Hallo allemaal, Mijn dochtertje van 19 maanden heeft van de ene op de andere dag ineens problemen met slapen gaan. Ze is sinds een week heel hard aan het huilen als we haar op bed leggen, terwijl ze normaal gesproken het heerlijk vindt om naar bed te gaan. Kan zo plotseling een soort van verlatingsangst ontstaan? Er zijn geen heftige of traumatische dingen gebeurd in haar omgeving. Ik ben echt aan het zoeken naar wat dit zou kunnen zijn. Gisteren zijn we ruim 3 uur bezig geweest met haar op bed leggen. Inmiddels heeft ze een nachtlampje en staat de deur op een kier met ook het ganglicht nog aan. Als ze ons niet hoort rommelen op de gang is het gelijk drama. Dit was voorheen echt nooit een problem, deurtje dicht en mevrouw viel heerlijk in slaap. Help, herkent iemand dit? Wat zijn jullie ervaringen? En is er iets wat bij jullie goed werkte? Ik wil gewoon dat ze weer lekker in haar velletje zit.
Hier is het gaande vanaf een ooronsteking nu ruim een maand geleden. Ik kan haar op het moment niet wakker in bed leggen terwijl dat altijd prima kon. Snap er niets van. Oortjes zijn schoon. Er komen wel kiesjes door.. Heb je de oortjes laten controleren? Verlatingsangst kan wel hoor! Of naar dromen? Vermoeiend is het in ieder geval wel.
Ja vermoeiend is het absoluut RoIn! Hier komen er ook kiesjes door, maar ik heb gewoon echt niet de indruk dat dat het is. Jij ook sterkte
Verlatingsangst kan heel goed, dat komt soms ineens weer een tijdje terug. Als ze het fijn vindt als je nog even blijft rommelen op de gang zou ik dat gewoon doen. Laat weten dat je in de buurt bent, als ze rustig is ga je weg. Meestal is het met een paar weken weer over.