Marieke, ja geweldig ontroerend als zo'n kleintje op je buik ligt, ik kan niet wachten en ik ben zo nieuwsgierig naar hem. Willen jullie proberen zwanger te raken van een 3e?
Spannend, was jij degene die voor een 3e wil gaan of hij, of allebei? Mijn man wil het bij 2 houden..ik heb altijd gedroomd over een groot gezin. Maar wie weet krijg ik hem nog wel zover..
Ik begrijp je heel goed en vind dat je het heel mooi verwoord: je bent niet verdrietig om een jongentje, maar om het afscheid van een dochter. Veel geluk in je zwangerschap, ik wens je een prachtige, lieve zoon toe waarmee je een superfijne band opbouwt!
Gefeliciteerd, een jochie! (al zou ik de volgende keer bij de echo om nog een bevestiging vragen want stel dat...) Het is helemaal niet raar dat je je zo voelt hoor. Tuurlijk ben je blij met een ventje in je buik alleen je moest even omschakelen, afscheid nemen van het plaatje dat je had bij het krijgen van een dochter. Niks mis mee!
Echt van ons beiden. Héél af en toe roept mijn man ook nog een vierde te willen maar denk niet dat we zó ver zullen gaan.
Ik begrijp je volkomen! Bij mijn eerste totaal geen voorkeur maar bij de tweede toch wel licht naar een meisje. Niet omdat jongens niet leuk zijn (ze zijn geweldig!!!!) maar omdat ik het koppelde aan mijn eigen jeugd en moeder. Spelen met barbies etc. De tweede is ook een jongen en heb nooit gedacht was hij maar een meisje. Maar inderdaad wel. Het is ook niet dat ik meisjes of jongens leuker vind maar een beeld wat je erbij hebt en de herkenning. Toen werd ik weer zwanger en het maakte me deze keer echt helemaal niks uit. Zag nu helemaal zitten 3 jongens maar nu dus een meisje. Ik ben naar de speelgoedwinkel gegaan en alleen maar naar barbies lopen staren haha. Zal je straks zien dat ze een echt stoer meisje is dat niet van barbies houdt. Maar ik zal nooit minder blij zijn met een jongen.
Wat leuk een jongen! Gefeliciteerd! Ik snap het gevoel heel goed, bij mij ging het niet om geslacht (heb een jongen en een meisje, 2 jongens was ook superleuk geweest) maar door het feit dat het bij 2 blijft... Ik moet echt afscheid nemen van de wens van een 3e kindje, wat er nooit geweest is, maar al wel in mijn hart. En dat wil niet zeggen dat ik niet gelukkig ben met de huidige 2.
Eppo hier ook hoor, ik had er zelfs wel 4 gewild (mocht mijn lichaam het toelaten enzo Maar als ik 4 tegen mijn man zeg kijkt hij al helemaal gauw de andere kant op Een 3e krijg ik misschien nog voor elkaar
Bij de eerste 2 maakte het me niks uit en vond ik het ook super om 2 jongens te hebben. Nu zwanger van de derde en om aan de verwachtingen van de buitenwereld te kunnen voldoen had ik hoop op een meisje, want dit wordt toch echt de laatste(denk ik). Nu weer zwanger van een jongetje en tegen mijn eigen verwachting in, verscheen er bij het zien van het piemeltje een grote glimlach op mijn gezicht! Ik ben er echt super blij mee en hoop echt een gezond kindje te mogen krijgen, want het is niet voor iedereen weg gelegd om "zomaar gezonde kinderen" te krijgen! Maar in het begin bekroop heel soms het gevoel bij mij dat het toch wel jammer was dat we geen meisje krijgen. Ook omdat de omgeving veel zegt in de trent van; ja, je hoopt wel op een meisje nu en het is zo bijzonder om een meisje te krijgen vanwede de moeder dochter band En straks mensen die in onwetendheid zeggen: wat jammer he dat het weer een jongen is! Heb het gevoel dat je je moet verdedigen omdat je weer een jongen krijgt! Ieder kindje is welkom en een wonder! Ben super blij maar begrijp jou gevoelens volkomen!
Heel logisch en eerlijk van je dat je het zo voelt. En die hormonen helpen niet bepaald mee hoor. Gewoon even aan toe geven. Wat zal je straks genieten van die kereltjes van je.
So true, ik merk ook dat ik soms reacties krijg van; oh... (gecondoleerd) haha. Echt raar is dat! En mensen reageren minder enthousiast
vaak wordt het je meer door de buitenwereld opgedrongen dat je beide "soorten" moet hebben. vreselijk irritant. ik heb 3 meiden, en ik kreeg bij mn laatste zwschap echt steeds te horen...hopelijk nu een jongen he?! mn man heeft t nog steeds zwaar te verduren met die reacties pffff. ben zo blij met mn meiden! alle 3 totaal verschillend! tuurlijk, een jongetje had weer heel wat anders geweest, een beetje onbekend zeg maar. maar ik mag me heel gelukkig prijzen met mijn 3 gezonde kinderen! dat kan helaas niet iedereen zeggen....
k krijg nu ook vaak de opmerking dat er nu toch wel een meisje bij moet zitten. Nou niet dus..onze zoon krijgt er 2 kleine broertjes bij (ben zwanger van een tweeling) Oh nou dan ga je zeker wel voor een vierde? Nee dus! Tuurlijk vond ik het even jammer maar ik ben straks hopelijk gezegend met 3 gezonde boys. Bij ons is dit echt de laatste zwangerschap dus er komt geen meid, tut wel lekker met ons enige nichtje
Wij hebben tot nu toe steeds te horen gekregen dat het een meisje zal zijn, maar er is geen enkele echoscopist geweest die dit met zekerheid durft te zeggen... Ook steeds maximaal 75% zekerheid. Na de 4e keer gaan we er nu wel vanuit dat het een meisje is en wordt alles in huis qua inrichting en kleren daar dus op aangepast... Mocht echter blijken dat het toch een jongen is, dan zal ik daar zeker ook even bij moeten slikken, maar ben ik daar even blij mee... Dus ik snap het wel...
dat is echt idioot! was zo blij dat dat hier voorkomen was omdat wij het dus niet wisten. na geboorte was iedereen gewoon blij. Als onze derde eraan komt willen wij het wel weten en vertellen we niks. ik wil geen reacties over dat 3 zoons zielig is ofzo :x
Groot gelijk, dat is trouwens hetzelfde met namen heb ik gemerkt. Heel iets anders maar we zitten nu over namen na te denken en ik realiseer me dat ik dat helemaal niet met familie/vrienden moet bespreken, want als je eenmaal een leuke naam vindt dan zegt mijn beste vriend weer; nee dat vind ik niks en dan ga ik weer twijfelen, of mijn moeder vindt het weer niks, ik ga het nu alleen nog maar met manlief bespreken en verder niemand meer, als wij de naam leuk vinden wordt t em! Ze horen het wel als het definitief is
haha ja precies! hoewel... de naam van mijn oudste komt van mijn moeder. had er nog nooit van gehoord terwijl het gewoon een Hollandse naam is.
Een naam kiezen is best ook persoonlijk, voor een ander klinkt iets als afgezaagd of oudbollig of ordinair en ga zo maar door, terwijl je zelf een prettige associatie kan hebben met een naam