Precies.. Als het zo moet, Jammer dan. Ik ben dan nog van mening dat jullie best eerder even een paar min mogen komen kijken.. en niet tussen de rest van het gespuis. Hoe close die buren ook zijn. Ik vind dat de aanstaande opa's en oma's, Tante's en oom's niet hoeven te wachten op een onpersoonlijk kraamfeest. Doe het dan als het echt zo moet in 2 keer.. eerst de naaste familie en dan de aanhang. Sorry voor de mensen die het er niet mee eens zijn, Maar ik vind dit erg belachelijk hoor! Net alsof ze trouwens over 2 weken wel zitten te wachten op een hok vol! Ik vond het wel prettig om steeds wat aangedruppeld te hebben. 2 op een dag, de 1 middag, de ander in de avond, lekker rustig, toch persoonlijk en geen gestress.. Ik wens jullie heeel veeeeel plezier bij plop!!!
Ik ben ook voorstander van babbyborrel, (is anders geweest, tot ik zelf elke dag met kraamvisite zat), maar ik vind toch ook dat de naaste familie al snel mogen babyknuffelen, zou het net raar vinden als mijn ouders of broers pas na 3 dagen op bezoek kwamen, dan zou ik heeeel boos geweest zijn denk
Dat anderen wel al mochten komen zegt m.i. genoeg over de band die ze als broer/zus hebben. Ik wilde naast de vijf minuten bezoekjes van familie de eerste twee weken helemaal niemand op bezoek behalve dat bezoek wat niet als bezoek voelt. De echte naasten waar ik me 100% bij op mij gemak voel.
misschien scheelt dat ook idd wel! ik voel me bij al mijn familie op me gemak (dus opa's,oma's ouders tantes ome's broers enz) en mijn moeder was hier gewoon de hele dag in huis. dus er als bij mij familie op visite was en ik was moe dan ging ik op bed liggen of evt bv geven of weet ik veel wat, en niemand die daar van op kijkt hoor... maar wij hebben ook wel een hele hechte familie,dat scheelt misschien ook wel!
Voor de goede orde, mijn broer hoorde daar niet bij, maar ik heb dan ook geen band met hem. Hij kwam wel in het ziekenhuis, maar nam een vriendje van zijn zoontje mee. Vond ik niet zo gepast. Heb er trouwens niets van gezegd, hij was zo weer weg
Poeh! Heb het hele topic doorgelezen, aardige kluif, haha! Maar goed, ter zake. Ik vind het heel sneu (vooral voor je man) dat hij niet heel even mag langskomen. Het is duidelijk dat de buren hun beste vrienden zijn en kennelijk een belangrijkere rol in hun leven spelen dan jullie. Tja, lullig maar je kunt er weinig aan veranderen. Kraamvrouw's wil is min of meer wet. Dat laatste is iets waar ik het ook wel mee eens ben, maar hier komt toch ook wel een stukje fatsoen bij kijken. Gevoelsmatig vind ik het niet helemaal kunnen. Ik zou kabouter Plop ook niet afzeggen hoor. Eigen kind gaat in dit geval toch echt voor op een kersvers beebje. Zeker als je het gevoel wordt gegeven en bevestigd wordt dat je niet echt welkom bent. Dat je dan nog zo'n lullige reactie krijgt wat er nou belangrijker is, dan zou ik er allang klaar mee zijn. Zij mag jullie heus wel 'verbieden' om eerder te komen, maar ze mag jullie dan ook niet 'verplichten' om direct beschikbaar te zijn op het enige moment dat hen uitkomt. Ik vind dat nogal meten met twee maten. Dat jullie nu wachten totdat er initiatief van hun kant komt om jullie uit te nodigen, kan ik me wel in vinden. Ik hoop echter dat de uitnodiging dan nog wel komt. Ze is immers al gepikeerd dat jullie je dochter niet haar Kabouter Plop voorstelling door de neus boren. Als het echt zo'n hatelijk geval is zoals ze nu overkomt dan zou jullie niet meer uitnodigen vast ook wel in d'r straatje passen. Hoe dan ook laat 't even rusten. Ga lekker genieten van kabouter Plop. Je ziet wel of je het kind nog een keer bij hen thuis ziet of pas als het een half jaar oud is ergens op een verjaardag. Ach en als jij straks in het kraambed ligt, kijk dan maar of je zin hebt om hen te ontvangen (ik zou het in jouw geval nu al weten ).
Nee die uitnodiging zal voorlopig wel niet komen, zo is ze idd. Wij moeten binnenkort ook 2 keer verhuizen, dus daar zullen wel een aantal maanden overheen gaan.
Daar mis je dan toch niets aan? Vreemd dat je man de indruk heeft een normaal contact te hebben met haar, terwijl zij er heel anders over denkt.
Je maakt idd wel wat los met je verhaal. De meningen blijven wel een beetje verdeeld. Maar als je meer uitleg achter een mening krijgt blijkt wel degelijk mee te spelen hoe de kraamvisite zich gedraagt (zou er ook niet tegen kunnen als ze 2.5 uur bleven zitten), hoe de band met familie is t.o.v. de band met buren of vrienden en hoe je je als kkraamvrouw samen met je partner voelt. Maar alles afgewogen blijf ik het moeilijk vinden dat familie geweigerd wordt. En dan zo'n opmerking: 't'is maar wat je belangrijker vindt....'. Dames; we kunnen niet alles op 'de hormoontjes' gooien. Het is een leuk excuus, maar er zijn grenzen. En Tulip: ik zie waar je vandaan komt, 'onze Guus' heeft toch wel een punt met zijn Brabant; die brabantse gastvrijheid vind je gewoon niet overal.
Mijn schoonfamilie komt niet uit brabant en schoonzus woont er ook niet. Soraya, mijn man pikt veel en zij is gewoon een bitch. Niet om dit geval hoor.
Tulip, dat zegt al genoeg toch? Vervelend voor je man, maar ik zou er mijn conclusie uit trekken. Graag, of helemaal niet.
Nee dat dacht ik al omdat je een uur zou moeten rijden...kan je wel in brabant blijven, maar dan moet je rondjes rijden...
Zeker, ik vind persoonlijk dat je dichtbij genoeg staat om in de eerste dagen eventjes te komen kijken als oom en tante. Maar, als je niet zo'n familiemens bent en je misschien wel zwaar kut voelt, kan je dat heel anders zien. En ik vind ook dat je dat als kraamvrouw zelf mag weten. Het vervelende in jullie situatie nu is dat er een soort van ruzie is ontstaan waardoor niemand meer zijn echte emoties toont of uitleg geeft. Misschien vond je sz die 2 bezoekjes van buren en vrienden wel heel erg tegenvallen en houdt ze daarom de rest tegen tot het kraamfeest. Maar door de frustraties die nu zijn ontstaan heeft ze dat niet geuit. En misschien ziet zij wel niet dat jij en je man heel betrokken zijn en de baby graag willen zien. Ik weet natuurlijk helemaal niet hoe zo'n gesprek tussen je man en zijn zus gaat, maar ik kan me voorstellen dat je man denkt dat ie duidelijk heeft gemaakt hoe hij zich voelt maar dat het niet is overgekomen op zijn zus. Ik zou er over een poosje nog wel een gesprek over houden, om de lucht te klaren. Wie weet herinnert je sz zich er over een paar weken niks meer van, blame it on the hormones!
In je hele verhaal saat geen woord waarmee je ongelijk hebt; ik mis alleen een stukje uitleg naar de familie....
Ik heb ook zoveel mogelijk gelezen. Moeilijke discussie en vind het rot voor jullie. Maar moet eerlijk zeggen, wij willen ook geen visite na de bevalling. Deze zwangerschap heeft ook hoop vervelende kanten gehad. Slechte nekplooi, angst voor de bevalling (ik ben rugpatient), diabetes. Er is zoveel op ons afgekomen, we krijgen een keizersnede en ik verwacht niet binnen 2 uurtjes weer vrolijk rechtop in bed te zitten. Ook wij hebben dus besloten een kraamfeest te geven, na 6 weken zelfs pas. We hebben beide een zus, en tja, goed contact maar zie ze soms weken of maanden niet. Wij willen graag bijkomen, kennismaken met elkaar als nieuwe gezinssamenstelling. Want we moeten het ook met elkaar gaan doen. Daarom visite, ook van familie, ondergeschikt gemaakt aan de situatie. We willen graag even wennen, ik hoop dat onze beider vrienden en families dat gaan respecteren, want we hebben er naar niemand toe kwade bedoelingen mee. Het is voor ons gewoon allemaal al erg veel. Ik wil er maar mee zeggen tegen iedereen, voel je niet altijd persoonlijk aangesproken. Iedereen gaat anders om met emoties, bezoek en niet iedereen heeft behoefte aan veel drukte. Wij houden de geboorte nu een paar dagen 'geheim', terwijl we best even hadden willen bellen of alles goed gegaan is enzo. Wat er ook gebeurd, ik wens jullie alle goeds en wijsheid en hoop dat het weer goed komt. Want aan onvrede heeft uiteindelijk niemand wat, oorlog genoeg op deze aardbol. Sterkte, en geluk met jullie eigen zwangerschap!
Volgens mij is jullie band helemaal niet ' gewoon broer - zus '. Je noemt haar een bitch Kan me niet voorstellen dat het koek en ei is tussen jullie. Niet zo heel verwonderlijk dan dat ze jullie er niet direct bij wil hebben, maar wel vrienden die ook haar buren zijn. Bloedband zegt helemaal niets, en familie is alles behalve zaligmakend.