Hoi allemaal, Ik hoop dat de titel niet al te onduidelijk is maar kon zo snel niet op een betere, korte, verwoording komen. Al jaren lees je veel in het nieuws over wat wel of juist niet de verantwoordelijkheid van de school zou moeten zijn, denk hierbij aan seksuele voorlichting, zwemlessen, lessen over gezonde voeding etc. Ik merk vaak in de reacties hierop dat de meningen of sterk het "alles voor de school" of "alles voor de ouders" zijn maar mis hierin vaak een onderbouwing. Persoonlijk denk ik dat de meeste van deze zaken een onderdeel zijn van de opvoeding en dus onder de verantwoordelijkheid van de ouders vallen maar besef me ook dat we in een tijd leven waarin veel gezinnen twee werkende ouders hebben en dat er voor sommige zaken gewoonweg minder tijd is. Kinderen moeten immers naar bed, er moet gekookt worden en ga zo maar door. Mijns inziens moet hier simpelweg tijd voor worden gemaakt, maar dat is zoals veel dingen in het leven zijn makkelijker gezegd dan gedaan ben ik bang. Hierdoor denk ik dat het genuanceerder ligt dan dat veel mensen roepen in reacties op zulke nieuwsberichten (overigens geenszins een aanval op dames die hier op dergelijke topics reageren; de meeste reacties zijn hier vaak goed onderbouwd). Voorlopig hou ik het erbij dat het de verantwoording van de ouders is maar dat scholen er aanvullend ook informatie over dienen te verstrekken. Met name gezien de problematiek met betrekking op geen seksuele voorlichting thuis (om welke reden dan ook) en de toenemende obesitas. Echter moet de nadruk wel op het onderwijs zelf blijven liggen. Hoe denken jullie hierover? Wat is een taak van de school en wat niet? Waarom? En hoe moet deze taak ingevuld worden?
Net als met vaccinaties vanuit de rijksoverheid denk ik dat ook hier een rekensom moet worden gemaakt: wat kost ons als samenleving meer? Alle kinderen les geven in verzorging en gezond eten, of als samenleving opdraaien voor de kosten van mensen die laten obesitas krijgen?
Ik denk dat school en ouders een gezamenlijke verantwoordelijkheid hebben om kinderen dingen te leren en ze klaar te stomen voor deelname aan de maatschappij. Leren stopt niet als kinderen uit school komen en dingen als godsdienst (in brede zin), gezonde voeding, seksuele voorlichting etc kan school weer uit een andere invalshoek aan bieden als de ouders. Sowieso vind ik seksuele voorlichting bij biologie horen (menselijk lichaam, voortplanting etc). Schoolzwemmen zou ik ook prima vinden, maar dan meer als vorm van gymnastiek en bijhouden van de zwemtechnieken dan als opbouw tot diploma. Want waarom wel voetbal en geen zwemmen?
Neem iets als ontbijten. We weten dat er nog steeds teveel kinderen zonder ontbijt op school komen. Je zou dus kunnen zeggen: dan moet de school dat maar gaan aanbieden. Ik snap dat sentiment, want ik vind het ook vreselijk dat kinderen met een lege maag op school komen. Maar.... Je bereikt met enkel 'overnemen en oplossen' niets bij de groep die het fout doet. Die vinden het wel lekker makkelijk en gaan zo mogelijk nog verder achterover leunen. Nee, hoe erg ook, maar je moet mensen consequenties laten ervaren voor verkeerd gedrag. Met andere woorden: komt je kind zonder ontbijt op school, dan krijg je een bezoekje van jeugdzorg oid. Of je moet het schoolsysteem heel anders inrichten, waarbij kinderen van 's ochtends vroeg tot eind van de dag op school zijn en er geen voor- of naschoolse opvang nodig is. Veel goedkoper voor werkende ouders en kinderen van ongeïnteresseerde ouders kunnen dan meeliften op het systeem. Maar hoe dan ook... Ik vind niet dat een overheid maar alle problemen voor zijn burgers op moet lossen. Er bestaat ook zoiets als eigen verantwoordelijkheid en ook 'eigen schuld, dikke bult'. Ik heb het ooit aan mijn stiefdochter en haar vriendinnen uitgelegd als volgt: Ik: stel, je bent de baas op een school en de afspraak is dat je met 2 onvoldoendes overgaat en met 3 of meer blijf je zitten. En dan komt er een leerling en die heeft er 3, maar die komt tegelijk met een verhaal over een ernstig zieke moeder en weet ik veel. Meiden: nou, dat is zielig, die moet je dan helpen en wel over laten gaan. Ik: ok, dat snap ik. Maar wat nou als hij jokt? Meiden: ja, dat mag niet! Ik: nee, dat mag niet, maar dat doen mensen wel. Zeker als ze daardoor bijvoorbeeld wel over kunnen gaan of iets kunnen krijgen... Dus? Meiden: nou, dat willen we niet hoor. We willen alleen maar dat mensen geholpen worden die daar ook echt recht op hebben. Ik: prima, dus dan moet er een controle systeem komen. Dat kan. Maar dat kost geld. En dan kan de school dus niet meer op schoolreis en nieuwe computers kan dan ook niet meer... Meiden: ja zeg, dat willen we niet hoor... We willen ook schoolreis en nieuwe computers... Zie daar het dilemma waar bestuurders en politici elke dag mee te maken hebben. En er zijn tig oplossingen, afhankelijk van je kleur/voorkeur: - wel afwijken en accepteren dat er een bepaald % fraude pleegt - niet afwijken van de gestelde grens en accepteren dat daardoor mensen pech kunnen hebben - het controle systeem opzetten en accepteren dat er geen schoolreis inzit - systeem opzetten en het lesgeld verhogen etc etc
Puur reactie op je topictitel: school bereidt voor op de maatschappij, kennis is daar onderdeel van. Ik las net in het nieuws de zorgen over het zwemniveau in NL en de vele drenkelingen tegenwoordig. Schoolzwemmen is dan nog niet zo'n gek idee denk ik. Heeft de maatschappij toch uiteindelijk ook wat aan. Wat betreft kosten die de maatschappij moet dragen ben ik redelijk hard. Ik ben voor een grote zelfverantwoordelijkheid. Schulden? Tja, iedereen verdient een tweede kans. Maar schuldsanering wat mij betreft eenmalig. Ziektekosten omdat je altijd rookt of omdat je je volvreet? Eigen .... Opvoeding gaat dubbelop vind ik. Hoofdverantwoordelijkheid ligt bij de ouders, maar ook een belangrijke taak bij het onderwijs. Gezamenlijke verantwoordelijkheid (daar weer wel). Werkt toch vaak het beste als het verhaal van alle kanten komt.
Natuurlijk bereidt de school het kind ook voor op het leven in de maatschappij! School is namelijk een heel belangrijk onderdeel van die maatschappij. En dat was vroeger niet anders hoor, heeft weinig met werkende ouders te maken. Kinderen zitten een groot deel vd week op school, leren hoe zich te redden tussen anderen, worden een onderdeel van een sociale cultuur, leren functioneren in een groep, omgaan met gezag en verantwoordelijkheden enz. Sommige van deze dingen kunnen ze thuis beperkt of niet leren. Dingen als gezonde voeding, sexuele voorlichting en zwemmen zijn natuurlijk hoofdverantwoordelijkheid van de ouders. Maar op school vergaren ze daar ook genoeg kennis over. Dan kunnen ze in een kring van leeftijdsgenoten daar over praten en hun eigen mening ontwikkelen.
Ben ik het mee eens. En daarom is het wel belangrijk dat je een school vindt die in dit soort zaken er dezelfde opvattingen op nahoudt als bij jullie thuis. Als mama A zegt en de juf B wordt het voor een kind wel heel verwarrend. De basis is thuis, maar op school moet daarop voortgeborduurd worden, in plaats van heel iets anders te verkondigen. Want dan weet het kind helemaal niet meer hoe of wat. Ik ken in mijn omgevingen wat gevallen hiervan en het is zowel voor de ouders als voor het kind heel frustrerend.
Wil alleen even kort op het schoolzwemmen reageren. Hier in de gemeente is dat stop gezet. ( nou ja, eerst betaalde het rijk en toen was er discussie of de gemeente het dan zelf zou gaan betalen of niet). Uiteindelijk is er voor gekozen om het niet met te betalen vanuit gemeente. Waarom niet? 90-95% van de kinderen die aan schoolzwemmen beginnen in onze gemeente had al minstens 1 diploma... Leren zwemmen vind ik absoluut een taak van ouders evenals ontbijten etc. School is voor algemene ontwikkeling, zoals godsdienst (behandelen verschillende geloven en niet eentje zoals vaak thuis) en op doen van basis kennis en vaardigheden.