Ik heb vaker aangegeven dingen niet meer te willen of te ver vinden gaan. Het is nooit waar wat ik zeg. Ik zeg bv ik wil niet meer hebben dat je schreeuwt. Dan zegt zij maar ik noem dat geen schreeuwen. Dat is 1 voorbeeld van velen.
Jij vind het wel schreeuwen dus als jij dat aan geeft en zij schreeuwend de discussie aan gaat ipv je werkelijk hoort. Hier consequentie aan verbinden. Anders ben ik bang dat er niks veranderd. Consequentie is datgene wat jij en je partner willen. Maar bijvobeeld dat gesprek nu voorbij is of deur wijzen met de mededeling als er weer gewoon gepraat kan worden ze terug kunnen komen.
Dat hebben we al eerder gedaan. Dan nog blijft ze bij standpunt en word ik bij andere mensen zwart gemaakt dat ze niet meer welkom is bij ons. Alles ligt aan mij. Het is echt een gebed zonder eind.
Dus moet jij een keuze gaan maken, verdragen of grens stellen en rest voor lief nemen. Heb al veel eerder ook gereageerd. Resultaat is bij ons helaas dat we geen contact meer hebben met schoonouders. Ergens is een grens en het geeft echt rust. En positief zullen ze niet over mij praten maar daar heb ik geen last van. Had er wel last van hoe ze met mij omgingen!
Je kan ook letterlijk zeggen dat ze over jouw grens gaat en dat dat een persoonlijk gevoel is waar zij geen mening over kan hebben. En als ze de discussie daar over aan wil gaan gewoon weglopen. Je bent duidelijk geweest. Dat zwart maken bij anderen zou ik schijt aan hebben. Mensen die mij kennen zouden haar niet geloven. Ik zou dan wel direct haar confronteren met wat ik heb gehoord. Dat ik daar niet van gediend ben en dat als ze iets te zeggen heeft dat ze dat tegen mij mag doen.
Ik heb wel gezegd dat ze voor mij te ver is gegaan maar ook dat heeft niet geholpen. Het inzicht in eigen aandeel lijkt te ontbreken.
Zo zie ik het echt. Maar veel frustratie omdat mensen om mij heen blijven hameren dat kindje wel bij oma moet kunnen zijn. Dat vind ik op deze manier echt niet. Pas als ze met respect met ons omgaat dan wel. Dan wordt het een ander verhaal. Maar mensen lijken mij niet te begrijpen op 1 of andere manier.
Dat is wel echt ontzettend vervelend. Ik zou dit onderwerp echt houden tussen jou en je partner. Wat de rest van de wereld daarvan vindt is eigenlijk niet belangrijk. Persoonlijk vind ik wel dat je verder moet gaan in een relatie met familie als er kinderen bij zijn betrokken, maar ergens ligt de grens... Het hoeft ook niet voor altijd te zijn hè? Wie weet trekken ze over een tijdje bij of kan jij het beter van je afzetten.
Ik denk dat jullie als ouders samen hieruit moeten komen. Grootouders ga je niet meer veranderen. Maar stress & spanning voelen kinderen ook. En wat wil je je kind meegeven? Wat is voor jullie familie? Is er nog genoeg andere familie om dat mee te hebben? Er zijn ook kinderen die grootouders zelden zien, tegenwoordig wonen er ook veel families ver uit elkaar en is alles automatisch niet meer zo hecht als vroeger, toen oma elke dag koffie kwam drinken omdat ze toch in de straat woonde . En die kinderen groeien ook gelukkig op hoor, alles kan. Succes
1e gesprek bemiddeling is geweest. Voor het 2e gesprek heeft schoonfam laten weten niet verder te gaan met bemiddeling. Ze willen niet op hun tenen lopen en willen niets meer met mij te maken hebben. Het ligt allemaal aan mij.
Hij ligt ziek op bed. Niet hierdoor. Hebben het er later over. Hopelijk ziet hij het nu zelf dat ze gewoon niet willen.
Nou dat zegt genoeg over hun dan. Erg sneu dat het zo moet gaa, maar zou helemaal klaar met hun zijn. Hopelijk staat je partner achter jou.
Nou ja.... dit is het verhaal van één kant natuurlijk. Ik ben benieuwd wat er gezegd is tijdens het gesprek, wat de bemiddelaar er van vond, wát dan precies allemaal aan ts ligt volgens de schoonfamilie en wat de reden is dat ze geen 2e gesprek willen.
er komt geen 2e gesprek. Schoonfam sturen mail met hoe zij het vinden en willen geen 2e gesprek zeggen ze. Bemiddelaar weet nog van niks. Misschien sturen ze het vandaag, geen idee.
Nog maar eens een vraag. Ik dacht er nu toch een dikke streep onder kon maar nee. Man komt vandaag thuis met speelgoed voor ons kindje. Had hij van zijn ouders gekregen toen hij daar was. Nu weet ik zeker dat ik datzelfde speelgoed op een ruilsite heb zien staan bij zijn broer. Deze kan het dus niet kwijt en geeft het via ouders aan mijn vriend. Maar er is niet bij gezegd dat het van broer komt. Ik vind het niet prettig speelgoed voor ons kindje te krijgen van mensen die mij niet respecteren. (vorige week kwamen we broer tegen in een winkelcentrum. Hij liep voor ons langs, deed net of hij ons niet zag. Liep echt voor me langs, dus moet me wel gezien hebben) Ben nu best in staat ditzelfde speelgoed op diezelfde site opnieuw aan te bieden. Doen of niet doen?