Dochter van inmiddels 7 jaar, is nov 2019 begonnen met zwemles tot begin maart 2020 (daarna kwam alles stil te liggen door corona). Ze is echt bang van water. Zo was haren wassen ook altijd een gevecht. Ze is vooral heel erg bang om onder water te gaan, want dan is ze bang dat ze verdrinkt en dood gaat. Er is trouwens nooit iets gebeurd wat deze angst heeft veroorzaakt (Begin dit jaar hebben we ook hulp gezocht omdat ze steeds meer last kreeg van haar angsten) Ze heeft nu dus wekelijks therapie en het ging echt super goed met haar! Ze had helemaal geen last meer van haar angsten. Totdat ze dus hoorde dat zwemles weer begint komende week... En nu mogen wij niet eens kijken (Ze doen de gordijnen dicht, omdat ze ivm corona niet willen dat ouders daar gaan staan) Ze is zo bang dat ze wordt gedwongen, omdat ze dus 1x echt naar achter is getrokken door een instructrice. Er gebeurde verder niks, maar ze schrok er heel erg van. Ze heeft de maanden die ze les heeft gehad, 1 op 1 aandacht gehad om haar "watervrij" te maken. Maar ze ziet dus iedere week iemand anders en het schiet voor geen meter op. Maar haar enige houvast is dat ze ons kon zien. De angst zit zo diep! Maar in de zomervakantie hebben we veel gezwommen en ging ze steeds een stukje verder onder water. Maar op zwemles klapt ze dicht.. En nu merk ik dus dat haar lichamelijke angsten weer terug komen en dat terwijl het zo goed ging met haar!! Iemand tips? Ik weet het soms echt niet meer..
Bespreekbaar maken! Hoe groot is de groep? Is er nog een mogelijkheid om over te stappen naar een andere lesgever? Ik snap heel goed dat ze juist heel erg gebaat is bij een vast persoon. Wij hebben juist standaard 1 badmeester. Als die ziek is heb je die week pech. Voordeel nooit een wissel. Maximaal 6 kinderen. Je hebt gemiddeld 1 jaar nodig voor a en in haar geval misschien nog wat langer. Dan zou ik dat in ieder geval doen bij iemand die ze kan leren vertrouwen. De persoon die haar watervrij heeft gemaakt die kan die verder niks betekenen?
@owly ze is niet watervrij gemaakt op zwemles. Dat is meer in de vakantie gebeurd. Zolang ze de bodem maar kan voelen. Maar ze ging samen van de glijbaan en had lol, ging steeds verder met haar hoofd onder water. Maar op zwemles mag ze dus pas naar het volgende groepje als ze verschillende dingen onder water durft en dat durft ze dus niet. Dus blijft ze steken. Ze heeft iedere week iemand anders (omdat ze veel werken met vrijwilligers) en dan komen ze niet verder dan een beetje spetteren of met een balletje gooien. We hebben nu inderdaad voor komende zaterdag een gesprek staan. Maar dat houdt dus in dat we haar met haar angst, gewoon naar zwemles sturen, terwijl ze ons nu helemaal niet kan zien en wij haar niet. Dit maakt haar angst nog erger. Het gaat zo tegen mijn gevoel in! Maar aan de andere kant wil ik ook niet teveel mee gaan in haar angst.. Maar haar angst zit zo diep dat ik het echt zielig vind. @Amarens we hebben zaterdag een gesprek. Maar dat is pas als de zwemles is begonnen. En dus zouden we dochter met haar angst weer het water in moeten dwingen...
Dan sla je die eerste zwemles toch over en wacht je dat gesprek af? En bieden ze bijv ook priveles aan?
Ik zou ook vragen of ze priveles hebben. Ik zou anders ook met buikpijn zitten te wachten tot ze klaar is. Geen andere zwembaden in de buurt?
Mijn tip: verder zoeken naar een andere zwemschool waar ze ervaring hebben met dit soort dingen en wellicht privé les geven of in hele kleine groepjes en met een vaste leraar, zodat ze elkaar leren kennen en vertrouwen (dus die haar niet ineens achterover trekt. Dat vind ik echt not done bij een angstig kind). En waar je wel kan kijken op afstand.
Helaas weet ik uit ervaring ( bij mij zelf) hoeveel impact dit op een kind heeft. Ik moest voor het diploma 7 meter onder water zwemmen. Dit lukte mij niet, leraar raakte gefrustreerd, duwde mij met de reddingshaak in mijn nek weer onder water en sleepte mij ( onder water) naar de 7 meter. Mijn ouders hebben mij toen bij dat zwembad weggehaald en naar een ander gestuurd. Daar was een hele geduldige leraar die mij, zonder enige vorm van dwang, weer onder water wist te krijgen. Na het behalen van mijn diploma heb ik nooit weer onderwater gezwommen, ik durf het wel maar alleen in een leeg zwembad want ik vertrouw niemand. Voor jullie zou ik zeggen, kijk of er iemand is die haar 1 op 1 les kan geven zodat ze weer vertrouwen kan opbouwen. Maar in ieder geval niet eerder weer naar zwemles dan dat je een gesprek hebt gehad.
Een privéles is wel prijzig. Ik zou eerst dat gesprek afwachten en kijken waarmee het zwembad komt. Zoals het nu gaat, werkt voor haar niet dat zou ik naar het zwembad toe duidelijk maken. Verder zou ik eventueel kijken naar een andere lesmethode bij een andere lesgever. Wat ook nog misschien een optie is samen met haar gaan zwemmen bij ouder kind zwemmen totdat zij wel al die dingen durft en dan pas doorgaan met lessen (hebben kennissen van ons gedaan met een jonger broertje of zusje erbij).
Ik zou ook rond kijken of je niet ergens anders les zou kunnen volgen. Meestal zijn er best veel les mogelijkheden.
Ik zou ook ergens anders heen gaan Ik ben zelf als klein meisje in het water gegooid en ik ben nog bang voor water
Ik zou ook het gesprek afwachten (en de eerste les dus overslaan). En afhankelijk daarvan verder gaan met dit zwembad of verder gaan kijken naar een zwembad die wel kan bieden wat ze nodig heeft. En sowieso zelf ook zoveel mogelijk met haar blijven zwemmen!
Mijn zoon is ook mega angstig onder water. Na 1,5 jaar tobben heb ik hem van zwemles gehaald en het even gelaten. In groep 4 gingen ze schoolzwemmen, dus had hoop dat het weer goed zou komen en hij via school zn diploma zou halen. Het ging heel goed en toen kwam corona, dus geen zwemmen meer. Hij kan inmiddels goed zwemmen, maar weigert echt onder water te gaan. De wachtlijst van het andere zwembad is aardig lang, dus hier ook aan het dubben wat te doen. Ik heb zelf echt een hekel aan zwemmen en was ook blij dat ik na mijn a diploma kon stoppen.
Ik zou naar een ander zwembad uitkijken. Dit is gewoon absurd en ze houden nergens rekening mee. Hier zijn we klaar met de zwemlessen maar bij de zwemschool waar mijn dochter heeft gezwommen mag er gewoon 1 ouder per kind op de tribune zitten. Ik had als kind zijnde ook zo 'n ervaring met zwemles dat de badjuf mijn hoofd onder water duwde omdat ik niet onder water durfde te zwemmen en ik heb daar echt last van gehad en kan nog steeds in paniek raken als iemand in het zwembad aan me gaat hangen en trekken.
Inderdaad, op zoek naar een ander zwembad. En desnoods zou ik even helemaal niet lessen, maar samen met haar wekelijks gaan zwemmen en oefenen tot ze weer genoeg vertrouwen heeft en dan kijken naar een andere zwemschool, evt. andere methode en/of privéles.
ik zou haar ook niet laten zwemmen tijdens het gesprek. Om op haar angsten in te springen, moet je ook zien wat haar tijdens de les overkomt. Als ze niet willen dat er ouders gaan staan kijken, doen ze de gordijnen maar dicht; maar sta jij aan de ándere kant van dat gordijn. Zolang je op afstand blijft is die ene persoon in principe geen probleem. Ritme en regelmaat is nu zó belangrijk. Als er geen vaste lesgever is - zou ik overstappen. Natuurlijk kan er altijd iemand ziek zijn (zéker nu) maar in die situatie zou ik dan zelfs vragen om afgebeld te worden. Eerst moet dat vertrouwen goed opgebouwd worden. Verder proberen om toch regelmatig te gaan vrijzwemmen en dan vooral leuke dingen te doen. Zodat zwemmen en water ook écht leuk worden en blijven...
Ik zou ook wat anders zoeken. Sowieso zwemles door vrijwilligers..... zou ik niet zo enthousiast van worden. Ik zou even informeren welke opties er zijn in de buurt. Veel zwembaden hebben ook lessen in hele kleine groepjes of zelfs 1 op 1. Kost vaak wat meer, maar goed je wilt ook graag dat je kind leert zwemmen en het verhaal zo te lezen gaat dat niet echt een succes worden daar.
Dankjewel voor alle reacties! Fijn om te lezen dat jullie ook zeggen wat mijn gevoel me ook al aan gaf. Angst is inderdaad iets wat serieus genomen moet worden, anders wordt het alleen maar erger.
Mag ik vragen waarom niet? Bij reddingsbrigade en zwemverenigingen zijn het allemaal vrijwilligers. Daardoor zijn de leskosten vaak lager en wachttijden lang.