Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere ouders.......aangezien ze hier binnenkort ook naar de "grote" school gaat Dus vertel je verhaal.......hoe ging het...hoe vondt je het......hoe gaat het nu......enz enz.....
de eerste schooldag: ik vond het vreselijk, dochter vond het geweldig. Ik miste mijn meisje en haar gezeligheid en vond het veel te stil zonder haar. Zij had het heel erg naar haar zin gehad en kwam uit school met een leuk foto overzicht van haar 1ste schooldag. Juf vond het ook prima gaan. Het afscheid ging ook prima, ik kreeg een dikke kus en een knuffel en toen ging ik de klas uit (hier breng je de kinderen gezellig in de klas en `s middags haal je ze binnen bij de deur weer op).
Hoi hoi, Hier nog niet officieel haar eerste echte schooldag, maar wel haar eerste wenochtendje achter de rug. Vooraf had ik al diverse keren een brok in mijn keel gehad, maar eerlijk gezegd viel het me alles mee! Ons meisje had er onwijs veel zin in, ze was wel erg verlegen toen we in de klas waren. Maar langzamerhand ontdooide ze en ging ze aan een tafeltje zitten om een kleurplaat te kleuren. Ze vond het leuk! Ze vroeg of ze mama mocht uitzwaaien en ging samen met de juf bij de deur staan te zwaaien. Tuurlijk moest ik even slikken, maar ik zag haar stralende gezichtje....helemaal goed. Ik ben ook eerlijk als ik zeg dat ik nu wat meer tijd krijg voor onze jongste! Zij moet altijd de aandacht delen met haar zus, nu is het voor haar qualitytime en zo zie ik het ook echt! Zo zijn we allemaal blij.....MAAR het is nog niet voor het echie dat is pas 10 april misschien dat ik dan anders praat
1e schooldag? Joris vond het geweldig, keek er onwijs naar uit. Heel vrolijk in de ochtend en ik zat met een brok in mijn keel. Daar ging mijn kleine mannetje. Hij had het meteen onwijs naar zijn zin op school en het ging ook heel goed. Ik daarentegen zat echt de minuten af te lezen van de klok. Wachten op het moment dat ik hem eindelijk weer kon halen... Zucht! Dat duurde echt een eeuwigheid. Dag 2: Joris ging voor het eerst met het busje naar school (speciaal onderwijs) en om hem niet te laten wennen aan het brengen halen, kregen we het advies; meteen doen. Prima... Ervaringen andere ouders gelezen, ging meteen goed. Joris vond het wederom geweldig. Het busje kwam hem halen. Hij meteen hup dat busje in en ik heb daarna echt een potje staan huilen. Wat vond ik dat vreselijk.
Ik moet al bijna huilen bij het lezen van dit topic. Dat wordt nog wat over 10 maanden. Ik weet nu al dat dat tranen met tuiten wordt (bij mij dan)
Ik lees even mee, hier gaat de oudste half april voor het eerst wennen. Ben heel erg benieuwd naar hoe verlegen ze zal zijn. Daar heeft ze thuis natuurlijk geen last van, maar zelfs als we bij de creche zijn waar ze toch al heel lang komt, kan ze nog steeds heel verlegen doen... En idd hetzelfde als oogappel. Heel fijn om wat meer tijd voor de jongste te hebben!
Ik lees ook mee Hier gaat de oudste 30 mei voor de 1e wenochtend. Zijn afgelopen vrijdag naar de open dag van de basisschool geweest zodat hij alvast kon rondkijken hoe of wat. Hij vindt het natuurlijk allemaal geweldig en komt weer bij zijn vriendinnetje van de peuterschool in de klas maar ik vind het erg spannend allemaal. Word zo wennen. Denk dat mama er meer moeite mee heeft dan zoontje zelf
aaaahhhh erg he dat we er zo`n moeite mee kunnen hebben. Ik denk nu alleen....aaaaahhhh wanneer mag e....want ze verveelt zich thuis. Maar ja afwachten tot de dag komt of ik dan ook nog zo stoer ben hahahaha.. Hier mag ze eind september....nu gaat ze al naar de peuteruurtjes..is erg leuk...vrijdags om de 2 weken van 13:00-14:15 zo kan ze al wat wennen. Ze wilt dan helemaal niet meer naar huis! Dus daar ben ik wel blij om dat ze het zo leuk vindt..... En idd herkenbaar dat we dan wat meer tijd krijgen voor de jongste...zij heeft het nooit gehad zoals de oudste...alleen zijn met mama Ze vraagt ook naar haar grote zus als die er niet is....zal ook wel wennen zijn voor haar straks. Maar leuk die verhalen meiden...zo kunnen wij moeders ons wat voorbereiden hahahaha.....
Het is weer even geleden dat de oudste twee voor het eerst naar de basisschool gingen. Zij vonden het geweldig maar waren de eerste maanden erg moe na school of tegen het weekend. Je ziet ze als kleine kindjes alleen ronddwalen op het schoolplein maar houden zich prima staande. Voor een moeder is het moeilijk en emotioneel proces. Ik heb ook tranen met tuiten gehuild de eerste dag. Je moet ze een beetje loslaten en dat is moeilijk maar wel heel goed voor je kindje. Toen de jongste naar de PSZ ging had ik van te voren afgesproken met een vriendin om ff te komen janken. Als ze straks naar school gaat ga ik het weer ontzettend moeilijk krijgen, gelukkig duurt dat nog 1,5 jaar maar dat vliegt ook om. De middelste werd niet goed ontvangen op haar eerste schooldag door de juf. Ze had geen tijd voor haar en voor mij, ik moest een kwartier in de klas wachten maar ik ben toen weggegaan. Ik heb toen, heel emotioneel, mijn zegje tegen gedaan toen ik mijn dochter om 12.00 uur ging halen. Heel veel sterkte, je gaat veel leren als moeder zijnde de komende jaren. Ook wel leuk hoor!
@Vonnie ik had het even moeilijk toen ze naar de psz ging maar hoefde niet te huilen....maar het is gewoon idd loslaten...moeilijk man! Wel vindt ik het super dat ze eindelijk van alles kan gaan leren.
Hier waren de honneurs voor papa. Ik was heel de dag aan het werk. Voordeel is dat je dan weinig tijd hebt om je druk te maken En dochterlief.. Die kon al maanden niet wachten. Die vond het geweldig. Feit dat ze al zo lang ook zo graag naar school wilde maakt het wel makkelijker
Ik heb onze oudste de eerste keer weggebracht. Zijn vriendinnetje van de psz en zijn vriendje uit de buurt zaten al op school in zijn klas. Hij kwam binnen, keek even rond, toen zag zijn vriendje hem. Die riep: Kijk Nick is er! en nam vervolgens Nick op sleeptouw en weg was hij. Heb niet eens een kus van hem gehad....waar hij minder last van had dan ik. Ik was hem dus ook echt meteen al kwijt. Bleek hij samen met vriendje naar de wc. Vervolgens buiten nog even door het raam gegluurd, maar hij zat lekker in de kring en deed lekker mee. en dat is gelukkig nu nog zo. Over een kleine 5 maanden gaat onze jongste.....ik weet dat hij het ook leuk zal vinden en hij start bij aanvang van het nieuwe schooljaar met zijn twee beste vriendinnetjes die ook dan beginnen, maar toch vind ik het opnieuw slikken.....
Hier geen tranen met tuiten bij mama, want die was gewoon aan het werk . Papa heeft hem gebracht en gehaald en dit ging supergoed. Zoonlief kwam huppelend weer naar buiten. Tussen de middag natuurlijk extra lekkere broodjes gemaakt met knakworst. Ik heb geen moeite met loslaten (tot op zeker hoogte dan) en onze zoon had er superveel zin in. Dus hier geen emotionele toestanden.
bij mij ook geen tranen hoor, maar ik vond het wel even lastig dat ik hem meteen kwijt was en niet meer wist waar hij was op dat moment en zonder kus de deur uit....dat doen we normaal gewoon niet. Maar het gaf in elk geval aan hoe enthousiast hij was, dat hij daar zelfs geen tijd voor had....
Ik heb ook niet zo n moeite met loslaten merk ik....maar het helpt wel als je kindje graag naar school gaat ....!
wat ik trouwens persoonlijk wel vervelend vind aan school... op kdv kreeg je altijd hele overdracht en wist je precies wat er gedaan werd dat is op school gewoon veel minder... heel logisch en niet echt erg maar wel heel jammer
Mijn zoontje is nu voor de 2e ochtend aan het wennen en gaat ook 10 april voor het eerst echt naar groep 1 , ik zag dat jouw dochter dezelfde geboortedatum heeft, oogappel!, ook 9 april 2008. Hij vond het niet erg gisteren dat ik wegging, ik had het er best even moeilijk mee. Vanmorgen vertelde hij dat hij het niet leuk vond om te plakken gisteren en te huppelen met gym ( hij was gevallen, een ander kindje huppelde nogal hard en toen viel hij). Toen ik vanmorgen weg ging, keek hij iets bedrukter dan gisterochtend. De juffrouw kwam alleen niet naar me toe vanmorgen en gistermiddag bij het halen, om te vertellen hoe het ging. Dat vond ik wel jammer. Maar het is wel een hele aardige juf, ze is hier ook thuis geweest voor een kennismakingsgesprek. Hoewel ik het bij de oudste allemaal eens heb meegemaakt, vind ik het toch wel weer erg spannend allemaal. Maar wel leuk. En het is ook fijn om wat meer tijd voor de jongste te hebben en voor wat andere dingen.
@miss40 dat is ook toevallig, een echt rammetje dus Gisteren is onze meid voor de 2e keer gaan wennen, toen ging papa mee. Maar dat was niet zo'n succes, toen papa de klas uit liep kreeg ze een pruillip en begon een beetje te huilen. Zo zielig....maar goed heb 's middags even de juf gebeld om te vragen hoe het ging. Het was gelukkig zo over en ze vond haar een stoere meid. Ze praat tegen alle kindjes en had goed opgeruimd....trots trots Het wennen vind ik wel een goed principe, maar nu krijg ik heel vaak de vraag wanneer mag ik weer naar school. Dan merk ik dat ze toch teleurgesteld is als het nog even duurt. A.s. dinsdag weer wennen, leuk hoor! En wat loslaten betreft heb ik daar ook niet zo'n moeite mee hoor, zeker als ik merk dat ze het helemaal leuk vind en als ze het goed doet!