Sorry even een ego-post maar ik ben ZO blij dat ik het gewoon even moet delen met jullie Voor mijn verlof werd mijn contract niet verlengd. In mijn verlof gesolliciteerd en een baan gevonden. Daar 1 januari gestart en oh het was echt niet leuk! Reisafstand was echt lang (lees van 6-1930 onderweg) de functie was veel minder leuk dan ik dacht en het bedrijf lag me ook niet echt. Ik had gewoon buikpijn elke dag! Normaal zou ik doorzetten maar nu dacht ik: ik wil dit ECHT niet en in combinatie met een baby ga ik niet mijzelf over de *piep* werken met lange dagen file rijden tot ik iets anders heb. Ik zeg op! Manlief overlegd want ja zelf opzeggen is natuurlijk ook geen inkomen maar vertrouwen dat het vast goed kwam. Vorige week maandag dus in mijn proeftijd gestopt en... IK HEB EEN NIEUWE BAAN! En echt mijn droombaan! superleuke functie in een leuk team bij een groot mooi stabiel bedrijf. 20 minuutjes rijden (binnendoor dus geen files) goede arbeidsvoorwaarden en ik kan zoveel leren in de functie! Ik ben gisteren gebeld dat ik maandag al mag starten als ik dat wil (dat wil ik opvang etc is nog geregeld en yes dat dit zo snel ging want nu heb ik daar geen gezeur mee) Het is zo snel gegaan! Vorige week gesprek, deze week assessment test en nog een gesprek en ik ben het geworden van de 3 terwijl ik altijd dacht dat dit te hoog gegrepen was! Ik was echt op van de zenuwen want dacht stel dat ik super lang thuis zit dan hebben we echt een probleem en het was een wilde gok en waarschijnlijk was het ook een knettergek besluit van mij! Zo blij dat ik toch gereageerd heb al dacht ik echt ''wat moeten ze nou met mij''. Dat wilde ik dus even kwijt (stuiter stuiter stuiter )
Superlief dank jullie wel! En inderdaad een opluchting! Stoer stoppen in proeftijd voelt vaak uiteindelijk niet zo stoer....maar welBeter
Toppertje! Je moed is beloond, mooi is dat. 👍👌👏 Heel veel succes met je nieuwe baan!
Gefeliciteerd met je nieuwe baan! Wat goed dat je deze stap durfde te zetten. Ik zou dat ook wel willen, maar ik durf gewoon niet hoor.
Snap ik helemaal volgens mij had ik kortsluiting want toen ik had oOpgezegd werd ik me toch bang ineens! Het is dat mijn man een rotsvast vertrouwen had dat ik snel iets zou vinden. Gelukkig goed uitgepakt had ook niet gekund....en ik moet wel zeggen dat ik mijn branche en vakgebied mee heb (recruiter) en dat is ook een geluk... Maar ook jouw tijd komt nog hoor! Jij bent super bikkel!