De oudste daar hebben wij wel een half jaar naast gelegen vanaf dat hij 1 jaar was. Het ging vanzelf over en soms ook weer nachten niet. Hevige verlatingsangst. De middelste slaapt nog weleens bij ons maar eigenlijk alleen als hij ziek is. De jongste ligt nog heel af en toe in een babynestje tussen ons in. Slaap is hier heilig dus we doen wat werkt en 350/365 nachten per jaar ligt iedereen hier gewoon in zijn/haar eigen bed. Doe wat goed voelt en wat werkt. Ik vind zelf die angsten en ook dat het onveilig zou zijn grote onzin.
De kinderen mogen altijd bij ons in bed liggen als ze ziek of bang zijn of gewoon niet alleen willen liggen, maar de vaste slaapplaats is hun eigen bed. En dat vinden ze prima. De oudste kun je prima bij je in bed hebben, maar de jongste is echt een ramp. Draait elke 5 seconden om waardoor je uiteindelijk 2 volwassenen en 1 kind hebt die amper geslapen hebben... Dus die slaapt bij ziek zijn ook in eigen bed, en dat vind hij prima. Leuk hoor dat samen slapen, maar ik heb er gewoon geen behoefte aan om ze altijd bij me in bed te hebben. En onze kinderen hebben echt geen hechtingsstoornis opgelopen Ik denk dat je een kind van 19 maanden echt prima mag aanleren dat slapen in eigen bed gebeurd. En ja daar gaat bij gehuild worden. Maar ik zou dan wel even wachten tot ze niet meer ziek is