Als je dat op je werk kunt, waarom dan niet thuis? Niet dat jij het doet, maar als leidsters zich op hun werk kunnen beheersen (zou wat zijn als dat niet zo was!!!), waarom kan een moeder dat dat niet bij haar eigen kind? Nee hoor. Bij één zo'n melding wordt het alleen maar genoteerd. Zij weten ook dat het incidenteel kan zijn. Echter, als er meerdere van dit soort meldingen binnenkomen, weten ze dat het vaker voorkomt en dán zullen ze misschien eens gaan kijken.
Ik ben het er toch niet mee eens om het meteen mishandeling te noemen. Ik zeg niet dat het het niet is, maar je weet inderdaad niet wat er voor gevallen is. Ik heb bijv. een hele pittige dochter, met veel temprament, soms ben je zo aan het eind, dat je het ook even niet meer weet, haren trekken gaat me dan wel te ver, maar ik heb mijn dochter ook wel eens wat hardhandiger vooruit geduwd, waar ik later spijt van heb. Het is wel goed om erop af te stappen, om te vragen of het allemaal goed gaat, (als mensen dat mij dat op dat moment hadden gevraagd op een boze toon, had ik ook gezegd : waar bemoei je je mee. Maar het is op zo'n moment wel fijn om even meegevoel te krijgen. maar om nu het AMK te bellen, gaat mij te ver.
Weet je wat het is? Als alle mensen zo denken, dat het AMK bellen niet nodig is, dan zal dit ook nooit bekend worden en kan moeders dit gewoon iedere dag doen.
Ik zeg niet dat het AMK niet nodig is, ik ben ontzettend tegen mishandeling, maar als je het AMK belt, voor het feit dat je een jou onbekende vrouw een kind afkat, en later het kind geduwd ziet worden en aan de haren wordt getrokkeen door die jou onbekende vrouw, dan gaat me dat toch wel ver. Nogmaals je weet niet wat er van te voren voorgevallen is.
Oké, ik snap je punt. Kun je een voorbeeld geven van wat er vooral is gebeurd, waardoor je het acceptabel zou vinden dat de moeder zo deed?
@ LadyXochi, bedankt voor je woorden. @ Kikker, dit was geen duwtje meer. De duw vond plaats tijdens de mishandeling, en was niet een duwtje meer uit frustratie. Dat kind viel er van voorover maar viel niet op de grond omdat ze ondertussen bij der haren getrokken werd. Ik begrijp jullie standpunt wel, en met woorden is (blijkbaar) moeilijk uit te leggen wat ik gezien heb. Ik hoop dat jullie begrijpen dat dit niet een gefrustreerde moeder was die moe is. Die blik in de ogen van die vrouw kan ik niet beschrijven, zo ook niet de angst die ik zag bij het meisje.
Ik zou me inhouden.. en als dat niet lukt haar een mep verkopen Nee maar serieus, moeilijk is dat! Ik denk indd dat de politie bellen geen zin heeft. Toch erop aanspreken en als ze agressief naar jou wordt, wel de politie bellen.
Ja inderdaad Skatje, het was vanuit mij ook een soort reactie op hetgeen wat ik zag. Ik stond ervoor voor ik het doorhad. Ze was agressief, dat is een ding wat zeker is. Ze wilde ook op mij afkomen namelijk. Ik weet niet hoe ik dit verhaal hier neer moet zetten zonder "stoer" over te willen komen, of over te komen alsof ik iemand ben die zich overal mee bemoeid. Ook heb ik gemerkt dat veel hier denken, ze een duwtje mee gaf. Dit was zeker NIET het geval. Vind het onwijs moeilijk, naar mijn idee ben ik hier opgekomen voor iemand die dit heel hard nodig had en zichzelf niet kon weren. En vind ik persoonlijk dat meerdere dit zouden moeten doen in soort gelijke situaties. En dat is dan even heel zwart/wit gezegd. Tegenwoordig is het vaak een kwestie van 'we staan erbij en kijken ernaar'. Het was zo zielig om te zien hoe dat kindje aangepakt werd, je zag haar letterlijk incasseren. Pffff
Ook al heb ik zo'n gevoel van dat iedereen wel eens uit zijn slof schiet tegen zijn of haar kind, en misschien in wat stressvollere periode wat vaker (ik schreeuw ook wel eens terwijl ik dat niet zou willen), toch denk ik, zoals jij het omschrijft beingmommy, het hier wel een wat serieuzere zaak is. Iedereen is wel eens geirriteerd, zeker in supermarkten waar kinderen heerlijk vervelend kunnen doen. Maar om nou je kind in een hoekje te duwen en zo aan het haar te trekken dat is niet normaal. Wat ook niet normaal is dat dit publiekelijk gebeurd, de meeste mensen weten dat dit soort handelingen fout zijn en kinderen worden vaak thuis aangepakt en niet midden op straat. Of de mevrouw is aan het eind van haar latijn (want laten we wel wezen, we weten inderdaad niet in wat voor situatie ze zitten) en heeft zichzelf niet meer onder controle of de handelingen zitten er zo ingebakken dat ze niet eens door heeft dat ze het doet. Hoe dan ook is het denk ik goed dat je wat gezegd hebt. Je hebt haar uit de situatie gehaald, en je weet niet hoe het daarna afloopt, maar voor op dat moment is dat goed. Daarbij denk ik dat je misschien in de gaten moet houden of zij vaker daar komt en of je dan ook vaker dit soort taferelen ziet, dan zou je een melding kunnen maken bij het AMK. In ieder geval wil ik zeggen dat je een goed voorbeeld hebt gegeven door wel wat te zeggen, moeten we allemaal wat vaker doen, zeker in dit soort gevallen betreft (al begrijp ik dat het heel moeilijk is met die ontzettend rare berichten over mensen die half doodgeslagen worden na een opmerking over de tram onder spugen e.d.) !
Je beschrijft het heel goed Troeltje. Voor dat moment was het goed, wat het als gevolg heeft weet ik niet. En daar maak ik me nu nog zorgen om. Ben bang dat ze thuis harder aangepakt is, doordat ik er wat van zei. Maar dat zal ik niet weten. Het zal me vanzelf opvallen als ik haar nog tegenkom. Bedankt voor jullie tips en adviezen, hopelijk hebben we er allemaal wat aan. Een kind is zo onschuldig, en hoe vervelend of irriterend ze ook kunnen zijn, ze verdienen het niet om geslagen te worden.
Als je een melding maakt, hoop ik wel dat ie terecht is... Ik weet uit ervaring dat het een crime is om met het AMK in aanraking te komen en als het dan is op een valse melding... echt verschrikkelijk! Het heeft een enorme impact op het gezin, op de kinderen en op de ouder(s)... Ik zeg dus niet dat je het niet moet doen.. maar er wel heel goed over na moet denken! Omdat je het kind/de kinderen wilt helpen en dan moet er dus wel een reden zijn zodat de kinderen dus echt geholpen worden. Is er geen reden, is het alleen maar een negatieve ervaring voor de kinderen en worden ze dus alles behalve geholpen....
Nee ik maak geen melding Brielle, ik zou sowieso niet weten wat ik moet zeggen (qua adres). En zo'n melding kan een hoop ellende met zich meebrengen. Ik weet niet meer dan dat ik gezien heb. Op dat moment heb ik er iets van gezegd, en wie weet zie ik haar ooit nog eens. Het is allemaal in de buurt van waar ik woon gebeurd, dus zo raar zou het niet zijn als ik haar nog eens tegenkom. Ik was benieuwd wat jullie in dit soort situaties zouden hebben gedaan, vandaar dit topic.
Ik snap het BeingMommy...! Maar omdat ik dus weet wat zo een melding kan inhouden, wou ik je er even voor waarschuwen... Waarbij ik dus ook meteen wil zeggen dat als je op het moment komt dat je ervan overtuigd bent dat het kind echt mishandeld wordt je dus wel een melding kan gaan doen... Ik vind het super van je dat je het in de gaten houdt! Ik hoop dat je het nooit meer zult zien!
dat vind ik dus ook je weet niet hoe de situatie tussen moeder en kind de hele dag is. kijk ik vind ook wel dat je een kind niet helemaal hoort af te breken, maar als je kind niet wil luisteren is dat heel vervelend, en dan kan het inderdaad gebeuren dat je je geduld verliest Ik hoef alleen maar naar mezelf te kijken ik pak mijn jongste ook wel eens op een manier vast die hier dus afgekeurd zou worden, maar er moet wel geluisterd worden!! ik heb op zo,n moment alle manieren al wel zo,n beetje geprobeerd Dan maar op de harde manier...ik sla dr niet ofzo, maar pak haar wel even zo beet dat ze even voelt dat ik het meen
Ik ben het met je eens, moeders die niks doen wanneer hun kind zich misdraagt vind ik persoonlijk ook écht heel irritant.
nou ligt eraan want als een moeder een kind straft wil niet zeggen dat het kind mishandeld word! maar als een kind echt mishandeld word meld ik zeker maar moet ik wel zeker zijn van de zaak
Ik vind het super dat je haar hebt aangesproken. en ik denk dat dat het enige is wat je op dit moment KAN en moet doen. En dat is al heel moeilijk (weet niet of ik de lef zou hebben.. dan is anoniem de amk bellen toch makkelijker) Maar ook ben ik het met mijn voorgangers eens.. je weet niet of het vaker gebeurt en er daad werkelijk iets aan de hand is wat vaker gebeurt.. kan me voorstellen dat je niet de gevoelens en emoties kan omschrijven die je zag. En dat kan erg verschrikkelijk zijn. maar voor een buitenstaander zijn dingen altijd heftiger als voor iemand de situatie van meet af heeft gezien. ook dit kan ik niet goed uitleggen want mishandeling is niet goed te keuren. maar wat je omschrijft vind ik nog niet echt mishandeling. maar daar komt dan waarschijnlijk dat je in woorden niet alles kan uitdrukken. moeilijk moeilijk. idd in de gaten houden of je haar vaker ziet en wat er dan gebeurt. gebeurt het vaker dan natuurlijk melding maken. Maar nogmaals.. dat je haar hebt aangesproken was gewoon absoluut correct.
Als je alleen vertelt wat je gezien hebt, is het niet meteen een melding van kindermishandeling. Kan ook niet een valse melding zijn. Het is hoogstens reden voor onderzoek, maar dat doen ze alleen maar als er meerdere van dit soort lichte meldingen binnen komen. Als het er ééntje is, doet het AMK echt niks. Maar als er binnen twee maanden tien van dit soort meldingen binnen komen, dan gaan ze zich toch wel achter de oren krabben...