De titel zegt het al " het onderwijs" en das nog al eens een ruim begrip! er zijn in de wereld zoveel verschillende manieren van onderwijs geven, zoveel verschillende opvattingen van wat goed is en wat slecht, ook nederland doet daar heftig aan mee ... van 2 keer per dag naar school tot aan invoering van continu rooster, en dan heb je ook nog weer verschillende vormen van continu roosters, je hebt ene vrije school je hebt openbare scholen etc. Maar ook scholen waar men vindt dat met de hand schrijven het beste is, en daar tegenover staan de " tablet " scholen... Voor ons was naast het gezinsleven welke in ons optiek nog al ondersneeuwde in nederland, het onderwijs een grote reden om te immigreren.. niet omdat wij vinden dat het in nederland allemaal zo slecht is, maar omdat wij ons niet meer konden vinden in de nederlandse kijk op het onderwijs. misten daarbij normen en waarden, stukje discipline, geen " u" meer zeggen, ouders die de overhand namen en scholen welke meer en meer werkten naar de hand van de inspectie dan dat ze daadwerkelijk bezig waren met hun eigen klas... er waren in ons optiek te veel regeltjes waar een school aan moest voldoen om volgens inspectie correct te zijn, maar daarbij werden er in ons optiek te weinig regeltjes / normen en waarden bij gebracht op school aan de kinderen. uiteraard heb je in elk land iets, en dit is ook geen aanval op nederland hoor... elke land zijn gebrek en zijn krachten maar ik ben erg benieuwd hoe jullie naar het onderwijs in zijn geheel kijken en wat vinden jullie nou de beste manier van onderwijs geven?
Voor mij is het 'beste onderwijs' geen vaststaand iets, in de zin dat het voor ieder kind verschillend is wat het beste is. Het beste onderwijs is voor mij dus onderwijs dat flexibel is, zowel qua inhoud als qua aanpak en dat daarin gezocht wordt naar de manier die het meeste aansluit bij het kind.
Het beste onderwijs bestaat niet. Het onderwijs is van teveel factoren afhankelijk, waardoor niet meer te bepalen is wat goed werkt en wat minder. Mijn dochter gaat naar groep 4 en ik hoop van harte dat ze de tafels erin gaan stamp. Lekker ouderwets klassikaal opdreunen. Verder ben ik wel voor individuele leerlijnen. Leerjaren worden los gelaten, dus een kind kan bijvoorbeeld in 7 maanden een schooljaar afronden en meteen verder met het volgende. Waarbij nog wel samengewerkt wordt. Leerlingen zelfstandig en ondernemend maken, maar blijven kijken naar het individu.
Leuke reacties! ik ben zelf echt wel ouderwets wat dat betreft hoor idd het instampen, regelmaat, respect hebben voor elkaar, maar vooral voor de leerkracht, strafregels schrijven als het moet etc. Maar idd individuele leerlijn kan voor een kind ook wenselijk zijn. is er een ideale vorm van onderwijs? denk niet dat er 1 handboek voor is, gelukkig niet, want dan krijgen we allemaal dezelfde kinderen... erg saai ook.. en toch ben ik wel voor klassikaal lesgeven op de basisschool, de lange lesdagen in nederland vind ik persoonlijk minder... tot hoe laat gaan jullie kinderen naar school?
Schooltijd van 8.30 tot 14 komend jaar. Vind ik persoonlijk niet heel lang. Ik kan mij verder vinden in NiekeKris haar reactie.
biedt idd ruimte om ook nog deel te nemen aan naschoolse activiteiten... hier hebben de kinderen maar les tot 12.30 uur... voorheen in nederland van 8.30 tot 15.15 uur vond toen der tijd wel erg veel tot 15.15 uur, als een kind daarna nog naar een sport wil / moet of andere activiteit, of wil spelen met een ander kind die iets verder weg woont? zeker in de zwemles periode vond ik het een gehaast van niks... al heb ik toen nooit geklaagd hoor, merk nu dat het ook anders kan en dat de kinderen er niet minder van zijn geworden! in mijn optiek juist meer kind zijn geworden
Ik vind onderwijs wat een creatievere draai aan lesgeven geeft wel fijn. Bv zoals Reggio Emilia. Er is een school hier die zo werkt, alleen zijn dat voor onze oudste veel te veel prikkels, dus voor een "ouderwetsere" school gekozen. Ik vind het goed als een school individueel naar een kind kijkt wel goed, maar tot op bepaalde hoogte. Ik vind een bepaalde verplichte standaard aanpak ook goed. Want alles individueel op een kind aanpassen ook niet realistisch, zo werkt de "echte" wereld ook niet. En zul je toch moet leren om mee te gaan in de grote stroom. Montessori is een onderwijsvorm die mij totaal niet aanspreekt en waar ik nooit voor zou kiezen.
Van mij mag er ook wel weer wat meer ouderwetse discipline terugkomen op scholen. Wij spraken de juffen en meesters aan bij hun achternamen (Juf T, meester H enz) Maar ook in de klas. Zie toch dat bij de juf van mijn oudste het een stuk makkelijker verloopt. Ze is streng, doch rechtvaardig. En vooral heel duidelijk. Maar ik vind het onderwijs in nl ook niet bepaald een hoogstaand iets. Gaan ze bij de kleuters de kleuterperiode bijna voorbij, terwijl ze in groep 3 en 4 geen bal meer doen dan dat wij 30 jaar geleden deden. Ik kon aan het einde van groep 3 net zoveel als mijn zoon nu doet/kan. En ik denk nog wel wel meer. En ik ben pas begonnen met letters en cijfers leren in groep 3. En als ik de CV voor groep vier bekijk, tja, ik snap echt niet waarom kleuters niet gewoon lekker mogen kleuteren. Het Noorse onderwijssysteem spreekt mij enorm aan. Maar ja, om daarvoor nou naar Noorwegen te verhuizen...
tuc, mag ik vragen waarom Montessori je totaal niet aanspreekt? Het sluit namelijk wel erg goed aan bij alles wat je aangeeft goed te vinden?
Ik ben een groot voorstander van het natuurlijk leren. Vandaar dat ik met een aantal anderen bezig ben met het opzetten van een vernieuwende basisschool. De intrinsieke motivatie van het kind wordt daarin leidend. Geen klassen, maar kinderen van verschillende leeftijden door elkaar. Net als in de 'echte' wereld. Waarom zou een kind van 4 niet samen met een kind van 10 kunnen leren over dinosaurussen? Mijn voorbeeld is het Finse systeem. Veel minder echte 'schooluren' maar spelenderwijs leren. Leren doe je volgens mij namelijk de hele dag door. Ik heb wel het gevoel dat onderwijsland heel erg in beweging is om ons heen....
Ik ben voor nu erg tevreden over de vrije school bij ons. En merk aan mijn dochter hoe leuk ze het vind. Maar ben ook erg voor het Finse school model. Ik ben ook nog erg zoekende in onderwijsland en dan met name voor kinderen met speciale behoeften.
Ik vind het te vrijblijvend en "ieder doet het op zijn manier". Ik vind het echt klassikale en nu doen we dit en straks dat echt niet zo verkeerd. Dat je kinderen daarin zelf wat laat beslissen is zeker niet verkeerd maar ik vind bij Montessori de keuze te veel bij het kind liggen. Tja moeilijk om uit te leggen.
De visie van Maria Montessori was dat een kind zelf aangeeft wanneer het iets wil leren, omdat het kind van nature een bepaalde nieuwsgierigheid heeft. Dit is even heel kort door de bocht maar daar komt het een beetje op neer. Mijns inziens is Maria vergeten dat kinderen ontzettend van buitenaf worden beïnvloed dat zij de sturing van volwassenen zeker wel nodig hebben. Het montessori kan heel goed voor een kind werken hoor, maar het moet ook bij een kind passen. Als ouders bijvoorbeeld alles voor een kind doen (thuis), dan zal het kind op school niet snel iets uit zichzelf gaan doen. Ik ben pro Dalton onderwijs: stamgroepen en kinderen leren zelfstandig te worden. Al zie ik dat vrijwel iedere basisschool wel een beetje Dalton, Montessori of Vrije school is. Adaptief onderwijs heette dat een paar jaar geleden. Onderwijs afgestemd op het kind. Nu gooit men dit ook onder het Passend onderwijs. Het onderwijs verandert elke paar jaar en het is er niet beter op geworden. Als men net gewend is aan bepaalde zaken, wordt het weer veranderd. Fijn die kabinetten
Kinderen bepalen zelf grotendeels wat ze willen doen (in de oorspronkelijke Montessorigedachte dan, op veel scholen nu gaat het heel anders, is de leerkracht sturender aanwezig of monitort in ieder geval flink en zijn er projecten en/of klassikale lessen (met of zonder Montessorimateriaal)), maar als ze dan voor iets kiezen, dan ligt wat en hoe ze dat 'mogen' doen behoorlijk vast. Bij ieder materiaal horen bepaalde lesjes, waarin een hele duidelijke, gestructureerde opbouw zit, dat is dus voor ieder kind hetzelfde, wat dat betreft is er geen 'eigen manier'. Op andere gebieden krijgen ze inderdaad wel behoorlijk wat vrijheid, maar ik denk dat dat tegenwoordig op veel reguliere scholen ook zo is.
Wat dat betreft ben ik zelf meer voor Jenaplanonderwijs. Dat is vaak vrijer. Ze werken er ook veel met projecten mbt wereldoriëntatie en vieringen (weekafsluitingen ed) nemen een belangrijke plek in. Maar wat dat betreft ben ik waarschijnlijk ook erg bevooroordeeld, omdat ik zelf op een Jenaplanschool gezeten heb. Wat ik wel erg jammer vond, was dat ik bepaalde basiskennis gemist heb (minpunt van de basisschool/leerkracht dus) en dat alle zelfstandigheid die ik op de basisschool kreeg, op de middelbare school 'afgekeurd' werd, daar moest ik precies doen wat de docent wilde, deels omdat ze dachten dat kinderen niet zelfstandig konden werken en plannen ed (minpunt van de middelbare school/docenten dus). Wel denk ik dat alle onderwijsvormen steeds meer naar elkaar toe 'kruipen'. Mijn kinderen zitten op een reguliere basisschool, waar ik heel veel gelijkenis zie met de 'onderwijsvernieuwende scholen'. Ze zitten er alleen niet in stamgroepen of combigroepen (gelukkig wel groep 1/2 bij elkaar), wat ik toch echt wel heel erg jammer vind.
Het ideale onderwijs bestaat niet, omdat elk kind anders is. Maar ook omdat elke leerkracht anders is. En daarvan is gewoon heel veel afhankelijk. Ik heb differentiëren binnen het 'traditionele' leerstof-jaarklassensysteem goed in de vingers. En ik weet daarmee goede resultaten* te halen. Daarbij gebruik ik dingen die ik uit andere onderwijsvormen heb 'afgekeken'. Er is wekelijks tijd op het rooster ingepland waarbij ieder kind aan eigen leerdoelen werkt. En ook dagelijks nadat ze in een les de verplichte stof af hebben, kunnen ze aan eigen doelen verder werken. Daarnaast gebruik ik dagelijk coöperatieve werkvormen en ik stimuleer op diverse manieren de zelfstandigheid. Nu met het gebruik van Snappets (digitaal systeem) voor de kernvakken, kan ik de leerlingen nog beter op individueel niveau volgen en helpen. Maar wel vanuit de basis dat veel instructie eerst klassikaal wordt gegeven. Ik denk niet dat je mij op een school zou moeten zetten waar volledig individueel wordt gewerkt. Ik zou er -in ieder geval de eerste jaren- vast een potje van maken. Dat is niet een stijl die bij mij past en die ik beheers. Terwijl omgekeerd hetzelfde geldt, denk ik. Een leerkracht die het geweldig doet op een Jenaplan school, zal bij ons niet tot zijn recht komen. En daarmee dus ook de leerlingen niet op een optimaal niveau kunnen uitdagen. Onderwijs is altijd een wisselwerking tussen ouder(s), kind en leerkracht(en). En omdat die factoren steeds anders zijn, kun je niet zeggen wat het beste onderwijs is. Wel blijkt keer op keer uit internationaal en nationaal onderzoek dat het onderwijs in Nederland gewoon goed is en tot het beste onderwijs ter wereld hoort. Het is ook wel typisch Nederlands om te klagen en te zeuren dat dingen nìet goed zijn. En tot een bepaalde hoogte is dat prima, want dat zorgt ervoor dat je gaat zoeken naar manieren om het beter te maken. Maar soms is het ook gewoon goed om stil te staan en te kijken naar wat je allemaal al goed doet, zodat je het kind niet met het badwater weggooit. Een 'vlucht' naar het buitenland voor beter onderwijs is in ieder geval i.m.o. voor het overgrote merendeel van de gezinnen absoluut onnodig. *resultaten: rotwoord als je daarbij alleen aan Cito denkt. Ik bedoel met 'goede resultaten' niet alleen maar inhoudelijk op het gebied van lesstof, maar veel breder. Dus ook de manier van omgaan met elkaar - samenwerkingsvaardigheden - zelfstandigheid - diverse andere vaardigheden zoals creatief denken, leren leren etc.
Waar ik trouwens ook niet goed in ben, is muziek / dans / drama e.d. Daar mis ik wel echt een vakleerkracht. Handvaardigheid en tekenen gaat nog wel. Maar muziek e.d. is, ondanks mijn pogingen er het beste van te maken, wel een beetje een sneu onderdeel als je bij mij in de klas zit. Gelukkig werk ik parttime en kan het nogal eens onderbrengen bij een andere collega.
Ik ben heel erg voor zelfstandig werken en individuele leerlijnen. Wij hebben gekozen voor een klassieke Montessori. De leermaterialen worden gestructureerd aangeboden, dat is genoeg voor dl om het op te pikken en in haar eigen tempo te verwerken. Ze geven ook (groeps)instructies daar hoor, en oudere kinderen werken samen met jongere etcetera. Super, zo leren ze samenwerken en krijgen zelfvertrouwen. De kinderen op onze school zijn overigens erg beleefd opgevoed, door hun ouders! (dat gaat verder dan 'u' zeggen, natuurlijk). Muziekles vind ik op school minder belangrijk, veel kindjes zitten al op de muziekschool.