Erg sneu voor je zoontje. Krap bij kas zitten of niet, ze hebben jullie wel een chocoletter gegeven, voor dat geld wat ze daaraan hebben uitgegeven kun je ook een leuk speeltje bij de action halen als je niet zeker weet of een kindje van 2 al een hele chocolade letter mag opeten.
Ik vind het sneu voor hem en niet echt normaal zeg maar. Wat zei ze erop dat je wel een stukje aan hem zou geven? Hebben ze meer kleinkinderen en gaat het daar hetzelfde?
Ze zei verders niet veel meer op mijn reactie,maar ik durf toch niet goed commentaar te geven,beetje weinig zelfvertrouwen zeg maar.. Ons zoontje is idd hun enige kleinkind.
Wat is dat toch raar altijd. Het lijkt wel of sommige opa's en oma's zodra ze kleinkinderen krijgen opeens zijn vergeten dat zij ook ooit ouders waren met kinderen. Ik snap daar nou echt niks van dat je volwassenen iets gaat geven een een kind overslaat. Kijk als je een baby van 3 maanden had gehad, had ik me er nog enigszins in kunnen verplaatsen. Het enige wat ik nog zou kunnen bedenken is dat je schoonouders misschien het cadeautje bewaard hebben voor 5 december (maar had dat dan even gezegd tijdens het etentje).
Ik ben dan zo iemand die dan heel overdreven zou vragen: "Nou oma, wat heeft de Sint dan voor 'Pietje' (jouw kindje) meegebracht?????
Nou dan had er zeker een lichtje moeten gaan branden bij haar! Hoezo bord voor dr kop, idd sneu! @verox ik ben echt niet altijd zo creatief maar met mijn kleine drift kikker zeker wel, dat word je vanzelf hihi Het 'actie = reactie' is iets wat je moet leren, en dat komt vanzelf wel.
Jammer.... Maar ik vind het wel goed dat je toch gereageerd hebt door je zoontje erbij te betrekken. Ik ben erg benieuwd hoe ze reageren als je man er iets van zegt.
@bosi33, tja, wat is raar?? In mijn optiek zijn ze wel heel anders in dingen, en doen ze de dingen compleet anders dan hoe ik ze zou aanpakken, op zich ieder zijn ding natuurlijk, maarkels merk dat er soms wel over mijn grens gegaan wordt, en ik vind het dan ook vervelend dat ik er niets van durf te zeggen,er is ook weinig belangstelling voor ons , maar ook voor ons zoontje,ze komen alleen bij ons met verjaardagen,dus drie x per jaar, terwijl we op een halfuurtje rijden wonen,en nu ik zwanger ben van ons tweede kindje wordt daar eigenlijk ook nooit iets over gevraagd, niet hoe het gaat met mij, niet met de baby, helemaal niets, ik heb er al veel gesprekken met mijn man over gehad, en hij geeft ook wel aan dat ze eigenlijk altijd al zo zijn,ook vroeger in hun gezin al,je kreeg je natje en je droogje zeg maar, en dat was het wel.... Hij ziet er dus ook geen heil in om het er weer met hun over te hebben, maar snapt wel dat het mij bezighoud en ook wel pijn doet, ik ben namelijk iemand van de kaartjes, en belangstelling tonen,en zomaar eens een bloemetje of kleinigheidje meenemen, maar ik doe dat ook al niet meer omdat het telkens voelt alsof ik een knal voor mijn kop krijg ofzo.. Maar ik zit er toch wel mee, sorry voor mijn lange verhaal
Ik vind het een beetje flauw.. Bedoel, geef dan het kind ook een chocoladeletter of iets. (Geen idee of die dat mag natuurlijk..) Mijn ouders, zusje en der vriend vieren ieder jaar met ons Sinterklaas. We hebben geen bepaald budget, ieder mag gewoon kopen wat hij/zij leuk vind om te geven. Wij doen dan niks voor de volwassenen, al kan ik het nooit laten om voor iedereen ook een chocoladeletter of iets anders lekkers te kopen en in te pakken. Maar.. mijn schoonouders doen er dus helemaal niks aan. Geven geen belletje, geen chocolaatje, geen pepernootje, geen klein kadootje... Helemaal niks.. Ook als ik ze uitnodig om het bij ons te vieren krijg ik als antwoord: ow nee verschrikkelijk! Daar doen wij niet aan mee! Vind dit ook eigenlijk best wel sneu voor onze zoon.. Omdat die opa&oma er dus nooit bij zijn. Met kerst hetzelfde, mijn ouders, zusje en der vriend doen voor ieder een kleinigheidje kopen en voor zoonlief dus ook nog iets kleins. Schoonouders doen weer nergens aan mij... Blijf het toch vreemd vinden dat opa's/oma's met zulke feesten zo apart moeten doen.