Hi, Ik zit in een relatie van 3 jaar en ben pas bevallen van mijn eerste kind. Mijn partner heeft uit een eerdere relatie een kind die hij niet mag zien. Toen hij een paar maanden was zijn zij uitelkaar gegaan, omdat ze zwanger was van een ander en sindsdien heeft zij het kind bij hem weggehouden. Hij kreeg zijn kind eigenlijk alleen te zien, wanneer zij er zin in had. Was ze boos, mocht hij hem niet zien. Door al dat af en aan gedoe is mijn partner enorm gefrustreerd geraakt, omdat hij elke keer weer enorm blij was wanneer hij zijn kind weer te zien kreeg en de klap die hij kreeg wanneer ze ineens weer besloot om het kind weer weg te houden. Vorig jaar zijn mijn partner en ik korte tijd uit elkaar geweest en toen zijn expartner daar lucht van kreeg, mocht hij zijn kind ineens weer zien. Dit duurde totdat zij erachter kwam dat we snel weer bij elkaar waren. Zij heeft hem toen gezegd dat hij het maar met een advocaat moest regelen en heeft hem toen overal geblokkeerd. In de tijd dat mijn partner zijn kind mocht zien, hielp hij haar mee met de verzorging zoals t hoort. Hij gaf haar geld, kocht kleding, eten, speciale schoenen die nodig waren etc. Hij ziet zijn kind nu al 1,5 jaar niet en hij heeft zich erbij neergelegd. Hij doet alsof het hem niets meer doet, zegt ook dat het slijt na zolang, maar wanneer hij de naam van hun kind noemt staan de tranen in zijn ogen.Wat hem nog erger frustreert is dat zijn moeder die ernstig ziek is enorm veel verdriet heeft, omdat zij haar kleinkind ook niet mag zien. Mijn partner betaalt nu geen alimentatie. Hij wilt dit ook niet, want hij wilt zeker weten dat het geld naar zijn kind gaat (en op een spaarrekening zetten mag niet natuurlijk). Als ze nou zou werken en echt niet rond zou komen, zou ik zeggen, het is je kind, zorg dat hij het in ieder geval goed heeft ookal zie je hem niet, je bent nog steeds verantwoordelijk. Maar het punt is nu dat zijn expartner gewoon een lekker leven heeft. Wij kregen een brief van de gemeente, met het bericht dat zij bijstand heeft aangevraagd en dat een deel hiervan nu dus door mijn partner moet worden betaald omdat zij dus een kind hebben. Hij werkt keihard voor zijn geld, zeker 50 uur in de week. Dat terwijl zij elke week een nieuwe foto's plaatst op social media waar ze bij de kapper zit, nieuwe acrylnagels heeft, nieuwe piercings erbij of weereens uiteten is geweest. Bij mijn partner is er al maanden beslag gelegd op zijn loon, vanwege de schulden die hij had toen hij werkloos was. En ik betaal dus het grootste gedeelte in mijn eentje, heb laatst een dwangbevel van hem moeten betalen en daarnaast ook nog mijn studie. Ik ben een 3 weken geleden uit dienst gezet bij mijn oude werkgever (omdat ik te lang weg was, lees: met zwangerschapsverlof), heb me suf gesolliciteerd en begin volgende week weer ergens anders. Dit allemaal om rond te komen zonder extra's en zij krijgt nu dus een deel van het geld waar hij zo hard voor werkt + geld van de overheid,, en dat allemaal voor die extra's waar ze mee loopt te showen, terwijl ze gewoon kan werken. Ik hou me normaal echt niet bezig met expartners van mijn partner, maar dit frustreert mij zo erg! Ik heb me er erg lang aan gestoord dat hij geen rechtszaak wilde beginnen, maar ik kreeg er steeds meer begrip voor naarmate zij elke keer wegkwam met van alles. Hij is gewoon bang dat het straks op papier staat dat hij haar geld geeft, terwijl zij weer een sneaky manier vind om zijn zoon weer weg te houden. Ik ben zelf ook niet erg zeker of hij een eerlijke rechtszaak zal krijgen, als ik kijk naar de wetgeving van NL. Vaak trekt de vader dan alsnog aan het kortste eind. Wat denken jullie?
Ik denk wel dat je het voorjaar krijgt dat zijn kind bij jullie kan komen. De kinderalimentatie word van haar bijstand afgehouden
Ligt er net aan welke rechter je treft en vaak zal je in hoger beroep moeten. Je moet ook op papier kunnen tonen dat zij het afhoudt. Alle appjes berichten mailen enz, ook foto's van fb wat zij wel allemaal kan doen met bijstand en waar zij dat geld allemaal vandaan haalt dan. Daarnaast wil keren omgangsregeling op papier en wat de consequenties zijn als zij die niet nakomt. We zijn eindeloos bezig geweest ermee en pas bij het hoger beroep een passende uitspraak. De man moet ervoor zorgen zoveel mogelijk te zeggen en te praten, lichtelijk ook met modder gooien. Anders krijg je het echt niet voor elkaar. Het is wel zo dat de man steeds minder aan het kortste eind trekt en dat de ex aardig theater kunnen spelen. Je moet alleen alles, maar dan ook alles tegen haar verzamelen en als bewijslast aandragen. Hoe klein ook. Wij hadden eindelijk na 42 stukken aangeleverd te hebben gelijk gekregen.natuurlijk hoefde ex niets terug te betalen... Al had ze duizenden Euros teveel gekregen.
Dat de vader vaak aan het kortste eind trekt is een beetje verleden tijd, uiteraard zijn er vast een aantal gevallen maar dat zal niet afgewezen zijn alleen om het feit dat het de vader is. Als hoi zijn kind wil zien zou ik wel zsm starten met een advocaat in handen te nemen en zo een omgangsregeling af te dwingen. Hoe langer hij hiermee wacht hoe moeilijker het ook wordt voor het kind. De (meeste) rechters kijken naar het belang van het kind, praat ook altijd in het belang van het kind nooit ik wil dat en moeder wil dat. Nee jullie belang staat niet voorop dat van het kind wel! Stel een opbouwende omgangsregeling voor, te starten vanaf een paar uurtjes tot aan om het weekend. Zo laat je namelijk zien dat je in het belang van het kind denk, tegelijkertijd vertel je dat het dan voor de moeder misschien ook wel fijn is om zo te wennen aan het feit dat het kind naar papa gaat. Maar start zsm, het uitstellen maakt het alleen maar moeilijker ! Voor info kan je eens kijken op de site van de dwaze vaders. Wat betreft bijstand, de ex van mijn partner zit ook in de bijstand wijs krijgen ieder jaar een brief van haar gemeente door het inleveren van alle financiële papieren wordt onze financiële daadkracht berekend zo wordt er gekeken of wij ja/nee kunnen bijdragen aan haar bijstand. Heel veel succes!