Hoi Lola, welkom! Fijn dat je jezelf eventjes voorstelt, dat hebben we weleens anders gezien hier Word ik gelijk wel ff nieuwsgierig hoor... Hoe oud is je dochter, al 1 jaar geweest? En welke gezondheidsproblemen? We hebben hier allemaal ook allerlei uitzonderingen op de regel, dus ons is niks vreemd Ik ben zojuist de mmm in gegaan en hoop op deze manier onze 2e spruit mogen te krijgen en ik heb Reuma aan mijn bekken, wat ook niet geheel ideaal is verderop in de zwangerschap. Succes met bijlezen, je hebt hier een fanatiek groepje te pakken
Meid, ik zit gewoon met kippenvel.....ik heb dus ook reuma aan me bekken, ziekte van bechtrew. Mijn dochter word deze maand 1 jaar! En ik geniet er onwijs van maar me hart klopt zeker nog voor een 2e kindje.....bijzonder hoe sterk dat gevoel kan zijn he? Herkenbaar? Echter vind ik het wel spannend om hier te schrijven omdat ik wel wat anoniem wil blijven. Vorige keer wist iedereen dat we voor een kindje wilde gaan, ik maakte er geen geheim van. Maar merkte dat het ergens toch een druk gaf. Nu wil ik alleen dat me moeder en broer en me beste vrienden dat alleen weten zodat het nog een verrassing blijft en die "druk en vragen" minder zijn. Maar het is toch logisch dat je je voorstelt als je ergens nieuw bent? Zo kom je er ook alleen maar prettiger "in". Wat is mmm ook alweer? Ik ken wel ivf en iui maar gelukkig niet uit eigen ervaring maar van vriendinnen om me heen. Lijkt me zo naar om dat traject in te moeten. Ik besef me ook maar al te goed dat het heel bijzonder is dat we onze dochter toen (al) in de 6e ronde hebben gekregen. Hierdoor hebben we ook besloten binnenkort al te beginnen want je weet niet hoe het een 2e keer gaat, misschien weer zo snel maar misschien duurt het ook wel een jaar of langer. Bovendien is mijn man al 40 waardoor het voor hem ook niet "te" lang kan duren. Maar Mariska, ben benieuwd naar jou verhaal en gezondheid achtergrond..... Liefs Lola
wel leuk een fanatieke groep, hou er wel van om lekker te chatten over dit onderwerp. werk wel 3 dagen in de week dus overdag zal ik niet altijd even vlot reageren..... leuk
dat meen je? wow das idd bizar. Ik weet niet beter dat bechtrew onder "jonge" dames amper voorkomt, zo is mij in het ziekenhuis vertelt. En jij bent ook van 1985? jeetje.....wat bijzonder zeg.
Voor ons is het inmiddels al ronde 18 en krijgen wij inderdaad IUI, waarschijnlijk aanstaande vrijdag voor het eerst. Ik wist al meteen de eerste week ook na de geboorte van mijn zoontje dat ik graag een tweede wilde, wat ontzettend mooi om te hebben meegemaakt! Helaas sinds oktober 2012 al een aantal miskramen te verduren gehad (oorzaak onbekend) en nu slik ik dus al heel lang geen meloxicam meer, dit zou ook een oorzaak kunnen geven voor een miskraam. Nu bij teveel pijn gewoon een paracetamolletje, maar het liefst niets tot na de BV! dus nog minstens een jaar niet Mijn man heeft uit een eerdere relatie een zoon (6,5) ook met IUI vanwege te weinig zwemmertjes. Ws is onze combi beter, want ik ben toch alle keren spontaan zwanger geweest. Omdat het me nu qua rugpijn te lang gaat duren heb ik aangedrongen op opnieuw onderzoek en vandaar nu dus toch de indicatie voor IUI. Dit in een notendop, de rest kom je vanzelf wel te weten denk ik
wow wat een verhaal.....en wat knap dat je bv geeft zeg! ik heb vanaf het moment dat we zwanger wilde worden al besloten dat ik geen bv wilde geven omdat ik direct weer met medicatie wilde beginnen, liever een moeder die wat kan dan kramperen van de pijn en bv geven. Achteraf gezien maar goed ook.....want de 24u na me bevalling, nadat de adrenaline was uitgewerkt kon ik niet meer op of neer van de pijn. Ik was ook uitgescheurd omdat ik me dochter er "even" met 6 minuten uit had geperst. Ben er al super blij en trots op dat ik natuurlijk kon bevallen en dat ik het heb aangekund met alleen een pijnpomp omdat de ruggenprik niet mocht ivm de bechtrew. Maar ik heb 5 dagen op bed liggen kramperen van de pijn in me rug en benen puur door de reuma. Heb aan de tramadol gezeten, 6 stuks per dag. Heb dus weinig meegekregen van me kraamtijd omdat ik zo van de wereld was door de pijnstillers. Maar dit alles deed me direct na me bevalling al beseffen dat ik dit heel graag nog een keer zou willen meemaken en dat ik de pijn daarvoor graag wilde accepteren. Jeetje, ik word er gewoon emotioneel van dat ik "lotgenoten" tref die dit kunnen begrijpen.....
maar jeetje al 18 rondes bezig zonder enige medicatie? Ik slik indometacine en moet daar eerst mee stoppen voordat ik met de pil stop omdat dit miskramen en misvormingen/handicaps kan veroorzaken. Ik ga dus in september kijken wanneer ik kan stoppen. Ik gebruik ook humira injecties, deze gebruik ik alleen in als ik ongesteld ben geworden. Dit stilt iets de pijn.....maar knap dat je al 18 maanden zonder kan. Ik denk dat ik na 12 maanden al aan de bel zou trekken maar dat ligt er ook aan hoe ik me lichamelijk voel. Hoe heb jij je 1e zwangerschap ervaren als ik vragen mag?
Welkom lola Ik ben het andere lotgenootje uit deze groep met bechterew.... Ook heb ik de ziekte van crohn .... Ik ben ongeveer n jaar geleden voor de keus gezet door de artsen of nog n kind nu! Of niet meer ivm mijn ziektes en de daarbij komende zwaardere medicijnen Dus direct met de pil gestopt.... Alleen moesten wij de mmm (medische malle molen ) in omdat t zaad van mijn vriend niet goed bleek te zijn Afspraak stond en toen bleek ik toch zwanger te zijn God zij dank! Een dubbel wonder voor ons dus en nu alweer bijna 14 weken zwanger Maar mijn crohn is rustig maar mn reuma niet Heb intzettende rugpijnen.....nu al!! Hoop dat je iig groen licht krijgt van je arts!!! Heel veel succes en klus plezier gewenst alvast
De controles bij de vk waren een hel! altijd op dat harde bed grrrrr!! Het is bij mij al sinds mijn 16e denk ik sluimerend aanwezig, ik heb eens verslagen opgevraagd bij de fysio van toen en daar waren al aanwijzingen van klachten aan S.I. gewricht. Uiteindelijk is het pas 4 mnd na de geboorte van N. geconstateerd. De laatste weken heb ik met een van de fysio geleende bekkenband rondgelopen omdat ik nauwelijks nog vooruit kwam. slapen was ook echt niet fijn meer op een gegeven moment. Op zich gaat het wel zonder medicijnen, maar op sommige momenten ook absoluut niet (als er een actieve zit), maar ik heb ook nauwelijks medicijnen geslikt. ik durf er ook niet aan te beginnen om niet te wennen aan het effect ervan, want geen pijn voelen geeft zoveel rust, meer energie en vrolijkheid....ergo: verslavend en ik weet dat er nog eerst een keer hel komt! BV vind ik gewoon heel belangrijk (ieder voorzich uiteraard, ik kan je keuze heel goed begrijpen!!) en ik wil daarin geen concessie doen, tenzij het natuurlijk niet gaat, ik wil zolang ik kan zelf voeden, tot zeker 3 mnd (einde verlof) en dan weer aan de medicijnen voorgoed...het wordt onze tweede en laatste van ons samen...
Thx Mariska Ja moet idd over een aantal weken.... Maar ze kunnen toch heel.weinig nu ik zw ben..... maar deze pijnen had ik bij mn zoontje pas over dr helft en nu dus nu al!!!!
@ Naomy, meid wat geweldig voor je dat je in verwachting bent.....gefeliciteerd! Fijn ook dat het zo is gelopen zonder die medische molen. Oeh ziekte van crohn is ook heftig zeg, wat een pakket heb je. Balen dat het nu zo actief is. Hoe voel je je verder? Wil je weten wat het word of niet? Leuk zeg, ik kan ook niet wachten tot ik zover ben. Vond het zwanger zijn zo mooi en bijzonder ondanks de pijn..... @Mariska, knap van je dat je dat kan hoor! Ik kan niet zonder medicatie. Apart, tijdens mijn zwangerschap is het ook vanaf de 15e week slechter gegaan. Heb toen fysio gehad ivm bekkeninstabiliteit en ook een bekkenband gedragen. Dit ging door tot een week of 23. Heb toen zelfs het voorstel gekregen om een dag en nacht opgenomen te worden op de pijnpoli om medicatie te krijgen en slaapmiddel om bij te komen maar dit was met morfine en dat wilde ik niet voor me meisje dus heb het niet gedaan en mezelf hiertegen verzet. Toen ging het beter tot ik echt zwaarder werd, 33/34 weken. Gelukkig heeft me dochter zichzelf aangedient in de 38e week waardoor ik niet langer heb hoeven lopen. Maar de verloskundige en gyn hadden al besloten dat ik anders in week 40 ingeleid zou worden omdat ze niet te groot mocht worden anders zou ik het mogelijk niet zelf kunnen baren ivm me reuma. Jeetje meiden, ik vind het echt heel fijn dat ik jullie hier tref weet je dat!
Van harte welkom Altijd fijn om lotgenoten te treffen Nu ff koken, net m'n cv de deur uit gedaan. Ben echt rete zenuwachtig voor morgen, terwijl ik die vrouw al zo lang ken!
paracetamol hielp mij ook aardig, mag max 8 per dag! Een bekkenband kan ook verlichting bieden.....en idd fysio. Heb je morgen een gesprek/behandeling in het ziekenhuis Mariska? Ga ook ff eten en de kleine eten geven.
Lola, welkom! Ik heb niet echt een bijzonder verhaal , behalve dat ik net als jullie heeeeel graag zwanger wil worden natuurlijk. Morgen misschien testen. Nog geen geen ongi te bekennen.. Spannend!!