Even een ergernis van me afschrijven... Ben benieuwd of het herkenbaar is. Zonet had ik mijn moeder aan de lijn die blij vertelde dat ze weer heel veel tweedehands kleertjes voor me had 'gekregen'. Nu komt ze wel meer aan met zulke cadeautjes die ik meestal beleefd aanneem, maar meestal bestaan de gulle giften uit tweedehands kleren die niet zo mijn smaak zijn. Echter komt achteraf vaak de aap uit de mouw dat de vriendin van wie ze ze 'kreeg' achteraf tegen mijn moeder zei: 'en, wat wil je ervoor geven? 20 is toch niet te veel voor deze mooie kleren?'. Ze doen dan met of het allemaal hele dure kleding is, terwijl het merken zijn die van de C&A, Hennes en Zeeman komen. Het is niet zo dat ik daarvoor mijn neus optrek, maar zelf koop ik mijn kleertjes bv liever bij de Zara omdat dat meer mijn smaak is. Wat me gewoon irriteert is dat deze vriendinnen (meer kennisen uit de kerk en de straat) volgens mij best weten dat mijn moeder niet zo'n kijk heeft op wat wel en niet dure merken zijn en tevens gewoon heel goedhartig is. Echter, zij heeft het niet zo breed en betaalt dus wel steeds bedragen aan mensen die het zelf financieel veel beter hebben, voor dingen die op Marktplaats dat bedrag zeker niet zouden opleveren. Ook denken ze volgens mij niet heel filantropisch aan mij, maar vooral aan hun eigen portemonee. Zo had moeder laatst bijna 40 uitgegeven aan een universeel meerijdplankje dat op alle wagens past, behalve op een Bugaboo die ik dus heb. En volgens mij wist de verkoopster best dat zoiets niet op alle wagens past, maar die informatie bespreekt ze dus niet met mijn moeder. Ik praat nu telkens als Brugman met mijn moeder aan de telefoon en telkens blijkt de zogenaamde Tripp Trapp voor 50 gewoon een mepper te zijn van de Kruidvat en voor het 'goedkope' meerijdplankje wordt veel meer gevraagd dan dat er bv op Marktplaats voor gevraagd wordt. Ik ben al deze 'vriendendiensten' nu echt zo zat!! Want ik voel me telkens bezwaard als ze weer met spullen aankomt die ik niet kan gebruiken. Dus nu heb ik maar eerlijk gezegd: 'Mam, heel lief, maar ik wil die kleding niet. Ik heb met vijf zakken kleding van schoonzus gratis gekregen die wel mijn smaak zijn en waarvoor ze niks hoefde te hebben. Zeg maar tegen je vriendin dat ik de spullen niet kan gebruiken omdat ik ruim genoeg kleding heb en hopelijk geeft ze je het geld terug'. En tevens heb ik haar eerlijk gezegd dat ik vind dat deze mensen misbruik maken van haar goedheid. En dat ze daar gewoon niet meer in moet trappen. Maar het voelt zo ondankbaar om dit tegen mijn moeder te zeggen, die het allemaal goed bedoelt! En aan de andere kant wil ik haar tegen zichzelf beschermen. Herkent iemand dit?
Gelukkig geen herkenning, maar het lijkt me wel heel moeilijk. Kan me voorstellen dat je aan de ene kant je moeder niet voor het hoofd wil stoten, maar dat je aan de andere kant het zat bent dat mensen misbruik van haar maken.
Ik herken het niet, maar vind het wel heel sneu voor je moeder. Wat lief dat ze zo druk bezig is met jou, ook al heeft ze het zelf niet breed. Zo jammer dat er dan mensen zijn die zo'n lief mens willen "bedonderen". Hopelijk snapt je moeder nu dat niet iedereen de beste bedoelingen heeft en dat ze de centen beter in haar zak kan houden. Of misschien vind ze het leuk om samen met jou marktplaats af te struinen, of naar een markt/rommelmarkt te gaan?
Ik herken het zelf niet, maar ik vind je niet ondankbaar hoor. Tijdens het lezen van je verhaal dacht ik alleen maar: zeg het eerlijk tegen je moeder. Ik begrijp dat je dat moeilijk vond maar je hebt het wel gedaan. Door het te zeggen weet je moeder nu hoe je er over denkt. Dat is echt het beste. Het feit dat die 'vriendinnen' haar volgens jou een poot uitdraaien is lastig maar verder niet jouw probleem of verantwoordelijkheid. Ook goed dat je daar iets over gezegd heb maar dat moet jouw moeder uiteindelijk wel zelf oplossen.
Nee, geen herkenning, maar wel zielig dat die 'vriendinnen' haar allerlei dingen verkopen die nog eens behoorlijk prijzig zijn. Moeilijk natuurlijk om zoiets tegen je moeder te zeggen, maar ik denk dat het goed is dat je dat hebt gedaan.
Poeh je zou bijna als je daar op bezoek bent even aankloppen en de zak zelf terugbrengen met de mededeling dat je genoeg spullen van je schoonzusje hebt gekregen..... VInd het heel zielig voor je moeder!
Niet herkenbaar, maar goed dat je het eerlijk tegen je moeder hebt gezegd! Aan je verhaal te zien, is ze te goedgelovig om zelf de ware bedoeling van deze mensen te zien, goed dat jij het haar hebt gezegd. Kun je niet vaak genoeg doen ook denk, want waarschijnlijk laat ze zich de volgende keer weer heel makkelijk overhalen, of denk je niet? Triest trouwens dat mensen misbruik maken van iemands goedheid! Bah zeg, ze weten bij wie ze het moeten doen..
Niet herkenbaar gelukkig maar inderdaad vervelend voor jou en voor je moeder! terwijl ze natuurlijk alles vanuit een goed hart doet voor jou. Hoe reageerde je moeder ?
Ze zei: 'ja, je vader zei dat ook al. Hè... nou, de volgende keer doe ik het niet meer'. Ik denk dat ze op dat moment er zelf ook wel een rare bijsmaak van heeft maar zich dan in een hoek geduwd wordt en geen nee durft te zeggen. Ik heb zelf ook wel eens gehad dat een collega een heel verhaal begon dat ik straks echt wel een duobuggy nodig had met twee kids, en dat zijner een had die echt heeeeeel handig was en... Toevallig had ze die niet meer nodig. Dus voor 100 mocht ik hem wel hebben. Heeeel aardig van haar maar als je op zo'n manier je spullen moet verkopen? Zet het op marktplaats, denk ik dan. Ik wordt soms echt boos als mensen zo gaan manipuleren om gelden misbruik maken van mensen die moeilijk nee kunnen zeggen. En al helemaal als ze dat in de kerk gaan doen. Allereerst is dat geen plaats om een handeltje op te gaan zetten en op de tweede plaats zou je van mensen die wekelijks in een kerk zitten wel andere normen en waarden verwachten.
Gelukkig niet echt herkenbaar! Maar zo irritant. Vind dat ook geen dingen die vriendinnen of kennissen doen. Dat is gewoon bezeiken vanaf de bovenste plank!
niet herkenbaar maar wel onwijs vervelend dat ze misbruik maken van je moeders goedheid goed dat je eerlijk tegen haar bent geweest hoop dat ze er ook een wijze les uit heeft geleerd het lijkt me erg moeilijk allemaal
Je hebt een lieve moeder met een goed hart en jij lijkt op je moeder. Heel goed dat je het eerlijk hebt gezegd, je wilde haar niet kwetsen maar er zijn natuurlijk grenzen.
Ik herken het ook niet maar indd gewoon eerlijk zeggen. Je moeder bedoelt het gewoon heel lief. Zeg anders tegen haar als ze graag iets wil kopen of ze dan een keertje mee wil gaan winkelen of zo.