Jaa daar kan ik dan (helaas) niet over mee praten... dat is met een ks wel onwijs jammer... je kindje wordt boven het gordijn uit aan je 'getoond' en word dan meteen meegenomen.. naderhand nog even samen neus tegen neus maar dan komt mama pas anderhalfuur later (na het hechten etc.) aangekakt terwijl heel de familie er al is dat is wel jammer..
Mv 3 wonders, Mag ik vragen wat voor bevallingen je precies hebt gehad? Ik heb net 2 weken geleden mijn 2e dochter gekregen, echter een bevalling met schouderdystocie wat ook helemaal fout af had kunnen lopen en ik ben ook al aan het bedenken hoe ik bij een eventuele derde wil bevallen... groetjes, Marit
dat klopt dat was bij mijn tweede, ze had zo wie zo al problemen met haar hartslagje vandaar dat ik was opgenomen, maar ze hadden het niet gezien dus heb ik een natuurlijke bevalling gekregen, ben ingeleid, en met 5 cm kreeg ik pers weeën en die moest ik ophouden want mocht pas met 10, en het ging bijna niet haar hoofdje lag niet goed, en toen hadden ze moeite met de navelstreng en die hebben ze uit eindelijk van haar nekje afgekregen en toen bleek dus van haar schoudertjes, ik moest geknipt worden en ze zouden bij haar breken, en er stond binnen een paar seconden een team van 8 man om mij heen er stonden 4 die mijn benen alle kanten op bewogen boven beneden en naar buiten 2 die met de volledige gewicht op mijn buik duwde en een die mijn dochtertje probeerde los te trekken en twee bij mijn hoofd en de kinderarts stond klaar voor haar, want het duurde te lang en i.v.m. haar hartje en beschadigingen. daarna ben ik helemaal bont en blauw geweest en mocht de eerste 2 weken bijna niet bewegen, daarna heb ik nog heel lang therapie gehad voor mezelf had zo'n last van mijn lichaam. en die van mijn zoontje was van zondag tot donderdag en uiteindelijk kreeg ik een ruggeprik en hij was geboren na 42 uur gebroken vliezen, en moest ter obervatie weg, dat was de eerste, woensdag werd ik pas opgenomen en moest wel een paar keer heen en weer voor controle en ctg en om te kijken omdat me vliezen waren gebroken dat ik niet ziek werd, werd gewoon iedere keer naar huis gestuurd, woensdag nacht werd ik pas opgenomen en was al vanaf zondag bezig, en uiteindelijk ben ik donderdag einde van de dag bevallen met een ruggeprik. dus vandaar dat ik bang ben, en ik nu mag kiezen en als het kindje zo wie zo groot en zwaar wordt, ik ben ook maar klein en tenger dan moet ik met een keizersnede.
Haihai, Dat klinkt inderdaad heftig! Ik heb dus 2 natuurlijke bevallingen gehad waarvan mijn oudste dochter geboren werd met een gebroken sleutelbeentje en de jongste dus nadat het hoofdje was geboren niet verder wilde en er ook 2 mensen op mijn buik moesten duwen.. Duurde 3 heeeele lange minuten voordat ze helemaal blauw loskwam. Ik ben beide keren thuis bevallen wat het ergens nog enger maakte want ja, waar zijn die medische voorzieningen als je ze nodig hebt... Gelukkig knapte Iris erg gauw op en doet ze het nu prima. Achteraf gezien is waarschijnlijk mijn bekken iets te smal voor de grote kinderen die ik 'broed' (4120 en 4660 gram) en gaf de VK die de bevalling deed aan dat ik beter niet meer thuis kon bevallen een volgende keer, en misschien ook niet meer op de natuurlijke manier. Echter, haar collega's waren daar wat rustiger over en vonden dat het nog wel kon als inderdaad die beeb onder de 8 pond zou blijven. Ik vind het idee om nogmaals natuurlijk te bevallen al best eng, en heb dan verder nog relatief makkelijke bevallingen gehad (8 en 6 uur, alleen een poosje over laatste randje gedaan met persdrang, net als jij). Ik kan me dus heeeeeel erg goed voorstellen dat je voor een KS zou kiezen, voor jezelf maar ook voor je kindje.. Want weet niet hoe jij het hebt ervaren maar ik was op dat moment banger voor mn dochter dan voor mezelf! Ik wens je heel veel succes met je keuze! En laat je niet gek maken door je omgeving, doe waar jij je prettig bij voelt! liefs, Marit
Ben het volledig met Marit eens, doe waar jij jezelf prettig bij voelt en wat je denkt wat het beste is voor je kindje (en voor jezelf ook natuurlijk..)