Hallo, ik heb zojuist ontdekt zwanger te zijn geworden door anti conceptie heen. Ik heb al twee zoontjes van bijna vier en bijna 1 jaar. Het was echt een enorme schok en ik kan het nog niet geloven, waar je normaal zo ontzettend blij mee zou zijn is nu zo anders. Ik weet dat ik het niet kan houden, dat dat de beste beslissing voor ons ia. Financieel is het niet haalbaar zeker gezien de toekomst is dat zo onzeker en ik kan nu twee al bijna niet aan. Ze zijn zooo druk en met werk en het verdere leven niet te doen bijna, ze slapen niet door enz enz, odat weet ik gewoon. Ook heeft mijn oudste een zware hartafwijking en hebben we al veel bij meegemaakt en de angst dat er nog een ongeznd kindje komt is ook groot. Het blijft toch zo moeilijk, het is zo dubbel, had nooit gedacht dat dit mij zou gebeuren en ik deze keuze moest maken. Liever had ik dit niet gehad en het een ander gegund die het wel erg graag wilt natuurlijk maar ik weet wat me te doen staat. Ik ben 5 weken nu dus kan met een pil het "ongedaan" laten maken. Zie er verschrkkelijk tegenop dat echt. We hadden net een leuk relaxd lang weekend voor de boeg en dit veranderd dat en je verdere leven. Want de vraag, waarom dwars door de anti conceptie heen, en wat als....ik miljoenen zou hebben, het een meisje zou worden nu of weer zo een mooi mannetje, wat als.... Ik zie mijn kinderen en zwangerschappen als een godsgeschenk, maar weet dat het dit keer niet wijs is. Zijn er mensen die dit ook hebben megemaakt en dirt willen delen?
Hmm dat is moeilijk, lastige situatie..Ik ben geneigd altijd te denken je raakt niet zomaar zwanger dat heeft zo moeten zijn. Het is zo'n geschenk om in blijde verwachting te mogen raken. Ik kan en wil niet over jou situatie oordelen, maar weet wel dat als ik om welke reden dan ook absoluut nooit meer zwanger zou willen worden omdat een kindje echt niet welkom is, dan zou ik of mijn partner zich laten steriliseren om er voor te zorgen dat er niet door de anticonceptie heen zwanger geraakt kan worden. Ik kan me voorstellen dat je ontzettend geschrokken bent, en je verscheurd wordt door je gevoel Ik wens je heel erg veel sterkte
ik kan je helaas geen advies geven... maar zou je alleen willen vragen om het rustig tot je/jullie door te laten dringen.. het is natuurlijk een schok als je er totaal niet mee bezig bent.. maar ik denk dat dit een eerste reactie van jou/jullie is. ik ben ook van mening dat toeval niet bestaat en er een reden voor is... heel veel succes met alles! liefs
Wat onwijs heftig zeg heel veel sterkte met deze beslissing en de komende tijd want het is niet niks zeg pff...
ja dat is een moeilijke beslissing,maar ik ben ook van mening dat je niet zomaar zwanger raakt..dit is echt een geschenk en ik snap dat je er niet op zit te wachten.maar ik zou er heel goed over na denken of je het laat afbreken want dat is ook niet niks en.ik hoop dat jullie er samen uit komen en idd al je echt geen kinderen meer wild laat 1 van jullie 2 zich dan helpen dan weet je zeker dat het niet meer kan.en ik ben van mening waar er 2 kunnen eten kunnen er ook 3 eten.en ja wat de toekomst brengt dat weet niemand.succes met je keuze
Bij mijn eerste ben ik ook dwars door de pil heen zwanger geworden. Ik was 20 en zat in een hel moeilijke situatie. Maar geen moment heb ik eraan getwijfeld om mijn zoontje wegte halen. Ik snap je situatie echt. Maar zoals al gezegd waar er 2 eten kunnen er ook 3 eten. Ik wil je geen keuze opleggen maar denk wel heel goed na voor je over gaat tot een besluit. Wat ik in je verhaal mis is hoe je man hier tegenover staat? En wat nu wel heel belangrijk is ongeacht je keuze 1 van jullie 2 moet zich laten helpen!!! Dit mag en kan niet nog een keer gebeuren.
Bedankt voor jullie reacties! Ik begrijp jullie want denk er ook zo over en mn man weet het ook niet, hij volgt mij gewoon. Ik weet gewoon dat het heel moeilijk gaat worden en wil mijn jongste ook alle aandacht geven zoals mn oudts dat ook de eerste jaren heeft gehad en 5 weken is nog heel kort. Tja steriliseren is ook geen optie want je weet nooit wat de toekomst brengt en als je het terug wilt draaien en dat gaat niet meer...ik ga echt kapot van binne gewoon...
Wat moeilijk. Sowieso niet makkelijk om op dit forum te plaatsen, de meeste hier willen natuurlijk zwanger worden en of kunnen het niet. Dus ik vind je sowieso dapper om het op te schrijven hier. Er zijn zo veel dingen over te zeggen, je weet dat de pil of spiraal of condoom nooit 100% is, dus je had andere akties kunnen ondernemen, onthouding of je laten helpen. Andere kant, tis gebeurd, nu moet je kijken naar wat verder. Ik vind een kindje heilig, in die zin, het moet gewenst zijn, en je moet in staat zijn t kindje t beste te geven en geen genoegen nemen met minder. TS geeft duidelijk aan dat het zowel emotioneel als financieel niet mogelijk is.... Is dat de toekomst die je voor een kind wenst? Ook al is het het lot. Houdt t lot rekening met onze economie?? Ik heb geen oordeel, niet voor of tegen, maar ik geloof er wel in dat je als toekomstige ouders je hart moet volgen... Sterkte!
Als ik het goed begrijp is een kindje nu financieel niet haalbaar, en kun je dat op het moment ook niet aan een kindje erbij. Maar zoals meerdere aangeven, als je echt geen kindje meer wilt, dan is stereliseren natuurlijk een heel goede optie. Maar in een volgende reactie geef jij aan, dat jullie dit niet willen met oog op de toekomst.. Bedoel je dat je dan misschien in de toekomst wel voor een volgend kindje zal kiezen en nu dit kindje weg wilt laten halen...? Daar zou ik echt heel goed over nadenken, want ik denk dat het heel moeilijk leven is voor jezelf wetende dat je het leven van jullie kindje hebt beëindigd, en over een paar jaar misschien toch wel weer wil. In je eerste post geef je ook aan dat je bang bent dat dit kindje ook misschien wel een zware hart afwijking kan hebben, maar als je dit kindje weg laat halen, en over een paar jaar toch wel weer zwanger wilt worden, dan kan dat kindje toch ook dat risico lopen..? Ik begrijp dat je bang bent om meerdere redenen, maar enerzijds zeg je een kindje niet uit te sluiten in de toekomst (want je wil geen sterelisatie omdat je niet weet wat de toekomst brengt) Je zegt ook dat 5 weken zwangerschap nog kort is.. Dat is zo, maar zo zijn je andere 2 kindjes ook "begonnen " Ik wil je zeker niet veroordelen, maar misschien is het verstandig om er toch nog eens rustig over na te denken..
Ten eertse ik vind het heel moedig dat je het onderwerp aansnijd! Is het misschien een idee om hulp te zoeken voor je twee drukke bengels? Dat een deskundige jou handvaten geeft om ermee om te gaan. Die je helpt om regelmaat te krijgen bij je twee kids? Wellicht als je dat onder controle hebt kan je een ander kindje aan. Ik zou het ook zeker even op je laten inwerken, zodat je dan een keuze kunt maken. Ik ken je financiele situatie niet dus ik kan daar niet over oordelen, het lijkt mij een onmogelijke situatie. Mijn eerste was ook niet gepland ik was toen nog aan het studeren lang leven de lol leven. Ik moest ineens zorgen voor inkomen en een stabiel plek. Het is me allemaal gelukt en ben inmiddels bijna 10 jaar verder. Soms lijkt het onmogelijke toch mogelijk. In ieder geval heel veel sterkte! En als je even je hart wil luchten je kan mij altijd een pb sturen.
Hoi, met het oog op de toekomst bedoel ik niet dat er er nog één overwegen als alles zo blijft maar mochten we ooit nog eens veel geld winnen echt heel weinig kans maar je weet het gewoon nooit ik vindt het zo definitief maar miss ga ik het toch doen idd we zien wel, nu eerst dit. Naar mate de tijd verstijkt wordt het twijfeln groter maar ik wil mn kinderen alles kunnen geven en in deze economie en maatschappij is dat gewoon haast niet haalbaar zo. Heb zelf altijd alles gehad als kind nooit hoeven werken oid en geld mee uit huis gekregen toen ik een huisje kreeg en dat was erg fijn, mn man zn moeder had niks en die heeft altijd alles zelf moeten sprokkelenen kon niet verder leren en baalt daar van...dat is dus echt iets om mee te nemen voor osn ook..
Ik weet niet of je hier wat aan hebt. Ik heb ook niet veel gehad als kind, maar was wel gelukkig omdat mijn ouders van mij hielden/houden. Veel speelgoed of de aller mooiste kleren boeide mij niet. Wat ik nodig had kreeg ik en meer hoeft niet. Geld maakt niet gelukkig. Geld is makkelijk. Maar toch is het geen middel waar je je vertrouwen op kan leggen want ookal heb je er vandaag veel morgen kan het zo veranderen. Wat je in je buik hebt is met geen geld te kopen. Het is en blijft een wonder. Ik denk dat je gewoon vertrouwen in moet hebben dat je deze kind ook kan verzorgen en opvoeden als je het maar liefde geeft. Je krijgt niks waar je niet tegen kan en uiteindelijk gaat het niet om het geld. Het word niet makkelijk als je voor deze kleintje gaat,maar je krijgt er zoveel voor terug....meer dan geld je ooit kan geven. Ik zou zeggen...vecht voor je kleine. Het is een mensenleven en die is zoooo kostbaar. Het zal niet makkelijk zijn. Maar ook jij kan het. Als je maar probeert om je kleintjes gelukkig te maken dan word je vanzelf ook gelukkig. (geen geluk in materialen, maar geluk in liefde). Succes!
Ik vertelde het verhaal net aan mijn man en hij zei tegen mij dat ik ook kan vertellen dat ik hetzelfde heb meegemaakt. Ik heb ook jaren geleden abortus gedaan. En ik heb er echt zoveel spijt van...het knaagt nog steeds behoorlijk aan me en moet er elke dag mee leven. Wat ik al zei...een mensenleven is te kostbaar om mijn eigen geluk voorop te zetten om eentje te beeindigen. Dit wilde ik nog even met je delen. Liefs,
hoihoi, Ik snap best heel goed je dilemma...wat ik je wel wil meegeven is dat ik ook niet uit een gezin kom met veel geld...ik vanaf mijn 15e een bijbaantje gehad...ouders konden ook niet bijspringen bij mijn studie dus lekker geleend bij (toen nog) ibg. hier schaam ik me niet voor en daarnaast dit is een investering dus dat geld verdien je wel weer terug. het belangrijks is dat je kinderen kunnen eten...kleren e.d. koop je zo duur als je zelf wilt en creativiteit brengt je een heel eind....maak iniedergeval voor jezelf een goede en realistische overweging om jezelf een gevoel van spijt te besparen.
aan uw reactie's te zien merk ik dat als je voor abortus zou kiezen, je een enorme spijt gaat krijgen en hier de rest van uw leven spijt van gaat blijven hebben! Mss toch maar gaan voor dit kindje want wie weet hoe je er voor staat als je abortus hebt laten uitvoeren...? Ik merk gewoon aan je dat je dit absoluut NIET wilt!
Pff dit is een niet zo aangename verassing voor jullie zo te zien! Ik begrijp dat je nu al genoeg hebt aan je 2 kapoenen en dat ze beide hun aandacht nodig hebben enzo. Ook als ge zelf al beseft dat het ECHT niet gaat dan is het mss beter om je verstand boven je hart te laten spreken?! Ik ben zeker niet voor abortus maar als er hier vb na een 2e kindje toch per ongeluk een 3e op komst is dan zouden we dat hier toch ook overwegen. Maar wij gaan na 2 kindjes wel direct voor een definitieve oplossing! Dan laat mijn man zich steriliseren na de bevalling van een 2e kapoentje zodat er geen "accidentjes" kunnen gebeuren! Praat er tegoei over met je man en zet alles nog eens tegoei op een rijtje eer je een beslissing neemt! overweeg je dan niet beter een sterilisatie als jullie toch geen kindjes meer willen?? Succes
Ik persoonlijk vind ook waar er 2 kunnen eten kunnen er ook 3 eten... Een kind heeft idd niet zveel nodig... Misschien als je besluit het te houden en het is een jongen.. Kun je de kleren van je andere kindjes gebruiken.. Is het een meisje kan je ook bijv. Kleren van marktplaats kopen... Het hoeft niet perse merk te zijn ofzo toch maakt die kinderen toch niet uit... Wtb een bijbaantje.. Vind ik eerlijk gezegd heeeeeel normaal... En dat ze misschien geen geld mee krijgen uit huis.. Tsjaa jammer dan niet iedereen krijgt dat... En dat geld voor school... Ze krijgen ook studifinanciering en je kunt daar evt wel nog voor sparen... En ondanks dat je twijfelt heb ik niet het idee dt je 100% achter abortus staat.... Als dit Zo is doe het dan aub niet want daar ga je spijt van krijgen en daar moet je wel elke dag mee leven... Als je besluit om het wel te houden... Dan komen jullie er echt we hoor Dan maar niks duurs en honderden euro's aan speelgoed Succes!
Lieve meid, Ik heb je verhaal gelezen en alle reacties daarop. Ik zit met een knoop in mijn buik en voel me verdrietig. Dit kindje heeft hier niet om gevraagd en wil wel dolgraag bij jullie zijn. Dit is vreselijk moeilijk begrijp ik voor jullie. Je man volgt jou merk ik... Meid, elk kind heeft recht op leven. Ik besef dat jij dat eigenlijk ook vind te lezen aan je reacties. Je wilt het beste voor je kinderen vandaar dit besluit. Maar ook indenk dat jij hier vreselijk veel pijn aan gaat beleven, en hierdoor achtervolgt gaat worden. Je gaat je schuldig voelen en het blijft knagen... Is dit dan goed voor de kindjes? Een moeder die verdrietig is... En de gevolgen hiervan? Denk goed na lieverd, ik geloof dat jij dit vanuit je hart niet wilt. Het komt echt goed meid, dit kindje wordt gelukkig bij jullie, geld maakt niet gelukkig, liefde wel! Houd vast meid en laat je niet ontmoedigen. Je bent sterker dan je denkt! Ik bid voor jou en je kindje! Liefs, Hadassa