Goedemorgen dames, Ik zit met een knoop in mijn maag. Ik ben nu 8 weken zwanger, vanaf 6 weken zwangerschap moet ik rustig aan doen van mijn huisarts vanwege duizeligheid, flauwte, extreme moeheid. Een zwangerschap is erg zwaar voor mijn lichaam, mede omdat ik 2 hernia operaties gehad heb is mijn rug niet zo sterk, dit resulteert in bi en die is sinds afgelopen weekend duidelijk aanwezig:x. Heb mijn bekken nu wel weer los dooor mijn oefeningen te doen, dus gelukkig geen scheefstand ofzo op het moment. We hebben een mannetje van bijna 15 maanden rondhobbelen en die vraagt en heeft natuurlijk ook veel aandacht nodig. Wat ik ook absoluut wil blijven doen. Mijn huishouden laat ik al zoveel mogenlijk gaan 1 x 2 weken/ 1 x per week ligt er een beetje aan hebben we een schoonmaakster en martin mijn man doet de rest bijhouden zoveel het wil. Dus ik veeg zo nu en dan,neem het aanrecht mee, doe de was, zorg voor de dieren en voor colin en mij. Daarnaast werk ik 18 uur in de week in een drogist op de winkelvloer dus staan/lopen. Tillen mag al niet meer, dat is me duidelijk verboden. Maar nu moet ik dus 2 dagen bijkomen nadat ik 1 dag van 9 uur op woensdag/maandag of van 8 uur op zaterdag gewerkt heb en zo bij komen dat ik s ochtends mijn bed amper uit kan, colin niet naar beneden kan tillen dus dat moet voordat martin weggaat, zodat hij dat kan doen. Ik de rest van de dag hoofdzakelijk op de bank zit omdat ik heel duizelig ben als ik opsta en ik durf simpelweg colin amper te tillen, asl ik het wel doe heb ik ook gelijk buikpijn, dus dan laat je het wel zo veel mogenlijk. Ik slaap trouwens net na de middag als colin in bed ligt als ik vrij ben. Mijn vraag: wat zouden jullie doen in deze situatie: doorgaan met werken en zien waar het schip strand of werk aanpassen? Van mijn man moet ik nl. minder werken, maar ik vind het zo vroeg in de zwangerschap en zo'n belasting voor mijn werk. Sorry voor het lange verhaal.
Sorry meid, maar al hoe vervelend je het vindt voor je werk... jij, je kindjes en je lichaam gaan toch echt voor!!!!! Als jij je nu al zo beroerd voelt, hoe wil je dan een "toegevoegde waarde" zijn op je werk cq thuis? Ik ge mee in de mening van je man!!!!! Doe nu lekker rustig aan, misschien dat je je straks beter gaat voelen en dat je dan mogelijk toch weer wat kunt gaan werken. Sterkte er mee!!!!
hopmarjanneke dank je wel voor je antwoord. Jij zou nu dus helemaal stoppen ..oo ik dacht meer aan halve dagen ofzo.. totdat het misschien straks als de vermoeidheid e.d. weg zou zijn het wel weer kan mijn 18 uur.. oo vind het zo moeilijk.
Als je nog niet helemaal wilt stoppen dan zou ik om te beginnen over gaan op halve dagen, dus 50% in de ziektewet. Gaat het dan nog niet dan (evt tijdelijk) 100% in de ziektewet. Jij en je kindje zijn op dit moment het belangrijkst!
cyntje thanx.. Moet ik dan niet eerst dat zwart op wit hebben ofzo van een vk of huisarts ofzo??? dat ik 50 % ziekte wet ik moet..
Hoi Mimi, Ik hoefde hier niets zwarts op wit te hebben om evt. minder te werken. Maar ik zou idd ook voorstellen om (tijdelijk) halve dagen te werken en kijken hoe het dan gaat. Ik weet natuurlijk niet in hoeverre je werk al op de hoogte is van je zwangerschap, maar het lijkt me wel slim om ze ervan op de hoogte te stellen. Sterkte! Liefs Wendy
Ik heb flink BI gehad tijdens m'n zwangerschap. De enige reden, en ik kan dit niet genoeg benadrukken, dat ik het tot het einde van m'n zwangerschap goed gered heb is dat ik snel minder ben gaan werken. Ik moest eerst een keer instorten voor ik het door had en doe dat jezelf alsjeblieft niet aan. Ga naar je baas, leg uit dat je je een of twee weken ziek meld om een stuk te herstellen en daarna halve dagen wil gaan werken voor zolang dat lukt. BI ontstaat onder invloed van zwangerschapshormonen en die zijn pas een aantal maanden na de bevalling weer helemaal uit je lichaam. Je houdt dus last van BI, ondanks dat het wel beter zal gaan wanneer je je minder moe voelt, zul je nog steeds niet veel van je lijf kunnen vragen. Je hebt geen verklaring van dokter of verloskundige nodig om je ziek te melden. Sterker nog, vanwege privacy mag je werkgever dat niet van je vragen. Je hoeft je ook niet schuldig te voelen naar je werkgever toe, want ziekte door zwangerschap wordt 100% jou én aan hem vergoed.
Ja, dat wel.... en dan zul je je w.s. ook moeten melden bij de arbo arts. Misschien iets van een brief van de huisarts en/of vk vragen waar je situatie instaat? Dan kun je die meenemen naar de arbo arts. Succes!
Oh... ik zie dat je niet perse een brief van je h.a. nodig hebt? Bij ons moet je je namelijk eerst melden bij de arbo :x Eigenlijk toch wel stom... werk in de zorg en dan nóg kunnen ze moeilijk doen terwijl het zwaar werk is. Ik heb het nog niet meegemaakt maar een collega wel. Ligt misschien ook wel aan welke collega Whahaha!
mummy2be: dat is misschien wel een goed idee om eerst 2 weken uit te rusten en het dan halve dagen te proberen.. Ik ga toch even de vk bellen vanaf 13.30 op tel. spreek uur even overleggen, heeft voor mezelf een lekkerder idee dat ik iemand heb gesproken die er verstand van heeft. Ze weten het al op mijn werk vanaf weeek 5 omdat mijn lijf dus erg moeilijk doet en ik nu al een beste buik heb en het toch niet kan verbergen. dank jullie wel voor de antwoorden, ik zal even posten wat de vk zei.. Ik weet wel dat mijn wergever nniet iemand in de plaats vanmij aan neemt dus vind het vooral lullig voor mijn collega's want die gaan het op moeten vangen.
Als ik jouw verhaal zo lees zou ik in ieder geval niet zo doorgaan. Ik denk dat als je nu door blijft gaan, dat je over een paar weken helemaal thuis zit, tot het eind van je zwangerschap. Dan is je baas alleen maar verder van huis!!!! Als je nu even 2 weken rust neemt en dan langzaamaan op gaat bouwen naar bijvoorbeeld halve dagen heeft je baas er uiteindelijk ook minder last van...en voel jij je ook niet zo bezwaard! En inderdaad een goed idee om even te overleggen met VK!
he, Nou mijn vk was heel simpel. Stoppen nu. Ze zei jouw lijf geeft het niet voor niets aan en je weet dat het zoizo al zwaar is voor je. Dus heb omdat ik het zelf graag wil afgesproken dat ik eerst 2 weken thuis ben en dan halve dagen ga proberen op mijn werk. met nadruk op proberen.. Brr mijn hart klopte in mijn keel dat ik mijn werk belde, maar goed ik heb het gedaan. Ik krijg vanzelf een oproep van de arboarts en ze zei hou ons op de hoogte hoe het gaat.
Ik zou echt proberen om halve dagen te gaan werken. Je hebt er echt iets aan dat je half gaar thuis op bed ligt en 2 dagen moet bijkomen dat is de bedoeling niet van zwanger zijn!! Je eigen lichaam gaat eerst voo rhoor. Je werkgever krijgt jou ziekte uren gewoon verghoed en kan daar een tijdelijk iemand voor aannemen. En ze begrijpen het heus wel dat het ff niet gaat. Ik was 14 zwanger en zat al procenten in de ziektewet. (rug)Het werk loopt echt niet weg hoor. Je moet thuis ook kunnen functioneren
Wat ik me afvraag. Als het zo'n zware belasting is, waarom dan zo vlot al weer zwanger? Ik bedoel, tuurlijk...harstikke leuk een 2e kindje maar ik snap die schuldgevoelens t.o.v je werk dan niet zo. Je had dit toch wel een beetje verwacht? Dat het geen makkelijke zwangerschap zou zijn? Of is het bij de eerste wel heel soepel verlopen ondanks de hernia's? Bedoel dit niet als aanval hoor maar het is zo zonde om jezelf een schuld gevoel aan te praten terwijl je allang een keuze hebt gemaakt. En die keuze is een broertje of zusje voor je kleine! Dus ga proberen halve dagen te werken (of stop als het niet lukt) en zorg goed voor jezelf... Want als het met mama niet goed gaat... x
kweenie: klopt hoor. We wisten van te voren dat het zwaar zou worden en ik wist ook dat ik niet de hele zwangerschap zou kunnen werken, het valt alleen tegen dat het al zo snel de kop op steekt. De hernia's zijn op zich geen punt die zijn weg, tussenwervelschijven zijn zwak dat zorgt er wel voor dat BI makkelijker kans krijgt. Het oorspronkelijke plan was eind van het jaar beginnen voor een 2 e, mar omdat in aug. mijn contract verlengd moet en ik weet dat ik niet de heel zwangerschap kan werken zat ik daar mee in mijn maag van moet ik dan wel of niet vertellen dat we bezig waren. Mijn man heeft toen gezegd: "dan gaan we er nu voor, als jij nu al slapeloze nachten hebt over of je het wel of niet moet vertellen dan ga ik daar niet op wachten. Colin loopt en daar wouden we zoizo op wachten." Ik ben zelf erg blij dat hij die knoop heeft doorgehkt, want ik had er echt last van, het schuldig voelen komt dus vooral omdat het zo vroeg in de zwangerschap is. zoals in mijn vorige berichtje staat ben ik nu 2 weken thuis en daarna pobeer ik halve dagen. Als dat lukt wil ik het zelf op 2 halve dagen houden 3 wordt teveel denk ik, omdat het dan woensdag middag, vrijdag avond en zaterdagmiddag worden. we kijken wel, heb me onsertussen voorgenomen dat als het niet wil, gaat het niet. Maar zou het wel prettig vinden om 8 uurtjes (2 x 4) in de week wat anders te doen.