wat zouden jullie doen? ik woon op de tweede verdieping in een klein appartementencomplex. als je naar boven wil of naar beneden zijn dat kleine trapjes met elke keer een korte draai zegmaar. er is geen lift aanwezig, dus een brancard o.i.d zou dan waarschijnlijk via het balkon gaan (stel er zou iets heel erg mis gaan (ga ik niet van uit maar toch) nu wilde ik eerst gewoon thuis bevallen, maar als ik me dan bedenkt dat ik met eventuele complicatie die 6 trapjes eerst af moet en naar de auto moet komen, wat ook nog eens een probleem is want er is nooit ruimte in de straat. zouden jullie dan toch kiezen voor thuis, of kiezen voor een bevalcentrum?
ik zou altijd met een eerste bevalling kiezen voor het ziekenhuis... wat voor tegenargumenten er ook zijn; je neemt een klein risico voor jezelf en baby. (voorbeeld. 1 van mijn beste vriendinnen (die gelukkig in zks beviel) is na haar eerste bevalling 4 L bloed verloren. Als ze thuis was bevallen had ze het mogelijk niet overleefd) hippo89 is een voorbeeld van vierde kindje dat ondanks alle echo's heel onverwacht een levensbedreigende afwijking bleek te hebben. Ook die had het thuis niet overleefd. succes met je keuze!
ik ben voor thuisbevallingen.... hierin vind ik dat je vooral moet kijken naar t advies van de vk en jouw eigen gevoel. Er zijn zowel thuis als in t zkh complicaties die zich voor kunnen doen.... in t zkh heb je kans op extra virussen en bacterien. Volg je eigen gevoel... op de dag zelf kun je altijd nog zeggen wat je wil. Ik heb ervaring met beide.... en beide is erg fijn ( tot nu toe dan) Zit nu te wachten op nr 3 en die komt hopelijk ook gewoon thuis.
Ik zou eerst overleggen met de vk wat betreft de trapjes, geen lift e.d. Misschien raden ze het dan wel af. Zelf ben ik bij de 1e in het ziekenhuis bevallen, maar ik vond dat zo'n drama dat ik daar bij de 2e en 3e absoluut niet wilde bevallen. De 2e bevalling (thuis) vond ik heerlijk en toen de baby totaal aangeslagen en blauw ter wereld kwam werd dit heel adequaat, maar rustig aangepakt. Ik heb er zelfs niets van meegekregen. Bij de 3e onverwachts snel thuis bevallen zonder vk. Hadden we toen eventueel wel naar het ziekenhuis gewild dan had de baby zeer zeker in de auto geboren (ondanks dat we maar 5 minuten van het ziekenhuis af wonen). Dus maar goed dat ik dat sowieso al niet wilde haha.
Ik heb ook voor het ziekenhuis gekozen voor de eerste en dat had ook niet anders gekund. Allereerst meconiumhoudend vruchtwater, dus ik was na enkele weeën al medisch. Vervolgens stagnerende ontsluiting en weeënopwekkers. Ten slotte een slecht hartfilmpje met een spoed keizersnede tot gevolg. Toen ik eenmaal open laag werd de oorzaak bekend: een sterrenkijker. Al met al geen dingen waar je thuis mee te maken wil krijgen. Ik heb een fijne zwangerschap gehad en ging vol vertrouwen de bevalling tegemoet. Helaas heb je het niet altijd voor het zeggen. Bij deze zwangerschap heb ik niet eens een keus. Ben al bij voorbaat medisch vanwege het risico dat de wond open gaat. Dus los van al je trapjes zou ik alsnog naar het ziekenhuis gaan. Tijd en overleven staan met elkaar op gespannen voet.
Lastig want het is een hele persoonlijke keuze. Nu is mijn voorkeur bevallen in het ziekenhuis. Het voelt 'ongemakkelijk' thuis voor mij en alle hulp is bij de hand in het ziekenhuis. Dit was al mijn mening voordat ik wist dat ik thuis niet mocht bevallen ivm indicatie. Toch heel veel begrip voor de dames die zeggen: ik wil graag thuis bevallen. In jouw situatie zal ik goed stil staan bij de praktische kant van het verhaal en praat er dan ook goed over met je vk.
De reactie van Julia vind ik wel heel negatief. Natuurlijk weet je nooit van te voren hoe je bevalling verloopt en of er zulke ernstige complicaties zullen zijn. Maar een thuisbevalling is echt wel veilig en verloopt over het algemeen gewoon goed. Zelf ben ik voor thuis bevallen, maar ik vind wel dat je moet doen wat voor jou goed voelt. In jouw geval zou ik er denk ik nog wel even over nadenken, met al die trapjes. Ik ben zelf met persweeën de trap afgelopen en dat was toch niet zo prettig kan ik je zeggen Ik zou ook eens overleggen met je verloskundige, wat voor advies geeft zij?
Maar dan had je ook gewoon naar het ziekenhuis gestuurd geworden. Dus ik snap niet zo goed waarom je zegt dat het geen dingen zijn waar je thuis mee te maken wil krijgen? Een vk gaat echt geen onnodige risico's nemen en bij stagneren, meconium houdend vruchtwater e.d. ga je eigenlijk altijd 'gewoon' naar het ziekenhuis.
ik heb maandag mijn 20wkn echo en gesprek. en daar gaan we ook mijn thuis situatie bespreken, omdat ik me ook al druk maakte over de grootte van de slaapkamer. dus daar ga ik het allemaal ook meteen bespreken. ik heb al 3dagen doorgebracht op de betreffende afdeling van het ziekenhuis, daar zitten ook de niet medische verloskamers (vocht te kort enzo) en vond de sfeer daar zo fijn de zusters en gynaecologen waren zo aardig. dus dat geeft mij wel een heel fijn gevoel.
hoezo vind je deze negatief? Ik draag twee voorbeelden aan waarbij een thuisbevalling waarschijnlijk tot overlijden had geleid. En ik zeg erbij dat je een klein risico neemt, de voorbeelden zijn natuurlijk uitzonderingen, meestal gaat het goed. Maar soms dus niet. Het blijft een risico wat je dus neemt.
Je hoeft natuurlijk niet het hele rijtje met 'complicaties' te hebben. Ik lag al snel in het ziekenhuis vanwege het meconiumhoudend vruchtwater. Achteraf ben ik daar blij om, want ik lag in enkele minuten op de ok toen het hartje niet goed meer klopte. Zolang niemand weet dat je een sterrenkijker hebt kan het van het ene op het andere moment omslaan. Ik woon niet ver van het ziekenhuis, maar zelfs als je niet op de ambulance hoeft te wachten ben je een kwartier onderweg van deur tot deur. Kostbare tijd als je het mij vraagt. Ik zou het fantastisch vinden om het romantische plaatje van een thuisbevalling mee te maken, maar voor mij is dat niet de rationele beslissing.
ik hou van ziekenhuizen, en voel me er altijd zwaar op mijn gemak. het is alleen dat ideaal beeld dat je na de bevalling dan lekker in je eigen bedje ligt. maarja een half uur onderweg zijn naar het ziekenhuis met complicatie. vorige keer onder weg naar het ziekenhuis had ik pijn aan me nieren, en ging de brug open... ik wist niet meer waar ik het zoeken moest, en ben uit de auto gestapt haha! mijn vriend is nu bang dat als ik eventueel opeens naar het ziekenhuis zou moeten met pijn dat ik weer uit stap
Ja, daar heb je ook gelijk in. En die twee bevallingen waren inderdaad gelukkig in het ziekenhuis. Ik vind alleen wel dat je een compleet beeld moet geven. Er zijn voorbeelden waarbij een thuisbevalling slecht was afgelopen, maar er zijn ook voorbeelden waarbij het wel goed ging.
En er zijn ook voorbeelden waarbij een ziekenhuisbevalling verkeerd liep door verkeerd handelen. Zo is er voor en tegen alle keuzes wel iets te zeggen. Belangrijkste is dat het in goed overleg met de vk gaat en jijzelf en partner achter jullie keuze staan.
ja ik weet ook dat het goed kan lopen, mijn broer en ik zijn beide thuis geboren. Maar ik vind het zelf ook wel heel belangrijk om te kijken naar de mogelijkheden van een slechte bevalling te kijken. hoe snel ben ik in het ziekenhuis, is het niet te moeilijk uit huis komen. kijk al woonde we gewoon met begane grond en op een kwartier van het ziekenhuis zou ik er al niet over twijfelen. het is meer de combi met de reistijd en onze woonsituatie
Daarom zou ik ook overleggen met je verloskundige en verder doen wat goed voelt. Ik denk dat als je je ergens op je gemak voelt je bevalling vlotter zal verlopen. Je bent dan toch meer ontspannen.
maar je wil toch niet dat het soms wel goed gaat thuis? je wil dat het altijd evengoed zou zijn wat betreft veiligheid als in het ziekenhuis nietwaar?
dit is geen valide argument. Fouten kunnen altijd gemaakt worden. Zowel thuis als in het zks. Het gaat erom dat er thuis meer risico's zijn doordat er nou eenmaal niet dezelfde faciliteiten als in het zks zijn.