Ik heb hier al eens eerder een topic geplaatst, omdat ik ongepland zwanger ben geraakt door de pil heen. Mijn vriend en ik zijn er nog steeds niet helemaal uit over wat we moeten doen, maar ik denk toch dat het houden gaat worden. (sorry als ik iemand voor het hoofd stoot! Ik wil het kind graag houden, maar de situatie is alles behalve ideaal; jong, geen hoog inkomen (wel vast), geen eigen plek. Mijn vriend wil het niet houden en ik wil hem geen kind opdwingen) Ik ben nu 8 weken zwanger en we weten het sinds 24-4. Gisteravond heeft mijn vriend het bij hem thuis verteld. Wat er precies is gezegd weet ik niet, maar zijn ouders zijn not amused. Ik moest vandaag de hele dag werken en heb nog geen kans gehad om het aan mijn moeder te vertellen. Ik wilde dit graag nog even uitstellen omdat ik het als eerst aan alleen mijn moeder wil vertellen, dit kan 's avonds niet en ik werk fulltime van 8.30 tot 18.00. Maar zijn ouders willen nu dus per se vandaag een gesprek met mij én mijn moeder. Ze willen niet morgenavond komen (dat kwam niet goed uit) en vrijdag gaan ze op vakantie. Mijn moeder is vanavond pas rond 20.00 thuis, zijn ouders zullen rond 21:30/22:00 hier zijn. Dus nu móét ik het vanavond aan mijn moeder gaan vertellen. Ik weet alleen echt niet wát ik moet zeggen en hoe ik dit moet gaan uitleggen. Ik ben gewoon bang voor de reactie die ik ga krijgen, hoewel ik niet verwacht dat mijn moeder boos zal worden. Maar ik ben wel bang dat zij en mijn 'schoon'ouders heel erg op abortus gaan hameren en daarbij dus mijn gevoel ondersneeuwen. Vooral tegen het gesprek met zijn ouders zie ik op. Ik vind het ook echt niet fijn dat ik gedwongen ben om het nu te vertellen in plaats van op mijn eigen moment en manier. Ik hoop dat iemand mij een beetje tips of advies kan geven. Ik weet niet of iemand hier iets mee kan, maar ik vind het in ieder geval fijn om mijn verhaal op te kunnen schrijven zodat het uit mijn hoofd is! Alvast bedankt.
Wat een moeilijke situatie. Het lijkt mij ook heel heftig voor je moeder dat ze dezelfde avond gelijk met je schoonouders om tafel moet. Misschien wil ze het eerst wel even laten bezinken. Wat ik mij goed kan voorstellen. In dit geval zou ik er voor kiezen om het je moeder vanavond te vertellen. En je schoonouders melden dat vanavond echt geen optie is. Ik vind het wel heel goed dat je schoonouders op de hoogte zijn en de kans is groot dat het voor jou ook heel prettig zal zijn dat je dit met je moeder kunt delen. Ik wil je heel veel succes wensen en ik hoop dat je je in geen geval laat dwingen of overhalen tot een abortus. Dit is echt jou keus! Veel succes en sterkte.
Lastig zeg! Lijkt me een moeilijke beslissing. Maar bedenk goed dat het jullie beslissing is! Je ouders en schoonouders mogen hun mening wel geven, maar jij en je vriend maken de beslissing. Tenzij je nog thuis woont? Dan snap ik dat het voor hun een ander verhaal is. Hoe moet je t vertellen? Begin met zeggen dat je bang bent voor hun reactie en dat je het ook niet gepland hebt.....ik hoop voor je dat ze begripvol zijn en dat het gesprek meevalt.
Pff, lijkt mij idd lastig, maar hoe oud zijn jullie als ik vragen mag? Dat jij nu zwanger bent is een zaak van jou en je vriend en wat je (schoon)ouders daarvan vinden is hun zaak. Ik zou het ook gewoon aan je moeder vertellen als jij eraan toe bent en niet laten dwingen door je schoonouders. Maar goed, welke beslissing je ook neemt, zorg dat het JOUW beslissing is, kijk naar wat jij wil en laat je wat dit betreft niet beinvloeden door anderen, want jij bent degene die dit voor de rest van haar leven zal beinvloeden.
Hallo, wat een lastige situatie zeg. Als ik jullie was had ik de keuze gemaakt te wachten met het vertellen tot de ouders terug kwamen van vakantie. Zo heeft iedereen wat meer tijd om tot bedaren te komen, konden de ouders genieten van hun vakantie en had je alle tijd gehad om het aan je moeder te vertellen. Persoonlijk vind ik dat de ouders van je vriend niet ala direct een gesprek kunnen eisen omdat de dag erna ze niet 'uitkomt'. Ik vind dat ze wat meer begrip hebben moeten tonen in jou situatie. Ik neem aan dat ze begrijpen dat het een heel heftig moment voor je moeder en jou zult zijn en je daar eerst rustig met je moeder voor moet gaan zitten. Ik snap zeker dat de ouders van je vriend ook bezorgd zijn en graag om de tafel willen zitten van hoe nu verder en ik begrijp dat ze dat graag voor de vakantie doen. Persoonlijk vind ik het niet handig geregeld denk ook niet dat je ma meteen zit te wachten om vanalles te bespreken daar heb je nog tijd zat voor. Persoonlijk zou ik de ouders afbellen en vertellen dat je dit moment met je moeder samen wil beleven, vertel dat het voor jou moeder zeker heftig aan zou komen en dat dat wat tijd nodig heeft om logische beslissingen te nemen en verder te denken van wat nu. Wat je ook doet ik wil je veel succes wensen. Een jonge moeder zijn is niet niks maar een kindje is zeker een geschenk waar je trots op mag zijn!
Allereerst, gefeliciteerd dat je toch het kindje wilt houden! Het is inderdaad wel heel opdringerig van je schoonouders.. Weten hun dat je het nog niet verteld heb aan je moeder? Hoe dan ook, het is ook JOUW kind. En jouw schoonouders hebben hier niks over te zeggen. Je zegt dat je niet verwacht dat je moeder boos word. Dan denk ik dat zij het wel voor je op zal nemen. Verder zal ik voor je duimen dat het geen heel zwaar gesprek word. Laat je nog even weten?
Allereerst heel veel sterkte met de beslissing.. het is geen makkelijke maar vooral erg belangrijk is; bij twijfel niet doen!! Het is een heel erg aangrijpende beslissing die je de rest van je leven zal blijven achtervolgen, ook al sta je er voor 100% achter. Uiteraard is een kindje dat ook, maar daar krijg je ook weer zoveel voor terug.. Jammer dat je schoonouders je zo voor het blok gezet hebben en ik hoop voor je dat ze je niet in een abortus gaan pushen. Praat met je moeder, vertel wat er gebeurd is en hoe jij er over denkt. Dan zal ze je kunnen steunen in het gesprek vanavond, want als ik het zo een beetje inschat laten die mensen zich niet zomaar aan de kant zetten.
Bedankt voor de lieve reacties! Ik schiet er meteen al vol van. Ik ben bijna 19 (3 weken) en mijn vriend bijna 21. Piepjong zijn we dus niet, maar ook niet oud. We zijn nu ruim 1,5 jaar samen en tussen ons zit alles echt wel goed. Ik zou het liefste ook mijn moeder de tijd willen geven om na te denken en rustig alles te bespreken. Maar zoals Within al zei, laten mijn schoonouders zich echt niet afschepen. Ik heb ook tegen mijn vriend gezegd dat ik me niet echt gerespecteerd voel en dat ik het ook niet respectvol tegenover mijn moeder vind. Ik had het liefste ook gewacht met vertellen tot ze terug waren van vakantie, maar mijn vriend wilde dit per se. Hij vond dat we het lang genoeg uitgesteld hadden en hij wilde het kwijt. Ik weet ook echt dat het mijn (onze) beslissing is. Maar ik wil geen baby op de wereld zetten die door de familie om hem heen niet gewenst is. Hoewel ik er ook wel van overtuigd ben dat zodra hij/zij er is, iedereen hem niet meer kan en wil missen. Het is wellicht enorm wennen en aanpassen, maar het kan wel. Ik ben bang dat ik enorme spijt ga krijgen als ik voor weghalen zou kiezen, daar sta ik bij mezelf gewoon niet achter (bij andere wel, maar mezelf zie ik dat niet doen). Pff, mijn moeder smst dat ze over 30/45 minuten thuis is. Verstand maar even op 0 denk ik.
Het is JULLIE kind dus JULLIE moeten bepalen hoe je de toekomst ziet. Jouw schoonouders kunnen jou niet dwingen om het vanavond al te vertellen aan jouw moeder, en al helemaal niet om langs te komen om het te bespreken. Mochten jullie besluiten om het kindje weg te laten halen, dan heb je nog voldoende tijd om hierover na te denken. Er zou dus voor jouw schoonouders geen haast moeten zijn om vanavond nog met jouw moeder te praten. Dit kan ook na hun vakantie, dat geeft ze gelijk de gelegenheid om het nieuws even te laten bezinken. En jouw moeder ook. Veel sterkte gewenst met deze beslissing!
jeetje wat een nare situatie zeg! Ik vind het nogal ongepast dat je schoonouders aandringen op een gesprek vanavond. Je moet toch eerst rustig de tijd nemen om het je moeder te vertellen en dan kan dat gesprek ook wel na hun vakantie hoor. Ik hoop dat je op de een of andere manier toch je schoonouders kan overtuigen dat dat gesprek vanavond te vroeg is, kan je vriend niet even zijn ballen laten zien. Sterkte!!
Als jij er niet aan toe bent om vanavond aan je moeder te vertellen dat je zwanger bent, laat je schoonouders dat dan weten. Ik vind het nogal brutaal van ze dat zij wel even bepalen dat er nú met z'n allen over gepraat moet worden. Het lijkt me prima dat er een keer zo'n gesprek gaat plaatsvinden, maar ik vind niet dat het moment daarvan over jouw hoofd heen vastgesteld mag worden. Wel zul je er rekening mee moeten houden dat zij het vroeger of later met je moeder gaan bespreken, dus ik zou het niet al te lang voor me houden. Maar als jij tijd nodig hebt om het eerst rustig met haar te bespreken voordat zij op de stoep staan, moet je ze dat gewoon zeggen. Sterkte!
Als eerst van harte gefeliciteerd! Idd je schoonouders zijn wel erg opdringerig alsof jou moeder geen tijd nodig heeft om het te laten bezinken?! Oeh meid ik voel met je mee krijg gelijk weer de spanning van toen ik het ging vertellen.. Mijn moeder was het er in eerste instantie ook helemaal niet mee eens en ook dat wist ik voordat ik het ging vertellen.. Toen mijn ouders zagen dat mijn vriend en ik er echt voor gingen en samen gingen wonen werd bij hun het bezorgde gevoel (dat is eigenlijk die woede en de uitspraken die ze doen) een heel stuk minder. en nu zijn ze helemaal weg van onze kleine meid! Ze kunnen bijna geen dag zonder haar gezien te hebben! Dus okal zijn ze het er niet mee eens en jullie willen ervoor gaan, het komt allemaal wel goed! Ook met een wat lager inkomen en weinig geld red je het, je zal zelf zien met hoeveel spullen alle familie en kennisen aan komt! Heeeeeeeeeeel veel succes vanavond! En als je wil praten met iemand die in bijna dezelfde situatie zat dan laat je het maar weten .. Veel liefs
Ik vind het nogal egoistisch van je schoonouders om zichzelf zo op te dringen voor een gesprek.. Dit lijkt me juist een moment voor jou en je moeder.. Ik weet nog toen wij het onze ouders gingen vertellen dat wij zelf al de hele avond hebben gepraat over hoe en wat.. Het gesprek van ouders tegen ouders kwam pas veel later..! Ik hoop iig dat het een goed gesprek wordt en laat je niet van de kaart brengen! Heel veel succes vanavond! En oja.. Gefeliciteerd met je zwangerschap
Jullie worden nu behandeld als kinderen die niks in te brengen hebben, waarschijnlijk heb je het al laten gebeuren en ben je nu in gesprek onder dwang. Heel veel sterkte, ik hoop dat je moeder je schoonouders goed duidelijk maakt dat dit niet de manier is.
Ik heb het zojuist tegen mijn moeder en stiefmoeder verteld. Zoals ik al verwacht had reageerden ze lief. Wat ik ook kies ze zullen er voor mij zijn. En ik sta er niet alleen voor. Ik had ook geen andere reactie verwacht. Mijn moeder heeft zelf 25 jaar geleden voor dezelfde keuze gestaan en is toen ze in de abortuskliniek zat weggegaan. Zij kon het toen niet laten weglaten, dus ze begrijpt mij zeker wel. Nu nog het gesprek met de schoonouders. Ik baal er ook van dat ze zich zo opdringen, maar ze laten zich echt niet afschepen. Mijn vriend is ook niet het type wat het dan voor mij op gaat nemen, hij zegt dan dat hij er ook niets aan kan veranderen, want dat willen ze nou eenmaal. (Dus? Wat ik wil doet er zeker niet toe.) Nu zijn mijn moeders gelukkig wel nuchtere mensen, dus het bezinken zal niet heel erg nodig zijn (it is, what it is). Tuurlijk zijn ze geschrokken, maar het komt wel goed. Zij zullen het zo dus echt wel voor mij opnemen! Pff, hopelijk lig ik nog een beetje op tijd in bed, morgen staat de wekker weer vroeg en ik merk toch echt wel dat mijn energiepeil drastisch lager is. Overigens denken mijn moeders wel dat weghalen het beste zal zijn, maar als ik hier niet voor kies, steunen ze mij ook.
Fijn dat je moeders je steunen! Heel belangrijk. Maak dus de keuze die voor jou goed is! Ondanks dat je jong bent moet je nu een belangrijke beslissing nemen en dit is er een die je je leven kan achtervolgen als deze niet goed is! 19 is jong maar het is echt te doen! Zelfs zonder vriend. Zeker als je steun krijgt van je moeders! Ik wens je heel veel succes met alles! En uit je verhaal blijkt dat je schoonouders nogal dominant zijn en niet veel respect tonen voor jouw gevoel, wensen. Dus laat hun mening niet jou leiden! Neem de tijd en aan je verhaal te zien ben je verstandig genoeg om naar jezelf en jouw gevoel te luisteren! Maak een keuze die goed is voor jou! En denk even niet aan ieder ander. Sterkte!!!!
Je bent gewoon meerderjarig? Dan lijkt mij dat je schoonouders geen moer te zeggen hebben over de situatie en je dus absoluut niet moet toestaan dat zij de regie over de situatie nemen, wat ze nu doen. JULLIE nemen samen de beslissing, en als die zo moeilijk uitvalt, zou ik je adviseren aan te kloppen bij het fiom of het vbok, die gespecialiseerd zijn in hulpverlening bij ongewenste zwangerschappen. Die kunnen je op een neutrale manier ondersteunen in het maken van een keuze, zodat je ook achteraf geen spijt krijgt van opgedrongen keuzes.
Klinkt alsof de ouders van je vriend in paniek zijn en inderdaad jullie keuze willen opdringen. Laat dit niet gebeuren want wat je dan kiest is niet jullie keuze. Soms is het moeilijk om verder vooruit te kijken maar de zwangerschap is niet voor niks 9 maanden en die zijn ook voorjezelf nodig om eraan te wennen. Volg je gevoel en laat je geen beslissingen opdringen want jij moet daar mee dealen. Ik ken eigenlijk geen meiden die spijt hebben van hun kind ik ken wel meiden die spijt hebben van abortus.. Sterkte met je keuze en beslissing