Ik zou het niet doen. Er is meer in het leven dan kinderen, en als de omstandigheden zo zijn als je beschrijft, lijkt het me een hachelijke onderneming. Weinig geld, maar één inkomen, zorgenkinderen en een groot gezondheidsrisico... En inderdaad, wanneer is het compleet?
Ik denk ook dat dat het is. Afscheid nemen van een periode die wellicht nooit weer zal komen. De babytijd! Afscheid kan er ook voor zorgen dat je heel erg graag nog weer naar datgene verlangt. Je wilt niet dat het stopt. Maar soms heb je geen andere keus. Dan moet je vooruit kijken en niet achterom. Ook ik zal dit gevoel tzt krijgen... Wij houden het ook bij twee kinderen. Gezien mijn leeftijd, de financien en de MMM om een kindje te kunnen krijgen, zit een derde er voor ons niet in. Dus dat wordt voor mij dan ook afscheid nemen. Van de babytijd en alle ieniemieniespulletjes. Van de borstvoeding. Van zo'n klein wurmpje tegen je aan.... Ik denk dat je het tijd moet geven. Wellicht denk je er over een jaar anders over. En zo niet, dan zou je alsnog die stap voor een derde kunnen overwegen. Al zou ik dat niet doen, omdat je andere twee kindjes het ook al bijna niet overleefd hebben en er voor jou ook risico's aan kleven. Jouw kindjes hebben hun mama wel nodig!
Lieve reacties zeg! De balans is hier nog niet helemaal in huis, ook omdat onze dochter nog niet op haar plekje zit ivm school. Levert wel eens stress op, we zijn bezig met een gewone school...maar of dat nu de beste optie is weten we niet helemaal zeker. Dat is nu nog allemaal bezig. onze zoon, die doet het gewoon goed hihihi, een echte dreumes en zo anders als zijn grote zus. Nu zie je pas het verschil heel erg duidelijk. Even verheldering voor mijn gezondheid. Ik heb idd PE gehad, maar niet dusdanig dat VK of Gyn zich zorgen maakten. Ik ben ingeleid gewoon omdat het kon en boyke groot genoeg was. Anders hadden ze me nog wel laten lopen. Ik had een hoge bloeddruk die als ik op de bank bleef liggen of op bed gewoon weer redelijk werd (vanaf begin zwangerschappen altijd iets verhoogder, en na bevalling iedere keer direct naar beneden) Ik heb nooit kritiek gelegen...enkel bij de 1e bevalling wilde mijn dochter niet indalen en ze had in het vruchtwater gepoept. Daardoor heeft ze het moeilijk gehad, onze zoon idem! bij het breken van de vliezen viel zijn hartslag weg...blijkbaar willen of kunnen mijn kindjes niet goed door het barings kanaal, daarom adviseert de gyn dat een eventuele volgende echt via de KS moet komen. Ons boyke was compleet niet verwacht, en er was echt wel wat paniek vanuit gyn en vk in ziekenhuis. Want er was geen reden voor, ons meisje dus wel omdat ze in het vruchtwater had gepoept. Door het te vroeg halen (37w5d) van ons ventje heeft hij het gewoon moeilijk gehad om op te starten....hij had prematuur kenmerken. Maar ook dit is helemaal goed gekomen. Ik wil het niet goed praten hoor, maar wil ook niet het beeld geven dat ik enorm zware bevallingen heb gehad en zwangerschappen. Oke ik had HG 9 maanden lang, maar met mij vele anderen en die gaan soms toch weer voor nog een kindje En ik had PE op het einde...maar ook dat was dus zoals hierboven niet echt heel zorgwekkend. (3x de waarde in urine, maar bloedwaardes waren nog net binnen de norm enz...dus lever was wel goed, enkel mijn nieren leden eronder....kwam ook omdat ik door de HG bijna geen water binnen kon houden of voedsel....) Het is een combi van alles denk ik, maar door alle overtuigende argumenten...mijn gezin is nooit af....vooral omdat ik toen we er voor gingen heb gezegd ik wil graag een groooot gezin! Qua financieen, we hebben een redelijke hypotheek, en mijn man een redelijk inkomen...verder is het niet breed maar ook niet dat we honger moeten lijden.... (kleding koop ik 2de hands, omdat ik vind dat kleding weinig lijdt, maar ik kan ook gewoon in de winkel kopen...ik houdt er alleen niet van om 30 euro voor een broek te betalen die 2de hands 5 euro kost...dan kan ik 6 broeken kopen namelijk....) over mijn chaotisch zijn..daar ben ik orde op zaken aan het stellen met hulp voor mijn dochter. Ik denk dat ik nooit gemerkt heb hoe chaotisch we zijn..(ja we, want mijn man is het ook) totdat we een kindje kregen wat rust regelmaat en orde nodig heeft..........denk als dat niet het geval was geweest dat ik er nooit een issue van had gemaakt. Zo...wil me echt niet goed praten hoor!! ik ben het met jullie eens, vooral de laatste commentaren doen me wel wat. Beetje cru gezegd misschien door diegene.... maar wel gelijk..... Ik ga mijn wens even op ijs zetten........in ieders geval totdat er iets meer rust hier is en ik me beter in mijn vel voel zitten. Ik moest het gewoon even kwijt omdat ik het hier aan niemand kwijt kan....daarom Wil jullie gewoon bedanken om met mij mee te denken! En voor jullie eerlijke antwoorden. Maar heel eerlijk. Als het andersom zou zijn....en je wens zou nog niet vervuld zijn...hoe zou jij dan tegenover een antwoord staan, je wens raakt toch nooit vervuld....wanneer is het genoeg?....niet doen, want het risico is te groot... Heel eerlijke antwoorden, maar kan je redenatie echt je gevoel gaan beheersen? Kan je echt ooit zeggen, ik voel dat ik nog een kindje wil....maar ik doe het nooit meer en schakel daarom mijn gevoel uit? Lijkt me heel moeilijk.... Zie namelijk wel mensen in mijn omgeving die gewoon niet meer kunnen (echt groot risico op overlijden tijdens zwangerschap of bevalling van persoon zelf) er wel mee worstelen........ Pfffff..moeilijk hoor....maar voor nu heel erg bedankt voor jullie antwoorden! Misschien over een 5 tal jaar ofzo.....Nog eens goed nadenken hihihihi. Zoals mijn oma zegt, je bent nog jong....(die vraagt iedere keer, wanneer komt de volgende? en als ik dan zeg, nou dat weten we nog niet, misschien wel nooit.....krijg ik altijd als antwoord...ach je bent nog jong!)