Idd gewoon nee zeggen, maar van te voren aangeven is makkelijker. Voet bij stuk houden. Het word makkelijker
De vorige keer wisten wij met 16 weken al dat we een jongen zouden krijgen. Super leuk om alvast te shoppen en spulletjes te knutselen, naaien etc. Deze keer wil ik het niet weten, vriend liever wel maar blijft bij mijn keuze. In de omgeving alleen maar reacties als; dat is toch niet handig, dat houd je niet vol... etc. Om die reden blijf ik JUIST bij mijn standpunt. Het lijkt me echt een leuke verrassing om het bij de bevalling pas te ontdekken. Ik word nu wel steeds nieuwsgieriger, had ik voorheen eigenlijk nog niet. Tijdens de echo's zal blijken of ik niet toch stiekem ga spieken
Ik heb hem in Antwerpen gehad en daar vroegen ze expliciet of we het wilden weten, maar wel heel snel en op zo'n manier dat ze er vanuit gingen dat het antwoord ja was. Mochten ze het niet vragen, dan zou ik het tijdens het consult gewoon even zeggen- gewoon voor de zekerheid.
Wel wrang haha. Deze zwangerschap kunnen we het sneller weten dan ooit en besluit manlief dat we het dit keer niet willen weten Ok met mijn toestemming maar toch hahaha.
Hier juist andersom. Twee keer niet geweten en het was zo bijzonder om het pas bij de bevalling te zien Maar nu zou ik het eigenlijk wel willen weten. Dat lijkt mij ook bijzonder. Alleen wil manlief het dan echt geheim houden. Dat lijkt me wel moeilijk.... Maar ben wel heel nieuwsgierig of we nu de meisjeskleding weg kunnen doen of het nog even moeten houden Wat betreft volhouden. Gewoon niet meer van gedachten veranderen
Ik ben ook altijd heel nieuwsgierig, maar dit was echt iets wat me echt niet uitmaakte... ik wilde het niet weten bij mijn dochter. Nu echter, wil ik het super graag weten... Het was trouwens wel zo toen ik op de OK lag, dat ik mijn kindje zag en vervolgens werd ze weggetrokken voor de apgar score waarbij ik dus er achteraan moest roepen: halloooo gaat iemand me nog vertellen of ik een jongen of een meisje heb gekregen? Vroeger wist 5% het en nu weet 5% het niet zei de gynaecoloog... Gelukkig bedacht mijn vriend op tijd dat het geen goede grap was om te zeggen; jongen.. ipv MEISJE...
@Marije1980 ik zeg doen het is ook erg bijzonder het wel te weten. Je hebt weeeeeken voorpret. Dat geheimhouden valt best mee. Ook als je samen bent het over de baby hebben en niet over hij/zij. Ik heb het beide keren geheim weten te houden ondanks al het vissen en raden van de omgeving. Om dat laatste te voorkomen kun je ook volhouden dat jullie het ook niet weten
@Liefde1978 Nee na twee eerder keizersnedes weet ik uit ervaring dat grapjes op dat moment niet op zijn plaats zijn. Ik hoop dat ze deze keer het doek even willen laten zakken zodat ik baby zelf uit mijn buik zie komen en dus ook het geslacht zelf kan zien.. pffff als ik aan dat moment denk krijg ik al hartkloppingen Volgens mij kan ik die spanning op dat moment niet aan haha. Een keizersnede is al spannend genoeg.
Hier wisten we het 2 keer niet. De eerste zwangerschap was ik zo nieuwsgierig maar het wel volgehouden. Ik weet niet hoe het is om wel te weten of er een jongen of meisje in je buik zit maar ik vond het echt zo'n superleuke verrassing tijdens de bevalling!! En ik gaf het vooraf altijd aan als ik een echo had, het is namelijk meer gewoon dat je het wel weet dan niet...
@vintage rosé... Nee zeker niet. Het was ook helemaal niet goed met haar. Ze was bijna transparant. Ze moest direct vers bloed krijgen uit een ander zh. Ze had een extreem laag hb. Merk wel dat ik nu juist extreem zenuwachtig ben. Ook de reden dat ik de eerste jaren bang was om nog een kindje te krijgen, maar het verlangen werd zo groot dat we er toch weer voor gegaan zijn. Ik denk dat de meesten super verrast zullen zijn... Ik vind het echt leuk dat je het nu niet wilt weten, wij willen het nu juist wel. Ook een beetje praktisch omdat alles roze is
Dat kan ik me als mama heel goed voorstellen! Hopelijk gaat dit keer alles goed. Wij wisten het bij de tweede ook hoor. En gelukkig maar want van roze moesten we naar blauw Nu heb ik alles van beide dus de noodzaak om t te weten vanuit het praktische ontbreekt. Ik hoop ook echt dat ik er goed aan doe. Niet dat ik achteraf zoiets heb van het wel weten is toch leuker.
@vintageRose... nee het is echt leuk, geloof me! Het gespeculeer van iedereen waardoor je gaat denken - oh zou het dan toch een meisje, of zou het dan toch een jongen zijn? Op een bepaald moment, was er bij ons geen twijfel meer, terwijl het toch echt een 50-50 kans blijft... Het was zelfs zo erg, dat voor de spoedbevalling, ik nog 5 minuten met mijn vriend heb gevraagd omdat we toch echt voor de zekerheid ook een jongensnaam paraat moesten hebben hihi Het grappige is, dat die jongensnaam nu de naam wordt voor het kindje als het een jongetje zou zijn
Ooh wat spannend zeg ts nu maar volhouden! Ik wist bij beide kinderen het geslacht, maar nu ik steeds vaker lees over het geslacht niet te willen weten lijkt het mij toch wel een leuk idee. Ik zou 9 maanden op zijn van de (gezonde) zenuwen. Fantaseren speculeren ooh lijkt mij geweldig! Wij hebben pas besloten dat er een derde komt mocht het ons gegund zijn. En door dit topic ga ik toch wel twijfelen om het geslacht bij voorbaat niet te willen weten. Succes!!
Ja vooral dat volhouden he ?! Voor de meiden die het niet wisten hoe lang hebben jullie genoten van het verrassingseffect?? Ik vraag me af of je er niet na 5 minuten aan gewend bent?! Dan duurt de verrassing me te kort tov 26 weken voorpret haha
Kan ik niks over zeggen, ik was denk ik nog 3 jaar verrast geweest als het een jongen was geweest... Wij wisten het zo zeker de vorige keer, maar nu ben ik echt super benieuwd. Ik ga het niet volhouden tot november haha Laat mij over een maand of 2 maar verrast worden hihi
Wij weten ook niet wat het wordt. Heb eigenlijk geen tips voor de nieuwsgierigheid hihi.. Ik ben ook erg benieuwd! Vooral omdat ik tot een aantal weken heel overtuigend dacht dat het een meisje was en nu ineens weet ik het niet meer! Ik vind het vooral leuk dat iedereen ook vermoedens gaat doen en je heel veel leuke reactie krijgt op het feit dat je het niet weet en niet wil weten. Wij kijken vooral uit naar het moment dat ons kindje op m'n buik gelegd wordt en we dan pas weten met wie wij kennis gaan maken!
Bij de eerste wisen wij het ook niet. Het speculeren was echt heel leuk, ik en vele anderen met mij waren overtuigd dat het een jongen was. Alleen mijn vriend mn vader en een kennis dachten dat het een meisje was. Voor mij was de verrassing dan ook heel groot dat we een meid kregen. Nu weten we het wel en dit is ook leuk en vooral makkelijker met zodat we weten wat we allemaal moeten kopen. Maar als we evt nog een 3e willen denk ik dat het dan weer een verrassing blijft. Dat is wel erg leuk hoor.
Bij onze dochter wisten we niet of ze een jongen of meisje zou zijn. Dit wilde we dit keer weer. Bij 8,12,en 20 weken echo nog geen vermoeden. Tot we zelf thuis de filmpjes zagen die we op een USB stickje hadden meegekregen van de 20 weken echo. Zagen we toch zeker 2 sec een piemeltje in beeld. Toen toch maar aan onze eigen verloskundige gevraagd of we het goed gezien hadden via mijn telefoon waar we het bewuste filmpje toen opgezet hadden. En ja bevestigd
Waar ik nu dus benieuwd naar ben.. Hoe lang duurt de euforie als je t niet weet?! Ben je er na een paar minuten/uren aan gewend en is t verrassings effect dus van korte duur?! Ik twijfel of ik de verrassing bij geboorte zo leuk vind dat t opweegt tegen weken voorpret
Tja het duurt geen dagen, bij mij iig niet. De volgende dag toen iedereen in onze directe omgeving wist dat we een meisje hadden was het verrassingseffect wel over.