Goedemorgen allemaal, Ik heb hier al vaker topics geopend maar nu een topic met een aantal concrete voorbeelden. Zouden jullie mij adviezen kunnen geven hoe daar mee om te gaan? Of met mij te delen hoe jullie daar mee om zouden gaan? 1. Vanochtend was ik bezig met het aanbrengen van mijn gezichtscrème, mijn dochter wilde ook. Mijn crème zit in een glazen potje dus ik benoemde direct dat ik het potje vast zou houden en zij er wat uit mocht halen. Ook benoemde ik dat dit 1 keer mocht en ik het daarna weer op zou bergen. Ze was het met bovenstaande niet eens, begon wat te protesteren en toen ze merkte dat ze toch echt niks meer kreeg, volgde een driftbui (op de grond vallen, gillen, huilen en met haar handjes op de grond slaan, dit deed pijn dus de driftbui verergerde.) Ik blijf dan bij haar in de buurt en blijf goed luisteren en zodra haar bui ook maar iets verminderd, dan te benoemen dat ik zie dat ze boos is, haar proberen af te leiden, of dat ze bij mij of bij Papa wilt komen knuffelen. Ik weet niet meer precies hoe maar op een gegeven moment was haar driftbui over. 2. Papa stond op het punt om naar beneden te gaan en DL gaf erg eisend aan dat haar poppenwagen ook mee moest. Mijn man gaf gelijk aan dat ze dit anders moest aangeven en gaf het voorbeeld hoe. Haar directe antwoord daarop was nee. Mijn man heeft het nog twee keer aangegeven maar haar antwoord was en bleef nee. Ze wilde niet uitspreken: Papa wagen mee alsjeblieft. Dus mijn man besloot om zonder dochter en zonder poppenwagen naar beneden te gaan. Ik was nog boven met DL. Wederom een driftbui, eigenlijk precies hetzelfde als beschreven bij eerdere voorbeeld. (DL haar bui verergerde omdat haar vader wegliep zonder haar, naar mijn idee) Ik besloot op dat moment het wederom te negeren maar wel bij haar in de buurt te blijven en begon een liedje te neurieren om de spanning bij mezelf weg te houden (wielen van de bus die draaien rond ) Man was ondertussen geïrriteerd beneden en besloot naar boven te komen om DL midden in een driftbui op te tillen en maar naar beneden te nemen (met als doel haar te leren dat het op een gegeven moment klaar moet zijn) . Ik gaf aan (door middel van te gebaren laat maar en ga maar naar beneden) laat nu maar, negeren is even het beste want negatieve aandacht is ook aandacht. Man boos op mij, DL nog steeds volledig over de zeik. Dus heb haar uiteindelijk opgetild en heb haar op de bank gezet. Ik moest naar mijn werk. Dat mijn man en ik een goed gesprek mogen hebben over het op 1 lijn komen ten aanzien van opvoeding die is me duidelijk Maar soms die driftbuien. Ik vind het lastig om daarmee om te gaan, het heeft bij onze dochter geen zin als je haar compleet afzondert (gang of kamer)
Ik zou er wat minder aandacht aan besteden, ze probeert gewoon uit. Geen gezichtscreme geven, en al helemaal niet als ze erom gaat krijsen. (Dl snapt dat prima, die heeft 1x mijn labello gesloopt en vraagt sindsdien alleen nog poeslief of ze ook mag). En een issue gaan maken over hoe ze precies iets zegt? Ik zeg er wel 's iets van, maar ga niet eisen dat ze het daarna nog eens op de goede manier gaat herhalen. Dat mag ze dan de volgende keer laten zien.
Mee eens, volgens mij heeft ze die crème ook niet gekregen van ts doordat ze zich zo gedroeg. Mijn kinderen zijn 8 en 6 en moeten inderdaad wel netjes om iets vragen, anders krijgen ze het echt niet voor elkaar (nou ja heel soms wel ), maar met 2,5 jaar is het even uitleggen hoe het netter kan, maar het dan wel gewoon doen.
Ik vind dat je het hartstikke goed gedaan hebt! En ik denk idd dat jouw taktiek net iets handiger is dan die van je man. Maar daar komen jullie vast wel uit. Mijn man is ook vaak meer van de iets hardere aanpak maar inmiddels weet ie dat negeren vaak meer oplevert.
Volgens mij pak je het prima aan met die driftbuien hoor. Afzonderen werkt bij veel kinderen niet, tenminste niet op deze leeftijd, en het is ook niet nodig. Het enige wat belangrijk is bij een driftbui is dat je niet alsnog toegeeft aan wat je daarvoor hebt verboden. Maar je kind steun en troost geven, ze vindt het zelf ook echt niet leuk, dat kan natuurlijk wel. En het soort conflict dat je met je man beschrijft heb ik ook nog wel eens. Zo'n man zal het wel eens even aanpakken, ja hoor, en jij zit met de ellende... Terwijl je dan weet dat als je twee minuten wacht het over is, of dat je je kind met een grapje kan sturen zonder dat je een hele strijd moet aangaan, is nog vlugger ook. Mannen....
Dank je wel, fijn om te lezen. Soms denk ik wel eens: sjeemp die driftbuien komen die door een tekort aan opvoeding.
Prima gedaan hoor. 'Lekker' even laten razen en daarna troosten en kort even bespreken. Als dl me iets te commanderend is, zeg ik heel overdreven: 'mamaaa, wil je even helpen?' om haar het goede voorbeeld te geven. Vaak zegt ze dit dan na en dan is het alweer goed. Ik zou ook niet voor de tactiek van je man kiezen, maar obv alleen dit voorval zou ik niet meteen denken dat jullie niet op 1 lijn zitten. Je hebt allemaal je eigen aanpak. Ik geef mijn man wel eens tips en andersom ook. Succes verder! Kan echt een vermoeiende leeftijd zijn