Hallo dames, Weet niet zo heel goed waar ik dit anders kwijt moet.. dus vandaar dat ik het hier maar doe. Moet gewoon eventjes mijn ei kwijt.. De hele zwangerschap loopt al niet zo heel lekker. Veel harde buiken, bekkeninstabiliteit, 3 weken in het ziekenhuis gelegen met dreigende vroeggeboorte. Eindelijk leek alles weer rustig. Vandaag heel de dag al rillerig maar toch hele rode wangen en klamme handen. Zocht er verder helemaal niets achter. Wel een beetje duizelig bij het opstaan maarja mijn hb is dan ook niet echt schokkend hoog dus ook dat kon ik nog wel plaatsen. Rond een uur of 9 wilde ik even een trainingsbroek aan wilde gaan trekken omdat die kleine nogal druk bezig was en rond de rand van me spijkerbroek zat een beetje een zeurend gevoel. Dus maar even iets wijders aantrekken. Eerst nog maar even naar de wc en toen schrok ik me rot. Ik verloor bloed, helder bloed, kleine stolsel(sorry onsmakelijk ik weet het) en wat ouder bloed. Gelijk gebeld naar de huisartsen post en ik moest direct naar de behandelunit van het ziekenhuis komen(gynaecologie). Hier onwijs lang aan het ctg gelegen, dit was gelukkig goed. Toen kwam er eindelijk een arts.. Echo gehad, inwendig onderzoek, noem het maar op. Eindconclusie: waarschijnlijk een schimmeltje. Ik had ook veel harde buiken namelijk. Maar toen kwam het mooie, het bloedverlies kon ze niet verklaren. Placenta zag er goed uit en de rest ook alleen ik had wel iets meer als 1 cm ontsluiting.. Urine was verder schoon en ze heeft verder echt helemaal niets kunnen vinden. Eigenlijk wilde ze me een nachtje houden en dat snap ik ook heel goed maar dit zou puur zijn om het bloedverlies te observeren. Mijn relatie is tijdens de zwangerschap verbroken en dit is tijdens mijn opname in het ziekenhuis gebeurd. Dus daarom wilde ik echt heel graag naar huis. Alles komt dan weer boven en dan ga ik zitten denken en denken, stress en vervolgens krijg ik nog meer harde buiken. Ik woon vlakbij het ziekenhuis en kan er binnen een paar minuten zijn. Ben zelfs verpleegkundige dus weet ook echt wel wanneer ik aan de bel moet trekken. Gelukkig kon ze zich hier goed in vinden en mocht ik naar huis. Inmiddels ben ik ongeveer een uurtje thuis en moet ik morgen terug komen bij de gynaecoloog voor controle. Ik lig nu zo te denken wat dit kan zijn en hoe dit nu weer komt. Vooral omdat ik zelf het idee had dat het zo goed ging.. Ben me echt kapot geschrokken en moest dit gewoon even kwijt Groetjes
hoi hoi ik heb zelf lang bloedverlies gehad bij mijn zoontje....bij mij is de reden van opname uiteindelijk geweest dat zoonlief achter ging lopen in groei....bij de 20w echo lag hij 5 dagen achter, en met 25 weken bijna 2 weken....das dus een reden van opname, bloedverlies niet altijd.... ik heb van 25 tot 4 dagen na de keizersnee in het ziekenhuis gelegen met bedrust... onze zoon is uiteindelijk met 32 weken geboren, met een groeiachterstand van 5 weken....gelukkig is alles goed gekomen.... de hele ziekenhuisopname heeft bij ons ook veel stress veroorzaakt, dus ik kan me echt voorstellen dat je liever thuis bent.....ik deed dat in het begin ook, ben ook verpleegkundige en gaf ook als argument dat ik wel weet wanneer ik aan de bel moet trekken..... ik hoop dat je je kleintje voorlopig nog even in je buikje mag verzorgen....
mss toch stress of een gescheurd bloedvaatje?? vreemd dat ze niets hebben kunnen vinden. ik zou toch vragen om vaker op controle te mogen. wel wil ik je even gerust stellen. 2 weken geleden is een collega van mij bevallen met 29 weken en het kindje maakt het goed. moest wel even aan de beademing enzo maar het komt er door. tegenwoordig kunnen ze al heel veel doen en bij een geboorte met32 weken heeft je kindje een prima overlevingskans dus ik zou daar zo weinig mogelijk aan "proberen" te denken, zo voorkom je weer een hoop stress! heel veel succes! ik hoop dat het bloeden ondertussen al gestopt is!
Ik heb er geen ervaing mee en kan je dus ook geen tips geven. Wil je wel laten weten dat ik je dapper vind, blijf je gevoel volgen! Bij deze een dikke E-knuffel en hoop voor je dat de bloedingen stoppen en dat je verder een zo fijn mogelijke zwangerschap mag uitzitten... Groetjes Claire!