Hallo allemaal, Even mijn verhaal kwijt. Mijn zoontje is ruim 2 jaar oud. Toen mijn man en ik besloten voor kinderen te gaan, was ik de maand erna al zwanger. Ik kon het zelf ook bijna niet geloven. Nu zijn we voor de tweede al bijna een jaar bezig en zojuist word ik weer ongesteld. De eerste maanden dacht ik nog: ach, het is een ander leven. We komen minder aan vrijen toe en het komt wel. Maar nu begin ik de moed aardig te verliezen. Zij er mensen hier die dit ook mee hebben gemaakt. Ik vraag me af of er lichamelijk iets veranderd kan zijn. Ik heb tussendoor een koperspiraal gehad. Naar de dokter dus maar.. de molen in. Bah!
Er kan in die drie jaar zeker iets veranderd zijn. Je bent ouder geworden, wat effect kan hebben op je eisprong en de kwaliteit van je eicellen. Je hormoonwaarden kunnen anders zijn, waardoor de balans net wat anders is. De zaadkwaliteit van je man kan achteruit gegaan zijn. In combinatie met elkaar kan er soms net even niet een match zijn tussen jouw eicel en zijn zaadcel. Als je snel zwanger bent, dan is dat dus vaak een kwestie van puur geluk hebben en geeft dat geen garanties voor de toekomst. Heb je zelf al gecheckt wanneer je eisprong is? Je kunt ovulatietesten doen of gaan temperaturen. Misschien hebben jullie op het verkeerde moment gemeenschap of zitten er teveel dagen tussen. Zaadcellen leven gemiddeld 2-3 dagen. Weet je of je luteale fase binnen de normen van 10-18 dagen zit? Je kunt zelf eerst het een en ander uitzoeken voordat je naar de huisarts stapt. Succes!
Ik heb al een en ander uitgezocht. Wat ik merk is dat mijn cyclus korter is geworden de laatste jaren. Was het vroeger 28 dagen, nu zit ik geregeld op 24. Ik heb twee keer ovulatietesten geprobeerd zonder succes. Kruidvattesten bleken niet zo goed (las ik heir). Maar misschien begon ik wel te laat met testen. Ik vermoed dat eisprong veel sneller is na einde van menstruatie. Ik heb altijd een dag zeker dat ik donkere afscheiding heb, dan zeker 5 dagen ongesteld. En met een cyclus van maar 24 dagen schiet het dan al aardig op..
Eerste hier ook snel, tweede duurde 2 jaar. Bleek opeens pcos te hebben, kwam k pas later achter doordat t zo'n lichte variant was
Dat je cyclus korter geworden is, is niet erg. Hij zit nog ruim binnen de normen. Kom je beneden de 21 dagen, dan moet je je zorgen maken. Je luteale fase moet binnen de 10 en 18 dagen liggen. Als je niet zeker weet wanneer je eisprong was, dan kun je ook de lengte van je luteale fase niet berekenen. Zit je beneden de 10 dagen, dan kan het moeilijker zijn om zwanger te worden. Het kan inderdaad zijn dat je eisprong vroeger is, dan je denkt. Je cyclus is wat korter, dus kan je eisprong wat eerder zijn. Een ovulatietest is 1-2 dagen voor je eisprong positief. Je luteale fase kan op zijn hoogst 18 dagen zijn. Wat zou betekenen dat je op cyclusdag 5 al zou moeten beginnen met testen. En doortesten totdat je de piek gevonden hebt! Bij een korte luteale fase, komt je eisprong juist later in je cyclus. Ik zou dus proberen uit te zoeken of je een eisprong hebt en wanneer, en berekenen of je luteale fase binnen de normen ligt. Als je naar een arts gaat, zijn dit vaak ook de eerste dingen die gecontroleerd worden.
Dank. Hier heb ik echt wat aan. Laten we hopen dat ik eens zo'n vrolijke ovulatie-streep krijg en dat dat ook zijn vruchten afwerpt, om het zo te zeggen. Dank voor de tips! We geven onszelf nog 3 maanden, hebben we besloten, voor we naar de dokter gaan.
Ow balen, ts... Succes met het in kaart brengen van je cyclus! Ik was van de eerste ook nagenoeg direct zwanger. 2e duurde 5 maanden en de derde was in ronde 2.... Hopelijk is het voor jullie gauw raak.
Ik kan je de hand schudden, zo ongeveer. In 2012 een dochtertje gekregen; van haar spontaan, ontzettend snel zwanger (september pilstop; 8 december positieve test). Nu daarentegen... duurt het maar en duurt het maar. Wij zijn vorige week bij de huisarts geweest. Zij heeft ons door verwezen naar de gynaecoloog. Ik denk ook sterk dat er lichamelijk iets verandert is; ons dochtertje is geboren na pittige zwangerschap en bevalling die eindigde in spoedkeizersnede... Misschien dat daardoor ergens iets... ontstaan is ofzo... In ieder geval zijn we nu op een punt dat we het gewoon willen weten wat er 'in de weg staat'. Huisarts deed behoorlijk positief; we zijn zo oud nog niet, ons dochtertje kregen we snel... naderhand geen ziektes oid gehad. Ze zei dan zou je toch denken dat het dit x ook zou moeten lukken! Ik hoop maar dat ze gelijk heeft; zou prachtig zijn... Maar nu 6 januari eerst maar eens de gynaecoloog een kijkje laten nemen. Best spannend he; zo voor het hele traject staan, als het eerst wel gewoon lukte?
Hey meid erg herkenbaar beetje ...zelfde verhaal. 1e ronde zwanger, 2012 bevallen van een mooie dame... Nu bij de 2e wil het niet lukken...zijn onderhand ook bijna 3 jaar verder en zitten in de MMM, niet leuk maar het valt me tot nu toe nog mee. Hoop dat het voor jou ook meevalt. Blijft de vraag..Wat is het he? Net als jullie Renee en Poetje vraag ik het me elke maand weer af...waarom nu niet...de eerste keer zomaar... en nu niks nada.. Zwanger worden blijft met recht een wonder.
Wat een geluk dat jullie zo snel een kindje hebben mogen krijgen, Jammer dat jullie geduld nu op de proef wordt gesteld. Probeer er rustig onder te blijven er staat gemiddeld een jaar voor, anders even langs de arts gaan.
Wel een beetje herkenbaar... Bij de eerste was t ronde 4 raak en de tweede ronde 2... Nu in ronde 11 en inmiddels bij de fertiliteitsarts beland!! Het maakt je toch onzeker he... Hopelijk is t snel raak bij jullie!
Jahoor hier ook! Eerste in de een keer. En voor een tweede wil het hier ook niet lukken.. Na deze cyclus ga ik ook weer naar de huisarts, wil nu wel weten wat er is dan.
Zie dat jouw meisje net een paar maanden ouder is dan de mijne... Veel overeenkomsten! Mijn dochtertje is geboren dmv een spoedkeizersnede omdat ze zuurstofgebrek kreeg; ze was er bijna niet meer geweest... mn man werd midden in de nacht gebeld dat ie nú moest komen als ie de bevalling mee wilde maken, hij was nét op tijd... Ik was gelukkig nog bij bewustzijn, tweede keer ruggenprik proberen ging goed, anders had ik t zelf niet mee gekregen... Maar ik had hele zwangerschap al hypertensie; veel medicijnen en veel controle. Meisjelief had te weinig vruchtwater en een groeiachterstand. Ik had uiteindelijk beginnende zwangerschapsvergiftiging toen ik daar dus lag... Eerste anderhalf jaar wilde de gynaecoloog me niet terugzien; had er zelf ook geen behoefte aan. Datveranderde toen ze zo ongeveer twee werd... toen moest manlief nog overtuigd raken en inmiddels zitten we in ronde 14. Voelt raadselachtig en soms frustrerend; huisarts zei ook toen we daar twee weken geleden waren "hoeu voor ogen dat jullie al eens een kindje hebben gekregen, en snel ook nog!". Zoals zij praatte zou je denken dat je met geen mogelijkheid onvruchtbaar geworden kunt zijn... Na 6 januari zitten we dan ook in het medische wereldje. Hopelijk 'voor niets' en komt het alsnog 'vanzelf' goed, maar ik vrees ervoor...
Heey, Heel herkenbaar.. In april 2013 een prachtige dochter gekregen, nadat ik direct zwanger was. Bevallen middels een keizersnede In mei 2014 voor een brusje gegaan, in september een positieve test in handen, maar helaas een mk in november, waarbij ik ben gecuretteerd. Nu dus alweer ruim een jaar bezig zonder resultaat.. Zijn in augustus in het ziekenhuis geweest, daar wat standaard onderzoeken gehad, maar alles was goed. Omdat ik veel goede verhalen hoor, hebben mijn man en ik besloten om naar Gent te gaan en heb ik vd week een afspraak gemaakt. 10 maart kunnen we terecht, nog even geduld dus! Maar ik wil gewoon weten hoe het kan... We zitten in ronde 18 totaal, ronde 15 na de mk.. Bizar dat het zo anders is dan bij de 1e..
Dag meiden, zo herkenbaar, jullie verhalen! wij zijn eind november 2012 gestopt met de pil, begin januari 2013 een positieve test, en in september 2013 was ons meisje er In de zomer 2014 gingen we voor een tweede, en in augustus was het al meteen zo ver: een positieve test! helaas ging het in september mis, met een curretage tot gevolg en sindsdien.... niets meer we geraken maar niet zwanger! Sinds vorige maand naar de fertiliteitsgyn. Mijn bloed en het sperma van mn man zijn ok, maar een hysteroscopie toonde dat er mogelijk wat littekenweefsel voor een eileideringang zit (al dacht de gyn dat het zo weinig was dat het niet echt een probleem mocht zijn...) Nu sinds vorige week opvolging van de ovulatie en vrijdag waarschijnlijk pregnyl. In januari gaan ze de doorlaatbaarheid van de eileiders bekijken. Vandaag een slechte dag, ik heb echt schrik dat het bij ons nog lang gaat duren
Toen wij besloten voor een kindje te gaan raakte ik direct ronde 1 zwanger, zonder nog echt rekening te houden met ovulatiedagen enzo. Helaas is dit na 10 weken geëindigd in een miskraam. Inmiddels zitten we al weer in ronde 7. Ik snap het ook niet, waarom lukte het de eerste keer in 1 keer en nu niet meer? Deels is het gewoon een kwestie van geluk/pech hebben denk ik (kansberekening) en deels spelen de emoties ook nog een rol bij mij, denk ik... als een soort 'blokkade' zeg maar... Stress kan ook een negatieve uitwerking hebben. Veel succes en hou vol!
Ons meisje was een complete verrassing maar als we zo terugdenken was het dus in 1 keer raak (lang verhaal). Inmiddels zijn we sinds juli bezig voor een brusje en ja, je mag best weten dat ik er echt van baal dat het niet zo snel gaat als bij onze meid. Overigens willen wij de medische molen niet in als het niet wil lukken voor een tweede. Kleine meid komt niets tekort. Dit wil niet zeggen dat ik mama's die een andere keuze maken niet support hoor
Dit is een reactie op alle dames; Wat vervelend dat jullie geduld nu een stuk meer op de proef wordt gesteld. Ik kan me voorstellen dat dit rot voelt Het verbaasd mij dat meerdere huisartsen aangeven dat "het wel moet lukken want de 1e is er ook gekomen". Misschien was de 1e wel een enorm wonder en cadeautje??? Misschien speelde er toen ook al iets maar is dit niet opgevallen, omdat het dus snel raak was??? Een huisarts kan dit niet zien aan de buitenkant en ik stoor mij persoonlijk dan ook aan zulke opmerkingen :x Verder staat er 1 jaar voor om zwanger te worden. 12 Maanden is lang ja, soms dus 12x langer dan hoe lang jullie hebben moeten wachten op de 1e, maar een jaar er over doen valt wel binnen de normale norm. Hou daar rekening mee! Verder is het goed om met ovulatie testen en temperaturen je cyclus in kaart te brengen. De gyn zal hier om vragen en het is zonde van de tijd als je dit dan nog allemaal moet doen na het bezoek aan de gyn En dan nog een persoonlijke ervaring. De 1e keer was ik zwanger in ronde 2 (prachtige dochter) De 2e keer was ik zwanger in ronde 6 (helaas MA) De 3e keer was ik zwanger in ronde 2 (helaas vmk) De 4e keer was ik zwanger in ronde 9 (prachtige dochter) De 5e keer was ik zwanger in ronde 5 (eigenlijk ronde 4, in 1 ronde hadden we te laat geklust ) Na de 2 miskramen ben ik bij de gyn geweest waar uit hormoon onderzoek bleek dat mijn FSH iets te hoog was. Nader hormoon onderzoek bij de fertiliteitskliniek wees uit dat mijn AMH ontzettend laag was (0,31) voor mij leeftijd (ik kom vervroegd in De Overgang...) Ik zat zelfs nog maar minimaal boven hun behandelgrens voor IVF! Na maximale stimulatie groeide er slechts 1 follikel waardoor de IVF werd gecanceld en ik een escape IUI kreeg. Resultaat; zwanger! (De enige zwangerschap die tot stand is gekomen via de MMM). Nu spontaan zwanger, zonder hormonen of zkh hulp Kortom; zwanger worden en blijven is ECHT een wonder!!! Ik wens jullie veel geluk toe en hopelijk allemaal een goede zwangerschap op (korte) termijn!
Meid wat een heftige zwangerschap en bevalling. Phoe! Snap idd dat de gyn zegt eerste maar even rustig aan. Snap je gevoel van frustratie. pfff. hopelijk zal de MMM niet nodig zijn. Anders zou ik zeggen, laat het over je heen komen. De onderzoeken zijn goed te doen en mocht het tot bv IUI komen...ik vindt het meevallen qua belasting... Maar laten we van het positieve uitgaan en t niet nodig is.
Helemaal mee eens...zwanger worden en blijven is ECHT een wonder!!! Heb wel eens het idee dat ik een lot uit de loterij heb gewonnen bij de eerste.