niemand willen ontvangen kan ik heel goed inkomen. dat vind ik erg begrijpelijk na een zware bevalling en daar zou tulip ook niet over gevallen zijn denk ik. feit dat ze zelf de buren uitnodigen en dat niet vermoeiend vinden maar je eigen broer maar 2 weken moet wachten? dat viel verkeerd bij ze en dat kan ik me wel voorstellen.
Inderdaad; het is haar leven;,lijf, baby en huis. Het is geen recht om meteen op de stoep te staan ook al ben je familie. Mijn lieve oudste zus kwam pas na een maand, zodat ik wat opgeknapt was en alle tijd voor haar had, dat is toch ook veel leuker. Snap werkelijk niet waar mensen zich zo druk over maken en meteen in haat-en-nijd denken.
Daar heb je helemaal gelijk in hoor, en weet je mss dat haar hormonen wel alle hoeken van het huis opgaan, lekker even laten ookal is dat dan misschien niet wat TS zelf het liefste zou willen en eventjes moeilijk
Ik denk in ieder geval absoluut niet in haat en nijd; maar ik vind mijn familie erbij horen. En kan me moeilijk voorstellen dat er mensen zo anders mee omgaan. Mar dat is hun en jullie goed recht. Ik zou het alleen anders doen.
Wauw wat hard van die zus zeg.Haar eigen broer nog wel.Ik zal die Nlse familiebanden nooit begrijpen.Zo koud en hard.(bij niet iedereen hoop ik)
Ik kan me voorstellen dat je teleurgesteld bent, Ik vind het ook niet normaal dat buren en vrienden wel gelijk mogen komen maar der broer en szus niet. Zeker aangezien je zegt dat de band goed is. Kan me dus ook heel goed voorstellen dat jullie er nu geen zin in hebben om Kabouter Plop af te zeggen. Al zal het me niet verbazen als hun daar dan weer beledigd over gaan zijn. Want dan vinden jullie dat weer belangrijker, als jullie pasgeboren familielid.... Zou het kunnen dat de band toch minder goed is als jullie denken?
Ik ben het wel eens met de reacties.. je zult de wens moeten accepteren en je weet niet hoe ze zich voelt.. Maar aan de andere kant heb ik zelf zoiets van ok, dat je wat bezoek weert kan ik me voorstellen. maar ooms en tantes, naaste familie die tijdens je zwangerschap ook zo blij zijn, kun je niet helemaal weren als je bevallen bent..
Heb jij het topic gelezen? De BUURVROUW was wel welkom. De broer heeft een goede relatie met zijn zus (tot nu toe tenminste ) maar hij is gewoon niet welkom.. Ikzelf ben over een half jaartje ook weer aan de beurt om te bevallen en ik heb een belabberde relatie met mijn zus, maar ze is na onze ouders wél welkom. Wel maar voor een of anderhalf uurtje, terwijl ze er toch drie kwartier voor moet rijden. Langer kan ik haar afkeurende karakter niet velen en zeker niet in mijn kraambed. Maar komop, nauwe familie gaat toch nog wel voor buitenstaanders. Dat is een soort van pikorde toch? Verder wil ik de eerste tijd geen tot weinig bezoek, ik ga mezelf deze keer volledig aan de borstvoeding wijden zodat ik er alles aan gedaan heb om het deze keer wél goed te laten gaan. Daar heeft mijn hele gezin namelijk maandenlang (jaren?) plezier van en dat heb ik in mijn onwetendheid de vorige keer opgeofferd voor het bezoekplezier van anderen.
Ach joh, laat ze lekker. Bel anders gewoon over een paar dagen nog een keer. Veel vrouwen die net bevallen zijn zijn nou eenmaal een beetje labiel en doen of zeggen dingen die ze later niet kunnen verklaren.
Nou dat was waarschijnlijk bij mij ook wel in het verkeerde keelgat geschoten hoor... ... Je voelt je als broer dan gewoon afgewezen en op de 2e rij neergezet lijkt me.
Nee natuurlijk niet.. Maar als mijn zus de buren verkiest boven mij.. En dat ik dan vervolgens tussen de vage kennisen e.d. mag zitten om mijn neefje voor het eerst te zien.. Nou nee... Ik zou passen en ook pissed zijn..
als ik heel eerlijk ben, ik heb ook liever mijn vrienden om me heen, dan mijn zussen met aanhang. De buurvrouwen ken ik niet (groeten wel hoor), maar als je daar een goede band mee hebt, kunnen dat ook gewoon je vriendinnen zijn! Iedere buitenstaander ziet haar dan als "de buurvrouw" maar voor jezelf is dat dan je vriendin die toevallig naast je woont. Dus aan het woord buurvrouw zou ik niet te zwaar tillen! @TS: waarom zou jouw man alleen gaan feliciteren en jij niet erbij? Als mijn zus bevalt, gaan we ook samen, of niet. Vind dat wel raar. Maar serieus, ik zit helemaal niet te wachten op de familie. Mijn ouders zie ik heel graag verschijnen, maar dan liever eerst mijn vrienden en dan zussen+aanhang. Maar dat heeft heel veel te maken met de getoonde interesse in de zwangerschap! Van mijn zussen niet 1x de vraag gehad hoe het nu gaat, dus zoveel oprechte interesse in de baby hebben ze niet. Als ze willen komen, is dat alleen omdat "het zo hoort, traditie". Dus die laat ik ook gerust wachten. Ik snap dat het teleurstellend is, maar hoe belangrijk is het eigenlijk?
hier ben ik het volkomen mee eens! ik zou willen dat ik het zo had zoals haar maar ik had daar de moed niet voor(niet durfen zeggen ofzo) ! vond het zelf vreselijk al die visite was blij dat ze weg waren!
Mijn buren hebben mijn huissleutel en laten igv nood de honden uit. Toen ik aan het bijkomen was van mijn loodzware bevalling, kwamen ze even op de thee. Ik moet zeggen: zetten ze een pot thee die ze mij boven op bed kwamen brengen, niet andersom. Verder zetten ze een ovenschotel en verse bloemen uit de tuin op tafel. Dat gegeneraliseer van familie boven buren stellen gaat lang niet in alle gevallen op en heeft ook niks te maken met de band die je met je naaste familie hebt. Om dat meteen koud en kil te noemen gaat nergens over. Mijn familie woont allemaal erg ver weg en komen echt op bezoek, lees: gaan zitten en steken geen poot uit. Ik lag veelal verfomfaaid in bed bij te komen van PE en een loeizware bevalling en had al mijn energie nodig voor de bv die niet meteen liep. Na een maand was ik wat beter te been en toonbaar, mijn zoontje ook. Die was ook doodvermoeid en ik had er helemaal geen zin om die door allerlei handen te laten gaan. Dat bepaal IK en toch zeker niet de visite!! Het idee dat (schoon)familie voor "buitenstaanders" moet gaan vind ik echt belachelijk. Eea ligt uiteraard aan hoe close je met familie bent. Ik heb prima familierelaties, maar mijn naaste buren en beste vrienden zijn zeer belangrijk voor mij en dat zijn zeker geen buitenstaanders! Dat nichtje/neefje is over twee weken nog net zo schatig hoor, kom op zeg. Kortom: ik vind dus dat geen enkele kraamvrouw zich hoeft te verdedigen waarom ze wel of niet voor bepaalde visite kiest. Het is haar leven en niet het jouwe. Als je daar heel erg mee gaat zitten, heb je alleen jezelf ermee. Zet je erover heen, stuur nu alvast een leuke kaart en ga fijn over twee weken babysnuiven.
Als ze verder inderdaad een "goede band" hebben, dan zou ik ook pissed zijn. Ik vind mijn schoonzus een hysterische trut, maar daar heb ik me ook maar even overheen gezet op dag 2 en ze konden ook gewoon langskomen. Helaas wel met een krijsend kind van 8 weken dat al 10 uur lang half NL doorgesleept was, maar goed Wel heel fijn dat mijn man nu van zijn moeder moet horen dat z'n zus weer zwanger is maar goed laat ik on-topic blijven
pfoe, wat een reacties. Ik zal even kijken of ik alles kan toelichten.. waarom hij in het ziekenhuis aan had geboden om alleen zonder mij te gaan, is omdat het bijna een uur rijden is en wij ook met onze dochter zitten, daarbij dachten we dat het in het z'huis beter was als hij even met zn broer alleen ging, i.p.v met onze kids enz. erbij. Verder, ik ben dus iemand die dat wel persoonlijk maakt en eigenlijk niet zo goed begrijpt waarom iemand geen kraambezoek wil, ik vond het een feestje, maar dat ter zijde. Man heeft gebeld en uitleg gevraagd. Ze hebben een supergoede band met de buren en die hebben hen ook uit de brand geholpen met de jongste kinderen als er iets was tijdens de zwangerschap (controles enz). Tja, das voor mij geen reden, maar goed. De vrienden die langs geweest zijn, zijn vrienden van haar vriend en daar zijn ze heel close mee. Dit is dus wat ze zelf als reden gaf he. Hij heeft gezegd dat wij kabouter plop hadden en toen kwam er idd zo'n trieste reactie als: tis maar wat je belangrijker vindt.... Toen heeft hij gereageerd: ik heb je de eerste dag al gebeld en gevraagd of ik langs mocht komen, dus dat weet je zelf wel. En daarmee was het gesprek een soort van klaar. Wat anderen nog vroegen, ze hebben een gewone broer/zus band, niet super hecht ofzo, maar gewoon normaal.
Jullie hebben dan toch goed gehandeld? Je hebt gebeld en gevraagt hoe en wat, het antwoord is duidelijk en jullie antwoord ook! Plop is inderdaad die dag als eerste aan de beurt, zoals bij hun degene die zij eerder lieten komen. Klaar.
Ja het is balen en ongezellig voor jullie, ik begrijp dat het niet zomaar mensen zijn die zijn langsgeweest. Je man heeft zijn best echt gedaan en jullie hebben het geprobeerd makkelijk te maken voor hen, maar toch begrijp ik ook haar nog steeds, ik had nl hetzelfde. Ik zou Kplop wel afzeggen en er geen halszaak van maken