Wie heeft er ervaring met zwanger zijn tijdens een reintegratietraject? Ik zit er nl. middenin, maar maak me nu wel erge zorgen over het vervolg. Ben nl. nog aan het orienteren, maar heb dus nog geen werk, maar ondervindt ook al wel dat een WAO-smetje e.e.a. extra lastig maakt. En nu zal het vinden van een baan, zeker voorlopig, toch wel weer extra lastig worden (zoniet onmogelijk). En hoe zal het UWV hiermee omgaan als ik straks weer een herbeoordeling krijg?
Ik weet niet hoe het UWV er tegenover staat, maar ik zou me er niet door laten tegenhouden. Stel, het duurt nog een half jaar tot je een baan hebt. Tegenwoordig krijg je nooit meteen een vast contract, maar eerder een jaarcontract. Moet je dan wachten tot je een vast contract hebt? En als je contract na dat jaar niet wordt verlengd? Moet je dan weer wachten tot je een nieuwe baan hebt en je door je jaarcontract heen bent? Ik heb een jaarcontract en ik weet 99% zeker dat het nu niet verlengd wordt. Ik vind dat mijn privéleven voor mijn werk gaat, anders vind je altijd wel iets om het uit te stellen, denk ik dan.
cis, misschien kun je na je zwangerschap verder gaan met solliciteren en kun je aangeven dat je i.v.m. de kleine nog geen werk kon aanvaarden voor die tijd. Wie weet werkt dat nog voordelig ook i.p.v. rechtstreeks vanuit de WAO terugkeren. Maar ik zou het gewoon met het UWV bespreken... Karin
Je hebt zeker een punt, Karin. Misschien kan het zo uiteindelijk ook nog in mijn voordeel werken. Alleen als het uwv lastig gaat doen en ik wordt opgeroepen voor een herbeoordeling en dan volledig goedgekeurd, dan zouden we wel echt zwaar in de (financiele) problemen komen. Maar zover is het nog niet, en mijn reintegratietraject is ook nog niet voorbij en dat blijf ik netjes volgen, dus dat helpt misschien. Tenzij het reintegratieburo dan weer lastig gaat doen, omdat zij nu ook langer op hun geld zullen moeten wachten en waarschijnlijk ook wat meer inspanning moeten leveren. Nou ja, het is allemaal doemdenken, en je weet toch niet wat er nu allemaal op je af gaat komen. Er kan zoveel misgaan (en eigenlijk ook zoveel goed)... dus we wachten het maar af en hopen overal maar het beste van. (Maar ervaringen hoor ik natuurlijk graag, al is het maar om voorbereid te zijn...)