Nou, gister heb ik mijn partner gezegd, dat er drastisch dingen moeten veranderen, omdat ik hem anders de deur uitzet. We hebben een relatie van 7 en een half jaar. 2 kids. Hij is computer verslaafd, kan geen baan volhouden. Ik heb net een opleiding van een jaar achter de rug en ben nog bezig met stage. Hij doet sinds kort ook een soort traject. Tot nu toe, houd hij het vol (maar hoelang denk ik dan). In dat jaar dat ik op school was en alles, zat hij thuis. Hij deed helemaal niets in huis. Dus als ik thuiskwam, kon ik boodschappen doen, de afwas, koken, de kinderen en de rest van het huishouden. En maar zeuren en klagen dat hij deed, dat de kinderen zo druk waren (kon hij niet gamen). Zo gaat het eigenlijk al veel te lang. Hij heeft dus gister beterschap beloofd. Ik heb zoiets: we zien wel. Eerst zien, dan geloven. Waarschijnlijk gaat het even goed en dan zakt het weer in. Ik ben er eigenlijk klaar mee, maar wil hem deze kans nog geven. Hij moet ook echt zijn best doen, want mijn gevoel voor hem is aardig minder (bijna weg).
Mijn man heeft een hobby? Ik moet eerlijk zeggen dat ik een hekel heb aan mannen die constant aan het gamen zijn, je doet je best je kids leuk, sportief en gezond op te laten groeien, dus niet 24/7 achter de tv en pc en tsja een gamende man...dat is een half uur per dag leuk, maar als het verder gaat vind ik dat altijd zo'n afknapper Succes!
Dank je. En idd, een enorme afknapper. En niet alleen zielig voor de kinderen, maar ook voor mezelf. We hebben al 5 jaar niets leuks meer gedaan, laat staan met z'n 2en. Mja, het lijkt te zijn doorgedrongen. Maar hoelang houd hij het vol...
Jeetje wat een situatie! Er is inderdaad pas ook een uitzending uit die serie over een man geweest die computerverslaafd was. Ik denk dat heel veel mensen, heel, heel erg onderschatten hoezeer dat ook echt een verslaving is. Net als alcohol of drugs. Ik weet niet of het computeren in het algemeen of meer specifiek gamen is, maar ik kan als ex-gameverslaafde daar wel over meepraten. Bij mij ontstond het tijdens een ziekteperiode waarin ik niets anders kon dan zitten en gamen was de enige afleiding die ik had. Ik ontmoette mijn man en toen werd het iets minder, maar toen hij mee ging spelen liep het weer vreselijk uit de hand. Gelukkig ben ik er mee gestopt voordat er echt gevolgen aan zouden kleven, maar daar ben ik van overtuigd, dat had ik niet gekund zonder de hulp van God zelf, want zonder had ik dat niet gekund. Het lijkt me belangrijk dat je man contact zoekt met verslavingszorg. Volgens mij zijn er inmiddels ook programma's voor computer- en gameverslaving. Heel veel sterkte voor jou en je gezin!
Inderdaad Canna, iedereen doet altijd zo lacherig over een game verslaving, maar als je even buiten nederland kijkt en naar de VS dan schrik je je wild, daar is het al echt een overbekend probleem wat ook nog eens voor lichamelijke beperkingen lijdt. Epine hoe hou je het vol zeg...5 jaar geen leuke dingen doen brrr dat zou ik niet vol kunnen houden.
Kan me dit goed voorstellen. Knap dat je hem nog een kans geeft. Hoop dat hij het met beide handen aanpakt. Good luck!
Nou, we zijn weer een paar dagen verder en hij doet enorm zijn best. Een beetje te. Stom he. Het beklemt me nu een beetje, hij wil bijn 24/7 mijn handje vasthouden (bij wijze van). Het is ook nooit goed. Mja, het is deze keer in ieder geval doorgedrongen. Ik hou jullie op de hoogte.
TJa stekker eruit en dat ding ergens neerplanten waar hij net weet (mocht hij niet luisteren) wie niet horen wil.... Sterkte hoor, zou dr helemaal gek van worden. DUs schop onder de hol en hem letterlijk zeggen wat je van hem wil op welk moment (mannen zijn niet van de hints, ook niet de duidelijkere)
volhouden hoor je verdient het niet dat je vent dit doet!!1 jullie hebben samen kids/huis/relatie!!!!