Hai mutti * zwaai* Je hebt zeker wel negatievere entiteiten,maar je hebt buiten ook seriemoordenaars rondlopen Ik heb zelf ook wel wat minder leuke ervaringen,personen die best wel dreigend overkomen en goed hun best doen je bang te maken (wat soms ook echt wel lukt hoor) maar je zult je er dan toch overheen moeten zetten. Vervelend vind ik het pas echt als ze in je persoonlijke space komen,je fysiek aanraken op een niet vriendelijke manier. Of als ze zich dus laten zien op de manier van overlijden ,wat ik eerder noemde..al is dat niet negatief,het kan wel behoorlijk indruk maken. Toch zie je vaak wanneer je er al zo erg "inzit" je grenzen verlegt worden. Grappig is ook dat veel mensen bang zijn in het donker,terwijl ze er overdag net zoveel zijn alleen wanneer je moe bent en minder afleidingen hebt sta je er meer voor open.
Jeetje wat hebben sommigen enge dingen meegemaakt. ik heb ooit op de begraafplaats waar de ouders van mijn moeder liggen, gezwaaid naar een meisje (ik was een jaar of 5). Mijn moeder zag mij heel enthousiast zwaaien, en naar de 'kinder'afdeling lopen. Toevallig was er een beheerder aanwezig, en heeft ze gevraagd wie daar lag etc. Bleek het een meisje te zijn die van een schommel is gevallen, nek gebroken. Toen ik 9 was, zwaar ongeluk gehad. Bijna dood, en was dus al 'boven'. Werd weggestuurd door mijn favo tante. Achter haar stonden mijn beide opa's en oma. (die had ik nog nooit gezien). Paar keer mijn naam gehoord. Terwijl er niemand mij riep. Maar ik wilde het niet meer, vind/vond het te eng e.d. Op een avond kwam mij oma uit de tv. We (man toen nog vriend en ik) zouden net naar vrienden gaan. Man was net opgestaan, en ik keek nog heel even naar de tv. En *plop* daar kwam oma. Ik gilde gelijk 'oma' dus mijn man had gelijk zo iets van 'waar, waar, waar' (echt een held ) Mijn oma schrok van mij dat ik haar zag...En ging weer weg. Volgende dag kreeg ik een telefoontje van mijn moeder dat mijn opa is overleden. (Het waren geen man/vrouw). Oma was mijn echte oma, en opa was degene die mijn moeder in huis heeft genomen, toen haar ouders jong overleden.
haaai allwoman *zwaait terug* kan je verhaal alleen beamen zoals altijd haha Moet er wel bij zeggen dat ik ook een held op sokken ben in het donker ik haat het als ik het niet van te voren kan zien aankomen. op het gevoel na dan.
Ik slaap ook chronisch slecht meid,ook omdat ik mij niet altijd even goed kan afsluiten als ik moe ben.
Wat een verhalen zeg. Vind het heel interessant, maar eerlijk gezegd ook erg eng. Op mijn werk maak ik vaak dingen mee, werk in een café, oud pand en soms gebeuren er bizarre dingen. We hebben een lamp hangen (nou ja, wel meerdere maar die doen niet raar ) en die beweegt spontaan. Het begon met een beetje subtiel geschommel, net of er iemand een tikje tegenaan geeft of zo. Maar het wordt nu steeds heftiger, zat zaterdag met mijn collega aan de bar na sluitingstijd, we keken naar de lamp en hij bewoog niet een beetje, nee, hij slingerde. Daarna ging -ie rondjes draaien. Zo bizar, en ook het enige wat er 'uit zichzelf' beweegt daar. Een oud collega van me heeft eens een duw gehad toen hij stond te vegen en mijn andere collega voelde tijdens een afsluiten iemand met een hand over haar hoofd aaien. Zolang het bij het bewegen van een lamp blijft (ik heb zelf niet zulke enge dingen meegemaakt als mijn collega's gelukkig), vind ik het niet zo heel eng. Maar prettig is anders. Alle collega's beamen het verhaal van de lamp, terwijl we niet van elkaar wisten dat dit gebeurde. Thuis gelukkig nog nooit echt iets meegemaakt, wel soms een naar gevoel gehad, dat er iemand was. Een vriendin van me is toen langs geweest om het uit huis te halen en sindsdien voelt het stukken beter.
ik vind dit echt zo interessant!! ik probeer me er altijd helemaal voor af te sluiten (tenminste, dat denk ik) omdat ik er echt bang voor ben! maar toch heb ik al veel dingen mee gemaakt. vroeger als kind had ik het al vaak zei mijn moeder. daar herinner ik mij niets meer van. wel op oudere leeftijd. zo bv op 16 jarige leeftijd: ik ging babysitten op een kindje van 3. ik moest om 6uur daar zijn. ze vertrok om 7uur maar zo konden we nog even kennis maken enzo. bij het binnenkomen van dat huis voelde ik het al! en na een kwartier zaten we over geesten te praten :S die vrouw was heel chaotisch, heel vies, ruimt niets op, maakt niet schoon, pakt iets uit de kast of schuif en laat die gewoon open staan. omdat ik mij daar niet op mijn gemak voelde pakte ik de kleine op en ging bij mijn moeder zitten. om 5 voor half 6 zorgde ik dat ik weer daar was om naar buiten te gaan moest ik door de keuken waar alle kasten en schuiven openstonden. omdat ik dit op een of andere manier eng vond deed ik voor ik vertrok altijd eerst alles dicht! savonds doe ik de achterdeur van slot, open en alle kasten en schuiven staan weer open! heb er nooit meer een voet binnen gezet! ook heb ik op heel veel foto's waar mijn zoontje opstaat orbs staan. ander ding: ik zat met mijn moeder aan de keukentafel kipfilet te snijden voor de bbq! tussen de woonkamer en keuken is een gang van 10 meter waar een dressoir staat en computer meubel ed. ineens draaien mijn moeder en ik ons hoofd om :S kijken elkaar aan en vroegen tegelijk en heel verbaasd: hoorde jij dat ook?? we hebben beide luid en duidelijk: Neej! gehoord... op zijn hollands... terwijl we toen in belgie woonden! heel raar ook gebeurd het regelmatig dat daar een schap in het washok naar beneden donderd, steeds als we het over geesten hebben. pas geleden stond ze in de badkamer en hoorde ze een mannenstem Ho maar of Oma ofzo zeggen... hier bij mij thuis: mijn dochtertje heeft een loopauto die allerlei geluidjes maakt. alles doet het behalve de sleutel. als je die omdraait hoort hij normaal gesproken een startende motor na te doen.... maar dat doet hij dus niet meer. hij doet het wel als wij op de bank zitten of zitten te eten en soms wel 3x na elkaar of verschillende keren verspreid over de dag en avond. heel raar is dat! ook voel ik me wel vaak bekeken enzo maarja, dat wil niets zeggen... zo had ik vroeger (toen ik nog thuis woonde) ook altijd het gevoel dat iemand me achterna rende op de trap of iemand me bij mijn enkels kon pakken als ik op mijn bed zat met mijn voeten op de grond enzo
ow, en bij mijn broer gebeuren er ook hele rare dingen! hun hebben een hele hoge kast in de keuken waar ze dingen zetten die ze niet zo vaak gebruiken. zo staat daar een bus azijn in. (hun eten alleen spagetti en lasagna en friet dus gebruiken ze nooit) die staat in het midden van de plank want normaal staat daar nog kattenvoer enzo voor (om maar even te zeggen dat die niet op het randje staat!) sochtends komen ze beneden... en het stinkt er naar azijn.... ze lopen de keuken in en zien de fles azijn open op de grond liggen. kast was dicht! :S ook hebben zij sinds kort een dochtertje en ze horen vaak iemand lopen op de babyfoon of ze horen, als hun dochter ligt te slapen, iets op het kamertje. hetzelfde geluid zeg maar alsof er iemand met een voorwerp langs de spijlen gaat. dan kan je zeggen dat doet hun dochtertje zelf door de tut langs de spijlen te laten glijden maar het kind is een maand oud en kan haar tut nog niet zelf pakken of vasthouden, laat staan er mee tegen de spijlen slaan... ook hun honden en katten doen af en toe heel raar! slaat hun achterdeur dicht als hij openstaat. dit terwijl hij een beetje afhangt... als je die deur op een kier zet dan gaat hij vanzelf open. dus het is heel vreemd dat hij met een klap dichtvalt...
get, ik moet deze verhalen helemaal niet lezen, brrr... ik ben zo goed in mezelf bang maken, vooral als ik alleen ben. Laatst ook zat ik op de bank en begon de bank te schudden, dus ik denk, wtf! een geest! 10 min later hoorde ik dat er een aardebeving was geweest. Pfff...